Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
The Affirmation is een synthwave band uit Buenos Aires, Argentinië, bestaande uit Pablo Cordes en Melisa Beato. The Affirmation creëert met hun muziek "dazzling sounds uit een vervlogen tijdperk van synthwave en neon". Ik sprak met bandleider Pablo Cordes over hoe de band is ontstaan, hoe ze nieuwe muziek maken en waar ze inspiratie opdoen.
Pablo Cordes: Ik begon synthwave te componeren nadat ik naar NewRetroWave-artiesten als Gunship en The Midnight had geluisterd. Ik hou van de synth-geluiden uit de jaren '80 omdat ik opgroeide met veel pop. Artiesten als The Pet Shop Boys, A-Ha, Tears for Fears en vele anderen bepaalden mijn jeugd. Eigenlijk was ik, totdat The Affirmation tot stand kwam, niet klaar om dit soort muziek te maken. Ik kom uit de rockscene, dus dit is totaal nieuw voor mij en het kostte veel moeite om het goed te laten klinken.
PC: Ik denk dat het dat nostalgische, retro-geluid is. Het brengt me gewoon terug naar mijn vroege jaren van luisteren naar oude popmelodieën. Ik herinner me dat mijn broer en ik altijd naar een bepaald muziekkanaal keken in afwachting van de video's uit de jaren 80. Zo maakte ik kennis met de synthpop- en rockbands uit de jaren ’80. Tears for Fears heeft onze wereld op zijn kop gezet. Het zijn niet alleen de synths, het is het mixen en de manier waarop nummers in die tijd werden geproduceerd. Het is zo'n perfect geluid met zoveel effecten en zoveel melodie. Als iemand een deuntje maakt dat zo goed is dat je het kunt onthouden en de hele dag kunt zingen, dat is wat ik zo leuk vind aan muziek.
PC: Ik denk dat dit mijn favoriete vraag is. Ik zou mijn hele leven kunnen praten over de artiesten die me hebben beïnvloed, maar ik zal proberen de belangrijkste te noemen.
Allereerst vind ik het heerlijk om met Melisa te zingen! Als muzikanten is onze favoriete band aller tijden The Beatles. Na die meesters zou ik Genesis (alle tijdperken), Pink Floyd en Queen noemen. Dat zijn de echte invloeden voor mijn hele leven als muzikant. Wat synthwave betreft, zei ik al eerder dat de Pet Shop Boys altijd een band was die mij inspireerde. Ik hou van de nummers die ze schreven omdat ze zo aanstekelijk en goed geproduceerd zijn. Phil Collins is misschien wel de enige artiest naar wie ik kan luisteren en toch verrast kan worden door de muziek alsof ik er voor het eerst naar luister.
Van Spinditty
Ik laat veel geweldige artiesten achter zoals David Bowie (hou van hem), Camel (net zoveel als ik van Genesis hou), King Crimson (een harde band om naar te luisteren maar zo eclectisch en inspirerend op dat moment), The Alan Parsons Project (natuurlijk), Supertramp (ik luisterde veel naar ze toen ik een tiener was) en ik kon uren en uren doorgaan…
PC: Eigenlijk zijn we nu nieuwe deuntjes aan het maken voor ons eerste langspeelalbum. Daar zijn we erg enthousiast over. Melisa neemt de zang op en helpt me met de artistieke productie. Ze is de beste metgezel in het opnameproces omdat ze goede oren en goede ideeën heeft.
PC: Ik speel nog steeds gitaar en schrijf liedjes in de progressieve rockband Fobos, we staan op het punt om binnenkort nieuwe nummers uit te brengen; en ik produceer de soundtrack van het aankomende horroravonturenspel Asylum, gemaakt door mijn getalenteerde broer Agustin Cordes.
PC: We weten het niet, maar ik kan je dit vertellen: we hopen de nieuwe LP op vinyl uit te brengen, dat zou een droom zijn die uitkomt. Ondertussen blijven we live spelen en shows delen met de andere bands in de synthwave scene van Buenos Aires.
PC: Ik denk dat het erg moeilijk is om iets compleet nieuws te creëren. Ik probeer me te concentreren op het schrijven van goede nummers, dat is voor mij genoeg. De creatieve batterijen worden elke dag opgeladen als ik naar muziek zit te luisteren, allerlei soorten muziek, niet alleen synthwave. The Affirmation zal niet altijd hetzelfde project zijn, want het is mijn doel om elk album fris en anders te maken dan het vorige. Dus de tijd zal het leren…
