5 beste niet-Fender Telecaster-gitaren

Wesman Todd Shaw begon gitaar te spelen toen hij 12 jaar oud was. Hij doet niets liever dan er een op te pakken en wat snaren te tokkelen.

De Tokai Breezysound Telecaster

Tokai maakte Telecasters zo goed dat mensen zeiden dat de Tokai-gitaren beter waren dan de Fender-versies, en dat ze ook veel minder kosten. Nu is er meer aan het verhaal dan dat. Meestal is dat er. Of er al dan niet een ontslagbrief van een advocaat was, of niet, is iets wat ik niet heb kunnen achterhalen.

Tokai maakte niet slechts één model van Telecaster. Ze maakten veel kwaliteiten van Telecaster. Ze maakten goedkopere met mindere materialen, en ze maakten veel duurdere. De hoogwaardige Tokai Teles werden als beter beschouwd dan de Fenders. Maar dit was relatief aan die tijdsperiode. Een tijd lang voorbij. Met andere woorden, in de jaren 80 werd door sommigen gedacht dat het beste van Tokai beter was dan de Fender American Standard Telecasters.

Dit is natuurlijk de mening van de Tokai eigenaren. Waarom zou het niet zijn? Maar als je hetzelfde leest dat door veel verschillende personen is gezegd, moet je bedenken dat ze misschien gelijk hadden. Gitaristen hebben de neiging om meer dan één gitaar te bezitten, en ze houden er altijd van om gitaren in handen te krijgen die ze niet bezitten, om te zien wat ze ervan vinden.

De Tokai Breezysound Telecasters die in de jaren 80 werden geproduceerd, worden een beetje een cultlegende in solid-body elektrische gitaren. Als je er een ziet, wil je hem misschien kopen, zelfs als je geen gitaar speelt. Omdat ze verzamelobjecten en duurder worden, deze Breezysound Tokai Teles. Tijdens de jaren tachtig veranderde Tokai de manier waarop ze hun logo's meer dan eens gebruiken. Dit waren waarschijnlijk pogingen om rechtszaken te voorkomen. Ook zijn de vormen van de kop om dezelfde redenen veranderd.

Hoe ken je de goedkopere Tokai Telecaster van de premium? De cijfers zijn hoe je het weet. Een TTE-50 is een gitaar van lagere kwaliteit dan een TTE-80. Uit het onderzoek dat ik heb gedaan, denk ik dat de TTE-120's van de hoogste kwaliteit zijn. Er zijn hogere aantallen voor de TTE-serie van Telecasters. Er was een b-bender versie, een palissander versie en versies met veel meer abalone inleg. Dan zijn er de ATE Breezysound Tokai Teles. De ATE's zijn minder traditioneel in hun bouwspecificaties.

Omdat deze Tokai Teles zo hoog aangeschreven staan, zijn hun prijzen behoorlijk hoog geworden. We hebben het over gitaren die in de jaren 80 zijn geproduceerd. Ze zullen allemaal een kilometerstand hebben. De TE-80 Breezysound Tokai Teles worden vaak verkocht voor ongeveer $ 900 dollar. Ik heb gelezen dat in Europa de TE-50's voor het equivalent in euro's verkopen.

Rock N' Roll Relikwieën Gilby Clarke Telecaster

Rock N' Roll Relics is een klein bedrijf. Maar ze produceren veel extreem coole gitaren. De Gilby Clarke is niet de enige Telecaster die door het bedrijf wordt geproduceerd. Het is gewoon degene die ik het leukst vind, en het is een goed voorbeeld van wat Rock N' Roll Relics doet als fabrikant.

