John Lennon's "Rock 'n' Roll"-album is prachtige nostalgie

Ik ben geen muzikant, maar ik weet wat ik leuk vind. Ik schrijf over liedjes die het verdienen om voor altijd gespeeld te worden.

Hoe het rock-'n-roll-album begon

John Lennon voelde zich een beetje nostalgisch in het begin van de jaren '70, de entertainmentindustrie was uitgekomen met de film American Graffiti, en volgens het boekje bij het album Rock 'n' Roll had John Lennon ook wat moeite in de rechtbanken.

Hij had het nummer "Come Together" opgenomen voor het album Abbey Road, maar de muziekuitgever Morris Levy, die de rechten op het nummer bezat, zei dat het veel leek op het nummer "You Can't Catch Me". De heer Levy spande een rechtszaak aan en in de schikking werd overeengekomen dat John drie nummers van Levy zou opnemen. John dacht dat de nummers niet goed zouden klinken op een album met actuele nummers, dus besloot hij een nostalgisch album te maken en Phil Spector het te laten produceren.

John Lennon had zich een tijdje afgescheiden van Yoko en was wat wilde haver aan het zaaien. Spector maakte het album met een stel studiomuzikanten en John was niet in staat om te zien wat er gebeurde. John kreeg ook niet veel gedaan met het album, dus Phil Spector nam de banden en het album werd vergeten tot 1974. John kreeg de banden terug van Spector en de plaat werd uitgebracht in 1975.

Het verhaal achter de albumhoezen

John Lennon wilde oorspronkelijk originele illustraties van zijn tekeningen gebruiken, maar het album Walls and Bridges kwam uit vóór het Rock 'n' Roll-album, dus het artwork ging naar dat album. John's assistent May Pang ging naar een Beatlefest-conventie en vertelde hem over foto's die ze daar had gezien van toen de Beatles in Hamburg, Duitsland waren. De fotograaf genaamd Jürgen Vollmer verkocht de foto's. John Lennon koos er een voor de albumhoes. Als je goed kijkt, zie je drie figuren met hun gezichten wazig, en dat waren Paul McCartney, Stuart Sutcliffe en George Harrison.

"Sta bij mij" door Ben E. King

"Stand by Me" is geschreven door King-Leiber-Stoller en werd in 1961 opgenomen door Ben E. King. Dit was het enige nummer dat als single op het album Rock 'n' Roll werd uitgebracht. Het bereikte nummer 20 op de Hot 100 charts. De versie van John is meer rock and roll dan R&B. John zingt dit lied met veel emotie, en hij had emotie om uit te putten in zijn leven. Hij had zijn moeder verloren toen hij een tiener was, en hij heeft zijn vader nooit gekend, dus hij wenste waarschijnlijk dat ze hem bijstonden in zijn jonge jaren, hoewel zijn tante Mimi er was om hem liefde en steun te geven.

Van Spinditty

John Lennon en Yoko waren gescheiden toen dit album werd gemaakt, dus Johns gedachten waren waarschijnlijk bij Yoko terwijl hij deze teksten zong. Dit nummer is een klassieker en John laat het nummer gloednieuw klinken.

"Is dat geen schande" door Fats Domino

"Ain't That a Shame" is geschreven door Fats Domino en Dave Bartholomew in 1955. De Songfacts-website zei dat dit het eerste nummer is dat John Lennon leerde spelen. Het is geweldig dat John Lennon die prominente piano en saxofoon in het nummer heeft. Hij eerde het nummer door het dicht bij het origineel te houden en er zijn eigen speciale vocalen aan te geven.

"Slippin' and Slidin'" van Little Richard

"Slippin' and Slidin'" is geschreven door Little Richard, Edwin Bocage, Al Collins en James Smith. Little Richard bracht het nummer uit in 1956. John zei dat hij het nummer had gehoord van een vriend die de plaat uit Nederland had gekregen. Het nummer "Slippin' and Slidin'" was de B-kant van het nummer Long Tall Sally. John zei dat hij ook de versie hoorde die Buddy Holly deed. Het nummer begint heel erg als Little Richard met de piano op de voorgrond en dan beginnen alle instrumenten te jammen, en John brengt het nummer in beweging met zijn raspende zang. Een geweldig nummer toen en een geweldig nummer van John Lennon nu.

"Bony Moronie" van Larry Williams

"Bony Moronie", geschreven en opgenomen door Larry Williams in 1957. John Lennon hield van dit nummer en van Be-Bop-A-Lu-La omdat dit de eerste nummers waren die hij live uitvoerde en omdat zijn moeder de kans kreeg om hem op het podium te zien optreden . Het zingen van dit lied moet hem terug hebben gebracht naar het begin van zijn carrière. Hij zei ook dat hij Larry Williams leuk vond, de artiest die het ook uitvoerde.

"Gewoon omdat" door Lloyd Price

"Just Because" van Price en opgenomen door Lloyd Price in 1957. Dit nummer is nooit uitgebracht in het Verenigd Koninkrijk en John Lennon kende het niet. Hij deed het nummer alleen omdat Phil Spector wilde dat hij het deed. De John Lennon-versie van dit nummer klinkt alsof hij bij een concert is. Het begint met John die praat en een beetje humoristisch is, en het eindigt met John die goedenacht zegt en zegt dat de show eigenlijk voorbij is.

Het album viert de invloeden van Lennon

Rock 'n' Roll is een geweldig album omdat je de invloeden op John Lennon kunt zien, en hoe dat hem ertoe bracht om met de Beatles nummers te maken die muziek naar een hoger niveau zouden tillen. John Lennon laat de luisteraar zijn vreugde voelen in elke noot die hij zingt.