Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Kevin Roy is een singer-songwriter uit Winnipeg die ouderwetse twang combineert met verhalen die de levens van gewone mensen verkennen. Zijn laatste album Heartworn Highways gaat in die geest verder en brengt een getalenteerde cast van Winnipeg-muzikanten binnen om meer diepte aan de muziek toe te voegen. Ik sprak met Kevin over hoe hij voor het eerst verliefd werd op muziek, zijn creatieve proces en hoe hij zijn batterijen oplaadt om nieuwe muziek te blijven maken.
Interview met Kevin Roy
Kevin Roy: Ik heb altijd muziek gemaakt. Ik werd beïnvloed door mijn grootvaders. Ik speelde veel gitaar en mondharmonica met hen, want dat is wat ze speelden. Ik denk dat muziek een generatie overslaat in mijn familie. Mijn moeder zegt dat ze geen muzikaal bot in haar lichaam heeft. Ik begon muziek te schrijven toen ik rond de middelbare schoolleeftijd was en begon via de universiteit op te treden met verschillende bands. Ik heb de opleiding gevolgd en werd leraar, maar ik wilde altijd al de volgende stap zetten met muziek. Ik besloot verlof op te nemen om les te geven en muzikant te worden. Ik wilde al een paar jaar zien waar het allemaal om ging en ik heb nooit meer achterom gekeken.
KR: De deuntjes die ik deed voor de eerste plaat gingen over mijn verleden, mijn roots en de ervaringen die ik in mijn leven heb gehad. Na de eerste reeks deuntjes ging ik op pad en de liedjes daarna werden geboren uit de plaatsen waar ik ben geweest, de mensen die ik heb ontmoet en de verhalen die ik heb gehoord. Het is heel sociale muziek. Ik hou echt van verhalen vertellen, dus ik hoor graag wat mensen te zeggen hebben, ik vind het leuk om nieuwe mensen te ontmoeten en te leren waar ze allemaal vandaan komen en de worstelingen die ze allemaal hebben.
KR: Er is niet per se één manier waarop ik het altijd doe. Vaak schrijf ik alles in één keer, dus de woorden en de melodie komen er tegelijkertijd uit. Ik zou een hook of een refrein kunnen schrijven en dan gaan zitten en dat afleren. De laatste tijd ben ik veel meer thematisch bezig geweest met schrijven en alles plannen. Toen ik mijn onderwijscarrière had verlaten en fulltime met muziek begon te werken, realiseerde ik me dat ik overdag tijd moest besteden aan het schrijven van liedjes. Vroeger schreef ik alleen als ik geïnspireerd was, maar nu maak ik tijd vrij om aan muziek te werken.
KR: Heartworn Highways zou oorspronkelijk een vervolg-EP zijn op mijn eerste EP Taller Than The Trees met zes nummers, maar na het album te hebben bekeken, wilde ik er nog een paar nummers aan toevoegen die heel goed bij de thema's waar ik over schreef. Ik ging een paar maanden later terug naar de studio en legde de rest neer. We zijn gezegend met veel echt getalenteerde muzikanten in Winnipeg, dus toen ik het album maakte, probeerde ik een aantal van mijn getalenteerde muzikantenvrienden die in de stad zijn op te nemen. Veel Heartworn Highways werden live vanaf de vloer gedaan, dus iedereen speelde samen in één kamer. We hebben geprobeerd dat livegevoel te benutten en het soort energie te krijgen dat je in een liveshow hebt.
Van Spinditty
KR: Het nummer gaat over de ontberingen van het opgroeien in overstromingsgevoelige gebieden. Ironisch genoeg werd het geïnspireerd door het zien van de verwoesting van gebieden langs de oostelijke helling in Alberta (Calgary, High River enz.). Ik bracht de videoclip afgelopen lente uit met homevideo's van de overstroming van Manitoba in 1950 die werden geleverd door de Manitoba Archives. In Winnipeg is het niet de vraag of we gaan overstromen, maar hoe erg zal het zijn?
