Superstrat versus Stratocaster: wat is het verschil?

De auteur is een gitarist en bassist met meer dan 35 jaar ervaring als muzikant.

Lichaamsstijl en ontwerp

De Stratocaster double-cutaway body-stijl is tegenwoordig gebruikelijk, maar het was behoorlijk futuristisch in 1954. Vergeet niet dat dit de dagen waren van grote, holle jazzgitaren. De solid-body, single-cutaway Telecaster was pas een paar jaar voor de Strat op het toneel verschenen.

Veel gitaren volgden na het succes van de Strat, waaronder de legendarische Gibson SG, die oorspronkelijk bedoeld was als een dubbele cutaway vervanger voor de Les Paul. Tegenwoordig zijn er talloze gitaren met een dubbel uitgesneden ontwerp vergelijkbaar met de Stratocaster. Sommige zijn gemaakt voor metaal, sommige zijn vintage ontwerpen en de meeste landen ergens in het midden.

Maar de SG en gitaren die erop lijken zijn duidelijk geen superstraten, dus wat zijn de basiscriteria waarnaar we hier op zoek zijn? Daarvoor hoeven we alleen maar naar het klassieke Fender-profiel te kijken. We denken aan 25,5-inch gitaren met een dubbel uitgesneden ontwerp en een vastgeschroefde hals. Tonewoods zijn een kwestie van voorkeur, hoewel de Strat historisch gezien een elzenhouten body en esdoornhals heeft.

Er zijn in de rockgeschiedenis veel gitaren geweest die alle kenmerken hebben, maar met een single-cutaway ontwerp vergelijkbaar met een Telecaster. Technisch gezien denk ik dat dit superteles zijn, maar ze zijn zo weinig in aantal dat ik zou zeggen dat we ze net zo goed op één hoop kunnen gooien.

Op Stratocasters is de meeste elektronica aan de slagplaat zelf bevestigd, waardoor het super eenvoudig is om de elektronica te vervangen. Je kunt zelfs voorgeladen slagplaten kopen die zijn uitgerust met de pickups en elektronica die je wilt.

Veel superstraten zijn op deze manier ontworpen, maar vele anderen hebben geen slagplaat en huisvesten de elektronica in een holte in de gitaarbody. Dit is echt een kwestie van persoonlijke voorkeur en esthetiek, hoewel sommige gitaristen zweren dat pickups die rechtstreeks op de gitaarbody zijn gemonteerd, beter klinken.

Hals en Fretboard

Fender-halzen zijn in de loop der jaren sterk uiteengelopen, van dunner dan het lijkt te zijn, tot iets dat meer op een honkbalknuppel lijkt. Vergeleken met de concurrentie, met name de Les Paul en SG, is de Stratocaster altijd een lichtere, gemakkelijker te spelen optie geweest, maar shredders die op zoek waren naar maximale snelheid wilden meer.

Hoewel de halzen van Fender uitstekend zijn, en ik kan zeggen dat ik meer dan een paar standaard Stratocasters heb gespeeld die "snel" aanvoelden, hebben andere gitaarmerken de zaken naar een nieuw niveau getild als het gaat om nekken en toets die zijn gebouwd voor snelheid en precisie . Met name Ibanez is een gitaarbedrijf dat bekend staat om zijn dunne, comfortabele nekken.

Hoewel het een kwestie van persoonlijke voorkeur is, geven veel gitaristen die op zoek zijn naar snelheid de voorkeur aan "jumbo" fretdraad. Deze brede, dikke frets bieden een verbeterde sustain en een lichter, sneller gevoel.

Superstrats maken vaak gebruik van fretboards met een samengestelde radius. De toetsradius is de afronding van de toets over de breedte, van E-snaar tot E-snaar. Compound radius fretboards hebben een iets rondere radius bij de topkam en iets platter bij de body joint. In theorie zijn ze beter voor solo's en precisiespel.

Het type fretboard dat je kiest is een persoonlijke voorkeur. Terwijl veel klassieke superstaten het Fender eendelige esdoorn halsontwerp gebruikten, zijn er tegenwoordig die met palissander, ebbenhout en ander klankhout.

