Nieuwe albums van klassieke rockartiesten

Ik ben opgegroeid in het "classic rock"-tijdperk, maar ik hou van muziek in elk genre. Ik vind het heerlijk om mijn oude favorieten te delen terwijl ik nog steeds nieuwe artiesten ontdek.

Veel muzikanten uit het Classic Rock-tijdperk (degenen die populair waren bij de babyboomgeneratie toen ze jong waren) maken vandaag de dag nog steeds geweldige muziek. Hier zullen we, in willekeurige volgorde, een paar bekijken die onlangs nieuwe albums hebben gemaakt.

Klassieke rockers met nieuwe albums

1. Paul McCartney: Station Egypte

Paul McCartney is als een pop/rock energizer konijn. Wanneer zal deze man ooit zonder stoom komen te zitten? Egypt Station is zijn 17e post-Beatle studioalbum. Het werd uitgebracht in september 2018.

De titel Egypt Station is hetzelfde als de naam van een schilderij van McCartney. Dat schilderij is de cover art.

Op 76-jarige leeftijd zal McCartney waarschijnlijk nooit meer een Sgt. Pepper's, of Band on the Run, maar hij is nog niet klaar om de handdoek in de ring te gooien.

Egypt Station, is bijna een conceptalbum. Het is als een muzikale reis. Hij maakt onderweg stops om McCartney's verleden en nieuwe plaatsen opnieuw te bezoeken. Sir Paul's stem is niet meer wat het ooit was, maar songwriting skills hebben de tand des tijds doorstaan.

2. Tony Joe White: Slechte mond

Helaas verloren we Tony Joe White op 24 oktober 2018. Hij was vooral bekend van zijn hit "Polk Salad Annie" uit 1969. Hij schreef ook "Rainy Night in Georgia", maar hij was nooit tevreden met de manier waarop hij dat lied zong. Ik kon dat nooit begrijpen, want ik heb hem het horen spelen en zingen, en ik vond hem geweldig. Het was in ieder geval een enorme hit voor Brook Benton in 1970.

White schreef ook "Steamy Windows" en "Undercover Agent for the Blues." Het waren hits voor Tina Turner in 1989.

Hij stond bekend als een moeraslegende, maar had een levenslange bewondering voor bluesmuzikanten en songwriters.

Zijn laatste album 'Bad Mouthin' werd uitgebracht in september 2018. Het bevat zes van White's originele nummers en vijf bluesnormen geschreven door notabelen als Charley Patton en John Lee Hooker. Hij nam ook een cover op van Elvis Presley's "Heartbreak Hotel". White speelt gitaar, zowel akoestisch als elektrisch, en het album werd geproduceerd door zijn zoon Jody White.

Slechts een maand na de release van het album stierf Tony onverwachts op 75-jarige leeftijd aan een hartaanval.

3. Jeff Beck: Live in de Hollywood Bowl

Jeff Beck is een van de drie opmerkelijke gitaristen die met The Yardbirds heeft gespeeld (de andere twee zijn Eric Clapton en Jimmy Page). Ondanks zijn ongelooflijke talent en een indrukwekkende lijst van bandleden, heeft Beck het commerciële succes van veel van zijn tijdgenoten niet weten vast te houden.

Hij heeft zich gericht op instrumentale muziek en innovatief geluid. Hij had twee hit solo-albums, Blow by Blow in maart 1975 en Wired in 1976.

Beck heeft op vele albums van andere artiesten gespeeld, waaronder Rod Stewart, Mick Jagger, Tina Turner, Donovan, Diana Ross, Jon Bon Jovi, Stevie Wonder, Cyndi Lauper, ZZ Top en Toots and the Maytals. Hij is ook doorgegaan met het produceren van solo-albums, zij het met beperkt commercieel succes.

Rolling Stone's plaatste hem op nummer vijf op hun lijst van de '100 grootste gitaristen aller tijden' en beschreef hem als 'een van de meest invloedrijke leadgitaristen in de rock'.

Dus waarom heeft Jeff Beck de roem en het fortuin van zijn tijdgenoten en voormalige bandleden niet gezien? Het is zeker geen gebrek aan talent. Een ding is, hij zingt niet. Zijn gitaar is zijn stem. Misschien heeft hij er de persoonlijkheid niet voor, maar misschien had hij gewoon geen geluk op die manier.

Van Spinditty

Hij heeft een nieuwe cd/dvd uit, Live at the Hollywood Bowl. Het is een opname van een concert in 2016 ter ere van Beck's 50e jaar in de muziekbusiness.

4. Savoy Brown: Heksengevoel

Savoy Brown was oorspronkelijk bekend als de Savoy Brown Blues Band. Het meeste succes hadden ze in de VS, waar ze hun albums promootten met stevige touren. Ik hield van hun album Lookin' In uit 1970. Alleen zanger/gitarist en oprichter Kim Simmonds is overgebleven van de originele bezetting.

