Basisprincipes van muziektheorie: majeur toonladders

Inhoudsopgave:

Anonim

De grote schaal

Van alle toonladders die in de westerse muziek worden gevonden, hebben majeurtoonladders de dominante positie ingenomen in het muziekonderwijs. De majeur toonladder is de eerste, en vaak de enige toonladder die wordt geleerd door jonge schoolkinderen, die er meer bekend mee zijn als de "doh-re-mi-fa-so-la-ti-doh" toonladder, de vorm van de majeur toonladder gebruikt voor zicht zingen. Voor instrumentale doeleinden gebruiken we in plaats daarvan de eerste zeven letters van het alfabet om de natuurlijke tonen van de majeurtoonladder plus de 'tussenliggende' scherpe noten (symbool: ♯) of platte noten (symbool: ) weer te geven, zoals weergegeven in de zo- hieronder 'muzikaal alfabet' genoemd. Als je meer informatie nodig hebt over hoe noten in muziek worden genoemd, ga dan naar mijn Muzikale Alfabet-les.

Een grote schaal bouwen

Om een ​​majeur toonladder te bouwen, begin je gewoon op een willekeurige noot en ga je door het muzikale alfabet, waarbij je toonladders selecteert volgens de majeur toonladder formule: TTSTTTS (of WWHWWWH). Dit geeft je een andere noot voor elk van de zeven zogenaamde 'schaalgraden' plus de laatste achtste noot die dezelfde naam heeft als de eerste noot, maar een octaaf hoger is (van octo betekent 8)

De GOUDEN REGEL van het benoemen van noten

Er is een strikte regel die in acht moet worden genomen bij het benoemen van de noten van majeur toonladders, namelijk: JE MOET ALLE LETTERS OPEENVOLG GEBRUIKEN. Dit zal in de volgende voorbeelden duidelijker worden gemaakt.

De schaal van C majeur

Hier is de toonladder van C majeur. Het wordt beschouwd als de eenvoudigste toonladder om mee te werken, omdat door de formule te volgen vanaf C, alle noten natuurlijke noten zijn. We vermeden om op platte/scherpe tonen te landen. Merk ook op dat toen we de laatste letter van het muzikale alfabet bereikten (G), zijn we gewoon opnieuw begonnen vanaf EEN en ga door totdat we bereiken C.

De schaal van F majeur

Deze keer beginnen we op F. Wanneer we schaalgraad 3 bereiken, wat A is, zal onze volgende noot een halve toon of halve toon hoger zijn. Nadat we zojuist A hebben gebruikt, kan onze volgende noot geen A-scherp worden genoemd. Het moet B iets heten volgens de regel om elke letter achter elkaar te gebruiken. Het is dus Bes.

Niet-geldige majeur toonladders

Door de strikte regel te volgen om elke letter achter elkaar te gebruiken, zijn er bepaalde hoofdschalen die niet als geldig worden beschouwd, omdat ze het gebruik van dubbele kruizen zouden vereisen. Als u bijvoorbeeld de toonladder van G-majeur probeert te berekenen, krijgt u uiteindelijk schaalgraad 7 als F## (F dubbel scherp).

Hoewel dubbele kruizen (en dubbele flats) kunnen verschijnen als chromatische veranderingen in majeur-toonsoortmuziek, worden ze niet als geldig beschouwd bij het construeren van majeur-toonladders, en moet je in plaats daarvan altijd de zogenaamde 'enharmonische equivalent'-toonladder gebruiken. Dat betekent de toonladder die hetzelfde klinkt, maar met een andere naam. In het geval van Gis majeur, dat acht kruizen zou hebben, waaronder een dubbele kruis, is de meer verstandige 'enharmonisch equivalente' majeur toonladder A majeur met slechts vier mollen. Grote schalen die niet als geldig worden beschouwd en die veilig kunnen worden genegeerd, zijn onder meer: ​​G scherp, D, scherp en A scherp.

Gebruik van de majeur toonladder

Afgezien van de in de openingsparagraaf genoemde doeleinden voor stemtraining, heeft de majeur toonladder veel toepassingen, zoals:

Als we zeggen dat een nummer in een bepaalde toonsoort staat, zoals bijvoorbeeld G majeur. Het betekent dat de meeste (zo niet alle) noten behoren tot de toonladder van G majeur, en dat de eerste noot, G, de grondtoon genoemd, wordt behandeld als de hoofdnoot of 'thuis'-noot. Dus door de G majeur toonladder te nemen en de noten op een muzikaal smaakvolle manier door elkaar te halen, heb je een muziekstuk in G majeur.

Aangezien de meeste westerse muziek is gecomponeerd in majeurtoonsoorten, zal het oefenen van majeur-tonen op elk instrument je vermogen verbeteren om het soort notenreeksen te spelen die je constant in echte muziek zult tegenkomen.

Als een nummer in een bekende majeurtoonsoort staat, kun je ermee improviseren door noten van die majeurtoonladder te spelen in een volgorde die goed voor je klinkt. Het is duidelijk dat je zou vermijden om de hele toonladder op en neer te spelen, want dat klinkt gewoon alsof iemand een toonladder speelt.

Vanwege het overwicht van de majeurtoonladder in muziek, kunnen akkoorden worden geconstrueerd door ernaar te verwijzen als een handig sjabloon. Elk akkoord heeft een standaardformule die is afgeleid van de relatie tot de majeurtoonladder die op dezelfde noot begint. Alle majeurakkoorden hebben bijvoorbeeld een formule van 1 3 5. Dat betekent dat het akkoord, C majeur is samengesteld uit de 1e, 3e en 5e noten van de C majeur toonladder (C, E & G) gerangschikt in willekeurige volgorde, plus eventuele optionele octaafverdubbeling van die noten. Het akkoord C mineur heeft daarentegen een formule van 1, vlak 3, 5. C en G (1 & 5) zijn nog steeds nodig, maar in plaats van E is de vereiste noot Eb (vlak 3). Naar

Basisprincipes van muziektheorie: majeur toonladders