Angus Young en de Gibson SG

Wesman Todd Shaw begon gitaar te spelen toen hij 12 jaar oud was. Hij doet niets liever dan er een op te pakken en wat snaren te tokkelen.

Angus Young geeft de voorkeur aan de Gibson SG

Angus Young heeft verklaard dat hij de SG verkiest boven de Les Paul om de heel eenvoudige reden dat de Les Paul te veel weegt. Ik ben zelf geen grote man, maar ik ben een stuk groter dan Angus, en ik zou ook het gevoel hebben dat als ik een twee uur durende show van Les Paul zou staan ​​en spelen, ik pijn in mijn schouder zou krijgen.

De Gibson SG is een veel lichtere gitaar dan de Les Paul, en zijn dat duivelshoorns of engelenvleugels op het ding? Ik ga voor engelenvleugels, omdat de Gibson SG extreem betaalbaar is in vergelijking met zoiets als een Les Paul Standard.

Welke andere voordelen biedt een SG behalve dat hij lichter en betaalbaarder is? Welnu, je kunt met een dubbele cutaway gitaar veel gemakkelijker access tot de bovenste frets hebben dan met een enkele cutaway gitaar. Dus met de SG kun je met meer gemak alle frets die het verst in de nek zitten, met je handen bereiken.

Hoe zit het met geluid? Geluid is erg belangrijk voor ons allemaal gitaar gear heads en tone chasers. Wat het beste klinkt, is over het algemeen wat je als een subjectief iets zou beschouwen. Niemand kan echt zeggen dat een ijssmaak beter is dan een andere, en hetzelfde geldt voor gitaren en hun respectievelijke geluiden. Als de twee Gibsons honden waren, zou men kunnen zeggen dat de SG meer blaft en de LP meer grom.

Angus Young heeft verschillende SG-gitaren. Hij heeft en speelt nog steeds zijn allereerste, die hij bezat vóór het bestaan ​​van AC/DC. Jarenlang was de oorsprong van deze gitaar een beetje een mysterie. Het kennen van de informatie was niet iets belangrijks voor Young. In de afgelopen jaren staat op de website van Gibson dat de gitaar een SG uit 1968 is. Hier moet ook worden vermeld dat Angus Young ook Jaydee custom SG-gitaren bezit en bespeelt, die volledig zijn gemodelleerd naar Gibson's eigen originele ontwerp.

Wat betreft Angus Young en zijn relatie met Gibson, zijn er tot op heden twee verschillende Gibson SG's van het Angus Young-model in productie genomen. We gaan ze hier van dichtbij bekijken. Hierna zullen we wat geschiedenis van het leven van Angus en de band AC/DC verkennen.

2013 Gibson Angus Young SG

De nieuwere Gibson Angus Young SG is gemodelleerd naar exact dezelfde SG uit 1968 die eigendom was van Angus Young. De grote visuele verschillen hier zijn dat het vibrato van de lier niet aanwezig is, en dan zijn er de bliksemschichtinlays voor fretboard-positioneringsmarkeringen. Er zijn echter meer structurele verschillen.

De hals is hetzelfde profiel, de smalste van alle Gibson halzen. Nogmaals, ik moet zeggen dat als je handen boven het gemiddelde formaat zijn, of als je vingers misschien breder zijn rond de uiteinden, deze nek misschien gewoon te smal is om je best mee te spelen. Alleen jij kunt met zekerheid zeggen of deze nek goed voor je is, of niet.

De hals van deze gitaar is, in tegenstelling tot de vorige, van esdoorn. De vorige gitaar was van een veel traditioneler mahonie. Wat is het verschil? Esdoorn wordt beschouwd als een sterkere houtsoort, omdat het beslist een dichtere houtsoort is.

Hoe zit het nog meer met die toets? Sommige van deze gitaren hebben palissander toetsjes en andere hebben ebbenhouten toetsjes. Ik ken eerlijk gezegd geen mensen die een hekel hebben aan palissander toets. Wat ik zelf weet, is dat ik de voorkeur geef aan een ebbenhouten toets, en ik voel het verschil met mijn vingertoppen wanneer ik er op speel.

Kijk goed naar de head-stocks van beide Angus Young-gitaren en je ziet een aangepast embleem. Dit zijn een beetje een duivelsembleem, of misschien een imp. Het doet denken aan wat ook te zien is op een van de Gibson Slash Les Paul-modellen, en het is een zeer persoonlijk tintje.

