De strijkstok: de metgezel van de vioolfamilie

Frances Metcalfe leerde voor het eerst noten lezen op vierjarige leeftijd. Ze is nu een gepensioneerde ambulante muziekleraar die gespecialiseerd is in de viool.

De boog verdient een vermelding!

Toen Min-Jim Kym haar Stradivarius uit 1696 vrijwel onder haar neus liet stelen in een Prêt à Manger waar ze een drankje en een broodje was gaan halen, werd er ongebruikelijk gesproken over de boog die ermee verdween, een creatie van Peccatte ter waarde van £62.000.

Ze werden uiteindelijk allebei teruggevonden. Het is vrijwel onmogelijk om zo'n goed gepubliceerde viool of strijkstok te schermen, ze kunnen niet op het podium worden gespeeld, de critici willen schrijven over waar de artiest op of mee speelt. Ik betwijfel of degene die het heeft gepikt enig idee had wat een hete aardappel hij had opgetild, twee hete aardappelen in feite. Godzijdank heeft hij ze niet vernietigd om van het bewijs af te komen!

Natuurlijk waren het in dit geval geen concertnotities die dergelijke details van de strijkstok ontlokten - het was publiciteit om het kostbare duo terug te halen. Waren de twee maar altijd in gelijke mate genoemd.

Het rapport van de verwoestende diefstal van de boog van Min-Jin Kym onthulde niet door wie van de familie Pecatte het werd gemaakt. Drie van hen werden bijzonder gewaardeerd: Dominique (1810-1874), zijn broer Francois (1821-1855) en Francois' zoon Charles (1850-1918). Dominique Pecatte wordt beschouwd als een van de drie die de beste strijkstokken heeft geproduceerd, waarvan er nog steeds veel worden gespeeld. De Dominique Pecatte-wedstrijd kent prijzen toe voor de beste inzendingen voor strijkstok en viool.

Zie wat de boog kan doen: de vlucht van de hommel

Gravure van Francois Tourte

Pernambuco, het nummer één hout bij uitstek voor bogen

Pernambuco-hout werd voornamelijk uit Zuid-Amerika geïmporteerd als hulpmiddel bij het verven van textiel. Helaas heeft de intensieve oogst van het hout ertoe geleid dat het op de lijst van bedreigde diersoorten staat. Het is niet alleen geliefd voor de stokken van bogen, meubelmakers gebruiken het ook voor fineren en inlegwerk, maar ook voor gebeeldhouwde voorwerpen. Het is zeer duurzaam vanwege de hoge dichtheid en heeft een rechte nerf, ideaal voor bogen. Pernambuco is ook bekend als Brazilwood.

Van Spinditty

Het ABC van viool voor de absolute beginner, boek 1

De schoonheid van de boog

Een boog is iets moois, slank taps toelopend vanaf de kikker, of hiel, zoals het ook wordt genoemd, naar de punt. Een van de eerste dingen die een potentiële koper zal doen, is een oog langs de lengte werpen om te controleren of het recht is. Zo veel worden na verloop van tijd vervormd of door verkeerd gebruik. Laat voortdurend een boog achter met de haren strak gespannen en de spanning zal het hout uit het ware verdraaien. Een kromgetrokken boog zal niet dezelfde vloeiende stroom over de snaren produceren als een rechte. Niettemin vertelde een bevriende musicus me over een violist die drieduizend pond uitgaf aan een vervormde strijkstok, tot verbijstering van ons beiden. Er moet iets aan de hand zijn geweest, anders zou het zijn alsof een kantoorklerk tot in de puntjes gekleed is en hoge hakken draagt ​​die niet in staat is om te archiveren.

De kikker waar de hand op zit, is meestal gemaakt van ebbenhout en misschien ingelegd met parelmoer of abalone met een zilveren of gouden schroef. Aan de andere kant is de tip, toepasselijk genoemd. een ander stuk ivoor, been, schildpad of zilver is aan de onderkant bevestigd om het af te maken.

Traditioneel wordt nog steeds pernambucohout gebruikt voor de stok, maar de export ervan is beperkt omdat het nu onder de lijst van bedreigde soorten valt en koolstofvezel nu ook als alternatief wordt aangeboden. Sommige bogen zijn gefacetteerd aan het uiteinde van de kikker voordat ze worden gladgestreken tot rond. Ik heb ze over de hele lengte gefacetteerd gezien, maar over het algemeen zal een boog het grootste deel van de weg worden afgerond.

Kritisch zal een instrumentalist geïnteresseerd zijn in het gewicht en de balans van de boog. Hoe voelt het om in de hand te zitten? Dan is er nog de kwestie van de lente. Te weinig en richtingen gemarkeerd met spiccato - om de boog te laten stuiteren - zijn moeilijk te bereiken, te veel en de boog zal ongecontroleerd springen. Vloeit de strijkstok soepel, is er een raspende klank? Dit zijn enkele van de overwegingen die een koper in gedachten zal hebben.

