Deconstructie van "Geogaddi" door Boards of Canada

Inhoudsopgave:

Anonim

John D. Nathan is een schrijver, kunstenaar en welwillende weerwolf.

The Music of Boards of Canada

Boards of Canada (of BoC) is een band gevormd door de Schotse broers Michael Sandison en Marcus Eoin. Hoewel hun muziek als elektronisch is geclassificeerd, zijn bijna alle samples die ze gebruiken puur akoestisch met veel bronnen uit natuurdocumentaires, wetenschappelijke apparaten en frequentiemodulatie.

Ik besloot een gedeconstrueerde recensie te schrijven van mijn favoriete album van hen: Geogaddi. Ik realiseerde me niet aan wat voor krankzinnig project ik begon toen ik hieraan begon. Ik moet echter zeker dankbaar zijn voor de aardige mensen bij BoC Pages voor hulp bij het uitleggen van sommige van deze nummers.

Ik moet je waarschuwen dat deze muziek niet voor iedereen is. Veel van de meer schichtige luisteraars zullen worden afgeschrikt door de onbekende geluiden, en degenen die zich zorgen maken over "demonische invloeden" kunnen helemaal weggejaagd worden voordat ze zelfs maar halverwege het album zijn. Ik betwijfel oprecht of de bandleden kwaadwillenden of duivelaanbidders zijn. Ze zijn gewoon erg nieuwsgierig, intellectueel en prachtig vreemd op een geheel eigen niveau.

Track-by-track review van Geogaddi

Ik heb video's toegevoegd voor alle langere nummers en alleen links geplaatst voor de kortere. Oorspronkelijk zou ik video's hebben voor elk nummer op dit album. Toen realiseerde ik me dat het plaatsen van 23 video's op één pagina sommige van de langzamere verbindingen echt zou doen vastlopen.

En daarmee beginnen we.

1. "Klaar voor vertrek" (0:59)

Een vrij rustig nummer om het album mee te beginnen. Het brengt een sfeer die meer een geluidstest is dan een echt nummer, maar het helpt je wel om je in een rustige gemoedstoestand te brengen en je voor te bereiden op "Music is Math".

"Klaar om te gaan" op YouTube

2. "Muziek is wiskunde" (5:21)

Dit nummer is een persoonlijke favoriet van mij, hoewel ik echt niet kan uitleggen waarom. Vaak luister ik hier tijdens de lunch of op weg naar mijn werk naar. Ondanks de dreunende backbeat, brengt het wel een soort harmonieuze equalizer met zich mee, mogelijk om me terug naar de aarde te brengen.

3. "Pas op voor de vriendelijke vreemdeling" (0:37)

Deze track zou onmiddellijk herkenbaar moeten zijn voor iedereen die fan is van David Firth's post-apocalyptische geanimeerde webserie die bekend staat als "Salad Fingers". Het lied lijkt misschien op de speelsheid van kinderen in combinatie met een verontrustende onderstroom van onbekende verschrikkingen van wat achter de onschuld ligt.

"Pas op voor de vriendelijke vreemdeling" op YouTube

4. "Gyroscoop" (3:34)

De track begint nogal abrupt en slaat je al snel met rumoer in het gezicht. Hier begint het album een ​​veel ruwere wending te nemen met zware drumbeats op de voorgrond, gekoppeld aan een gedempte lage jammertoon en de stem van een klein meisje dat continu telt. Als je door de vorige nummers in slaap bent gesust, zal deze je snel weer wakker schrikken.

5. "Paardebloem" (1:15)

Wat als eerste moet worden opgemerkt bij het luisteren naar dit nummer, is de bevelende stem van Leslie Nielsen. Leslie Nielsen vertelde tijdens zijn leven verschillende natuurdocumentaires. Het is mogelijk dat deze opname afkomstig is uit de documentaire Dive to the Edge of Creation (1980). Dit nummer is zo geconstrueerd dat een luisteraar een bevredigend klinkend nummer krijgt, of het nu normaal of omgekeerd is. Ik had het geluk om een ​​omgekeerde video van dit nummer te vinden, samen met het standaardnummer.

