Fit for a King: beste albums van de christelijke metalband

Nathan Kiehn is een blogger bij Keenlinks, een medewerker bij Geeks Under Grace, en de auteur van de e-boektrilogie "The Grey Guard" op Amazon.

5. Nakomelingen (2011/2013)

Dit album is een beetje vreemd om te rangschikken, aangezien het technisch gezien twee keer is uitgebracht. FFAK bracht het in 2011 zelfstandig uit, maar nadat ze waren opgepikt door het label Solid State Records, brachten ze eind 2013 een "redux"-versie uit. Na beide versies te hebben beluisterd, zal ik er echter over spreken als een enkele eenheid .

Ik zet dit album onderaan de lijst omdat, hoewel er een paar opvallende nummers zijn, veel van het materiaal me nooit zo goed heeft gegeleerd. "Ancient Waters" en "The Architect" steken met kop en schouders uit boven de rest van het album: de eerste trekt je het album in met een geweldig intro en prachtige openingszang van frontman Ryan Kirby; de laatste heeft een aantal geweldige instrumentale momenten en een geweldig clean refrein, maar het zijn de gastvocalen van Memphis May Fire's zanger Matty Mullins die de tweede helft van het nummer opvallen.

Vrijgeven versus opnieuw uitgeven

Het dubbele karakter van de albums maakt dit ook een beetje moeilijker om te rangschikken. Ik ben nooit dol geweest op veel van de nummers van de originele release - "Descendants" is goed, maar een beetje te kort, en niets verbaast me op nummers als "Buried", "Parallels" of "Hollow Eyes" - en de heruitgave heeft helaas weinig geholpen.

Het geluid en de productiekwaliteit zijn zeker beter, maar het is uiteindelijk een dunne glans over materiaal dat niet opgewassen is tegen de superieure latere albums van de band. "Ancient Waters", "The Architect" en "Unchange" hebben zelfs momenten die beter klinken op de originele nummers en momenten die ik meer waardeer bij de heruitgave. Beiden vallen uiteindelijk een beetje tegen - het origineel vanwege de ietwat saaie productie en de heruitgave omdat het niet zoveel fouten herstelt als het had kunnen zijn.

Tracklijst "Nakomelingen"

Titel van het nummer	Lengte	Favoriete tekst
Oude wateren	3:55	"Ik ben gekomen om te vernietigen"
begraven	3:55	"Ik zit hier nederig en zachtmoedig / ik sta stil om deze leegte te vullen"
parallellen	3:15	"Met bloed dat mijn botten vult, is het mijn tijd/Met adem die mijn borst vult, is het mijn tijd/Mijn tijd om te bewegen"
De architect	3:38	"Alles wat ik op mijn pad achterlaat is vernietiging / de hel heeft zijn poorten voor mij geopend"
afstammelingen	2:20	"De armen van de gebrokenen kunnen je maar zo lang overeind houden"
Holle Ogen	3:24	"Ik zal niet geschud worden/ik word van binnenuit gereinigd"
De wortels van binnen	2:35	"Oh God, is het te laat om me hieruit te halen / En toen hoorde ik je stem / Hier eindigt het"
Boodschapper, Boodschapper	3:03	"Ik weet dat het moeilijk is om te leven met deze leugens die door je keel worden geduwd / ik weet dat het moeilijk is om te ademen als je longen je in de steek hebben gelaten"
Overstijgen	4:09	"Wacht op iets meer/En bid voor deze nieuwe dag/Wacht op iets meer en bid"
Onveranderlijk	4:44	"Ik laat dit niet gaan / Mijn waardeloze handen hebben je in de steek gelaten"
Keep Me Alive (originele track op redux-versie)	3:36	"De dood zal mij niet worden"

3. Doodgrip (2016)

Het derde studioalbum van FFAK was er een waar ik erg naar uitkeek voordat het uitkwam. Singles "Pissed Off", "Dead Memory" en "Cold Room" waren fantastische nummers en gaven een hint van wat het eerste "concept"-album van de band zou worden. Deathgrip maakt gebruik van thema's als verlies, verlating, terrorisme en genocide en is nog steeds het donkerste album van de band tot nu toe.