Hoe zit het met de pick-ups? Beide Angus Young SG's worden geleverd met dezelfde pickups, er is een Gibson '57 Classic in de ritme- of nekpositie en een Gibson Angus Young-pickup in de brug. Dit zijn nogal verschillende pickups.

De Gibson '57 Classic is in alle opzichten bedoeld als een klassieke Gibson PAF humbucker. Het is een van hun beste pickups en wordt gebruikt op de meeste van hun beste Les Paul-modelgitaren. De stijl is een Alnico II, een lage output, passief en geweldig voor klassieke rock, blues, jazz en zelfs metalmuziek.

De Angus Young-humbucker? Deze pickup maakt gebruik van een Alnico V-magneet en is een humbucker met een veel hogere output. Wat bedoel ik met hoge output? Ik bedoel, deze pup zal je veel meer crunch geven, en is bedoeld om veel meer een humbucker van een metalgitarist te zijn.

Kenmerken van Gibson Angus Young SG uit 2013:

Het vroege leven en het vormen van AC/DC

Angus Young wordt altijd geassocieerd met de grote natie Australië. Het feit van de zaak is echter dat hij werd geboren in Glasgow, Schotland. Vijftien leden van de Young-familie verlieten Schotland in het jaar 1963 naar Australië. De Young-familie was een buitengewoon muzikale familie en elk mannelijk lid speelde muziek in professionele of amateuristische hoedanigheid. Oudere broer George Young was een succesvolle gitarist als lid van The Easybeats.

Angus zou op 15-jarige leeftijd met school stoppen. Hij leek al te weten dat zijn leven dat van een muzikant zou zijn. Oorspronkelijk speelde hij een banjo met zes snaren, maar al snel kreeg hij een goedkope tweedehands gitaar en in 1970 zijn eerste Gibson SG. Hij speelde de SG totdat de nek kromgetrokken was. Angus, Malcolm en George zouden spoedig samenwerken en ze namen een album op. De muziek was echter niet zoals wat zou komen.

Zuster Margaret Young had een naaimachine en op de achterkant stond het opschrift AC/DC. Het klonk als een mooie naam voor een band voor Angus en Malcolm. Ze wisten wat het betekende, het betekende elektriciteit, en ondanks hysterische christelijke samenzweringstheorieën in de komende jaren, waren elektriciteit, energie en macht alles wat het echt voor de jongens zou betekenen.

AC/DC werd gevormd door Angus en Malcolm, de rest van de band zou worden vervangen. Ze wilden iets veel luidruchtiger en luider. Angus werkte aan een toneelkostuum. Hij probeerde verschillende dingen, waarna zuster Margaret, die met de naaimachine, het ding zou gebruiken om van Angus een schooluniform te maken. In 1975 verscheen hun debuutalbum, een grote hit in Australië, High Voltage.

De volgende paar albums waren kleine hits. De band was zeker bezig zichzelf in de geest van het publiek te versterken als een goede tijden, slechte jongens powerrockband. Bon Scott had een stem als geen ander in deze wereld, en hij had een podiumprésence en een flair voor showmanship die overeenkwamen met die van Angus Young. Maar voor Bon Scott was zijn toneelact geen act, hij was gewoon zichzelf op het podium. Hij was de echte, de echte deal, en helaas dronk hij zichzelf dood niet lang na de release van Highway to Hell.

De snelweg naar de hel en terug in het zwart

Het album Highway to Hell betekende als kind veel voor mij. Je kunt er zeker van zijn dat ik er af en toe nog naar luister. AC/DC zou kwaadaardig zijn op een zeer ironische manier, net zoals iedereen slecht is. Echt, het is gewoon een leuk album om naar te luisteren.

Richard Ramirez, de seriemoordenaar die bekend staat als 'The Night Stalker', was echter blijkbaar een fan van de band geweest. Hij liet een AC/DC-pet in baseballstijl achter op de plaats van een van zijn moorden. De onderzoekspolitie vond de hoed een aanwijzing. Men denkt dat AC/DC op de een of andere manier in verband wordt gebracht met een seriemoordenaar in de Verenigde Staten. Het nummer Night Prowler, op het album Highway to Hell, klonk ineens heel onheilspellend.

Een reizende predikant verscheen in de kerk waar ik als kind naar toe ging. De prediker had een enorme lijst van dingen om over te praten, en ze hadden allemaal te maken met hoe Satan de populaire muziek beheerst, en alle geestelijk ondeugdelijke personen verleidde tot een leven van zonde. AC/DC was een belangrijk onderdeel van zijn preken. Het zorgde ervoor dat ik nog meer van het album Highway to Hell ging houden.

