Herziening van Dave Grohl's "Probot"

Ik verzamel sinds eind jaren '80 hardrock- en heavy metal-cd's.

PROBOT-Zelfgetiteld

Genre: Heavy Metal, Thrash Metal, Crossover

Vrijlating: Southern Lord Records, 2004

Sporen: 12 / Looptijd: 52:51

Een van de beste metalplaten van de vroege jaren 2000 kwam van een zeer onverwachte bron - voormalig Nirvana-drummer en Foo Fighters-gitarist / zanger Dave Grohl. Toen het woord van het Probot-project voor het eerst begon te circuleren in de metalen ondergrond, waren sommige headbangers sceptisch. Nirvana leidde tenslotte de grunge-rockbeweging die de schuld kreeg van de "dood" van heavy metal in de populaire cultuur. Daarom leek het voor velen ondenkbaar dat een lid van die band zelfs van metal kon houden, laat staan ​​er een heel album van op te nemen!

Dave Grohl is echter een underground-rocknerd in hart en nieren, met een diepe liefde voor onaangename muziek van alle niveaus. Voorafgaand aan zijn verblijf in Nirvana had hij jarenlang in verschillende punk- en hardcorebands uit de regio Washington, DC gespeeld en was hij een enorme fan van thrash en heavy metal uit de jaren 80.

De zaden die Probot werden, werden voor het eerst geplant in 1999, toen de Foo Fighters There Is Nothing Left To Lose uitbrachten, een zachter, melodieuzer album dan normaal. Dave zei dat het een van zijn favoriete Foo Fighters-albums is, maar het kriebelde hem ook om weer iets zwaars te maken.

Dave begon strikt als een gewoon-voor-de-leuk project en begon met het opnemen van willekeurige gitaarriffs en eenvoudige songarrangementen in zijn thuisstudio, geïnspireerd door de thrash-, hardcore- en crossover-acts uit zijn jeugd. Hij begon toen contact te zoeken met enkele van zijn favoriete vocalisten uit dat gouden tijdperk en nodigde hen uit om met hem samen te werken op de nummers. Het kostte een paar jaar om tapes heen en weer te sturen, maar in 2004 was het beest eindelijk klaar om losgelaten te worden. Om de juiste "underground" metal-vibe te behouden die zo belangrijk was voor een project als dit, werd het titelloze Probot-album niet uitgebracht door RCA Records, het grote labelhuis van de Foo Fighters, maar via de kleine indie Southern Lord Records, de thuisbasis van black/death/doom-lawaaimakers zoals Khanate, Goatsnake en Thorr's Hammer. Reactie van de underground scene was bijna unaniem. Probot was een homerun!

"Shake Your Blood" met Lemmy

Van Spinditty

de sporen

Met zijn mix van verschillende vocalisten en stijlen roept Probot snel warme, vage herinneringen op aan metalcompilatiealbums uit de vroege jaren 80, zoals de Metal Massacre-serie. De schijf opent op een toepasselijke helse toon met het schurende "Centuries of Sin", snauwend door Conrad "Cronos" Lant of Venom, die duidelijk zijn demonische aanraking niet heeft verloren. De thrash-aanval gaat verder op "Red War", met Max Cavalera van Sepultura en Soulfly die een religieuze en politieke dekvloer schreeuwen die lijkt op een verloren deel uit Sep's Chaos A.D.

"Shake Your Blood", met Lemmy op zang en bas, is waarschijnlijk het bekendste Probot-nummer en het vat met succes de klassieke heavy-boogie-vibe van Motörhead. (Leuk weetje: de muziekvideo voor dit nummer bevatte Grohl, Lemmy en gitarist Scott "Wino" Weinrich, omringd door schaars geklede vrouwen van de "Suicide Girls"-website. Grohl noemde de video-opname "de beste band die ik ooit was voor een dag.")

Op "Access Babylon" wordt het hardcore, met Mike Dean van Corrosion of Conformity (die gemakkelijk teruggrijpt naar de oude animosity-vibe van zijn band ondanks de mid-career-wending van COC in de richting van Southern rock) en het pittige "Silent Spring" ( een van mijn favoriete nummers op deze cd), een verhaal over verwoesting van het milieu, geleid door Kurt Brecht van crossover-koningen DRI Lee Dorrian van Doom Lords Cathedral komt naar voren om zijn grafstem te laten horen op het grimmige "Ice Cold Man", wat leidt naar Wino's stijgende, uit elkaar geplaatste hoogtepunt, "The Emerald Law" (fantastisch gitaarwerk op dit nummer!).

"Big Sky" met Tom Warrior van Celtic Frost is de enige teleurstelling van het album. Zijn zang is gesmoord in elektronische effecten waardoor hij klinkt als een robotachtige Rob Zombie, en misschien wel het meest teleurstellende, hij begunstigt ons nooit met een van zijn kenmerkende "UNNNGH!" of "HEY-Y-Y!" dood gromt!

Gelukkig keren de zaken snel om dankzij "Dictatosaurus", met Denis "Snake" Belanger van Canuck-nutters VoiVod op vox, wat een verloren B-kant zou kunnen zijn van de Vod's Killing Technology. (Trivia: Belanger's bandlid/drummer Michel "Away" Langevin, een ervaren grafisch ontwerper die al het artwork van VoiVod maakt, zorgde ook voor de griezelig-coole albumhoes van Probot.)

Het album sluit af met een dubbel shot van sinistere ministers. "My Tortured Soul" bevat Eric Wagner van de legendarische Trouble op zang en zijn langzame groove herinnert aan Trouble's doom-epos Psalm 9 of The Skull. King Diamond sluit de boel af met het behoorlijk griezelige 'Sweet Dreams', dat teruggrijpt op de vroege werken van Mercyful Fate. Druk echter nog niet op "stop" wanneer King wegsterft, want na een paar minuten stilte ontdek je een verborgen nummer (weet je nog wanneer cd's die hadden?) genaamd "I Am The Warlock", met geen ander dan acteur/muzikant Jack Black (!) op zang, die zich duidelijk overgeeft aan zijn wildste Black Sabbath-fantasieën.

"Silent Spring" met Kurt Brecht van D.R.I.

Samenvattend

Probot was een groot succes toen het in 2004 werd uitgebracht en werd al snel de bestverkochte release in de geschiedenis van Southern Lord Records tot nu toe. Jaren later klinkt het nog steeds geweldig. Als je bent opgegroeid in de jaren '80, luisterend naar en alles aanbiddend op de stallen van Combat, Metal Blade of Roadrunner Records, MOET je deze plaat bezitten, zelfs als je niets geeft om Dave's werk met Nirvana of de Foo Fighters.

In mijn boek verdient Mr. Grohl grote rekwisieten om een ​​tijdje uit zijn veilige, zakelijke radiorockcocon te stappen en zijn beroemdheid te gebruiken om enig licht te werpen op enkele verdienstelijke undergroundmuziekhelden. Kortom, Probot is een van de beste eenmalige "side-project"-albums ooit gemaakt.