Review: Justice's Album - "Woman"

Recensies zijn een pijnloze manier om schrijven te combineren met waar ik van hou (bijvoorbeeld muziek), op een manier die interesse wekt.

"Alakazam!": De perfecte soundtrack voor een lange autorit

Met zang van Morgan Phalen, moedigen de geesteloos vrolijke teksten van 'Pleasure' luisteraars aan om hun dromen na te streven en hun verbeelding de vrije loop te laten.

Het ongegeneerd vrolijke hoogtepunt is zorgeloos, maar verzameld. Het is niet zo druk als sommige van de tracks eromheen.

Van Spinditty

‘Alakazam!’ is de perfecte soundtrack voor een lange autorit, gestuurd door een afgemeten, rollende vaart.

In veel opzichten is het deuntje een naast familielid van lead single 'Safe And Sound' - beide bevatten diep verleidelijke baslijnen.

Bezaaid met moderne eigenaardigheden, glitchy productiestunts en fluitvriendelijke refreinen, 'Alakazam!' heeft geen enkele impact zoals het relatief ambitieuze aanbod van de LP, het voelt vloeiend aan.

Delen van 'Alakazam!' klinken alsof ze even in iets rigoureus zullen uitbarsten, maar het deuntje geeft nooit zijn kalmte op.

"Fire" wordt geserveerd met een reeks funky garnituren

De ontspannen disco/funk van 'Fire' laat een hele reeks productiebloei zien.

Geserveerd naast een reeks funky garnituren, is het pakkende, directe deuntje ontworpen om mensen naar de dansvloer te lokken.

'Chorus' bevat talloze retro-ideeën en is een zeven minuten durend electro-extravaganza en de meest ondernemende poging van de tracklisting.

'Chorus' voelt ongebonden, het epische instrumentale is vreemd en pakkend. De snede zit boordevol vuile gitaargeluiden, etherische synths en buitenaardse elementen.

Gezegend met twee refreinen, "Randy" ontvouwt zich zorgeloos

De lichte falsetto van Morgan Phalen is de ster van hoogtepunt 'Randy', dat in meerdere secties wordt opgesplitst door vervormde, mechanische muziekpauzes.

'Randy' is interessant omdat het in wezen twee refreinen heeft, en beide openen het nummer effectief.

Onaangetast door het feit dat de albumversie van 'Randy' meer dan zes minuten duurt, blijven de vrolijke teksten van het hi-res popsong overeind en moedigen luisteraars aan om het leven van de zonnige kant te bekijken.

Het is heerlijk om overdreven vrolijk en zonnig te zijn, de baan ontvouwt zich zorgeloos.

‘Heavy Metal’ is dramatische, experimentele elektronica. Het is stampend en theatraal - 'Heavy Metal' bijt harder dan al het andere op 'Woman'.

Het deuntje kan gescheurd aanvoelen, alsof het uit verschillende stukjes en beetjes bestaat.

'Heavy Metal' neemt de ongebruikelijke, zany flair waar Justice bekend om staat en brengt het in de vergetelheid.

"Love S.O.S" gloeit met een warme, omhullende en uitnodigende geest

Met zang van Romuald Louverjon is 'Love S.O.S' een rustgevende groeier. De track gloeit warm met een niet-invasieve, omhullende en uitnodigende geest.

Het zijn zwervende melodieën die allemaal een broederlijke, broederschap / zusterschapsvibe hebben. Op de een of andere manier past de loeiende sirene-synth-lead van het nummer gezellig in de getemperde productie.

Albumfinale ‘Close Call’ is een dromerige, gelaagde en reflectieve compositie.

Met behulp van grootschalige synth-pads en luchtige achtergrondzang straalt het een gevoel van fantasie uit en wordt het verder versierd terwijl het zich afspeelt.

Hoewel de innerlijke werking van het nummer waarschijnlijk ingewikkeld is, kan 'Close Call' op het eerste gezicht eenvoudig en simplistisch overkomen.

Omdat het nummer klinkt alsof het echt reflecteert op alles wat eraan vooraf is gegaan op 'Woman', sluit 'Close Call' de plaat heel natuurlijk af.

Oordeel: ****** 7,5/10