De top 5 mahonie body Dreadnought akoestische gitaren

Wesman Todd Shaw begon gitaar te spelen toen hij 12 jaar oud was. Hij doet niets liever dan er een op te pakken en wat snaren te tokkelen.

1. De Martin D-18GE of "Gouden Tijdperk"

Ik had vroeger een Martin D-18 Golden Era, en daarom vermeld ik deze als eerste, maar daarnaast zullen de meeste instrumenten in dit artikel ook erg lijken op rechtstreekse kopieën van de originele mahonie en sparrenhouten dreadnought door CF Martijn & Bedrijf.

De Martin D-18 en de D-28 werden beide oorspronkelijk geproduceerd in 1931, en tegenwoordig behoren de instrumenten van beide modellen die vóór de Tweede Wereldoorlog zijn geproduceerd, tot de meest gewilde muziekinstrumenten van elke fabrikant en in elke periode ergens in de wereld.

Er zijn "vooroorlogse" Martin D-18 gitaren op de markt, maar het is onwaarschijnlijk dat veel van mijn lezers zich zo'n gitaar kunnen veroorloven, en bovendien is de Martin D-18GE een reproductie met slechts de allerkleinste verschillen dan de originelen. De zeer kleine verschillen omvatten dingen als "de ijslollybeugel", en dergelijke dingen zouden eigenlijk moeten blijven waar ze zijn, omdat ze daar niet zijn geplaatst om een ​​reden die als ongeldig kan worden beschouwd.

Er zijn natuurlijk meer productiemodellen van de Martin D-18 die momenteel worden geproduceerd dan alleen de D-18GE, de D-18GE is echter het beste van het beste en is in een aantal opzichten superieur aan de D- 18V en alle andere variaties van D-18 die momenteel worden geproduceerd of vroeger werden geproduceerd door CFMartin & Company.

Een paar dingen maken deze gitaar superieur aan andere versies van de Martin D-18, in de eerste plaats maakt het rode of Adirondack sparren bovenblad hem superieur. Er is geen beter hout voor een klankbord op een gitaar die is gebouwd voor flatpicking, dan een bovenblad van rood of Adirondack sparrenhout.

In de meeste gevallen produceert het klankbord van Adirondack sparrenhout een luidere, helderdere en langer aanhoudende tonaliteit dan elke andere sparrensoort. Echt, rode spar is een "heilige graal" klankhout, en dat is niet iets dat ooit zal veranderen. Er kan echt op geanticipeerd worden. Alleen al het hebben van een gitaar met dat klankhout als klankbord maakt van dat individuele instrument iets speciaals, een erfstuk, een investering, een echte schat.

Ten tweede wordt de Martin D-18GE geleverd met zowel een botkam als een botzadel, en die twee precisieapparatuur zorgen voor een extra boost aan het tonale canonachtige geluid van de D-18GE. Als je ooit een akoestische gitaar wilt hotroden, dan kan het vervangen van de meest voorkomende non-bone topkam en zadel door bot de klankkracht van elke akoestische gitaar met stalen snaren verhogen.

Er zijn nog een paar dingen die deze gitaar heel bijzonder maken, de naar voren verschoven X-bracing maakt hem speciaal, maar dat is ook te vinden op de D-18V van Martin, maar niet in exact dezelfde configuratie als in de D-18GE. Een ding dat de D-18GE echt anders maakt, is de breedte van de hals bij de topkam. De Martin D-18GE heeft een bredere halsbreedte bij de topkam dan de standaard Martin D-18 gitaren of de zeer populaire D-18V gitaren.

De D-18GE heeft een nekbreedte van één en drie kwart inch bij de topkam. In de huidige wereld van Martin-instrumenten met standaardproductie, en in alle andere fabrikanten die Martin-ontwerpen kopiëren of proberen te verbeteren, is de standaard nekbreedte bij de moer één en elf-zestiende inch.

Van Spinditty

Dat is een heel terechte vraag, en ik moet meteen toegeven dat de verkoop van mijn eigen Martin D-18GE bijna sinds de dag dat hij werd verkocht, spijt heeft gehad. Persoonlijk bezat ik al meer fijne akoestische gitaren dan mijn speelniveau me leek te rechtvaardigen. Ook had ik toen een aantal zeer duidelijke plannen voor mijn toekomst, en wat ik nodig had, was wat geld om die plannen en doelen te realiseren. Ik heb mijn D-18GE verkocht om een ​​aantal dingen te bereiken, en nee, het is allemaal niet gelukt. Ik zal duidelijk zeggen dat ik zeer zeker, en zonder twijfel, een van deze gitaren terug zou kopen als de situatie zich voordeed, en ik financieel in staat zou zijn om dit te doen. Ik mis die gitaar en betreur het verlies ervan heel vaak.

