Progressive Rock Album Review: "Other Worlds and Golden Ages" door Flight Mechanic

Inhoudsopgave:

Anonim

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

Eerste indrukken

Flight Mechanic's Other Worlds and Golden Ages is een progressieve synth- en gitaarreis door sterke sonische beelden en meerlagige instrumentale texturen. Het album heeft veel vloeiende, luchtige sfeer samen met opvallende momenten van mooie melodie en ingewikkeld gitaarspel. Flight Mechanic gebruikt dit album als canvas om met muziek op te schilderen.

Aantrekkelijke aspecten van Other Worlds en Golden Ages zijn de soundscapes en sferen die Flight Mechanic op het album opbouwt. Er zijn weelderige texturen geweven door de interactie van gitaren, synths en drums, bedden van troebel geluid die soepel voorbij glijden, en synthlijnen die wervelen en rimpelen. De diepe basbronnen ondersteunen de muziek terwijl de drums het richting geven.

Een ander sterk element van dit album is de melodische vaardigheid die Flight Mechanic laat horen. Zijn melodieën zijn oorverdovend en intens, vaak in contrast met meer gemakkelijke gevoelens met een gevoel van melancholie dat hen emotionele resonantie geeft. Ik ben een sucker voor een goede melodie en om die reden voelde ik me aangetrokken tot dit album.

Ik geniet ook van de instrumentale vaardigheden die Andere Werelden en Gouden Eeuwen laten zien. Flight Mechanic toont zich een bekwaam gitarist met clean, scherp en ingewikkeld spel. Hij doet ook een verdienstelijk werk op toetsen en percussie. Het niveau van instrumentale vaardigheid draagt ​​alleen maar bij aan de kwaliteit van het album.

Mijn favoriete nummers geanalyseerd

"Andere Werelden en Gouden Eeuwen" komt tot leven met de zachte geluiden van de natuur en ruisende wind. Deze organische soundscape wordt vergezeld door warme golven van aanzwellende synth en de vervormde stem van Dr. Peter Sjöstedt-Hughes die in poëtische verzen vertelt. De gitaar roept lange noten, vol warmte en een weergalmend gevoel. De gitaar drijft over het kabbelende bed van synth in een hartstochtelijk gehuil dat bluesy tonen verweeft met de synth-geluiden. Ik geniet van de hoopvolle kwaliteit van de gitaar als de vervormende, draaiende zang invalt en een gestage beat pulseert.

De gitaar roept in snelle, snelle lijnen die schijnen met zonlicht terwijl ze over de drums springen en de vertelling van Dr. Peter Sjöstedt-Hughes. De drums verankeren het nummer terwijl de gitaar met een ronde stem naar buiten stroomt, rijk aan emotionele expressie terwijl de synths eromheen wervelen. Een meer hoekig, beschaduwd gitaargedeelte komt binnen en de beat neemt energie op terwijl lange wassingen van ruige tonen eronder bewegen. De drums worden ook energieker als de synth huilt en de gitaar valt snel in snelle cascades.

Een uit elkaar geplaatste synth stijgt op in een lammende lijn en het nummer breekt in een meer stotterende beat terwijl de gepassioneerde verstrengelde lijn van de gitaar flikkert en kronkelt. De hoofdmelodie keert terug in een droomlijn voordat het snelle gitaarflitsen over de drums wordt. Een glijdende sectie komt nu naar binnen terwijl de drums licht rammelen en de gitaar interageert met een borrelende synth die naar buiten stroomt en we worden steeds zachter naarmate de vocale sectie arriveert.

Een resonerend, energiek gitaarpatroon creëert een textuurachtergrond voor een gemakkelijke, weelderige melodie als "Yukon Skies" begint. Hoge, kronkelende synth slingert zich in lange rijen door het nummer voordat hij in een dreun losbarst. Ik voel me aangetrokken tot de manier waarop het gitaarpatroon met textuur beweegt, terwijl een dynamisch, hoekig synthpatroon een scherpere kwaliteit aan de muziek toevoegt.

De spanning neemt toe voordat de drums weer sneller gaan kloppen en het gitaarpatroon opwindt en kronkelt. De indruk van spanning blijft zich opbouwen over de textuur eronder terwijl de eindeloze, nerveus aanvoelende synth in snelle golven verschuift. Er is hier iets verontrustends, ondanks de relaxte gitaarmelodie.

