Inhoudsopgave:
- Een klein beetje over de band die tranen vloeit en hoe ze eruit zagen in 2008
- Hoe is uw koninkrijk anders geworden dan Razorbliss?
- Thy Kingdom Gone is anders dan Razorbliss, maar het is nog steeds goed
- Van Spinditty
- Stromende Tranen Discografie
- Hoe is het begin van het album?
- Laatste gedachten over het album Thy Kingdom Gone
Ara is afgestudeerd journalistiek aan de California State University, Northridge, die altijd op zoek is naar zijn schrijfmogelijkheden.
Een klein beetje over de band die tranen vloeit en hoe ze eruit zagen in 2008
Het duurde even voordat de Duitse gothic metal- en rockband Flowing Tears hun laatste album uitbracht. Dat album heette Thy Kingdom Gone en kwam uit in 2008. Voor dit album hadden ze een nieuwe bassist, David Vogt (oorspronkelijk David Kiefer). David is getrouwd met zangeres Helen Vogt. Dat was de enige line-up verandering voor dit album.
Hoe geweldig Razorbliss uit 2004 ook was, ik ben al erg onder de indruk, ook al had ik het album niet in zijn geheel beluisterd toen ik het voor het eerst begon te recenseren. Dit album is melodieuzer dan het genoemde album uit 2004.
Hoe is uw koninkrijk anders geworden dan Razorbliss?
Een voorbeeld hiervan is het nummer 'Miss Fortune'. Er wordt veel piano gespeeld en ik voel een rol in het gitaarwerk dat de band genaamd The Gathering in hun nummers zou opnemen.
"Colossal Shaped Despair" gaat over het naderende verval van de wereld als het vertrouwen in de mensheid verloren gaat. Het kan heel moeilijk zijn om vertrouwen te hebben in de mensheid als er zoveel mensen zijn die misbruik maken van anderen, liegen, bedriegen of stelen om hun doelen te bereiken. Maar soms is het geloof wat de kracht heeft om iemands leven te veranderen. Na wat diepe zingende zang van Helen, vertraagt het nummer en eindigt het.
"Kismet" heeft een zachtere kant aan de stem van Helen Vogt. Afwisseling helpt, zeker in het geval van deze band, want dan zullen de luisteraars zien dat dit geen generieke Gothic rockband is. Kismet heeft ook wat door Paradise-Lost beïnvloed gitaarspel in zich. "For My Enemies" is een ander soort nummer omdat Helen klinkt alsof ze fluistert, en ze laat zelfs een death metal grom horen in dit nummer.
Thy Kingdom Gone is anders dan Razorbliss, maar het is nog steeds goed
Thy Kingdom Gone is qua stijl misschien anders dan Razorbliss, maar qua grootsheid past het niet bij dat album. De vocale kracht van Helen die we hoorden op het nummer Razorbliss is aanwezig op dit album, maar de grootsheid van dat titelnummer kan niet worden onderschat. Ook heeft Thy Kingdom Gone niet zulke goede of pakkende nummers als "Snakes of Grey" of "Undying". Razorbliss was het hoogtepunt van de band, maar deze is ook behoorlijk goed.
Van Spinditty
Stromende Tranen Discografie
| Albumtitel | Jaar uitgebracht |
|---|---|
|
Jade |
2000 |
|
Serpentijn |
2002 |
|
Scheermesjes |
2004 |
|
Uw koninkrijk is verdwenen |
2008 |
Hoe is het begin van het album?
"Orchidfire" heeft pianopartijen die lijken op wat Amorphis gebruikte in het eerste nummer van het album Tales from the Thousand Lakes. Het nummer versnelt om wat contrast te bieden.
"Pain Has Taken Over" doet me een beetje denken aan wat Lullacry zou doen op hun eerdere albums, omdat ze een melodie gebruikten die vergelijkbaar was. We horen een melodieus gitaarintermezzo in dit nummer, iets dat op hun vorige album niet echt aanwezig was.
"Rain of a Thousand Years" gaat over een relatie die eindigde, en er is geen terugkeer voor de koppels omdat ze iets missen, meer als een goede "nacht" om de zaken in de goede richting te draaien. Want zoals het lied zegt: "alleen de nacht kan redden; we waren verdwaald voor de start."
"Grey" is het eerste nummer dat ik van dit album hoorde, en de kracht van Helen's stem trok al snel mijn aandacht. Het lijkt erop dat vier jaar echt een verschil heeft gemaakt, omdat ze waarschijnlijk aan haar stem heeft gewerkt om er wat kracht in te zetten.
Laatste gedachten over het album Thy Kingdom Gone
Na een eerste volledige luisterbeurt van Thy Kingdom Gone, zegt deze schrijver dat het album een solide werk is, maar nog steeds niet voldoet aan Razorbliss. Toch is het een van de betere albums van Flowing Tears.
Dit zou het laatste album zijn voor deze Duitse band want ze zouden in 2013 uit elkaar gaan na bijna twee decennia samen als band. Lullacry zou snel volgen en in 2014 uit elkaar gaan. Ik hoop dat Helen Vogt later terugkeert naar de muziekbusiness, want ze heeft talent dat ze moet gebruiken. Als het album een eindscore zou krijgen, zouden we het waarschijnlijk een 85 van de 100 punten geven.