Kenmerken van de Martin D-18 Golden Era Gitaar:

3. De Bourgeois Country Boy Deluxe

Dit artikel is bedoeld om de allerbeste mahonie body dreadnought gitaren te tonen die vandaag de dag verkrijgbaar zijn. Dit artikel gaat niet over mij, gitaren die ik heb gehad, enz.; als auteur is het echter onmogelijk dat mijn persoonlijke ervaringen hierin geen rol hebben gespeeld.

1. Ik heb in het verleden een Martin D-18GE gehad, 2. Ik bezit momenteel een Santa Cruz Dreadnought, een van de beste gitaren die ik ooit in handen heb gehad, en 3. De enige fabrikant van akoestische gitaren die een gitaar heeft gemaakt Ik heb dat gespeeld in vergelijking met degene die ik bezit en degene die ik had en die misschien zelfs superieur was geweest, was een Bourgeois-gitaar.

De enige door Dana Bourgeois geproduceerde gitaar die ik had mogen spelen, was geen Country Boy Deluxe, maar het was een vergelijkbare gitaar als de Santa Cruz dreadnought die ik bezit, en dus realiseerde ik me meteen dat het Bourgeois-merk waarschijnlijk over de hele linie was net zo toegewijd aan uitstekend vakmanschap als alles van Martin of Collings of Santa Cruz.

Net als de D-18GE en de Santa Cruz 1934 D Mahogany, heeft de Bourgeois Country Boy Deluxe ook een klankbord van rood of Adirondack sparrenhout. voor ultieme helderheid en projectie. In tegenstelling tot de anderen, heeft de Bourgeois Country Boy Deluxe gevlamd of gefigureerd mahonie op de achterkant en zijkanten voor wat extra visuele schoonheid, en ook vergulde Waverly nikkel stemmachines. Deze gitaar heeft ook een heel iets andere nekbreedte bij de topkam, van één en drieëntwintig dertig seconden inch.

Hoewel de Bourgeois Country Boy Deluxe misschien geen exacte replica is van een vooroorlogse Martin D-18, waarom zou hij dat wel zijn? Er is al de Martin D-18GE om die niche te vullen, en de Bourgeois heeft wat extra schoonheidskenmerken die de D-18GE niet heeft. Dana Bourgeois hoeft Martin-verbandpatronen of andere specificaties niet echt te volgen; hij is niet in staat en heeft zonder enige twijfel bewezen dat hij dingen net zo goed of beter kan dan wie dan ook op het gebied van akoestische gitaren met stalen snaren, en op zijn eigen voorwaarden.

De Country Boy Deluxe van Bourgeois steekt qua prijs zeer gunstig af bij de Martin D-18GE, dus mijn mening is dat deze twee instrumenten direct met elkaar moeten worden vergeleken voor mensen die op zoek zijn naar een dergelijk instrument.

5. De Huss en Dalton TD-M Sinker-gitaar

Wat persoonlijke ervaring betreft, heb ik hier absoluut niets te bieden, omdat ik in mijn tijd nog nooit zo gezegend ben geweest om een ​​gitaar van Huss en Dalton te mogen spelen, maar nadat ik hun gitaren op internet op dezelfde dealerwebsites aangezien ik deze andere mooie merken en modellen zie waar ik wel enige ervaring mee heb, en ook het feit dat de Huss en Dalton TD-M Sinker-gitaar voor zelfs meer verkoopt dan alles behalve de Santa Cruz 1934 D Mahogany, ik kan zich de Huss en Dalton-mensen alleen maar voorstellen als geweldige gitaarbouwers. Hoe zouden ze niet kunnen zijn als hun instrument in zo'n gezelschap is als de beste die ik ken, en die ik in handen heb gekregen?

Nou, laten we het voor de hand liggende hier aanpakken, en dat is deze "Sinker"-zaak. Waar gaat dat eigenlijk over? Welnu, de naam Sinker verwijst naar het exacte gebruikte mahoniehout, en het komt uit Belize, en de Britten, zoals gebruikelijk in de geschiedenis, gebruikten om Belize te koloniseren en te profiteren van de hulpbronnen daar.

