Inhoudsopgave:
Zelfs als het waar is dat het oudste muziekinstrument de menselijke stem is, hebben mensen uit alle hoeken van de wereld en in verschillende stadia van hun geschiedenis millennia lang ook muzikale artefacten gemaakt met behulp van dierlijke botten, huid, haar, hout, bamboe, schelpen , en andere beschikbare materialen.
Onder de experts en enkele gepassioneerde bewonderaars van antieke muziekinstrumenten, is er nog steeds een debat gaande over welk instrument als het oudste muziekinstrument in de menselijke geschiedenis kan worden beschouwd. In die zin is het noodzakelijk een aantal onderscheidingen te maken alvorens te vermelden welke als "de oudste muziekinstrumenten ter wereld" kunnen worden beschouwd.
Ten eerste, vanwege de gelijkenis van veel moderne en hedendaagse instrumenten met enkele muzikale artefacten die zijn afgebeeld in oude schilderijen of documenten, geloven sommige mensen dat verschillende van de huidige instrumenten duizenden jaren oud zijn in hun gebruik.
Het probleem is dat er in veel gevallen geen historisch of archeologisch bewijs is, noch heel oude tradities die suggereren dat het hetzelfde instrument is. Niettemin kunnen sommige van die moderne of hedendaagse instrumenten worden beschouwd als "afstammelingen" van antieke muzikale artefacten. Dit gebeurt met veel instrumenten, van de drum- tot pijp- of fluitfamilie.
Een andere overweging is dat er tegenwoordig verschillende instrumenten bestaan die al duizenden jaren bijna ononderbroken bestaan. In dit geval ondersteunen de historische, archeologische en voortdurende muzikale tradities de claim van hun oudheid. Een derde en laatste onderscheid heeft betrekking op de archeologische vondsten van oude muziekinstrumenten, waarvan het gebruik en de tradities de tand des tijds niet hebben doorstaan.
Daarom is de plaats van dit artikel het presenteren van een aantal van de oudste muziekinstrumenten die nog steeds in gebruik zijn en de recente archeologische vondsten van de oudste instrumenten die uit de vergetelheid zijn gehaald.
Van Spinditty
Chinees Guqing
De guqin is de moderne naam voor een getokkeld zevensnarig Chinees muziekinstrument uit de citerfamilie. Maar de eerste guqins waren heel eenvoudig, met slechts een of twee snaren. Tegen de 3e eeuw was het instrument veranderd. De guqin kreeg nog vijf snaren naarmate de esthetische concepten bloeiden en de speelvaardigheid verbeterde.
Traditioneel werd het instrument gewoon qin genoemd, maar tegen de 20e eeuw werd de term ook op veel andere muziekinstrumenten toegepast. Bijvoorbeeld de yangqin en instrumenten uit onder andere de huqin-familie. Het voorvoegsel "gu" (wat "oud" betekent) werd later toegevoegd voor specificiteit. Het kan ook qixianqin worden genoemd (wat letterlijk "zevensnarig instrument" betekent).
Populaire overtuigingen beweren dat de guqin een geschiedenis heeft van ongeveer 5.000 jaar. Volgens dit idee, mythologische keizers Fuxi (medio 2800s voor Christus), Shennong (de keizer van de vijf korrels, ca. 2737 BC-c. 2698 BC), en Huang Di, de "gele keizer" (2697 BC tot 2597 BC) , waren bij de oprichting betrokken. Maar tot nu toe is er geen bewijs van dit geloof. De oudste Chinese geschriften waarin melding wordt gemaakt van de guqin dateren van bijna 3.000 jaar, tussen één en bijna twee millennia na de leeftijd van de drie vorsten en vijf keizers. De exacte oorsprong van de guqin is dus nog steeds een voortdurend onderwerp van discussie in de afgelopen decennia; maar één ding is zeker, de guqing is het oudste Chinese snaarinstrument.
Het merendeel van de ongeveer 3.000 guqin-composities die zijn overgeleverd, zijn werken van de toen heersende klasse. Om die reden werd dit instrument historisch gezien gezien als een symbool van hoge cultuur, gerelateerd aan de adel en geleerden van de keizer. Volgens Ying Ding en David Gerhard werd "Qin-muziek beschouwd als de essentie van zeer gecompliceerde esthetiek, filosofie en muzikaal temperament. Het was het populaire instrument van de Chinese literatoren, die het bespeelden voor zelfontplooiing en persoonlijk plezier."
In de Chinese traditionele cultuur werd van een goed opgeleide geleerde verwacht dat hij bekwaam was in vier kunsten; een van die was het spelen van de guqin.
Er wordt ook aangenomen dat de guqin het instrument is dat het meest in staat is om de essentie van Chinese muziek tot uitdrukking te brengen, en het was het favoriete muziekinstrument van de beroemde filosoof Kong Zi (Confucius). Daarom is de guqin het meest vereerde Chinese muziekinstrument. In 1977, toen de "Voyager" naar de ruimte werd gelanceerd, werd een gouden CD aan boord geplaatst om de muziek van onze planeet aan de rest van het universum te introduceren. Inbegrepen in de schijf was het guqin-stuk Liu Shui (stromend water) gespeeld door wijlen Guan Ping Hu.
Als u geïnteresseerd bent om
