10 beste punkalbums van de jaren '70

CJ Baker is een gepubliceerde schrijver die onlangs de podcast 'Ongoing History of Protest Music' begon.

2. Paarden door Patti Smith

Horses, uitgebracht op 13 december 1975, was het debuutalbum van Patti Smith. Het album werd belangrijk geacht bij het vestigen van de New Yorkse punkscene (ze was een vaste klant in Manhattan's legendarische punk- en new wave-locatie CBGB). Dit album hielp Smith te vestigen als de "meter van de punk" en de "dichteres van de punk".

Nummers zoals haar radicale bewerking van Them's "Gloria" bevatten duidelijke elementen van punk (behalve de lengte van 6 minuten), terwijl andere nummers zoals "Birdland" meer een jazz-invloed bevatten. Het eclectische en experimentele karakter van het album was van grote invloed op artpunk.

6. Never Mind the Bollocks, hier zijn de Sex Pistols van Sex Pistols

Ook al is Never Mind The Bollocks het enige studioalbum dat de Sex Pistols hebben uitgebracht, het was genoeg om een ​​blijvende erfenis op te bouwen. Uitgebracht op 27 oktober 1977 is het niet alleen een van de meest invloedrijke punkalbums geworden, maar het is ook een van de meest invloedrijke albums in de rockgeschiedenis geworden.

Hoewel de muziek en het beeld van de Sex Pistols naar de huidige maatstaven niet echt schokkend zijn, werd het in 1977 als controversieel beschouwd. Sex Pistols en de Never Mind The Bollocks brachten een rebelse geest terug in de rock.

7. Roze vlag per draad

Pink Flag is Wire's debuutalbum en werd uitgebracht in december 1977. In het geval van Wire had je een overtuigend argument kunnen aanvoeren om een ​​van hun eerste drie albums op te nemen (de andere twee uit 1978, Chairs Missing en 1979's 154). Die twee albums zijn wat meer experimenteel en werden als invloedrijk beschouwd in de ontwikkeling van artpunk. Pink Flag is verreweg het meest rechtstreekse punkalbum van Wire.

Met 21 nummers in iets meer dan 35 minuten is Pink Flag een minimalistisch meesterwerk. Het album is rauw en rauw en klinkt nog steeds fris.

8. (GI) door Germs

Uitgebracht in januari 1979 (GI) is het enige volledige album dat is uitgebracht door de in Los Angles, Californië gevestigde punkband The Germs. Het album wordt algemeen beschouwd als een van de eerste hardcore punkalbums. Het was ook belangrijk voor de ontwikkeling van de punkscene aan de westkust (die werd opgetekend in de documentaire The Decline of Western Civilization uit 1981).

Het album heeft een duidelijke rauwheid en scherpte. Het album bevatte ook productiewerk van Joan Jett. Helaas ging de band kort daarna uit elkaar, wat kort werd gevolgd door de tragische zelfmoord van frontman Darby Crash.

Leadgitarist Pat Smear verwierf grotere bekendheid vanwege zijn korte periode als tweede gitarist van Nirvana en als lid van de Foo Fighters.

9. Ontvlambaar materiaal door stijve kleine vingers

Inflamable Material, uitgebracht op 2 februari 1979, is het debuutalbum van Stiff Little Fingers. Afkomstig uit Belfast, Noord-Ierland, is het begrijpelijk waarom een ​​groot deel van het album zich richt op de problemen die zich afspeelden in Noord-Ierland.

In veel opzichten waren de Stiff Little Fingers het antwoord van Ierland op The Clash. In plaats van de anarchistische en nihilistische houding van punkacts als de Sex Pistols te delen, ging hun muziek meer over de mogelijkheid van positieve verandering. De muziek op Inflamable Material is agressief maar tegelijk ook positief. Het brengt met succes rechtvaardige verontwaardiging in evenwicht met een gevoel van hoop.

10. London Calling door The Clash

Uitgebracht op 14 december^e, 1979, London Calling was het derde album van The Clash. Een deel van de invloed van het album had te maken met het feit dat de band ambitieus verder ging dan de grenzen van de traditionele punkmuziek. Het bevatte elementen van reggae, ska, funk, soul, jazz en rockabilly. Ook al flirtten ze met deze elementen op de eerste twee albums (1977's self-titled & 1978's Give 'Em Enough Rope), deze muziekstijlen waren veel meer uitgesproken. Punkpuristen geven misschien de voorkeur aan de eerste twee albums, maar om dingen niet te stagneren, moeten ze evolueren. London Calling was niet alleen belangrijk voor de evolutie van The Clash, maar ook voor de evolutie van punkrock en populaire muziek.

Net als bij eerdere The Clash-albums, heeft de muziek op het album een ​​verhoogd niveau van sociaal bewustzijn. Er waren maar weinig songwriters die het lot van de gewone man konden verwoorden zoals Joe Strummer dat kon.

De iconische albumhoes werd in het Verenigd Koninkrijk gehuldigd toen de Royal Mail de albumhoes op een postzegel plaatste.

Opmerkingen

Luca op 16 juni 2018:

Botsing (1e)

CJ Bakker (auteur) uit Parts Unknown op 21 augustus 2013:

Bedankt voor de reactie, Artois. Ik ben het eens met Stiff Little Fingers. Ze krijgen niet zoveel liefde als ze verdienden.

Artois52 uit Engeland op 21 augustus 2013:

Leuke Hub en geweldig om te zien dat Stiff Little Fingers ook genoemd wordt. Ze worden maar al te vaak over het hoofd gezien in discussies over Punk.

CJ Bakker (auteur) uit Parts Unknown op 08 mei 2013:

Ik ga akkoord. Bedankt voor het lezen en de reactie.

Sean McGavin uit Bowling Green, Ohio op 8 mei 2013:

Ik moet zeggen, voor hoezeer Glenn Matlock zich ook als een "goodie goodie" heeft voorgedaan, hij lijkt zich zeker te amuseren in die video.