Welnu, mahonie was een van de belangrijkste bronnen in de natie Belize, en de Britten dreven de boomstammen de rivier af om ze te verkopen, soms waren de boomstammen te dicht om te drijven en zouden ze gewoon zinken. Deze Huss en Dalton TD-M Sinker gitaren zijn gemaakt van logs die heel lang verzonken zijn geweest, en het hout is erg dicht, en nu weer vrij uitgedroogd, maar nog steeds net zo dicht.

Dichter dan normaal mahonie kan de eigenschappen van mahonie als klankhout alleen maar intensiever maken, en die eigenschappen in al deze gitaren zijn dat het geluid er in een zeer snel tempo uit springt, dus deze gitaren van Huss en Dalton zouden zelfs luider moeten zijn dan is typisch voor high-end fabrikanten die alle kneepjes van het vak kennen, ze gebruiken en de best mogelijke gitaren maken.

Zoals elke andere gitaar die in dit artikel wordt genoemd, heeft de Huss and Dalton TD-M Sinker-gitaar ook een rood of Adirondack-sparren bovenblad. Ook zijn er speciale Waverly-tuningmachines en een regelrechte botkam, zadel- en brugpinnen - dit ding is een topgitaar en kan het beste worden vergeleken met de Santa Cruz 1934 D Mahogany, hoewel de Huss en Dalton nog steeds kost ongeveer de helft.

Fijne mahonie dreadnoughts

Ik hoop dat je het leuk vond om te lezen over enkele van deze super speciale en zeer hoogwaardige mahonie instrumenten. Meestal was dit geschreven als klaagzang voor degene die ik niet langer bezit, en waarvan ik nooit afscheid had moeten nemen.

Ja, dit zijn dure gitaren, en in het geval van de Santa Cruz 1934 D Mahogany, verdomd duur. Ik lees graag over zulke dingen, en deze zijn tenslotte lang niet zo duur als ze zouden zijn als ze palissander lichaamsinstrumenten zouden zijn, maar ik heb er wat van besproken op een andere pagina over reproducties van de vooroorlogse D-28 als je toevallig geïnteresseerd, maar die pagina maakte er geen punt van om de duurste, eerder de meer redelijke kant van de stad te laten zien.

Een ander instrument dat ik al in enig detail heb besproken en dat in deze klasse van instrumenten valt, maar dat niet werd genoemd omdat ik er al een pagina over heb, is de Guild D-40 Jubilee, en bekijk dat ook eens , want het is ook een mahonie en Adirondack sparren gitaar, en kost iets minder dan de hier genoemde.

Zoals altijd is het laatste advies dat ik kan geven als je op zoek bent naar een van deze gitaren, om met je oren en vingers te gaan, omdat je veel in iets zult investeren, en je moet niet met een twijfelachtige geest vertrekken.

Opmerkingen

Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 18 september 2016:

Hey bedankt voor je reactie, Curt. Ik blijf proberen mensen te vertellen dat de gouden eeuw van gitaren hier en nu is. Oude gitaren kunnen uitstekend zijn - maar er is nooit een beter moment geweest dan nu om een ​​gloednieuwe te kopen.

De bouwmeesters hebben meer dingen bedacht over wat het beste werkt en hoe te bouwen dan vroeger bekend was.

Kortaf op 18 september 2016:

Ik had het geluk om een ​​van de dertig D-18 GE's op te pikken met zijkanten en achterkant gemaakt van zinklood mahonie met een Adirondack bovenblad. De hals is met de hand gesneden uit een plaat gesneden stuk mahonie en de versteviging, brug en de moer, zadel en brug, evenals de mahonie zwaluwstaart nekverbinding zijn allemaal hetzelfde als de D-18 GE. Niets bijzonders, geen extra parel of toner, VTS, maar de huidlijm, Waverly-afstemtoetsen en de PLEX-frets zorgen voor de soepelste spelende, natuurlijk geluid verbeterde gitaar die ik heb gehad. En ik heb er een paar gehad, waaronder een D-28 Braziliaans palissander uit 1968 en een Taylor GS Cocobolo Limited uit 2012 en deze D-18 speelt en klinkt beter dan alles wat ik heb gespeeld. Dus de meerprijs voor het zinklood mahonie is het mijn oor zeker waard.

Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 21 mei 2016:

Ik schreef nog een pagina, een vrij lange, over de J-45, Jesse.

Ik denk dat ik bluegrass flatpicking in gedachten had toen ik deze deed. Vindt u dat de titel moet worden gewijzigd?

