Een live concert beoordelen

Inhoudsopgave:

Anonim

Anton werkte 3 jaar bij een online muziektijdschrift als schrijver, interviewer, fotograaf, redacteur en uiteindelijk mede-hoofdredacteur.

Live concert beoordelingen

Dus daar heb je jezelf gevonden, diep in de loopgraven, onder het podium en achter de lichten, met die halfgoden die hun sirenenliederen boven je hoofd zingen. Je zit er nu in en er is geen weg meer terug.

In het veld zijn is waarschijnlijk een van de meest lonende ervaringen die een journalist kan hebben. Het achterlaten van de controle over het toetsenbord en de geruststellende knuffel van je bureau is een bevrijdende ervaring, want nu heb je de kans om je vinger op het ongrijpbare te leggen en de lucht in te ademen die voorheen louter speculatie op een witte pagina was.

Het proeven van de realiteit van je journalistieke medium is de ultieme stap om het letterlijk en creatief tot leven te brengen. Dit is een gonzo-reportage waar je held Hunter S. Thompson over sprak, dit is de natte, vuile, met zand bestrooide realiteit van je wonderland. Terwijl je die stappen zet in de beelden die je werk voor eeuwig hebben bevolkt, overschrijd je een magische grens die het tot leven brengt. Je hoeft er alleen maar van te genieten en je grip niet te verliezen.

Muziekjournalistiek

Een van de dingen waar ik echt van begon te genieten in mijn dagen als schrijver voor een online muziekmagazine, was uitgaan en liverecensies doen. Natuurlijk heb ik ze nooit als 'recensies' per se beschouwd, want voor mij was het altijd iets meer - een echte journalistieke ervaring als je mag. Het was een kans om dichter bij de bron van de energie te komen die zo venijnig en levendig door de gedrukte lijnen van dit medium stroomde, en het was ook erg leuk.

Met shows van bands als Norma Jean, Memphis May Fire, Life of Agony en zelfs enkele onafhankelijke akoestische artiesten, heb ik zeker mijn deel van de ervaring aan de andere kant van de barrière gehad. Maar hoewel het hebben van die persband om je pols een cruciaal moment is voor elke beginnende journalist, is het niet zo eenvoudig als het lijkt; want zelfs zoiets eenvoudigs als het verzorgen van een live optreden vereist veel voorbereiding en branchekennis. Daarom heb ik besloten om je enkele nuances te geven met betrekking tot wat je in gedachten moet houden wanneer je die duik in je eerste perskuil neemt.

Hoe u de opdracht krijgt, contact opneemt met de persmedewerker en perspassen regelt

In de meeste gevallen zal het aan jou zijn om optredens te zoeken om te dekken, en tenzij je een zeer behulpzame teamleider hebt met veel tijd over, zul je de 'perskaart'-regelingen moeten regelen jezelf. Probeer bands en genres te kiezen die je kent, zodat je weet wat je van hun shows kunt verwachten, maar schroom ook niet om iets bekends te proberen - binnen redelijke grenzen natuurlijk.

Dit betekent ook dat het jouw verantwoordelijkheid is om (zeer belangrijk) de details van de persmedewerker van een bepaalde band te onderzoeken en contact met hen op te nemen met betrekking tot je aanwezigheid op de show, en als een dergelijk contact niet beschikbaar is, probeer dan in plaats daarvan contact op te nemen met de locatie. Toegegeven, je krijgt niet altijd een positieve reactie (of helemaal geen reactie), maar wanhoop niet, want dat maakt deel uit van het proces. Als u echter na twee e-mails geen antwoord krijgt, overweeg dan om het een dag te zeggen, omwille van professionele hoffelijkheid. Het is belangrijk dat wanneer je contact opneemt met het management van een band, je dit gracieus en professioneel doet, anders zul je veel van die vrijdagavonden thuis doorbrengen.

Perspassen en referenties

Een van de eerste adviezen die ik kreeg voor mijn eerste reis naar de wereld van de livemuziekjournalistiek was om een ​​afdruk mee te nemen van mijn correspondentie met perscontacten. Natuurlijk kun je in het tijdperk van digitale verzadiging altijd gewoon bij de genoemde e-mail op je telefoon, maar het sentiment blijft hetzelfde: neem het bewijs van je afspraak mee. Dat wil niet zeggen dat het perscontact erop uit zal zijn om je voor de gek te houden en je naam opzettelijk van de gastenlijst te laten, maar die doorgaans aardige kassier bij het loket kan gewoon een slechte dag hebben en je een ogenschijnlijk gratis toegang weigeren. Alles kan gebeuren. Het is dus leuk om een ​​aas in het gat te hebben in de vorm van bewijs.

Wat te doen als je er niet in kunt?

Dit punt is heel erg een broer of zus van het vorige. Mensen zullen het verknoeien en er zullen miscommunicaties plaatsvinden, dus wees voorbereid om bij de deur weggestuurd te worden; het overkomt de besten van ons. Ik ben een keer weggestuurd van een optreden omdat mijn voornaam een ​​beetje verkeerd gespeld was op de gastenlijst; en zelfs het bewijs van mijn correspondentie met de PR kon niet helpen. Daarnaast heb ik gevallen gehad waarin de tickethouder mijn PR-contact moest bellen om de geldigheid van mijn aanwezigheid daar te bevestigen.