Met de dood van Bon Scott moesten de jongens in de band zich afvragen of er nog iets aan de hand was. Scott was een zanger die je maar eens in je leven meemaakt. Het is niet mogelijk om als Bon Scott te klinken, en zelfs als dat zo was, zou je Bon Scott niet zijn, wiens capriolen op het podium net zo goed deel uitmaakten van zijn unieke persoonlijkheid als zijn stem.

Bon Scott's ouders vertelden de band dat ze wilden dat ze muziek zouden blijven maken, en dat Bon zou hebben gewild dat ze muziek zouden blijven maken. De band ontmoette Brian Johnson, een Engelsman, en realiseerde zich dat ze iemand hadden gevonden die de zang van Bon Scott op zijn eigen manier kon beheren en ook zelf voor iets heel unieks kon zorgen.

Back in Black werd opgenomen en uitgebracht als een echt afscheid, of eerbetoon aan wijlen Bon Scott, maar het luidde ook het tijdperk van Brian Johnson in en AC/DC zou een internationaal succesvolle band worden.

Laat er Angus Young zijn, en Let There Be Rock

Back in Black verkocht vijftig miljoen exemplaren. Het is een van de meest succesvolle albums in de hele geschiedenis en geen verzameling is compleet zonder. De hits zijn blijvende hoofdbestanddelen van klassieke rockradio. Het titelnummer en You Shook Me All Night Long zouden nietjes van mijn jeugd worden. De radio stond altijd aan, waar ik ook was.

AC/DC zou een jaar lang op wereldtournee gaan om het album te ondersteunen, en ze zouden zichzelf het hele decennium van de jaren tachtig als een best verkopende attractie versterken. Sommige critici waren niet zo onder de indruk, en klachten waren dat het album hypermannelijke fantasieën, rockmuziek, opzichtige gitaar en saaie ritmes vertegenwoordigde. Critici verkopen geen platen, maar AC/DC wel.

Macho-hedonisme heeft altijd platen verkocht. Laten we niet vergeten dat dit op blues gebaseerde rockmuziek is, en de blues zit vol met exact dezelfde dingen. Arbeiders uit de arbeidersklasse komen van hun werk, ze willen wat drinken en laten hun innerlijke demonen los door mee te schreeuwen met AC/DC-liedjes. Dat is wat ik altijd deed, en hoewel ik op dit moment geen arbeider ben, krijg ik mijn ja's nog steeds op dezelfde manier als altijd.

Nou, de hits bleven maar komen, maar de band zou nooit meer het toppunt van succes bereiken dat ze hadden met Back in Black. Er zou een heropleving van de band zijn in de jaren 90 met The Razor's Edge, en het zou nog een tijdje doorgaan totdat de tragedies van de leeftijd toesloegen. Ze sloegen AC/DC, Angus is dezelfde als hij ooit was, alleen ouder. Laat er rock zijn? Ja, laat er rock zijn, maar er moet ook Angus Young zijn om het te laten gebeuren zoals het zou moeten. Bedankt voor het lezen.

Opmerkingen

Kosmo Kelley op 26 december 2018:

Bedankt voor het achterlaten van een reactie op mijn artikel over Mike Bloomfield! En bedankt voor het schrijven over Angus Young en zijn voorkeur voor het gebruik van Gibson SG's (ik heb er zelf een). Hoe dan ook, ik ga Young opsommen als een van de 25 grootste rockgitaristen ooit. Later!…

Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 14 november 2018:

Bedankt Sherry. Ik probeer er wetenschappelijk over te zijn, maar ik ben slechts een undergrad in vergelijking met sommige mensen die ik 'daarbuiten' op internet zie.

Ja, als iemand uit zijn kalebas is, kunnen ze zelfs duivels in de wolken zien.

Sherry Hewins uit Sierra Foothills, CA op 14 november 2018:

Wauw, ik wist niet dat er zoveel te vertellen was over gitaren! Ik hou van de foto met de jas en stropdas en blote benen, dat ziet er goed uit :)

De naam die ik destijds hoorde was "tegen Christus, duivelskinderen", wat een onzin!

Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 14 november 2018:

Kwaliteit verslaat kwantiteit met mijlen.

Liz Westwood uit het VK op 14 november 2018:

Dat klinkt als een goed plan. Ik ben al een tijdje bezig met een nieuw artikel. De mijne zijn meestal langer. Ik verwonder me over sommige hub-schrijvers die regelmatig artikelen kunnen produceren, sommige zelfs dagelijks, maar relatief kort. Had ik maar wat meer tijd.

Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 12 november 2018:

Bedankt Liz. Aangezien ik elke twee weken een artikel kan indienen, heb ik besloten om precies twee weken aan elk nieuw artikel te besteden. Ik denk veel na over wat ik NIET in iets moet stoppen. Vroeger deed ik artikelen van 5000 woorden, maar dat vind ik nu te lang.

Liz Westwood uit het VK op 12 november 2018:

Dit is een geweldig artikel over Angus Young en zijn gekozen gitaar.

Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 11 november 2018:

Bedankt Pamela.

In de jaren ’80 was er veel aan de hand. Christelijke complottheorieën over 'duivelaanbidding' bij de muzikanten.

Het was allemaal nogal dom. Tegenwoordig zijn er bands die doen alsof ze satanisch zijn, simpelweg omdat dat deel uitmaakt van het erfgoed van rock- of metalmuziek.

Voor het grootste deel speel ik alleen gitaar om mezelf te plezieren. Ik heb een paar keer voor grote menigten gespeeld, maar het was zeker een last voor mij om het te doen. Ik zou trillen in mijn schoenen en zwetende kogels als ik eraan dacht, maar het kwam elke keer goed.

Pamela Oglesby uit Sunny Florida op 11 november 2018:

Jouw kennis over gitaren is duidelijk lichtjaren verder dan de mijne. Toch vond ik dit een interessant artikel. Ik heb een zoon die alleen voor persoonlijk vermaak speelt, maar het is leuk om hem te horen spelen.

Wat de namen van de duivel en de rockband betreft, ik denk dat het gewoon een naam is die de aandacht trekt die onthouden zal worden. Zoals ik geloof dat je weet, ben ik een christen en geen enkele rockband zou mijn mening veranderen. Ik geniet van de muziek, of niet!

Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 10 november 2018:

Hé meneer Blij! Ik ben blij met bezoek van je.

Er ging een gerucht dat AC/DC biseksualiteit betekende. Ik heb veel Angus Young-interviews op YouTube bekeken om me voor te bereiden om dit te schrijven, en hij leek er behoorlijk van te walgen.

Degene die ik me het meest herinner was AC/DC, wat betekende 'na Christus komt de duivel'.

Wat een grap. Nou, weet je, ik ben een christen. Ik ga niet speciaal naar de kerk, ik ga ongeveer twee keer per jaar, om de moeder blij te maken - naast haar zitten.

Christenen zijn goed in het overal spotten van duivels. Natuurlijk zitten deze duivels over het algemeen gewoon in iemands hoofd. Ik geloof echt in duivels en zo, weet je, maar als Satan verantwoordelijk is voor het zo leuk maken van mijn rockmuziek, dan denk ik dat hij daarvoor dank verdient.

Gitaarmoeren zijn soms VEEL in alle technische details van specificaties. Natuurlijk ben ik daar zelf erg mee bezig, maar ik kom constant mensen tegen die mijn nietige kennis volledig uit het water kunnen blazen.

Meneer Happy uit Toronto, Canada op 10 november 2018:

"Niets minder dan een wervelende derwisj, een tornado van energie" - Haha!! Ja man, zeker weten! Ik ben zo blij dat ik ze een keer live heb mogen zien. Ik hou gewoon van AC/DC - ze zijn #$%^ing geweldig!

"ondanks hysterische christelijke samenzweringstheorieën in de komende jaren, zouden elektriciteit, energie en macht alles zijn wat het echt zou betekenen voor de jongens" - zijn er samenzweringen met betrekking tot de naam van de band? Ik wist het niet, maar ik kon zien waarom sommige christenen namen van albums zoals "Hells Bells" misschien niet goedkeuren lol

Cool stukje geschreven! Veel van de technische dingen gingen me te ver omdat ik min of meer geen idee heb van gitaren, maar ik leer dankzij jou.

Dit stuk maakte me nieuwsgierig welke gitaar Jimmy Page gebruikte (een van mijn favoriete rockgitaristen) en wat ik vond was een lange lijst met gitaren, niet slechts één, of twee lol. Het lijkt erop dat hij ook Gibsons had aangepast en verkocht met zijn naam aan hen gehecht (Gibson Jimmy Page Signature Les Paul, Gibson Jimmy Page Signature EDS-1275).

Oké, dat was het ongeveer voor mijn gitaarles voor nu. Doe voorzichtig en het allerbeste!