Jesse op 21 mei 2016:

Geen Gibson J-45?

Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 18 mei 2014:

Bedankt voor de tip! Larrivee maakt wel degelijk goede gitaren! Ik heb er gewoon niet veel in handen hier in Noordoost-Texas.

Kyle op 17 mei 2014:

Larrivee sd50

Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 13 september 2012:

Golomundo - natuurlijk doe ik dat. Ik ben "enigszins" bekend met Hohner, maar heb al vele jaren geen instrumenten van hen gezien.

Ik leerde gitaar spelen en leerde alles wat ik weet over gitaren van mijn overleden grootvader… en hij had een hoge dunk van Hohner.

Ik kan je niet eerlijk zeggen dat ik er een heb gezien of in handen heb gehad in … een zeer lange tijd. Meer dan 25 jaar zelfs.

Heb je ooit iets gezien dat niet uitstekend was dat in Duitsland werd gemaakt? Ik niet.

Golomundo op 13 september 2012:

Heb je ideeën over de Hohner-akoestiek van dit type? De mijne klonk veel rijker dan een vergelijkbare Yamaha.

Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 30 augustus 2012:

FullOfLoveSites - Heel erg bedankt!

Ik wil je wel vertellen … dat DEZE gitaren die hier worden vermeld enkele van de Duurste Mahonie body-gitaren zijn.

Vroeg of laat kom ik toe aan het beschrijven van de beste (alle massief houten gitaren zijn ALLE uitstekende instrumenten) DEALS op massief houten constructie mahonie gitaren.

Ik kan praten over gitaren….voor onbepaalde tijd. Non-stop, echt :)

FullOfLoveSites uit de Verenigde Staten op 30 augustus 2012:

Geweldige gedetailleerde hub voor dit onderwerp. Het is zeker interessant en het lokt me om zelf een gitaar te kopen. bedankt voor de informatieve hub!

Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 12 augustus 2012:

Jimmar, mijn man, ik hou er zo van om bij Guitar Centers rond te hangen…..woorden zouden voor mij onvoldoende zijn om te proberen uit te leggen hoeveel ik van je hou!!!!!!!!!!!!!

Hé, ik denk niet dat veel mensen een humidor nodig hebben, maar nogmaals, de omstandigheden kunnen heel anders zijn waar je woont.

Ik wil dat je weet dat een volledig massief houten akoestische gitaar iedereen verdomd beter zal laten klinken… maar je hebt GEEN van deze nodig!!!!!!! Dit artikel moest gewoon gaan over de BESTE van de BESTE die beschikbaar zijn voor mahoniehouten lichamen … Ik zou (en zal mettertijd) er een kunnen maken over de meest betaalbare en beste deals van dezelfde soorten gitaren … dat doe je niet heb deze nodig, mijn vriend, dit zijn de weldoende pro's gitaren… mensen die gewoon (ik ben een van die mensen geweest)… gitaar snobs zijn.

Ik denk dat ik nog steeds een echte gitaarsnob ben, maar ik heb geen van deze meer.

Jimmar uit Michigan op 12 augustus 2012:

Dus… ik was dit weekend in Guitar Center in hun akoestische gitaarhumidor… Ik wilde een van de Martins oppakken en beginnen met hacken… maar ik dacht dat ik het niet waard was. Ooit misschien. Ik denk gewoon niet dat ik een high-end gitaar beter kan laten klinken dan mijn low-end Samick of Ibanez. Ik blijf nog een paar jaar akkoorden hacken en dan zal ik hopelijk het verschil kunnen zien. Bedankt voor de info en het advies.

Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 12 augustus 2012:

Hé, bedankt Willie, ik heb hier een virtueel online informatie- en opiniecentrum voor akoestische gitaren… en ik zal het nog uitbreiden.

Hé zus, ik weet precies wat je bedoelt, geen van de rotzooi die tegenwoordig "countrymuziek" wordt genoemd, maakt me echt gek, en oh mijn, Randy Travis! LOL!

Doe het voor haar op 12 augustus 2012:

Uitstekende informatie! Hoewel ik niet van gitaren houd, was dit interessant.