Dus al met al gebeurt het. Laat je er echter niet door naar beneden halen, want er zullen altijd nieuwe optredens en nieuwe kansen zijn om je journalistieke bekwaamheid na te jagen.

Relaties aangaan, contacten leggen en mailinglijsten

Sta op de mailinglijst van een PR-bureau, want het zal enorm helpen als het gaat om het verkrijgen van persaccreditatie en interviewmogelijkheden. Als u voor een publicatie werkt, zou het genoemde tijdschrift dergelijke contacten al in hun rolodex moeten hebben. Natuurlijk mogen deze bureaus geen juggernauts zoals de Rolling Stones aan, maar door minder bekende acts te behandelen, verdien je ervaring en kom je op goede voet met contacten uit de sector, die op hun beurt meer bereid zullen zijn om je van dienst te zijn als het erom gaat je achter die barrière te krijgen -vooral als je werk goed is.

In deze branche, zoals in vele andere, is het niet altijd wat je kent, maar wie je kent.

Breng een camera mee

Ongeacht je publicatie, fotografische inhoud wordt een must, en als je die vriend niet hebt die constant in de donkere kamer vastzit, moet je die taken zelf uitvoeren. Nu begrijp ik dat in het tijdperk van geavanceerde smartphones met overweldigende fotografische mogelijkheden, mensen een DSRL niet langer als een noodzakelijk onderdeel beschouwen. Het vastleggen van een liveshow is echter een heel andere beproeving dan het maken van een sportschoolselfie voor je Instagram-profiel.

Van Spinditty

Muziekshows zijn dynamisch tot kosmisch. Net als dieren in het wild, zijn de beesten van geluid moeilijk vast te leggen als ze zich in de spreekwoordelijke zone bevinden. Dus als je je alleen maar hoeft vast te houden aan een stuk glas van 6x3 inch met een logo van een vrucht, kun je verdwalen in het rauwe milieu van de perskuil.

Het hebben van een goed stuk fotoapparatuur draagt ​​niet alleen bij aan je individuele professionaliteit en de stabiliteit van je afbeeldingen, maar het wordt ook je wapen in de strijd om muziek in zijn meest rauwe vorm te ontdekken - en alle catharsis die daarbij hoort. Dus het hebben van een goed gereedschap zal u ongetwijfeld helpen om de klus te klaren.

Wat kan er fout gaan

Ik ben geslagen door microfoonakkoorden, besproeid met zweet en water (en misschien zelfs spuug), gesmoord tegen het podium door een overijverige menigte en rondgekaatst door altijd omhullende cirkelkuilen. En dat is het optreden.

Natuurlijk kunnen de concerten die je kiest om te coveren er een zijn van een meer, laten we zeggen, tamme aard, maar je moet altijd voorbereid zijn op de verrassingen die een kamer vol gesmeerde individuen met zich mee kan brengen. Let op je uitrusting - en jezelf natuurlijk - maar omarm het ook, want in het grit vind je de puurste krachten van de natuur.

Geniet van de details

Voel de kamer, drink hem, ruik de zure stank van gemorst bier. Je hebt een zeldzame kans om precies te leven wat je op de pagina gaat zetten, dus verspil het niet. Ervaar de sfeer in al zijn muskusachtige glorie en overstijg de normen van zo'n uitje ten gunste van het zoeken naar de meer heimelijke elementen die een bepaald optreden bevolken. Kijk om je heen terwijl iedereen uitkijkt en nodig emotie uit in je beleving. Laat die Rock 'n' Roll-essentie in je zintuigen branden, zodat je het je gemakkelijk kunt herinneren als het erop aankomt om het op te schrijven. Laat het een teken achterlaten.

Zoek een verhaal

Maak er een verhaal van; je leeft er tenslotte naar. Wees fantasierijk met je reportage, wees gepassioneerd - wees wild. Dit is je kans om gonzo-journalistiek te ervaren, en je hebt de vrije hand om ermee te doen wat je wilt. Neem je ervaring en steek het door de plooien van je verwrongen geest. Laat de lezer de trillingen voelen die door je heen gingen toen je met die versterkers te maken kreeg. Maak die nacht een reis naar het centrum van de metro.

Maar overdrijf niet

Ja, het is een avondje uit, maar vergeet niet dat je ook aan het werk bent. Libations kunnen inderdaad deel uitmaken van de ervaring, maar als je er een te veel hebt, kan dit leiden tot een vlek op je portfolio.

Desalniettemin, als je dorst hebt tussen de sets door, pak dan een pint of twee. Houd er echter rekening mee dat de beveiliging je bij veel shows alleen achter de barrière laat voor de eerste drie nummers voordat je weer in de algemene bevolking wordt opgestart, en dus moet je zo stipt mogelijk zijn als het gaat om het krijgen van onder dat podium - plus een vol glas bier vasthouden terwijl je een high-tempo jam probeert te fotograferen, vereist een staaltje pure acrobatische fictie.

Als je je drankje aankan, doe het dan, maar onthoud dat het verhaal op de eerste plaats komt. Dus als je van plan bent om die reis naar de bar te maken, maak er dan een korte.

Tenslotte…

Deze spreekt voor zich - hoop ik. Dus pak die camera en laat je op de scène markeren. Alles geven en alles in je opnemen.

Verdere bronnen

Een live concert beoordelen