Ze waren een van de eerste raciaal geïntegreerde groepen in het Verenigd Koninkrijk, bekend om hun blues in Chicago-stijl. De band bracht meer dan 30 albums uit.

Als je van Savoy Brown en Kim Simmonds hebt gehouden, zul je niet teleurgesteld zijn met dit nieuwe album, Witchy Feelin.' Simmonds heeft nog steeds wat nodig is. Het is een plezierige set gloednieuwe nummers die allemaal door hem zijn geschreven.

Het nummer, "Thunder, Lightning & Rain" heeft mijn stem voor favoriete nummer.

5. John Mayall: praat daarover

John Mayall is een blueszanger, gitarist, organist-harmonicaspeler en songwriter wiens muzikale carrière meer dan zestig jaar omvat. In de jaren zestig richtte hij John Mayall & the Bluesbreakers op. Veel mensen herinneren zich hem het best voor zijn harmonicaspel op 'Room to Move', maar er is natuurlijk veel meer voor hem dan dat.

De band heeft enkele van de meest bekende blues- en bluesrockmuzikanten onder zijn leden. Ze omvatten Eric Clapton, Peter Green, Jack Bruce, John McVie, Mick Fleetwood, Walter Trout en Coco Montoya.

Op zijn nieuwe album, Talk About That, wordt Mayall vergezeld door Joe Walsh wiens deskundige gitaarwerk te horen is op twee nummers, "The Devil Must Be Laughing" en "Cards On The Table", beide geschreven door Mayall.

6. Mick Fleetwood Blues Band: Live at the Belly Up

Mick Fleetwood, mede-oprichter van Fleetwood Mac, viert zijn blues-erfgoed met The Mick Fleetwood Blues Band, met Rick Vito.

De band brengt hulde aan de originele Fleetwood Mac, de bluesband waarmee het allemaal begon in 1967, voordat Lindsey Buckingham en Stevie Nicks erbij kwamen.

Die dames waren geweldig, maar ze veranderden de band in iets anders. Ik hou van Fleetwood Mac in al zijn incarnaties.

7. Van Morrison: De profeet spreekt

Dit is het 40e studioalbum van Van Morrison. Hij is een consistente en productieve muzikant geweest. De plaat volgt een reeks goed ontvangen albums, waaronder Roll With The Punches (all blues), Versatile en You're Driving Me Crazy.

Op dit album covert Van klassiekers van oa John Lee Hooker, Sam Cooke en Solomon Burke. Hij geeft zijn eigen draai aan de klassiekers en voegt zes geheel nieuwe Van Morrison-originelen toe.

8. Billy F. Gibbons: The Big Bad Blues

Billy F. Gibbons is vooral bekend als gitarist en leadzanger van de Amerikaanse rockband ZZ Top. Gibbons richtte eind 1969 ZZ Top op en ze brachten in 1971 de plaat met de toepasselijke titel ZZ Top's First Album uit.

Gibbons heeft met veel andere muzikanten gespeeld en heeft gehandeld in de tv-show Bones. Rolling Stone's 100 beste gitaristen aller tijden van 2011 plaatsten hem op nummer 32.

Zijn nieuwe album, The Big Bad Blues, is gericht op zijn liefde voor de blues en rock & roll. Het toont de door blues beïnvloede zang en gitaarlicks die de basis vormden voor zijn vele hits in de afgelopen vijftig jaar.

Het album bevat 11 nummers, waaronder enkele klassieke covers zoals "Rollin' And Tumblin" en "Standing Around Crying", samen met Billy's nieuwe blues-originelen.

9. Rita Coolidge: veilig in de armen van de tijd

Na een pauze van tien jaar is Rita Coolidge terug. Ze heeft haar 18e album uitgebracht, Safe In The Arms Of Time. Rita Coolidge speelde een opmerkelijke rol in de geschiedenis van de muziekscene in L.A. uit de jaren 70. Ze zong back-up op Stephen Stills' 'Love the One You're With' en Eric Clapton's 'After Midnight'. Ze componeerde de pianocoda (gecrediteerd aan haar ex-vriend, Jim Gordon) voor "Layla" van Derek & the Dominoes.

Op dit nieuwe album speelde ze een actieve rol bij het co-schrijven van een aantal nummers. Ze gebruikte ook de schrijftalenten van artiesten als Keb 'Mo', Stan Lynch, Jill Colucci, Chris Stapleton en Graham Nash. Ze zingt een duet met Keb' Mo.' Coolidge zegt: "Dit is de beste plaat die ik ooit heb gemaakt. Ik ben er enorm trots op.”

Als generatie hebben babyboomers de cultuur van de VS en de wereld in elke levensfase veranderd. Nu we ouder worden, drukken we nog steeds onze stempel op de wereld.

We zijn volwassen geworden in een tijd van muzikale verkenning, en veel van de muzikanten die de muziek hebben gemaakt waar we van houden, zijn nog steeds aan het ontdekken.