Woodstock-artiesten: Sly and the Family Stone

Rockin 'voordat ze kon lopen, Kaili is een vinylhond die de woorden kent van elk nummer van na 1960.

Sly en de familiesteen in Woodstock

Op dag 2, voor Sly, verscheen Janis Joplin, die een groot stuk van haar hart op het Woodstock-podium achterliet. Nadat Sly klaar was, waren er nog twee acts te gaan voordat dag 2 voorbij was. De eerste hiervan was de Who. Sly and the Family Stone brachten hun funk-rock set op zondag 17 augustus om 3.30 uur op het podium. Gezien het uur zagen ze er opmerkelijk fris uit.

Wie is Sylvester Stewart?

Sylvester Stewart werd geboren op 15 maart 1943, de tweede van vijf kinderen voor K.C. en Alpha Stewart. Toen Sylvester zeven jaar oud was, verhuisde het gezin van Denton, Texas naar Vallejo, Californië. Zelfs op die prille leeftijd werd Sylvester beschouwd als een muzikaal wonderkind op keyboards.

Diep religieus, K.C. en Alpha moedigde hun kinderen aan om met muziek te beginnen, wat iedereen behalve de oudste zus van Sylvester deed. De kinderen begonnen devotionele muziek te zingen en noemden zichzelf 'The Stewart Family'. Ze namen zelfs een single op met de nummers 'On the Battlefield' en 'Walking in Jesus' Name'.

Tegen de tijd dat Sylvester de leeftijd van 11 bereikte, had hij de basgitaar, akoestische gitaar en drums toegevoegd aan de lijst met instrumenten waarmee hij bedreven was. Sylvester en zijn broer Freddie werden allebei beïnvloed door de R&B-muziek die ze op de radio hoorden, en in hun middelbareschooltijd werden ze lid van een doo-wop-groep genaamd de Viscaynes. Freddie ging verder en liet Sylvester en zijn Filippijnse vriend Frank achter als de enige niet-blanke leden van de groep. Dit zou later het multiculturele karakter van de Family Stone beïnvloeden. De Viscaynes slaagden erin om in hun tijd samen een paar singles uit te brengen, waaronder 'Yellow Moon' en 'Stop What You Are'. Het was rond deze tijd dat Sylvester de naam Sly aannam, een bijnaam die hij op de lagere school had opgepikt.

In 1964 werkte Sly als DJ voor een R&B/soul-station in San Francisco, en werkte hij bij en leerde hij muziek te produceren bij Autumn Records, waar de eerste band van Grace Slick, The Great Society, op stond. Sly, die op dat moment een welverdiende reputatie als toetsenist had, werkte ook als sessiemuzikant voor enkele grote namen, waaronder de Righteous Brothers, Marvin Gaye, The Ronettes en Dionne Warwick.

Onder de artiestennaam "Sly Stone" richtte hij in 1966 zijn eigen band "Sly & The Stoners" op, waaronder zijn broer Freddie op gitaar en Cynthia Robinson op trompet. Ze werden vergezeld door Jerry Martini (saxofoon), Larry Graham (bas) en Gregg Errico (drums). Sly verliet Freddie om gitaar te spelen terwijl hij de rol van frontman en toetsenist op zich nam.

Sly en de familiesteen was geboren.

Sly en de familiesteen

Ondertekend bij een contract bij Epic Records hoopte de band te profiteren van hun populariteit in de San Francisco Bay area. Ze waren pioniers van het funkgeluid van de late jaren '60, en hun soul/R&B/funky-muziek, in combinatie met hun bewegingen op het podium, maakten hen razend populair, waar ze ook speelden. Het eerste album van de band, A Whole New Thing, deed het respectabel goed in de Bay Area, maar genereerde geen hits. Met zijn grote instinct voor hits en op zoek naar een nummer dat commercieel haalbaarder was, stelde producer Clive Davis voor dat Sly een nummer zou schrijven dat als single zou worden uitgebracht. Het resultaat was "Dance to the Music", dat in november 1967 werd uitgebracht en in februari 1968 piekte op nummer 8 in de Billboard Hot 100-hitlijst. Het gelijknamige album deed het qua verkoop beter dan hun eerste album. Sly's zus Rosie voegde zich bij de band voor een tournee om het album te promoten, en hun derde album Life werd uitgebracht op 1 juli 1968. Dat album kreeg veel lovende kritieken, maar verkocht niet goed, hoewel veel van de nummers nietjes werden voor de liveshows van de band.

