Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Het Dream Warriors-album van Taurus 1984 barst absoluut van retro-energie, positieve vibes en geweldige zang, samen met goed uitgevoerd gitaarwerk en precies de juiste hoeveelheid sociaal commentaar.
Dream Warriors Album recensie
De eerste opmerking die ik wil maken over Dream Warriors is dat alle zangers die op het album worden gebruikt uitstekend zijn. Hun stemmen zijn fantastisch en ze weten hoe ze de vocale melodieën en de verschillende algemene vibes in de nummers moeten waarmaken. Ze lijken allemaal de juiste emoties en uitdrukkingen in de muziek te vinden en ze zijn een van de redenen dat het album zo goed werkt als het doet.
Ik moet het hier ook hebben over de instrumentalisten. Het gitaarwerk van Tim Sudbury versnippert, vliegt en zingt, en Steve Sax raakt zeker het juiste gevoel in zijn saxsolo's. De muziek die Alastair Jenkins en Bobby Coles hebben geschreven komt met die toevoegingen mooi tot leven.
Het gevoel dat de songwriters op het album hebben gecreëerd is volkomen terecht. Het heeft het retro synthpop-gevoel genageld en ze houden het gemakkelijk in stand. Dream Warriors is een verkenning van veel verschillende facetten van pop uit de jaren 80 en elk ervan klinkt precies goed.
Het synthwerk op dit album heeft de juiste balans tussen mogen schitteren en het ondersteunen van de zangers. Het glinsterende, glanzende gevoel van de synths is nog een element dat Dream Warriors vol pophelderheid en energie houdt terwijl het voortbeweegt.
Alastair Jenkins en Bobby Coles hebben ook teksten gemaakt met een popgevoeligheid. Maar ik vind het leuk dat ze meer zijn dan alleen dat. Er zitten vaak ondertonen in de woorden die net iets meer zeggen zonder in de val te lopen om te ver te breken met het popgevoel van Dream Warriors.
Track-by-track analyse
Nu ga ik het hebben over de nummers op Dream Warriors waar ik het meest van heb genoten en de redenen voor mijn plezier uiteenzetten!