De zwart-witte vlag is erg rock-'n-roll. Het is ook erg country en western. De gitaar is verouderd. Verouderde solid-body elektrische gitaren zijn tegenwoordig absoluut een rage. Veroudering en een nitrocellulose-afwerking dragen beide bij aan de uitstekende visuele esthetiek van dit instrument. Maar het sonische aanbod is ook op het niveau. Deze gitaren zijn nieuw redelijk geprijsd voor $ 2.895. Hier zijn verdere specificaties:

Bill Nash Guitars: hij bouwt veel geweldige T-stijl instrumenten

Zoals vermeld en zoals de lezer hier waarschijnlijk al weet - relikwie gitaren of oude gitaren zijn tegenwoordig het toppunt van de mode. Bill Nash maakt uitsluitend oude gitaren. Mensen zijn enthousiast over zijn werk vanwege de kwaliteit ervan.

Van Nash-gitaren is bekend dat ze een uitstekend niveau van aandacht voor detail hebben. Van internetfora waar gewone gitaristen rondhangen, tot aan de grote namen die worden geïnterviewd in de grote gitaarmagazines, de gitaren van Bill Nash worden geprezen. Vanaf de bergtoppen schreeuwen mensen lof toe.

Nash Telecaster- of T-stijl instrumenten zijn er in elke gewenste configuratie. En zoals je kunt zien, bevat dit zelfs een Strat-hals.

De Nash T-52 is waarschijnlijk de meest verspreide Nash Tele omdat het een verouderde versie is van een '52 Fender Blackguard Tele. Je ziet er dus uit alsof je een Tele uit de vroege jaren 50 bezit met deze gitaar. De T-52 is butterscotch en blond. Maar de halspickup is beschikbaar als humbucker. Dus zelfs de traditionele T-52 heeft opties.

Pickups zijn een groot deel van de aantrekkingskracht van Bill Nash-gitaren. Hij gebruikt Jason Lollar handgewonden pickups in al zijn instrumenten. Je krijgt ook luxe geüpgradede apparatuur zoals Gotoh-tuningmachines, Tusq-moeren en nitrocelluloselak. Ik prijs de T-52 Teles op het web vanaf $ 1.800 - iets meer dan $ 2.000.

Vragen

Opmerkingen

Dave op 04 januari 2020:

Ik zou zeggen een vz custom t. Boutique kwaliteit tegen marktconforme prijzen.

Snelle Freddie op 23 september 2019:

Vergeten te vermelden dat Warmoth een hedendaagse topkandidaat is

cwheat01 op 15 mei 2019:

de twee beste non-fender Tele's die ik heb meegemaakt zijn:

--beste dollar-voor-dollar tele-- SPARXX Guitarworks

https://m.facebook.com/sparxxguitarworks

--beste high-dollar --Lucky Dog Guitars

www.luckydogguitars.com

ik heb verschillende keren met zowel Freddi Sparxx als Anthony Sims gesproken - ze zijn allebei erg goede jongens en erg gepassioneerd over gitaren, en ondersteunen de gitaarbouwgemeenschap (beiden zijn erg behulpzaam met advies en suggesties, zelfs als dat betekent dat ze kan je niets verkopen, omdat ze weten hoe moeilijk het is om je eigen te bouwen)…

ik zal uiteindelijk meerdere gitaren van beide jongens bezitten; Als je hun sites bekijkt, vertel ze dan dat Chuck Wheat je heeft gestuurd!

Chuck op 15 mei 2019:

de allerbeste niet-Fender tele die ik heb gespeeld is een kleine operatie genaamd SPARXX Guitars … ze zijn ook goedkoop …

David Semar op 09 mei 2019:

Tokai is geen grap. Ik heb een Tokai-akoestiek die een kopie is van een Hummingbird en het is geweldig. Ook Bob Lanzetti van Snarky Puppy speelde het langst. Tot hij natuurlijk zijn eigen signatuurmodel kreeg.

Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 26 januari 2019:

@Mac - absoluut.

Mac cicogna op 26 januari 2019:

Fernandez maakte een fatsoenlijke Tele

Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 29 december 2018:

Heel erg bedankt, Kelsey Austin, ik ben blij dat ik iets nuttigs heb gedaan!