In afwachting van de release van hun vierde album, werd in november 1968 de single "Everyday People" uitgebracht. De onderliggende boodschap van het lied over eenheid en broederschap resoneerde met het publiek overal, en het ging al snel naar #1 in de hitlijsten. Toen Stand!, de LP met het nummer, werd uitgebracht op 3 mei 1969, beklom het ook de hitlijsten en bereikte de nummer 13 plek op de Billboard 200-hitlijst. Stellage! ging om drie miljoen exemplaren te verkopen. Als je een fan bent van funk, niemand deed het toen beter dan deze jongens. "Stand!", "Everyday People" en "I Want To Take You Higher" staan ​​allemaal op dit album en de muziek is positief aanstekelijk.

Sly and the Family Stone "Everyday People" 1969

Sly and the Family Stone's Woodstock-set

In augustus 1969 kende iedereen deze band, en toen ze eindelijk het podium van Woodstock betreden, was het publiek opgepompt en klaar. Gezien het uur was dat een wonder op zich.

Sly and the Family Stone begonnen hun set uiteindelijk om 03:30 uur (sommige bronnen suggereren dat het dichter bij 04:00 uur was). Tegen die tijd in zijn carrière was Sly een echte uitdaging geworden om mee om te gaan, laat of helemaal niet komen opdagen voor live optredens. Janis Joplin was rond drie uur 's nachts klaar met haar set en talloze bronnen suggereren dat een van de organisatoren van Woodstock Sly tegen een aanhanger moest zetten en hem met geweld moest bedreigen om hem door te laten gaan.

De band speelde een geplande set van zeven nummers die werd gevolgd door twee toegiftnummers. Ze begonnen met een krachtige versie van "M'Lady", en gingen vervolgens door twee nummers van Stand! Hun call-and-response-gezang van "Higher" veranderde natuurlijk in een lange versie van dat nummer, wat een echte publiekstrekker bleek te zijn. Nu opgezweept, eiste het publiek meer, en Sly en de band kwamen terug voor twee toegiftnummers, "Love City" en "Stand!"

Leven na Woodstock

'Hot Fun in the Summertime', dat direct na Woodstock werd uitgebracht, bereikte de tweede plaats in de Amerikaanse hitparade, wat het culturele belang en de immense populariteit van de band nog verder versterkte. Maar hoe hoger ze klimmen, zoals het gezegde luidt. In de herfst van 1969 verhuisden Sly en de band naar Los Angeles en zakten verder weg in zwaar drugsgebruik. Sly omringde zich met "zakenmanagers" en lijfwachten die de andere leden van de band afwisselend als onsmakelijk en gevaarlijk beschreven. Sly's legendarische cocaïnegebruik en groeiende paranoia leidden tot steeds meer gemiste shows, of situaties waarin hij op het podium verscheen om na een nummer of twee weer te vertrekken.

"Thank You (Falettinme Be Mice Elf Agin), " uitgebracht in december 1969, klonk als niets ervoor. Larry Graham gebruikte een slap-bastechniek op dit nummer die nog niet eerder op plaat was gehoord. Het nummer was een enorme hit en bereikte in februari 1970 de nummer één plek in de Billboard Hot 100. Maar het schrijven was aan de muur.

De band viel uit elkaar en hun verkoop en populariteit begonnen weg te glippen. Live-boekingen droogden op, omdat locaties en promotors weigerden de band te boeken uit angst dat een of meer van de leden niet zouden komen opdagen of te hoog zouden zijn om op te treden als ze wel zouden komen. De band ging uiteindelijk uit elkaar in 1975.

De bandleden gingen hun eigen weg. Freddie werd minister en Larry Graham begon zijn eigen band. Rose Stone, Cynthia Robinson, Greg Errico en Jerry Martini werkten in de loop der jaren allemaal met verschillende artiesten en behalve Rose kwamen ze weer een tijdje bij elkaar als The Family Stone. In 2015 stierf Cynthia op 71-jarige leeftijd aan kanker.

De man zelf, Sly Stone, werkte in de loop der jaren aan verschillende soloprojecten en verdween toen uit het zicht. Juridische problemen plaagden hem door de jaren heen, en in combinatie met zijn dure cokeverslaving, bleef er weinig over om te laten zien wat een geweldige run was.

Van Spinditty

In 1993 maakte Sly een korte verrassingsoptreden op het podium toen de band werd opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame. En tijdens een Grammy Awards-eerbetoon in 2006 verscheen Sly in een blond Mohawk-kapsel en een zilverkleurig lamé-pak. Hij zong en speelde keyboards op "I Want To Take You Higher" gedurende drie minuten, en liet de Family Stone en gastartiesten Steve Tyler en Joe Perry van Aerosmith achter om het nummer af te maken.

Weer een muziek-/producergenie ten val gebracht door de verwoestingen van roem en drugs.