Van Spinditty

Dit verheft het boven de vorige twee albums, waarbij het zich concentreert op een grimmige focus die niet overkomt als "donker om het donker te zijn" maar eerder "donker om iets te zeggen over de duisternis waarmee we allemaal te maken hebben". Dit betekent dat een nummer als "Pissed Off" niet alleen een verkenning van geweld in onze wereld is; het is een klaagzang over hoe verzadigd onze wereld is met haat en dood en hoe dat moet worden rechtgezet.

Ik had in het begin echt moeite met het leuk vinden van Deathgrip. De eerste paar keer dat ik ernaar luisterde, was ik er niet door onder de indruk. Maar hoe meer ik luisterde, hoe meer ik me realiseerde dat de nummers die ik leuk vond echt goed waren… en de nummers die ik niet deed waren niet zo geweldig. Nummers als "Pissed Off", "Dead Memory", "Stacking Bodies", "Cold Room" en "Deathgrip" zijn zowel tekstueel als vocaal geweldig; maar nummers als 'Disease', 'Shadows and Echoes' en 'Unclaimed, Unloved' vallen een beetje flauw. De zang van O'Leary, hoewel veel verbeterd sinds Slave to Nothing , verbaast me nog steeds niet op momenten.

Het grootste wapen van de band qua zang wordt echt Kirby. Niet alleen zijn geschreeuw wordt op dit album aangescherpt, maar zijn cleane zang blijft schitteren. Zijn refreinen voor "Dead Memory" en "Cold Room" behoren tot de beste momenten van het album. Terwijl O'Leary een aantal goede geluiden levert op "Cold Room" en "We Are All Lost", zorgt het zien van Kirby voor de zuivere vocale speling terwijl storingen om hem heen woeden voor leuke, bijna betoverende nummers.

"Deathgrip"-tracklijst

Titel van het nummer	Lengte	Favoriete tekst
Kwaad	3:31	"We creëren, we vernietigen / We creëren / We zijn slaven van niets / Maar het bloed aan onze handen"
Dood geheugen	4:13	"Je tong vertelt leugens/Je ogen bedriegen/Je aanraking, giftig"
Koude kamer	2:51	"Ik heb weer van je gezicht gedroomd / Weer een nachtmerrie, zullen ze ooit eindigen? / Ik heb gedroomd van de plek waar je bent / Zo ver weg, zo ver weg van mij"
Ziekte	3:32	"De demonen scheuren in mijn borst / halen een ziekte uit, we hebben jaren geprobeerd om aderen te onderdrukken / samentrekken, bloeddoorlopen ogen / de hel is gekomen om zijn prijs op te eisen"
Schaduwen en echo's	3:46	"De sterken komen op voor hun zonen en dochters / De zwakken vluchten voor de aanblik van martelaren"
	3:13	"Ik ben bespuugd / ik ben weggeworpen / ik ben meer dan verval / je zult me ​​nooit tegenhouden / sta op / ik ben niet naamloos"
We zijn allemaal verloren	4:07	"Ik bouwde mijn fundament met de fragiele handen van medemensen / Ik geloofde dat ik de sleutel was / En dat U er alleen was om me te helpen wanneer ik U nodig had"
Niet geclaimd, onbemind	3:00	"Vertel me, hoe kan men leven als alles wat ze horen nutteloos is, waardeloos, opgeven?"
Lichamen stapelen	3:13	"We leven in een plaats / Waar vijfhonderdduizend mensen spoorloos verdwijnen / Geen begrafenis, geen achting / Gewoon weer een aantal in de dodentelling"
Deathgrip	4:15	"Mijn herinneringen zijn als een strop om mijn nek / ik zou nooit alle spijt kunnen loslaten"

1. Schepping/vernietiging (2013)

Als het op FFAK aankomt, heb ik een persoonlijke Top 10-lijst met nummers. Zeven van die nummers zijn van Creation/Destruction. "Ancient Waters" is misschien het eerste nummer van hen dat ik ontdekte, maar Creation/Destruction was het eerste album dat ik verkende. Toen ik de diepte inging, was ik vanaf het begin verslaafd en, vele jaren later, blijf ik er eindeloos in jammen.