6. "Zonneschijnrecorder" (6:12)

Weer zo'n nummer dat een even aangenaam nummer zou kunnen zijn als het omgekeerd wordt gespeeld als wanneer het normaal wordt afgespeeld. Ze gebruikten omgekeerde akoestische tonen, gelaagd op galmende drumbeats om een ​​nogal melodieuze toon te creëren die de luisteraar continu meevoert langs een rivier van geluid. Een zonneschijnrecorder is een eenvoudig apparaat dat de hoeveelheid zonlicht op een bepaalde dag registreert. Het doet dit door een glazen bol te gebruiken die het licht op een kaart richt en er gedurende de dag een lijn in brandt met verschillende intensiteit.

7. "In het bijgebouw" (1:22)

Deze track brengt ons terug naar een niveau met een continu variërende set van lange tonen. Op verschillende plaatsen zijn op de achtergrond fluitende vogels te horen. Dit helpt ons om ons voor te bereiden op de hardere geluiden die in het volgende nummer komen.

"In het bijgebouw" op YouTube

Van Spinditty

8. "Julie en Snoep" (5:30)

Tegen het begin van het nummer is er een korte hoeveelheid warrige dialoog uit de film Season of the Witch uit 1972, die vervolgens de luisteraar wordt in een aantal ernstig vervormde dreunende geluiden van blokfluiten en fluiten. Het is zwaar op de oren, maar het is het resultaat van een ingewikkeld liefdeswerk. Door verschillende cassettedecks heen en weer op te nemen en opnieuw op te nemen, waren ze in staat om enkele perfect natuurlijke geluiden op te nemen en dan veel troebeler te maken, als een beeld dat oneindig wordt weerspiegeld tussen twee spiegels.

9. "Het kleinste rare getal" (1:17)

Dit nummer biedt een snelle, zachte buffer tussen "Julie and Candy" en "1969", beide veel harder in de oren. In de wiskunde is het kleinste vreemde getal 70, wat toevallig ook de lengte van de muziek op de track is (70 seconden), waardoor er 7 seconden stilte overblijft.

"Het kleinste rare nummer" op YouTube

10. "1969" (4:20)

Dit is een ander nummer waar velen misschien voor terugdeinzen, en het is volkomen logisch. De refreinlijn en de allereerste tekst van het nummer zijn tenslotte: "Hoewel geen volgeling van hseroK divaD (David Koresh), is ze een toegewijde Branch Davidian."

Het jaar 1969 heeft echter niet echt iets te maken met de Branch Davidians of David Koresh. In plaats daarvan zou het de oprichting van de Tony en Susan Alamo Christian Foundation kunnen vertegenwoordigen of de publicatie van The Satanic Bible door Anton LaVey, die beide plaatsvonden in 1969. Dit wordt uitgelegd in een interview uit 2002 met het tijdschrift OOR:

"We zijn geen satanisten, christenen of heidenen. We zijn helemaal niet religieus. Soms voegen we symbolen toe aan onze muziek, afhankelijk van waar we op dat moment in geïnteresseerd zijn. We geven wel om mensen en de staat van de wereld, en als we al spiritueel zijn, dan is dat puur in de zin dat we om kunst geven en mensen met ideeën inspireren."

11. "Energiewaarschuwing" (0:35)

Een korte openbare informatieve video over waarom het belangrijk is om energie te besparen, gesproken door een tienjarig kind. Dit is niet zo resonerend als hun toespraak over censuur in "One Very Important Thought" op het album Music Has the Right to Children, maar het brengt nog steeds een goede boodschap over. Hoewel ik niet zeker weet of het midden van een cd er wel de juiste plaats voor is. Natuurlijk hebben de Boards of Canada zich nooit echt bekommerd om wat gepast is.

"Energiewaarschuwing" op YouTube

12. "Het strand bij Redpoint" (4:18)

Redpoint is een klein dorpje in het noordwesten van Highland, Schotland. Daar valt eigenlijk niets meer over te zeggen. Zoals de meeste van de langere nummers op dit album, is dit een zware slagman, met ingrijpende geluidsvervormingen en zware basdreunen. Telkens wanneer ik de eerste 30 seconden van dit nummer hoor, vóór de grote vervorming en bas, doet het me denken aan de regenachtige dag MIDI-track in Daggerfall (1996). Ik weet niet echt waarom het me eraan herinnert, maar het is een ontroerende herinnering.

13. "De mond openen" (1:11)

Nogmaals, dit is weer een kort bufferspoor tussen twee langere segmenten. Het is spookachtig, met een eenzame kreunende wind die door de achtergrond strijkt. De naam van het spoor kan verband houden met een oud Egyptisch begrafenisritueel waarbij een standbeeld in het graf wordt geplaatst in afwachting van een levende vorm voor de geest van de overledene om te bezetten.