"UFO's in the Desert" begint als een los, glijdend gevoel dat de drums doordringt, samen met een diepe, volle gitaarklank. Een middelhoge synth zwiept door in lange lijnen en de licht vervormde gitaar draagt ​​een zeilende melodie over de verweven baslijn. De melodie glijdt weg, glijdt mee, terwijl de luchtige synths vegen en de drumpuls het nummer vormt. Pizzicato-snaargeluiden klinken in flitsen het nummer in die samen met een dalende lijn van gitaarnoten de open ruimte in drijven

Van Spinditty

Rimpelingen van middelhoge synth flikkeren door het nummer en weerkaatsen terwijl fragiele pianonoten verschuiven over het trillen van de synth op de achtergrond. Een lichte, borstelende pianomelodie raakt het nummer terwijl de gitaar beweegt en de beat vorm blijft geven. Ik geniet van de manier waarop het belangrijkste melodische motief vlucht en iets etherisch en buitenaards oproept. Het nummer eindigt op vallende, glinsterende gitaar- en synthpulsen.

De gitaar kreunt en gromt als de drums inbreken om 'Lydian Sun VII' te openen. De gitaar, zoals hij volledig binnenkomt, heeft een rijke toon die weergalmt over de stevigheid van de drums. De melodie heeft een gevoel van bedachtzaamheid als de leadsynth roept in een glinsterende stroom. Er is iets weemoedigs in de melodie als deze opstijgt boven de drums die breken en vervagen. Een hoge gong dringt door en de golf van bas stroomt.

Ik ben gecharmeerd van hoe de ruwe stem van de gitaar de dromende melodie uitblaast, doordrenkt met sensaties van licht. De gitaar springt en wervelt in ingewikkelde, verweven tonen terwijl de drums eronder opladen. Lange golven van synthgeluid spoelen weg en de reikende gitaar drijft weg op een zacht getij van geluid. Het nummer komt tot een conclusie met een gestage synthpuls en werveling.

"Psychonautica" komt tot leven terwijl een luchtige windstroom door het nummer strijkt, samen met een zacht pulserend basgeluid. De drums voegen hun beat toe en de pijnlijke, dwalende lead-synth scheert door het nummer. De drums zijn traag maar krachtig en voegen een echte drive toe aan de muziek. Nu komt er een jazzy lijn van synthpiano's binnen voordat er een langzame, troebele sonische drift is waardoor een verheven synth glinstert.

Een zich herhalend, mechanisch geluid verschuift gestaag onder de langzaam kolkende geluiden eromheen. Ik geniet van het gevoel gedragen te worden op een reis door een land waarin onwezenlijk licht contrasteert met een voelbare stroom van energie die het opstuwt. De drums, gitaar en synthgeluiden grijpen allemaal in elkaar, waardoor een dynamisch patroon ontstaat terwijl meer zwervende geluiden hun weg vinden door het nummer.

De piano draagt ​​een melodie die vol gevoel van voortstuwing is, maar toch getint met melancholie. De verhoogde synth blijft glinsteren voordat de piano wegglijdt en in stilte verdwijnt als het nummer eindigt.

Een gruizige, licht gekartelde baslijn en stijgende, vervormde snaargeluiden worden vergezeld door een stevige drumbeat, de kickdrum bonkt onder de kronkelende synth die in het nummer raspt om "Dream Signals" te beginnen. De weelderige stem van de gitaar draagt ​​een galmende melodische lijn terwijl de synth loom voortvloeit.

De gitaar krijgt een hoekige kwaliteit terwijl de drums slaan en een snel straaltje hoog geluid herhaalt. Ik ben geïntrigeerd door de manier waarop de gitaar klankwervels creëert die worden onderbroken door een sitar die erover weerklinkt. De drums denderen terwijl het zwevende melodische patroon in een heldere lijn naar buiten glijdt terwijl snelle, broze geluidspulsen meebewegen.

"Cerulean" begint met shaker-percussie en een dicht geweven baslijn onder een etherische, drijvende lead-synth samen met eerbiedige vocale geluiden. De drums voegen hun gestage tijdregistratie toe en een suizende baspuls beweegt met hen mee, wat een deinende sensatie creëert als de verheven synth trilt door.Ik word gedwongen door de lange stroom van rond synthgeluid dat over de diepten schreeuwt, helder en intens.

De gestage gitaarpuls gaat ook door terwijl de bas in een kloppende lijn beweegt terwijl de trompetterende, vloeiende synth glinstert en wat pijn aan de muziek toevoegt. De trapsgewijze gitaarlijn beweegt weer en het nummer keert terug naar de uitlopende leadgitaar en een gehuil van synth boven het aandringen van de beat. Er is een vliegende sensatie hier als de lange, expressieve stem van de synth roept, gepijnigd over de stevige drums.

Gevolgtrekking

Other Worlds and Golden Ages is een album dat gelaagd, ingewikkeld en boeiend is. De manier waarop Flight Mechanic alle sonische texturen en emotionele sensaties combineert, creëert een album dat de luisteraar meeneemt op een auditieve reis.

Progressive Rock Album Review: "Other Worlds and Golden Ages" door Flight Mechanic