Hoe "Blue Moon" te spelen met basisakkoordprogressies

De melodie vingeren voor Blue Moon

Eerste twee zinnen:

[Vingers gebruikt in de eerste twee zinnen = 4, 4, 3, 4, 5, 4, 4, 3, 4] ("Blauwe maan, je zag me alleen staan…")

Derde zin:

[Gebruikte vingers = 1, 2, 3, 2, 2, 1, 2] ("zonder een droom in mijn hart")

Vierde zin (laatste zin hiervan, de eerste helft van het vers):

beweeg vinger 2 (wijsvinger) naar de C, en daarmee de hele hand naar de toetsen die BCDEF overspannen;

Van Spinditty

[Gebruikte vingers = 2, 3, 4, 2, 2, skip-a-key-to-1, skip-a-key-back-to-2] ("zonder mijn eigen liefde.")

Deze vier zinnen worden vervolgens volledig herhaald, waarbij enkele noten aan het einde van zinnen worden herhaald om de nieuwe woorden te matchen, als volgt:

"Blauwe maan, je wist precies waarvoor ik daar was" (herhaal de laatste G)

"Je hoorde me bidden voor" (herhaal de laatste E)

'Iemand voor wie ik echt zou kunnen zorgen.' (herhaal de laatste C)

Op de begeleidende foto kun je enkele details zien (woorden, toonhoogtenamen, notenwaarden en telling) inclusief het ritme van de eerste helft van het couplet. Hier is het geschreven met een recht/dubbel ritme, hoewel het over het algemeen wordt gespeeld met een swing/drievoudig ritme

Verduidelijking van de terminologie

Amerikaans - - - Brits

hele noot - - - semibreve

halve noot - - - minim

kwartnoot - - - crotchet

achtste noot - - - trilling

zestiende noot - - - halve kwart

Toekomstige variaties

De tweede helft van het couplet (de tweede lange frase) is identiek in noten en ritme, behalve de twee herhaalde noten aan het einde van alle frases, behalve de eerste. Het ritme in die drie gevallen (voor die laatste woorden) zou zijn: kwartnoot, gestippelde halve noot.

Als de leerling er klaar voor is (sommige eerder of later dan andere), kunnen ze het ritme slingeren -- dat wil zeggen, in plaats van achtste noten op gelijke afstanden te spelen, moeten ze elk paar achtsten veranderen in een triool bestaande uit een kwartnoot en een achtste noot (lang-kort). Ze kunnen ook een ander ritme kiezen aan het einde van de frases - op twee verschillende manieren weergegeven in het fotovoorbeeld. (Dat wil zeggen, "alleen staan" kan = achtste - kwart - achtste - hele noot of achtste - achtste - achtste - achtste gebonden aan hele noot zijn.)

Deze video's geven enkele geweldige voorbeelden van het nummer Blue Moon, een keer als duet en een keer als een jazzy, improvisatie-achtige solo, maar geen van beide gebruikt de hier genoemde akkoordenschema's uit de jaren 50 en uitgelegd in het bijbehorende artikel.

Muziekprincipes om tot nu toe op te merken: elke frase bevat een vergelijkbaar ritme en een vergelijkbaar patroon van noten; elke frase eindigt op een noot van de tonische drieklank, in aflopende volgorde. Het soortgelijke patroon van noten lijkt op het ornament dat in de klassieke muziektheorie bekend staat als een draai, maar begint op de onderbuur in plaats van op de bovenbuur van de hoofdnoot.

De melodie van de brug wordt apart uitgelegd, maar voor de geïnteresseerden, hier de woorden:

En toen verscheen er plotseling voor mij

De enige die mijn armen ooit zullen vasthouden

Ik hoorde iemand fluisteren, aanbid me alsjeblieft

En toen ik keek, was de maan in goud veranderd.

[laatste vers]

Blauwe maan, nu ben ik niet langer alleen

Zonder een droom in mijn hart

Zonder mijn eigen liefde.

Een geweldige jazzversie van Blue Moon

Een leuke ongepolijste duetversie van Blue Moon, uitgevoerd door een van mijn favoriete koorarrangeurs en een familielid

Opmerkingen

stella vadakin van 3460NW 50 St Bell, Fl32619 op 27 oktober 2014:

Hallo, ik heb genoten van je hub en vond het interessant. Stella

Aficionada (auteur) uit Indiana, VS op 29 oktober 2012:

Ik vind het geweldig dat je op het gehoor speelt, Jaye. Hoewel ik mijn leerlingen muziekles geef, probeer ik ook hun vaardigheden voor het spelen op het gehoor te ontwikkelen. Ik denk dat het hen helpt om een ​​breed scala aan hulpmiddelen te hebben om met muziek te werken en te vinden wat ze willen spelen en hoe ze het moeten spelen. Maar helaas, het vermogen om muziek te lezen onderdrukt of remt vaak het vermogen om op het gehoor te spelen.

Ik waag een gok dat, hoewel muziektheorie je verveelt, je misschien een intuïtief bewustzijn hebt ontwikkeld van sommige aspecten van de theorie die je in staat stellen om op het gehoor te spelen. Een formele studie van de theorie (wat waarschijnlijk het saaie deel is) helpt om die kennis of dat bewustzijn in een enigszins georganiseerd kader te plaatsen en helpt bij het ontwikkelen van een gemeenschappelijke, redelijk efficiënte taal om met andere muzikanten te communiceren over wat ze moeten doen en hoe ze dat moeten doen .

Bedankt voor jullie Up-Votes!

Jaye Denman uit Deep South, VS op 13 oktober 2012:

Zeer interessant en informatief genoeg om nuttig te zijn voor iemand die piano wil leren spelen door akkoorden te gebruiken.

Ik begon als pre-tiener piano te spelen "op het gehoor". Als volwassene kocht ik liedboeken en bladmuziek en leerde mezelf spelen van de geschreven muziek. Veel muziektheorie verveelde me echter, dus ik heb het gewoon afgeroomd! Als ik een nummer op de radio of een cd hoor en het op de piano of het keyboard wil spelen, luister ik gewoon naar een paar herhalingen totdat ik dat kan. Ik heb er zoveel plezier aan beleefd en doe het nog steeds!

Gestemd +++

Jaye

PS Mijn repertoire bevat nogal wat oude standards uit de jaren '30, '40, '50 en verder. Niet zo verrassend, aangezien ik ouder word, zijn het die "oudjes" die ik me het beste herinner.