Kelsey Austin op 29 december 2018:

Ik heb nogal wat geleerd van dit zeer goed onderzochte artikel over Telecaster Style-gitaren. Je hebt verschillende merken onder mijn aandacht gebracht die ik anders niet zou hebben geweten. De Tokai-sectie is vooral informatief voor Tele-bezitters.

Ik heb geweldige dingen gehoord over Rock N Roll Relics. Een andere "boutique" Telecaster Style-gitaarmaker is Veritas Guitars. Ze maken een met Bigsby uitgeruste Tele, de "Portlander".

Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 14 november 2018:

Ik ken het merk Sylvain totaal niet, maar het is niet echt mogelijk dat iemand ze allemaal zo goed kent als ik zou willen.

Sylvain op 14 november 2018:

Eigenlijk denk ik dat de beste keuze voor een redelijke prijs het 228-model van de Hahn-gitaar is.

Momentopname op 13 oktober 2018:

Ik heb er nog nooit een gespeeld, maar van alle accounts zijn John Suhr-tele's van de bovenste plank.

Dmarqus op 25 augustus 2018:

Zoooooo Waar is HS Anderson Madcats? Heruitgaven of vintage zijn allebei top

Chuck Wheat op 31 mei 2018:

Je moet de tele's van Sparxx Guitarworks bekijken - vooral de snakehead-tele's … Freddi Sparxx overtreft de concurrentie echt voor de prijs …

Billy op 25 augustus 2017:

tokai zijn de beste - zelfs Chinese hebben het spatbord Mexico weggeblazen …

Eddie Shap op 27 mei 2017:

Wat dacht je van Tom Anderson?

Timo op 26 mei 2017:

Hoe kun je het beste vergeten: Tom Anderson Guitars

Beroven op 04 oktober 2016:

Blijkbaar heeft de auteur nog nooit een Carvin TL60 gespeeld…

Tom1992 op 05 mei 2016:

Ik vond dit geweldig!

Alan R Lancaster van Forest Gate, Londen E7, VK (ex-pat Yorkshire) op 5 mei 2016:

Wes me old mucker, hoe gaat het? Heb ik nieuws voor je! Klik op het internet om de tentoonstelling van de Stones, EXHIBITIONISM, in de Saatchi Gallery in Londen SW3 te vinden.

De gitaren en bassen die door de jongens worden uitgeleend, het toneelgewaad, toneeldecors voor verschillende Amerikaanse en Europese tournees enz. noem maar op, het is er. Over de PA, terwijl je tussen kamers doorgaat, is er een verscheidenheid aan tracks en een mock-up van een opnamestudio met interviews, consoles waar bezoekers tracks kunnen remixen (gitaar, bas, drums, zang en achtergrond…) Neem een ​​kijkje in de Hub " Get Off Of My Cloud" voor een volledig overzicht. De laatste traktatie - met een 3D-bril - is het laatste nummer van het Hyde Park Concert uit 2013, "I Can't Get No Satisfaction", met Mick Taylor als gast in de line-up. Hij voegde zich halverwege het optreden ook bij hen voor "Midnight Rambler". Zijn uiterlijk heeft misschien te lijden gehad van excessen, maar zijn spel is niet anders dan toen hij bij hen was in de jaren '70. Jammer dat hij wegging, maar zo werd Ron een van de jongens en sindsdien hebben we niet meer achterom gekeken.

Een bezoek waard als je hier ooit bent geweest, het is dit jaar tot 4 september. Bijna net zo goed als bij een optreden van Stones zijn (heb je de dvd van Hyde Park? Bevat een dubbel-cd plus extra nummers).

Rots op Wes!

Kaili Bisson uit Canada op 05 mei 2016:

Wow, wat een ontzettend informatief en goed onderbouwd artikel!

Gennady Barsky uit Fort Lauderdale, FL op 5 mei 2016:

Ik vond dit geweldig!