Tips voor het aanpassen aan een 7-snarige gitaar

Bob Craypoe (ook bekend als R.L. Crepeau) is een muzikant, schrijver, webmaster, 3D-artiest en maker van de stripreeks Punksters.

1. Grote nekradius

Als je gewend bent om een ​​gitaar met een kleine nekradius te spelen, kan het moeilijk zijn om over te stappen op een gitaar met een grotere nekradius. Ik had het in het begin moeilijk toen ik een nieuwe gitaar kocht met een halsradius van 12 inch, nadat ik eigenlijk alleen maar ervaring had met het spelen van gitaren met een nekradius van ongeveer 9, 5 inch.

Uiteindelijk raakte ik er echter aan gewend. Mijn 7-snarige heeft een nekradius van 15,7 inch. Dus dat is een aanzienlijke sprong, zelfs vanaf een nekradius van 12 inch, laat staan ​​een 9,5.

Ik merkte dat ik niet zoveel moeite had met het spelen van nummers waarbij ik met de vingers moest spelen als met een plectrum. Een grotere afstand tussen de snaren kan het fingerpicken zelfs gemakkelijker maken. Mijn grootste probleem was het wennen aan het gebruik van een plectrum op een gitaar waarbij de ruimte tussen de snaren groter was dan ik gewend was. Ik moest echter nog wel even wennen aan het fingerpicking.

De sleutel om dit te overwinnen is om verschillende plukoefeningen te doen terwijl je akkoordprogressies doet. Misschien vind je zelfs een aantal nummers in je huidige repertoire die in dat opzicht nuttig zouden zijn. Wat ik deed, was verschillende nummers uitkiezen die de nadruk legden op bepaalde snaren.

Voor het fingerpicken van een nummer dat op een A-snaar begint, zou ik "Babe I'm Gonna Leave You" van Led Zeppelin spelen. Voor een nummer dat begon met de lage E-snaar, deed ik "Highway Song" van Blackfoot. En voor een nummer dat begon op de D-snaar, speelde ik het Beatles-nummer 'Mother Nature's Son'. Dit hielp me om te wennen aan het vinden van de drie laagste snaren op de gitaar.

Van Spinditty

Wat betreft het gebruik van de keuze, zou ik een vergelijkbare benadering volgen. Om te wennen aan het spelen van een nummer dat op de A-snaar begint, koos ik voor "Don't Fear the Reaper" van Blue Oyster Cult. Het was niet alleen een goede training om de A-snaar met je plectrum te vinden, maar ook een goed nummer om te oefenen om te wennen aan het gebruik van een herhalend patroon waarbij je over 4 snaren moest tokkelen. Voor de lage E-snaar speelde ik Aerosmith's "Same old Song and Dance". Voor een die begon op de D-snaar, koos ik "Sweet Home Alabama" van Lynyrd Skynyrd.

Nu zeg ik niet dat je dezelfde nummers moet spelen. Ik zeg alleen dat het gemakkelijker is om vooruitgang te boeken als je je concentreert op nummers die op de verschillende snaren beginnen om eraan te wennen ze te vinden met een plectrum of door te vingeren

2. Wennen aan de lage B-snaar

Als je een 6-snarige gitaar speelt, ben je eraan gewend dat de lage E bovenaan staat. Nou, dat is het niet meer. Er is een nieuwe snaar in de stad en dat is de lage B. Het kan zijn dat je de lage E-snaar raakt, maar in plaats daarvan per ongeluk de lage B-snaar raakt. Dit kan totaal frustrerend zijn.

Je hebt misschien het gevoel dat je een heel ander instrument aan het leren bent dan gitaar, in plaats van alleen maar een gitaar met een extra snaar te leren bespelen. Misschien heb je zelfs spijt van de koper dat je de 7-snarige hebt gekocht. Maar je kunt hier doorheen werken.

De truc hier is om in het begin niet eens de lage B-snaar te gebruiken. Speel een aantal van de nummers die je momenteel speelt op de 6-snarige gitaar en omzeil de lage B volledig. Dit zorgt ervoor dat je eraan gewend raakt om er omheen te werken en er niet per ongeluk de hele tijd op te slaan.

Leer ook de akkoorden te spelen die u normaal op een 6-snarige gitaar zou spelen. Dit zal u ook helpen te leren hoe u kunt voorkomen dat u per ongeluk de lage B raakt.

3. De frustratie overwinnen

Het is duidelijk dat wanneer je iets nieuws probeert aan te pakken, je misschien gefrustreerd raakt als je ontdekt dat het moeilijker is dan je aanvankelijk had verwacht. Maar graaf er gewoon in en doe veel repetitieve oefeningen en je zult er doorheen komen.

Ik moet je zeggen dat toen ik voor het eerst mijn 7-snarige gitaar kreeg, ik gefrustreerd was als ik per ongeluk de lage B-snaar raakte of een fout maakte bij het spelen van nummers die ik normaal gesproken perfect speel op een 6-snarige. Maar ik werd vastbesloten om er doorheen te werken en dat deed ik uiteindelijk.

4. De lage B in je spel opnemen

Nadat je hebt geprobeerd om de lage B te omzeilen, is het tijd om deze in je spel te integreren. U kunt beginnen door enkele dingen te doen die u zou doen met nummers die veel gebruik maken van de lage E-snaar. Gebruik het als een drone terwijl je wisselt tussen akkoorden op de hogere snaren. Experimenteer door te proberen nieuwe riffs te bedenken die de lage B gebruiken.

Misschien kunt u verschillende arrangementen gebruiken voor de nummers die u momenteel speelt of de toonsoort van nummers wijzigen om meer lage B te gebruiken. Je kunt zelfs je G-snaar afstemmen op een Fis en dat zou de 6 laagste snaren het equivalent maken van de stemming van een baritongitaar. Je kunt ook uitgebreide toonladders doen nu je een extra snaar hebt om toonladders op te spelen. U kunt ook meer nummers spelen in de toonsoorten van B Majeur of B Minor

7-snarige gitaar leren is de moeite waard!

De 7-snarige gitaar is meer dan alleen een 6-snarige gitaar met één toegevoegde snaar. Dit komt omdat het een andere benadering vereist om het te spelen, in tegenstelling tot het spelen van een 6-snarige. Er kunnen momenten van frustratie zijn wanneer u eraan probeert te wennen en het kan zelfs leiden tot wroeging van de koper als u begint te denken dat u er misschien helemaal geen had moeten kopen.

Zo voelde ik me in het begin, maar uiteindelijk kwam ik er overheen toen ik vooruitgang begon te boeken in mijn spel. Dus als het je moeilijk maakt, ben je niet de eerste en enige die door de frustratie heen gaat om het te leren. Je moet er gewoon doorheen werken. Ik hoop dat mijn tips je daarbij helpen.