Een boog herbeharen

Zeer gespannen, zeer gewaardeerd

Strijkers betalen duizenden euro's voor een goede boog, het is als het ware hun rechterhand. Mocht je de veilingprijzen voor bogen willen volgen, dan realiseerde een van Villaume in 2012 $ 134.500,-. muzikant heeft zoveel geld om uit te spatten op een prachtige strijkstok, maar het blijft een even belangrijk onderdeel van zijn instrumentenkoffer als zijn viool, altviool, cello of contrabas. De strijkstokprijzen liggen echter nog steeds ver onder de topprijs die voor een viool wordt betaald. Maar liefst $ 16 miljoen voor de 'Lady Blunt' Stradivarius in 2011, opnieuw op een veiling.

Mocht u desondanks de middelen hebben om als investering in een vereerde boog te investeren, dan zou een particuliere verkoop ervan na een paar jaar vrijwel zeker een behoorlijke winst opleveren en kan hij in de tussentijd altijd worden uitgeleend. Veilingen kunnen tussen de 15 en 35 procent commissie in rekening brengen, dus deals worden vaak op privébasis onderhandeld.

Onderhandse strijkstok voor contrabas

Verschillende slagen

Hoewel de boeggreep vaak een 'grip' wordt genoemd, moet deze in werkelijkheid zo worden gewiegd dat deze vrij door de vingers kan stromen om een ​​soepel continu geluid te creëren. De duim moet op de onderkant van de stok rusten, vaak bedekt met leer en omwikkeld met zilverdraad, en mag er niet hard tegenaan worden gedrukt.

Spelers van de contrabas zijn verdeeld in twee kampen als het gaat om het vasthouden van de strijkstok, sommigen oefenen de bovenhandse Franse versie, zoals je zou zien bij violisten, altviolisten en cellisten, terwijl anderen de Duitse positie onderhands of handdruk leren, gedemonstreerd in de foto van de gevierde bassist Serge Koussevitsky. Voorstanders van de Franse stijl zeggen dat het meer veelzijdigheid heeft, terwijl degenen die de voorkeur geven aan de Duitse booggreep denken dat je meer gewicht op de snaren kunt uitoefenen. De kikkers van Franse en Duitse bogen die bij deze twee voorkeuren passen, zijn een beetje anders, zoals je op de foto kunt zien.

Er zijn veel boogslagen die snaarspelers nodig hebben als onderdeel van zijn of haar techniek. Muzikale aanwijzingen zijn normaal gesproken in het Italiaans geschreven. Ik heb hieronder enkele veelvoorkomende geschreven:

Barokke strijkstok voor strijkers

De barokke boog

Met de toenemende belangstelling voor oude muziek en de authenticiteit van uitvoeringen, zijn instrumentalisten teruggekeerd naar de originele ontwerpen die destijds te horen zouden zijn geweest, inclusief de strijkstok. Het haar van de barokke strijkstok werd door de vingers van de speler opgespannen in overeenstemming met het gewenste geluid en ook of er akkoorden - dwz twee of meer gelijktijdig gespeelde noten - moesten worden gespeeld. Door de haren los te maken, zouden ze meer snaren bedekken en zo een akkoordgeluid veel gemakkelijker bereiken dan wanneer het haar strak zou staan.

Je boog kopen

Dus waar koop je je strikken? Veilinghuizen zoals Sotheby's en Christie's houden van tijd tot tijd gespecialiseerde verkopen, en er zijn winkels gewijd aan snaarinstrumenten zoals Hill in Londen. The Strad plaatst advertenties voor bogen in hun publicaties, een van de vele om dit te doen, of misschien gaat u rechtstreeks naar een strijkstokmaker. Een celliste van mij speelt met een Sartory-strijkstok die ze genereus uitleende aan een bevoorrechte leerling om mee te nemen naar een strijkstokkenmaker om te kopiëren.

Ik kocht er een van mij in Manchester, Engeland, maar mijn kostbaarste bezit was een geschenk, in zilver gemonteerd en sympathiek verzwaard voor mijn arm.

Dus welk type instrument het ook is, of het nu in de fabriek is geproduceerd of door een topmaker, zonder de strijkstok kan het niet zingen, het heeft geen stem. Een goede buiging wijst de speler letterlijk in de goede richting, de slanke stok van verwondering.

Reageer alsjeblieft op Mijn Hub

Frances Metcalfe (auteur) uit de Limousin, Frankrijk op 26 januari 2017:

Dank u. De strijkstok is absoluut essentieel voor elk lid van de snaarfamilie. Hoewel je tegenwoordig vaak de contrabas jazz pizzicato hoort spelen - tokkelen op de snaren - zijn de snaren van de contrabassen zo lang dat ze veel meer resoneren dan de kleinere van de strijkersfamilie, dat je ze nergens anders hoort.

Barbara Walton uit Frankrijk op 25 januari 2017:

Wat een informatief artikel! Leuke foto's ook. Ik wist niet dat de strijkstok zo belangrijk was.