Aangezien ik het grootste deel van de lente op pad ben, kan ik niet helpen met het gooien van zandzakken. Sinds afgelopen voorjaar gebruik ik dit nummer als inzamelingsactie. Ik doneer nu 100% van de opbrengst van het lied (of twee dollar van elk Heartworn Highways-album) aan het Canadian Red Cross Disaster Relief Fund om degenen die getroffen zijn door het stijgende water te steunen. De respons in het hele land was geweldig en ik blijf geld inzamelen tijdens de tour van dit voorjaar.
KR: Het is een uitdaging omdat er niet veel geld is. Je moet echt hard werken om het in de branche te maken. Waar het op neerkomt, is dat je het in wezen moet vermalen. Je moet touren, je moet shows spelen, je moet hier naar buiten komen en ook ondernemend zijn. Het geromantiseerde beeld van getalenteerd zijn, opgepikt worden en een platencontract krijgen, vertegenwoordigt tegenwoordig 0,001 procent van de mensen. Zoveel ervan is nu DIY. Je moet naar buiten, je moet hard werken en je moet een goed hoofd op je schouders hebben. Je moet natuurlijk ook goede nummers hebben.
KR: Ik ben een fervent visser en ik ben groot in fotografie, maar het is pas het laatste jaar of zo dat ik heb nagedacht over re-branding en marketing van dit hele ding en die dingen opnemen als onderdeel van wat ik doe . Muziek is het voertuig dat me naar echt mooie plekken brengt en ik maak foto's om die plekken te delen met vrienden, familie en mensen overal.
Je rijdt acht uur per dag om naar shows te gaan, je speelt een show, gaat naar bed en staat op om het allemaal opnieuw te doen. Als ik een dag kan nemen om te vissen, is het voor mij een therapeutische manier om weer contact met mezelf te maken.
KR: Het is een grote scène, maar het is nog steeds hecht. We waren bijvoorbeeld gisteravond in Thunder Bay en ik sprak met een paar jongens in Greenbank met wie we daar aan het spelen waren. Het bleek dat we al contact hadden en ik het gewoon vergeten was. We konden ons geen van beiden herinneren dat we elkaar eerder hadden gemaild. Ik zeg graag dat dat soort dingen je achtertuin net een beetje groter maken.
Toen ik begon, wist ik dat er veel geweldige muzikanten in Winnipeg waren, maar als je eenmaal begint te touren, heb je ook je vrienden in Calgary of je vrienden in Edmonton. Er is ook veel cross-over met verschillende genres. Ik heb vrienden die punkrock of metal maken, maar ze komen nog steeds naar de volksmuziekshows. Goede muziek is goede muziek en de mensen die dit doen zitten er allemaal samen in. We helpen elkaar allemaal en steunen elkaar waar we kunnen.
KR: De tour die ik met Greenbank doe, loopt over een paar weken af en ik ben weer thuis. Ik heb dit jaar een aantal festivals en nog een korte tour op de planning staan, maar ik probeer me te concentreren op het verzamelen van enkele nummers voor de volgende plaat. Ik heb een paar nummers die ik thuis aan het demonstreren ben en ik ben een beetje aan het uitzoeken wie ik ga verzamelen om aan het nieuwe album te werken en welk geluid ik wil dat het heeft. Er zijn wat protestliedjes waar ik aan werk omdat we in een politiek geladen tijd leven en ik wil wat liedjes schrijven voor de mensen. Ik weet niet precies hoe het allemaal bij elkaar zal komen, maar ik ben erg opgewonden om eraan te gaan werken.
KR: Als ik thuiskom van deze tour, is het voorjaarsvakantie. Mijn partner is een leraar, dus we hebben die week vrij. We gaan naar cottage country. Dat is onze ontsnappingsplek. Ik gebruik het om te ontsnappen aan de sleur van het toeren. Het is prachtig en er is veel te vissen voor mij en prachtige plekken om foto's van te maken.