"De mond openen" op YouTube

14. "Alfa en Omega" (7:02)

Alfa en Omega zijn de eerste en laatste letters van het Griekse alfabet, en ook een benaming voor God in het boek Openbaring. Niets van dit alles lijkt veel te maken te hebben met wat er in het nummer staat, maar het nummer zelf is erg complex. Er is een grote verscheidenheid aan stemmen verspreid over de track. Sommige zijn vervormd, omgekeerd of vertraagd. Er is echter één stem die aan het begin en het einde van het nummer "Alpha and Omega" zou zeggen.

15. "Ik zag drones" (0:27)

Dit zeer korte nummer dat op een snelle reeks audiogolven op de luisteraar wordt gestapeld. Het is mogelijk dat de titel van het nummer verwijst naar synesthesie, waarbij de stimulatie van een sensorische route een onvrijwillige reactie veroorzaakt door een andere sensorische route. Een voorbeeld van deze "cross-wired" toestand kan iemand zijn die verschillende kleuren of vormen ziet wanneer ze bepaalde geluiden horen.

"Ik zag drones" op YouTube

16. "De duivel zit in de details" (3:53)

Hier is nog een nummer waar het duidelijk is dat de artiesten de luisteraar absoluut verknoeien, omdat ze veel ongemakkelijke potentieel satanische verwijzingen erin hebben gestopt, waarbij ze bekende en nogal enge symboliek gebruiken om de luisteraar in verwarring te brengen.

Volgens de muziekexperts van Bocpages.org "liggen de baslijn en melodie van 'The Devil Is in the Details' een octaaf en een grote sext uit elkaar. De baslijn/melodie herhaalt de eerste noot drie keer, wat drie opeenvolgende 'zesden' oplevert. op een rij, dus 6-6-6." De teksten zijn ook een beetje verontrustend, ze klinken erg vervormd alsof de spreker langzaam verdrinkt. . .

"Ontspan je en geniet van dit aangename avontuur. Hier ben je, veilig en beschermd, op deze… jouw speciale plek. Mijn stem in je geest laten stromen. Je hoeft je niet te concentreren, maar zachtjes als je gaat. Er worden suggesties gedaan je onbewuste geest. Open jezelf voor de grotere wijsheid en begrip. Dus nu laat je het geluid van mijn stem het innerlijke, gezonde, ontvankelijke centrum van jezelf bereiken. Zie jezelf nu, in je verbeelding. Je wordt getransformeerd in een positieve, gezonde manier. Langzaam programmeer je je onbewuste geest, krijg je nieuw inzicht in je richtingen in de toekomst. Sta jezelf toe om je meer bewust te zijn van je pad door dit leven. Geniet van nieuwe kansen."

Ik vind dit eigenlijk een heel ontspannend nummer.

17. "A is naar B zoals B is naar C" (1:40)

De titel van dit nummer is een voorbeeld van een wiskundige "gulden snede". Dit is een vrij kort en interessant nummer, omdat het veel schijnbaar willekeurige elementen bevat. Veel samples van veel verschillende stemmen worden aan elkaar gesplitst voor een bijna continue stroom van communicatie. Terwijl ik naar de tellende stem luisterde, hoorde ik een duidelijk geluid dat me deed denken aan een geluid dat ik in een oud Donkey Kong-spel heb gehoord. Het is twijfelachtig of dit hetzelfde geluid is.

"A is naar B als B is naar C" op YouTube

18. "Over de horizonradar" (1:08)

De titel verwijst naar een bepaald ontwerp van radarsystemen waarmee ze doelen op zeer lange afstand kunnen detecteren. Dit is weer een ander nummer dat achterstevoren kan worden afgespeeld voor een even interessant nummer. Voorwaarts gespeeld is dit stuk een korte en nogal melancholische toon die een gevoel van koude verlatenheid geeft.

"Over The Horizon Radar" op YouTube

"Over The Horizon Radar" [omgekeerd] op YouTube

19. "Dawn Koor" (3:55)

Een ochtendkoor is een natuurlijk verschijnsel wanneer zangvogels zingen aan het begin van een nieuwe dag. Er is ook een elektromagnetisch dageraadkoor, een onverklaarbaar fenomeen van elektromagnetische interferentie dat direct bij zonsopgang optreedt. Het elektromagnetische dageraadkoor komt vaker voor tijdens magnetische stormen. Gezien de belangen van BoC in zowel de natuurlijke wereld als de technologie, zou de titel naar beide definities kunnen verwijzen. Over het algemeen is het nummer zelf een vreemde mix van zware dieptepunten en vreugdevolle hoogtepunten.

