Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Snee-Nee-Iq's Virology Lab is een van de meest experimentele synth-reizen die ik ooit heb gemaakt. Ik moet zeggen dat ik het diep zenuwslopend en vol duistere emoties vond. Ik zou het meer een auditieve verkenning willen noemen dan een album. Voor mij was het een gedachte-experiment over hoe geluid een aantal zeer verontrustende emoties kan creëren en in stand kan houden.
Ik kan niet zeggen dat ik het gemakkelijk vond om naar te luisteren, maar ik respecteer Snee-Nee-Iq wel voor de manier waarop hij de sonische wereld van het album creëerde. Ik vind het niet erg om af en toe mijn definitie van muziek uit te dagen en dit album heeft me zeker op een unieke, interessante manier uitgedaagd.
Dit is een album vol verontrustende, bizarre en vervormde geluiden die een gevoel van dreiging uitstralen terwijl ze zich door de nummers uitbreiden. Het auditieve landschap is hard, kronkelend en vol van een gevoel van gevaar en volkomen buitenaardse kracht. Er is een kakofonie van glitches, flangerende en huilende geluiden die schreeuwen en kromtrekken, verschuiven en buigen.
Het is niet zozeer muziek als wel een sonische verkenning van mentale toestanden die worden gegenereerd door de timbres, tonen en auditieve interacties. Er is chaos, maar uit de chaos komt soms een korte orde of patroon tevoorschijn. Het album is berekend om een gevoel van vreemdheid, experimenteren en potentieel gevaar op te wekken.
De soundscape kan op sommige momenten schreeuwen van grimmige angst en op andere momenten hard en korrelig aanvoelen. Elk ratelend gegrom of rubberachtig gekronkel van geluid voegt zijn eigen gevoel toe. Ik ga de muziek niet echt opsplitsen zoals ik doe, omdat het echt het beste is als een alomvattend geheel.
Elke track lijkt een andere soundscape op te roepen. De een kan hoog en gespannen zijn, terwijl de ander gromt en buigt, het ene geluid als sissend rubber en het andere als een scherpgerande lijn van snijdend geluid dat over het deinende geluid snijdt, ziedend geluid eronder. Elk geluidsfragment daagt de oren uit terwijl het zich ontvouwt.
Van Spinditty
Ik voel, gezien de recente ervaring van de wereld met de gruwel die een virus kan aanrichten, dat dit album een angstaanjagende uitdrukking is. Het roept de manier op waarop deze buitenaardse dingen, die zo cruciaal zijn voor de geschiedenis van de mensheid, ons kunnen bedreigen en in gevaar brengen. De beste manier voor mij om deze muziek te beoordelen, is door te praten over de emoties die het bij mij oproept.
Ik vind het diep zenuwslopend als het sonische palet van dit album zich ontvouwt, ongemakkelijk glitchy en vol met gut-karnende vervorming. Er is iets verontrustends aan de manier waarop het bestaat buiten de normale auditieve stimulatie. Het is echt de sfeer die dit album definieert, een constante angst die op de loer ligt voordat je uitgroeit tot volledige terreur.
De manier waarop al het fladderen, squelchen en kronkelen combineert, genereert mentale beelden van snel vermenigvuldigende virussen onder een microscoop. Het borrelt en borrelt allemaal, als een kwaadaardige plaag van onzichtbare indringers die proberen te infiltreren en schade te berokkenen, om zijn eigen replicatie in stand te houden.
Elk huilend, volkomen vreemd geluid spreekt tot de diepe angst als iets dat we niet kunnen zien, iets dat ons in levensgevaar brengt, blijft groeien en ontwikkelen. De vreemde soundscape van het album is doordrongen van de gruwel van iets dat geen interne logica heeft, behalve om het over te nemen en te infecteren wat het kan, om zijn eigen bestaan agressief te bestendigen. De vernietiging die daardoor wordt aangericht, doet er niet toe.
Snee-Nee-Iq heeft een sensatie bereikt van het sonisch bizarre dat zeer ongemakkelijke emoties op dit album genereert. Dit album houdt een gespannen en off-kilter terwijl het zich ontvouwt. De noties van replicatie en eindeloos stijgende vermenigvuldiging doordringen het sonische landschap met hypnotische en buitenaardse sensaties.
De beelden zijn grimmig en vol van het soort geluiden dat iemand iets laat voelen dat buiten de normale, dagelijkse routinematige auditieve ervaring valt. De emoties die opkomen zijn helemaal niet geruststellend. We worden ondergedompeld in een universum dat vrij is van menselijke regels, een plaats van eindeloze groei en een meedogenloze kracht die zal domineren totdat er niets anders meer te doen is dan gastheren te blijven zoeken, om nooit te stoppen met muteren om efficiënter te worden.
Ik voelde me mentaal uitgeput na het luisteren naar dit album. Ik zie dat niet als kritiek. Snee-Nee-Iq is erin geslaagd een soundscape te produceren die een viscerale reactie oproept bij de luisteraar. Een van de belangrijkste doelen van muziek zou het creëren van emotie moeten zijn. Hoewel Virology Lab de definitie van muziek tot het uiterste drijft, kwalificeert het nog steeds als muziek om een emotionele reactie bij mij op te wekken.
