7 klassieke composities geïnspireerd door sneeuw

Frances Metcalfe leerde voor het eerst noten lezen op vierjarige leeftijd. Ze is nu een gepensioneerde ambulante muziekleraar die gespecialiseerd is in de viool.

1. Rimsky Korsakov: "Opera: The Snow Maiden"

Het is een Russisch volksverhaal over tragedie. The Snow Maiden, de dochter van Grootvader Frost en Spring Beauty, smeekt om bevrijd te worden van haar ijzige opvoeding met haar ouders en om zich bij de mensen te voegen in een nabijgelegen dorp.

Een van de stervelingen in het dorp, Mizgir, wordt verliefd op de Sneeuwmaagd, ook al is hij verloofd met een ander, maar omdat ze een hart van ijs heeft, kan ze zijn liefde niet beantwoorden. Haar moeder Spring Beauty geeft haar de wens om emotie te voelen, maar als ze Mizgir's liefde beantwoordt, smelt ze en sterft.

Zoals met veel van Rimsky-Korsakovs geschriften, is zijn opera, gebaseerd op het verhaal van Snow Maiden, een mengeling van oost en west, oosterse melodieën zij aan zij met Russische volksmelodieën, georkestreerd in rijkelijk versierde kleuren en texturen.

Van de opera maakte hij een vierdelige suite, waarbij de inleiding een helder, broos, ijzig panorama oproept. Tremolando en pizzicato snaren en een piccolo schrapen tegen de scherpe ijspegels van een bevroren winter. Terwijl het landschap warmer wordt en de lente aankondigt, daalt Rimsky-Korsakov af naar de rondere, meer uitbundige tonen van hoorns en cello's voordat hij uitmondt in piekerig fluisterende violen.

In het tweede deel, Dance of the Birds, heeft de houtblazer een velddag en laat hij al het getjilp en gefladder uit de bomen zien. Veel componisten hebben vogelgezang in hun composities gebruikt, van Ravel in Daphnis en Chloé (die meer dan een paar maten te danken heeft aan dit Russische marinekantoor dat componist werd) tot Messiaen. De trilling wordt begeleid door een levendig Russisch volksliedje, de vulling van een heerlijk meringue van vogelgebrabbel.

Het laatste deel is de Cortege of the King, een korte koninklijke, koperkleurige mars voordat Dance of the Tumblers het muzikale podium betreedt. Het is het meest herkenbare deel van de suite, er wordt weer een spetterende Russische melodie uitgerold, en de muziek galmt weg, krachtig en energiek, een wervelende derwisj om het werk tot een spetterend einde te brengen.

3. Liszt: "Transcendentale studie: Chasse Neige"

Als er ooit een tegengif was voor de zorgvuldig gechoreografeerde passen van Debussy's Des Pas Sur le Neige, zou dit het kunnen zijn. Het staat op één lijn met een van Liszts vele transcripties van orkestwerken, zoals zoveel van zijn werken voor piano solo.

Zoals ik me vaak afvraag, zijn er zeker meer dan twee handen en een gewone sterveling nodig om met de meedogenloze Lisztian-moeilijkheid te worstelen, en Chasse Neige is niet anders. Het is een van de Transcendentale Studies van de pianist-componist, een oefening in het beheersen van de kunst van tremolandos (zeer snelle oscillatie tussen twee noten of akkoorden). Veeleisend in toetsen met weinig kruizen of flats, maar waarom niet de inzet verhogen en aandringen op een gigantische taak van de uitvoerder? Sla vijf flats op de staaf en sluit alle studenten uit, behalve de meest geavanceerde studenten - of zelfs gevestigde concertartiesten.

Zelfs de relatief verstilde opening gaat al snel over in een sneeuwstorm, zwaar op het oor, een verduistering van geluid, de chasse neige een opzwepende sneeuw door harde wind. Het is hier niet moeilijk om een ​​sneeuwvlok te vangen in je holle handen, dit is skiën naar de Noordpool in extreme omstandigheden, waarbij je al je uitrusting inspannend op een slee trekt.

Van Spinditty

5. Tsjaikovski: "Het notenkrakerballet: wals van de sneeuwvlokken"

Denk aan een ballet, en je zou wel eens mollig kunnen zijn voor De Notenkraker. Zoveel van zijn deuntjes zijn bekend, zelfs bij de meest ongeïnteresseerde persoon in klassieke muziek.

De muziek is fris, levendig en natuurlijk dansachtig en als er iets is dat het lichaam aan het wiegen kan krijgen, zal Tsjaikovski's immer populaire ballet waarschijnlijk een paar toeren opwekken.

Vallende twiddles op de fluiten zijn de neerdalende piekerige sneeuwvlokken die door de violen worden opgenomen. Later wordt de orkestratie dikker naarmate het weer verslechtert en ontwikkelt zich tot een sneeuwstorm, wervelende vlokken en pirouettes. De resonantie van de harp draagt ​​bij aan de magische kwaliteit, terwijl de woordeloze vrouwenstemmen over het steeds meer winderige sneeuwlandschap drijven.

De Notenkraker werd voor het eerst opgevoerd, passend in de kersttijd in 1892, het jaar voor de dood van Tsjaikovski in 1893.

7. Vaughan Williams: "Vier originele liederen: sneeuw in de straat"

Met behulp van het Oxford Book of Carols als zijn bron, is Snow in the Street de vierde van Vaughan Williams' Four Original Carols. In tegenstelling tot de drie doorlopende hymnen, sereen en rustgevend met weinig ritmische vitaliteit, opent Snow in the Street zich als een verlopen bloem voor je ogen. Er is nog steeds geen gekartelde rand; de stemming blijft gemoedelijk, gekleed in zijn vroege Engelse modale kostuum, en vertelt over de geboorte van Jezus tijdens winterse omstandigheden door een boodschapper.

De orgelbegeleiding versterkt de resonantie van de kerkakoestiek en het koor tot aan de rijke a-mineur plagale cadans die het kerstlied afrondt.

Een cadans presenteert zich aan het einde van een frase - de punt, of punt als het ware. Er zijn verschillende soorten cadans; de plagale cadans heeft het 'olde worlde' middeleeuwse gevoel van het type dat vaak wordt gehoord in hymnes, zoals in het kerstlied O Come, O Come, Emmanuel.

citaten

¹ Musicweb International

² Cso geluiden en verhalen

³ Bolshoi Rusland

Opmerkingen

Frances Metcalfe op 30 april 2018:

Bedankt Bloei. Ik zie sowieso foto's als ik naar muziek luister, en ik vind het heerlijk om door te geven wat ik in mijn verbeelding heb, en dat is echt een genot. Fijn dat je het artikel leuk vond.

Floreren Hoe dan ook uit de VS op 29 april 2018:

Tot je beschrijving (met name van de sneeuwstorm) zag ik niet hoe muziek zonder woorden kan worden geïnspireerd door thema's, maar je hebt een manier om er een te overtuigen. Het is zowel je kennis als je passie.