Sly and the Family Stone voeren "Hot Fun In the Summertime" uit

Vijf muzikale feiten over Sly en de familiesteen

Opmerkingen

Kaili Bisson (auteur) uit Canada op 02 juni 2019:

Hallo Wesman,

Ja, het is altijd geweldig om te ontdekken dat deze jongens er nog zijn. De foto in het Daily Mail-artikel uit 2015 laat de camper vrij duidelijk zien. En ja, wie weet hoeveel van het geld dat Sly ooit heeft gezien, toen de advocaten er eenmaal doorheen waren. Hij heeft in zijn tijd ongelooflijke muziek gemaakt en dat zal ons altijd bijblijven.

Kaili Bisson (auteur) uit Canada op 01 juni 2019:

Hallo Pamela,

Ik ben het ermee eens, hij was gewoon een geboren entertainer. Het is echt jammer dat hij hetzelfde neerwaartse pad volgde als zovele anderen.

Wesman Todd Shaw uit Kaufman, Texas op 01 juni 2019:

Ik bracht het grootste deel van 2014 en heel 2015 door in een zeer verarmd gebied van Oak Cliff, dat deel uitmaakt van Dallas, Texas. Ik was eigenlijk de enige blanke voor blokken en blokken in de buurt.

Hoe dan ook, ik heb daar vrienden gemaakt, en omdat ik altijd naar muziek luister, kwamen er altijd muziekdiscussies naar voren. Ik herinner me dat ik een man vroeg die een decennium of zo ouder was dan ik, 'wat is er met Sly Stone gebeurd?'

Nou, de man vertelde me dat hij dood was. Dus ik wist zeker dat hij dood was. Ik had er sindsdien niet veel meer over nagedacht. Oh, ik heb natuurlijk wat van de muziek gehoord, het was gewoon niet bij me opgekomen dat hij nog leefde.

Maar goed, na het lezen hiervan werd ik natuurlijk nieuwsgierig. Hij is levend en wel. Ik zag iets op Google dat hij in een wit busje woont. Dat is nergens bijna waar. Hij woont in een zeer mooie camper. Er is mij verteld dat 'Winnebago' niet zo'n populaire term is voor zulke dingen.

Ik heb campers gezien die in het bereik van een half miljoen dollar lagen. Ik zag een video-interview op Youtube van Sly, en hij staat buiten zijn camper. Je ziet er niet veel van, maar je kunt zeker zien dat het geen 'wit busje' is.

Het is wel degelijk een witte camper. In het interview heeft hij het over iets over het winnen van een rechtszaak van 5 miljoen dollar. Ik weet niet of hij heeft gewonnen, of de zaak is geregeld, of wat dan ook, maar de man vraagt ​​hem of hij een huis gaat kopen.

Sly zegt dat hij waarschijnlijk gewoon een mooiere camper zou krijgen. Het is gewoon bekrompen hoe iemand zou beweren dat hij in een 'wit busje' woont.

Oh hij is 76 jaar oud. Ja, vergeleken met mijn 74-jarige vader, lijkt Sly meer op 86. Maar wat maakt het uit? Hij heeft zijn lol gehad. Hij heeft ons dingen gegeven die we leuk vinden.

De uitvoering van Woodstock van Everyday People… was echter niet zo geweldig. hee :)

Pamela Oglesby uit Sunny Florida op 01 juni 2019:

Dit is een andere groep die geweldige muziek had, en de val van Sly in een cocaïnegewoonte is een schande. Dit was zo interessant om te lezen. Hij was iemand die bedreven was in verschillende instrumenten en leek geboren te zijn om mensen te vermaken met geweldige muziek.

Kaili Bisson (auteur) uit Canada op 01 juni 2019:

Hallo John,

Zo blij dat je hiervan genoten hebt. Ja, dit is een ander waarschuwend verhaal, dat is zeker. Sly was zo'n genie… misschien is het oude gezegde met betrekking tot zulke mensen ook waar.

John Hansen uit Gondwana Land op 31 mei 2019:

Wat weer een boeiend artikel in deze serie. Nog een voorbeeld van "the only way is down" na het bereiken van de top. Het is zo triest dat roem, en dus drugsgebruik, vaak de ondergang van muzieklegendes als deze heeft veroorzaakt. Bedankt voor het delen.

Kaili Bisson (auteur) uit Canada op 31 mei 2019:

Hallo Bloei,

Vreemd genoeg begon ik een aantal vreemde lijsten samen te stellen op basis van al het onderzoek dat ik voor Woodstock heb gedaan. Hoeveel belandden er in de gevangenis, leden van de "27 Club" enz. Een paar vermoordden hun partners (of werden door hen vermoord…). Eng! Vreemde schijnhuwelijken om de dienstplicht te vermijden is een andere.

Floreren Hoe dan ook uit de VS op 31 mei 2019:

Het zou interessant zijn om te weten hoeveel Hall of Famers en andere rocklegendes op latere leeftijd dakloos werden. Het zou veel onderzoek vergen, maar het zou een geweldig artikel zijn.