10 stukken klassieke muziek geïnspireerd door bloemen

Frances Metcalfe leerde voor het eerst noten lezen op vierjarige leeftijd. Ze is nu een gepensioneerde ambulante muziekleraar die gespecialiseerd is in de viool.

Tuinrozen

1 Debussy. Preludes Boek II: Bruyéres (Heather)

Minutieuze paarse of witte bloemen zijn subtiel geëtst boven een grondknuffelende bas. Klein en belachtig hangen ze in cascades langs de korte stengel van de plant, de rechterhand van de piano rinkelende kleine handbellen van geluid.

Zoals vaak het geval is bij Debussy, is de muziek op drie notenbalken geschreven om het belang van duidelijkheid voor het schrijven van de afzonderlijke partijen aan te geven. Een beiaard opent en sluit Bruyères, een miniatuurimpressie van een over het hoofd geziene bloem.

Paarse heide symboliseert schoonheid, terwijl witte heide bescherming betekent. In Mexico wordt heide gebruikt om kanker te behandelen.

Giacomo Puccini 1858-1924

4 Besprekingen. Lakmé: Flower Duet

Je kunt het deuntje misschien geen naam geven, maar het Flower Duet is erg bekend vanwege het gebruik voor . Het wordt gezongen door Lakmé, een brahmaanse prinses en haar dienstmeisje Malika terwijl ze bloemen plukken langs de kant van een rivier.

Prachtig rond, de twee stemmen, sopraan en mezzosopraan, vullen elkaar perfect aan, zingend van de rozen en witte jasmijn die ze verzamelen om te gebruiken voor de geur van een bad. Het bevat alle weemoed die hoort bij de gedachten van liefde die komen gaan. De melodie heeft het kenmerk van een onschuldige kijk op romantiek, ingetogen zoals het een prinses betaamt, maar een hindoe die verliefd wordt op een Engelsman zal ongetwijfeld in tranen eindigen in het negentiende-eeuwse India.

Malcolm McLaren en Yanni herwerkten het Flower Duet tot 'Aria on Air', dat later door British Airways werd gebruikt voor de muziek voor een reclamespotje. David Usher in zijn Black Black Heart-single coöpteerde ook het Flower Duet in het refrein.

Benjamin Britten 1913-1976

Robert Schumann 1810-1856

7 Fauré. Les Roses d'Ispahan 1845-1924

Fauré heeft een aantal adembenemend mooie nummers geschreven, en dat is geen uitzondering. Het lied gaat over een afgewezen minnaar die vertelt over de eigenschappen van zijn voormalige geliefde, Leilah. Haar adem is zoeter dan de rozen van Ispahan en de jasmijn van Mossoul, haar lach is wonderbaarlijker dan vogelgezang. Als ze maar naar hem zou terugkeren, zou de oranjebloesem zijn geur terugkrijgen.

De melodie is net zo voortreffelijk als de parfums van de bloemen. Fauré heeft geen mineurtoonsoort gekozen voor de mijmeringen, maar het is doorspekt met innemende berusting dat dit lieftallige maar wispelturige ding hem door de vingers is geglipt. Hoewel het gedicht van Leconte de Lisle⁶ gaat over een jonge vrouw, het is geschreven voor de vrouwelijke stem en blijft licht en luchtig, zoals de vlinder die Leilah is.

Georges Bizet 1838-1875

9 Johann Strauss II. Wals Rozen van het Zuiden

Na The Blue Danube is The Roses of the South mogelijk een van Strauss' meest herkenbare walsen. Elegantie en evenwicht in dansvorm, dit is muziek voor de deftige om op te draaien.

De muziek is ontstaan ​​in Strauss' weinig bekende operette Das Spitzentuch der Königen en ontleent zijn titel aan de aria 'Wo die wilde Rose erblüht' (Waar de wilde roos bloeit) in de tweede akte.⁷ De wals is een reeks contrasterende afleveringen, met een herhaling van het thema 'Waar de wilde roos bloeit', en eindigt met een zwaaiende buiging.

Een rozenstruik die tegen een muur groeit op het terrein van de kathedraal van Hildesheim, Duitsland, wordt verondersteld 1000 jaar oud te zijn.

Pjotr ​​Iilych Tsjaikovski 1840-1893

10 Tsjaikovski. Notenkrakersuite: Wals van de bloemen

Tsjaikovski was een meester in het creëren van miniatuurdansen voor ballet, zorgvuldig gemaakt en aantrekkelijk voor theaterbezoekers die vermaakt wilden worden zonder al te veel belasting van het intellect.

De Notenkraker is geen uitzondering, boordevol memorabele deuntjes om op te deinen terwijl de muziek vrolijk meezwaait op een vloedgolf van sprankelende instrumentatie. Geschreven in 1892 brengt Tsjaikovski een wonderbaarlijk magisch sprookje tot glinsterend leven.

Waltz of the Flowers begint rustig, de rollende snaren van de soloharp zijn knoppen die langzaam opengaan voordat de dans serieus begint, altijd gracieus met kleine opwellingen van passie - niet te veel om de publieke gevoeligheden van een middenklassepubliek van streek te maken.

Balletten waren in de negentiende eeuw bijzonder populair. Dat was de hunkering naar het genre dat ze zelfs in opera's werden ingevoegd. Gounod's Faust en Verdi's Aïda zijn voorbeelden waar balletten werden uitgevoerd als onderdeel van de opera.

Als je van bloemen houdt, lees dan mijn artikel over insecten door op de link te klikken.

citaten

¹ Ksorchestra

² Planten Ifas

³ Desertusa

⁴ Kennis van tuinieren

⁵ Musicweb International

⁶ Melodie Schatkamer

⁷ Wiki Frankrijk

Opmerkingen

Bede uit Minnesota op 22 juni 2018:

Frances, bedankt voor het delen van een aantal behoorlijk interessante stukken en feiten. Het stuk van Tsjaikovski is altijd mooi en je uitleg van de bloemblaadjes die geleidelijk opengaan, vergroot de schoonheid enorm.

Frances Metcalfe (auteur) vanuit de Limousin, Frankrijk op 20 juni 2018:

Ik weet niet zeker hoe ze weten van de rozenbus Flourish, misschien is het op dezelfde manier dat bomen worden gedateerd. Het bloemenduet en de heide - ik hou ook van beide.

Floreren Hoe dan ook uit de VS op 19 juni 2018:

De Heather en Flower Duet zijn mijn favorieten, 1 en 4. Ik sta versteld dat een rozenstruik 1000 jaar oud kan zijn! Benieuwd hoe ze dat bedenken?