Ten slotte, hoewel ik niet zou zeggen dat dit een noodzakelijke factor is, gebruiken sommige superstraten een toets met twee octaven en 24 frets.

Top superstraten

De Stratocaster is een van de beste elektrische gitaren aller tijden. Fender is echt goed in het maken van uitstekende Strats voor elke prijs. Slechts enkele keren hebben ze echter een barst op de metaalmarkt genomen. Ironisch, maar waar.

Een van die pogingen ligt naast me terwijl ik dit schrijf: The Heartfield Talon. De Talon was een superstrat gemaakt door Fender in de late jaren '80 en vroege jaren '90, onder het submerk Heartfield. Het waren geweldige gitaren en ik heb geluk dat ik er begin jaren negentig een tegenkwam.

Momenteel heeft Fender een gitaar in hun Players Series-opstelling met een humbucker en Floyd Rose, en dat komt tegenwoordig ongeveer zo dicht in de buurt als een Fender-superstrat. Er zijn echter een aantal merken die eigendom zijn van Fender en die legendarische gitaren maken.

Jackson is een van hen. Dit is een gitaarmerk dat bijna synoniem staat voor heavy metal. De Jackson Soloist en Dinky zijn beide instrumenten die passen in het Strat-stijl gitaargenre, maar met een aantal serieus hot-rodded componenten. Shredders en metalspelers vertrouwen er al sinds de jaren 80 op.

Charvel is een ander topmerk waar ik aan denk als het gaat om misleide Strats. De Charvel Pro-Mod So-Cal en San Dimas vinken beide bovenstaande vakjes aan, met hete Seymour Duncan-pickups, Floyd Rose tremolo's, jumbo frets en toetsaanslagen met een samengestelde radius.

Als ik afstand neem van de Fender-familie, raad ik ook aan om Ibanez-gitaren te bekijken, met name de RG- en S-serie instrumenten. Ibanez is een ander merk met een sterke, welverdiende reputatie in de metaalwereld. Hun gitaren staan ​​bekend om hun snelle nekken en uitstekende in-house pickups en hardware.

Er zijn veel andere merken die u kunt overwegen als u aan een superstrat denkt, waaronder:

De Charvel Pro Mod San Dimas

Heb je echt een Superstrat nodig?

Er zijn tegenwoordig veel geweldige metalen gitaren en ze voldoen niet allemaal aan de definities die in dit artikel worden beschreven. Zoals altijd vereist het instrument dat u kiest veel denkwerk, en u zult misschien ontdekken dat er andere instrumenten zijn die beter aan uw behoeften voldoen.

Ik heb een prachtige Fender HSS Standard Stratocaster. Het speelt als een droom, en de humbucker klinkt geweldig voor hardrock en zelfs heavy metal. Het is een uitstekende gitaar, maar het is geen superstrat. Het is als het verschil tussen een sportwagen die is ontworpen voor de straat en een racewagen die is ontworpen om 200 mijl per uur te rijden.

Er zijn zeker veel mensen die de voorkeur geven aan een coole sportwagen boven een geperfectioneerde racewagen, en er zijn veel mensen die de voorkeur geven aan eenvoudige, hoogwaardige gitaren die gemaakt zijn voor rock. Om te beginnen kunnen superstraten, net als raceauto's, wat aandacht nodig hebben.

Het onderhouden van een Floyd Rose en het opzetten van een gitaar met een lage, snelle snaaractie kost wat extra moeite. Als je een muziekstijl speelt die daarom vraagt, zul je de extra aandacht zeker de moeite waard vinden. Anders kun je je uiteindelijk gefrustreerd voelen en ben je waarschijnlijk beter af met een basis Strat.

Tot slot, als je het een en ander over gitaren weet, heb je misschien problemen gehad met een paar van mijn bovenstaande definities. Ja, er zijn enkele hardtail-gitaren die aan de superstrat-definitie voldoen, en er zijn een paar hete, single-coil-pickups op de markt die metalspelers tevreden kunnen stellen. Dit artikel was bedoeld als overzicht, maar er zijn uitzonderingen op elke regel.

Superstrat of Stratocaster? Nu je het verschil weet, kun je voor jezelf de juiste keuze maken.