20. "Duikstation" (1:26)

Dit is een van de weinige nummers op dit album dat iets heeft dat echt klinkt als een muziekinstrument. Er wordt wat minimalistische piano gespeeld terwijl een zware hoeveelheid laag stotterend schrapen en witte ruis op de achtergrond wordt gelaagd. Volgens een gerucht is het achtergrondgeluid de vervormde en zwaar gestrekte stemmen van mensen die roepen: "We haten jullie allemaal."

"Duikstation" op YouTube

21. "Je kon de lucht voelen" (5:14)

Dit is een ongelooflijk complex nummer door de grote hoeveelheid gelaagde samples, omgekeerd, uitgerekt en vervormd. Gedurende het grootste deel van het nummer weerkaatst een zwaar dreunend en knetterend geluid in de primaire geluidskanalen, terwijl een vreselijk zoemend geluid op de achtergrond fluctueert.

Wanneer omgekeerd, lijkt het een wat lichter en aangenaam lied te presenteren, samen met wat klinkt als een vermelding van een "god met hoorns", wat een betekenis zou kunnen hebben in het heidendom of de christelijke mythologie. Dit is een van de nummers die de voorzichtiger over mogelijke demonische invloeden wel afschrikt.

22. "Hoveraar" (2:52)

Gedurende het hele nummer is er een constant en consistent gezoem. Het is bijna een zacht gekreun dat soms een beetje overweldigend wordt, terwijl het tegelijkertijd ongelijk en afstandelijk klinkt.

"Corsair" op YouTube

23. "Magisch venster" (1:46)

Hoewel ik de creativiteit van Boards of Canada respecteer, zijn er tijden dat ik echt denk dat ze gewoon opvulling maken. Dit is zeker een van die keren want dit nummer is bijna twee minuten volledige stilte. Ik had gehoord dat de reden dat ze dit deden was om de totale albumduur te verlengen tot 66:06. Het is zeker iets wat ik zou doen als ik een album zou maken. Hoe dan ook, ondanks dat het bijna twee minuten stilte was, heeft iemand met te veel tijd er een video op YouTube voor gemaakt.

"Magisch Venster" op YouTube

Bonus: "Van één bron hangen alle dingen af"

Er is ook een nummer dat alleen op een beperkte Japanse release van dit album is opgenomen. Het bevat verschillende kinderen die verschillende christelijke gebeden opzeggen en hun gedachten over God bespreken. Terwijl dit gebeurt, speelt er een heel eigenzinnig, licht en luchtig nummer op de achtergrond.

Opmerkingen

John D Nathan (auteur) uit Dallas, Texas. VS op 19 december 2012:

Bedankt voor het lezen, Chris.

Het lijkt erop dat er veel dingen op dit album voorkomen, zij het heel subtiel, schijnbaar met het enige doel om de luisteraar aan het lachen te maken of te knoeien.

Chris op 19 december 2012:

"Magic Window" was eigenlijk in het album opgenomen op voorstel van de president van Warp Records, Steve Beckett, om het album in feite op 66:06 te krijgen voor de lulz.

John D Nathan (auteur) uit Dallas, Texas. VS op 19 december 2012:

Interessante gedachte, Chicago.

Tijdens het onderzoek naar dit album heb ik een schat aan informatie ontdekt die me heeft geholpen te beseffen dat Michael Sandison en Marcus Eoin veel dieper gaan dan ik me ooit had kunnen voorstellen, en veel meer aandacht besteden aan ingewikkelde details die de meeste mensen nooit zullen opmerken.

Chicago op 19 december 2012:

Over "Magic Window": Het is altijd vermeldenswaard dat op de vinylrelease van Geogaddi "Magic Window" geen afspeelbare track was, maar een gravure op de plaat zelf.

http://www.flickr.com/photos/killyp/1071404229/

Ik neem graag aan dat het deze afbeelding is die de titel "Magic Window" draagt, een detail dat niet in audio kan worden vastgelegd.

Deconstructie van "Geogaddi" door Boards of Canada