Het album is bliksem in een fles, iets wat de band misschien heeft geprobeerd te repliceren en het dichtst in de buurt komt met Dark Skies van vorig jaar. Er zijn geen gastvocalen en niet echt een waarneembaar thema. Het is allemaal metal, doordrenkt met strakke teksten, geweldige storingen en prachtige zang.

Zoveel van de nummers werken om zoveel redenen. "Warpath" sleurt je mee met een snauw van Kirby, gitaren riffs tot zijn brute openingszinnen; "Hollow King (Sound of the End)" raakt je vijftien seconden met de zwaarste storing van de band tot nu toe; "Broken Fame" maakt majestueus gebruik van de stem van ex-clean zanger Aaron Kadura tijdens het refrein. In feite is de mix van Kadura en Kirby's stemmen misschien wel de grootste kracht van dit album. Kirby's cleane zang was geweldig, maar als ik luister naar hem in combinatie met Kadura tijdens "Bitter End" of "The Resistance", doet me verlangen naar zo'n match om weer te bestaan.

"Skin & Bones" is een zachtere ballad, een ander mooi voorbeeld van Kadura's rijke stem. Het is het enige zachtere nummer op het album, maar het is misschien wel een van mijn favoriete nummers van de band. Tekstueel wijst elk van deze nummers op het vermogen van de band om verhalen en beelden te maken die je hoofd niet verlaten. Het album houdt vast aan thema's als verslaving en spirituele oorlogvoering en houdt nooit op, dus fans moeten bereid zijn om nooit op hun hoede te zijn.

"Creatie/Vernietiging" Track Listing

Titel van het nummer	Lengte	Favoriete songtekst
Oorlogspad	3:15	"Dit is mijn eeuwige doel / ik zal het einde zijn van je leugens"
Holle koning (Sound of the End)	3:35	"Je waagde het om degene van wie je houdt te redden / Je had moeten weten / Dit is de prijs die je betaalt"
Gebroken Roem	3:18	"Je kunt geen manier vinden / Als alles wat je doet is proberen te verzamelen / Alles bereiken behalve de antwoorden / We zijn op een dwaalspoor geraakt"
Bittere einde	3:16	"Ik had nooit gedacht dat ik de dag zou zien / Wanneer ik mijn Maker van aangezicht tot aangezicht zou zien / Elke zonde die werd verantwoord / Elke slechte beslissing die ik ooit heb genomen"
Skins & Bones	3:56	"Ik weet dat een dezer dagen / ik je eindelijk van aangezicht tot aangezicht zal zien / Bij de gouden poorten / Zal je me meenemen of zal ik in het graf verdwijnen?"
Het verzet	4:15	"We zullen een generatie zijn die stelling neemt/Tegen degenen die zichzelf koningen noemen/Ze zullen alles wegnemen/Voordat we een kans hebben om te spreken"
Identiteit	3:04	"In de bloei van ons leven knijpen we een oogje dicht / Voor de lasten die we onszelf opleggen / Het fortuin verwarren met waarschuwingen / Ik heb dit mezelf aangedaan"
de leeuwin	3:20	"Ik adem de gifstoffen in / Te lang heb ik een delicate wandeling met de duivel gemaakt"
Ogen om te zien	3:01	"Versleten door mijn zelfopgelegde strijd/ik moet loslaten/als zien is geloven/geef me dan ogen om te zien"
Verwoesting	3:25	"Jij achterbaks / Je spuugt vuil uit je mond / Vuur spuwt en nog steeds vroom claimt / Je bent niet beter dan de demonen die je hoofd vullen / Je bent een medium voor boosaardigheid / Nu begint je vernietiging"

Waarom FFAK de moeite waard is om naar te luisteren

In totaal heeft FFAK in de tijd dat ze samen zijn meer dan vijftig nummers geproduceerd. Hun muziek vertegenwoordigt tegenwoordig enkele van de beste in de christelijke metaalindustrie. Niet elk nummer is een winnaar, noch is elk album perfect. Elk heeft zijn eigen sterke en zwakke punten, en elk heeft minstens één nummer dat heel goed in je hoofd zou kunnen blijven hangen als je het zou luisteren. Met een aantal krachtige berichten, fantastische teksten, sterke zang en zware instrumentals is Fit for a King een band die het bekijken waard is. Ze hebben genoeg materiaal. Waar wacht je op?