Angela Blair vanuit Centraal Texas op 12 augustus 2012:

Je zou dat kunnen doen, Wes -- we bevinden ons op een moment dat niemand zich richt op ECHTE fans van countrymuziek -- waaronder ook echte countryspelers -- lijkt countrymuziek zoals de meesten van ons wisten dat het nu ter ziele is en ik hoor van mensen die dagelijks wat echte countrymuziekinformatie willen, enz. Taylor Swift, Kid Rock en Red Dirt zijn niet genoeg voor veel oude fans -- misschien een ingebouwd publiek voor jou. Beste/zus

Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 12 augustus 2012:

Hey zus, een Dobro-hub zou een geweldig idee zijn!!!!!

Ook banjo-hubs - ik zou er zo verschillende kunnen over die onderwerpen.

James Watkins … zijn vader of een van zijn ooms … misschien was het zijn grootvader, was een semi-beroemde dobro-man en ontwierp hij zijn eigen.

Ik heb de naam ergens in de commentaren van een van mijn artikelen, en ik heb nooit getwijfeld aan James, maar ik heb gezocht, en de man was een grote kanshebber in dobro-kringen!!!!!!!!

Goed spul!!!!!! Als iedereen maar van die oude muziek en de instrumenten hield zoals ik … ach, ik zou online kunnen leven, LOL!

Angela Blair vanuit Centraal Texas op 12 augustus 2012:

Wes -- Ik herken geen eelt -- ik speel niet genoeg om ze te houden en als ik speel, heb ik minstens een week pijnlijke vingers. Als je de kans hebt, ga dan voor de banjo -- ik heb een viersnarige, tenor en ik ben er dol op -- mijn broer speelt vijfsnarige, maar ik ben niet zo ambitieus! Als je eraan toekomt, waarom dan geen Hub op de debro - veel mensen weten tegenwoordig niet eens wat dat is! Ik geniet bijvoorbeeld enorm van de gitaarhubs. Beste/zus

Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 12 augustus 2012:

Heel erg bedankt, zus!!!!!!!!!!!!!

Ik blijf maar zeggen, "nog één gitaarnaaf … dan moet ik gewoon een tijdje over iets anders schrijven …."

Nou, er zal er nog minstens één zijn…dan zal ik een ander onderwerp moeten zoeken, of mijn geest mijn snap!!! LOL!!!!!

Ik probeer weer in het spel te komen. Ik had een handblessure, maar nu lijkt het genoeg genezen…maar mijn eelt is op dit moment LANG VERDER, dus dat is het moeilijkste!!!!!

Ik wou dat ik een banjo had!!!!!!!

Angela Blair vanuit Centraal Texas op 12 augustus 2012:

Spectaculaire informatie over gitaren -- een pluim voor jou en je kennis. Mijn vriend, Vince Bell, speelt een dreadnought en heeft jarenlang -- het geluid is ongelooflijk. Helaas kan ik me de merknaam op dit moment niet herinneren -- sorry! Ik ben dol op al je gitaarinformatie -- ik speel (minimaal maar voor vele jaren) en ook banjo (nou ja, kleine kinderen zijn er dol op!) Geweldige hub, beste / zus

Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 11 augustus 2012:

Hoi Paula!!!

Eh, nou, het enige wat ik doe met de gitaren is… stukjes van mijn erfenis uitspugen. Een van de belangrijkste dingen die ik van mijn grootouders van moederskant kreeg was … nou ja, gitaardingen en muziekliefde … dat zou daar een groot deel van uitmaken.

Oh, de structuur van mijn gezicht … dat zou een andere zijn. Zwarte baard, lijk een beetje op opa….yep, dat ben ik.

Helaas…ik ben nooit gegroeid tot 1.80 meter, of had de kracht van die omvang…zucht, ik denk dat ik dan vijf negen ben….LOL.

Ik word niet echt moe van gitaren of muziek…maar ik heb wel andere dingen om over te praten…maar…ik denk dat de gitaren me hier de twee pence per dag bezorgen, dus waarom zou je niet proberen er tien van te maken? penning, hoezo?

Suzie uit Carson City op 11 augustus 2012:

Wesman….Is er iets dat u niet weet over elk afzonderlijk type, formaat, vorm en geluid van GEE-taren? Maakt niet uit … doe geen moeite om dit te beantwoorden. Ik weet het antwoord.

Het is verbazingwekkend voor mij dat één persoon ZO VEEL kennis in één brein heeft…….en het is duidelijk dat je er graag over schrijft…..Het zou zo leuk zijn als je iets speciaals op je gee-tar zou spelen en het voor iedereen zou opnemen je hub-buddies……Misschien kun je zelfs een liedje schrijven en het voor ons zingen!! Zou jij?? OMHOOG+++