Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Eerste indrukken
Draven's EP II bruist in een enorme afgrond van angst, duisternis en onuitsprekelijke dingen. Draven (en zijn gasten) creëren een sfeer die vol is van grimmige horror en zwarte schaduwgolven die vrede en gezond verstand verslinden. De mix van hardheid, delicatesse en spanning in de verschillende muzikale elementen zorgt samen voor een gevoel van sluipend kwaad dat elke hoek binnendringt en hoop en licht verjaagt.
De manier waarop Draven verschillende sonische elementen op EP II in evenwicht brengt, is een groot deel van de effectiviteit ervan. Er is een basisgevoel van sudderende angst dat ontstaat als gevolg van de afgrond diepe bas die op veel van de nummers rommelt. Wanneer die extreem diepe bas wordt gecombineerd met gigantische drums en zaagtandende, snijdende synths die de muziek verscheuren, is het eindresultaat een gevoel van constant gevaar en angst.
Synths die strak opgewonden, gespannen en nerveus zijn, dragen ook bij aan de dreigende sfeer van de muziek. De manier waarop ze schreeuwen en huilen, verhoogt het gevoel dat er iets vreselijks staat te gebeuren. Er is een meedogenloos gevoel dat om elke hoek een nieuwe horror op de loer ligt om de luisteraar te vernietigen.
Ik geniet ook van de contrasten die worden geboden door de delicate, zwervende pianomelodieën die de nummers accentueren met verloren emoties en pijn op EP II. Een ander muzikaal element dat balans toevoegt aan de duisternis is de etherische stem van de Theremin die met spookachtige tonen door de muziek trilt. De tragische gevoelens van de lichtere elementen verhogen de emoties op de opname alleen maar.
Track voor track-analyse
Hier is een blik op elk nummer.
“Onheilige zegen”
"Unholy Blessing" komt tot onheilspellend leven met een stormloop van koude wind en een demonische stem, die doemwoorden spreekt, terwijl kronkelende schaduwen kronkelen onder zacht zwevende pianonoten. Ik voel me aangetrokken tot de tragische, pijnlijke melodie die door die noten wordt gedragen. Een dreigende, heldere arpeggio komt binnen op een synth met snaarkwaliteiten samen met een zware, slaande beat en een stijgende stroom van abyssale bas.
Er zit een hypnotiserende kwaliteit in het oscillerende, klimmende patroon van mineur-key synth dat binnenkomt. Hoge, bezorgd-gevoelsnoten dalen en vloeien in een arpeggiopatroon over de dichtslaande drumbeat en de pijporgeltonen vloeien de ruimte in samen met de beschaduwde snaren en dreigende bas.
“Vrijdagavond hapjes”
Een verre bel gaat en insectiele, metaalachtige geluiden kronkelen en kronkelen als "Friday Night Bites" begint. Een Stygische, verpletterende basstroom wordt vergezeld door een mineurtoets, verhoogde synth die behoorlijk kruipt van verontrustende gevoelens. Er is een schreeuwende kwaliteit aan de synth die ik vind dat mooi bijdraagt aan het drama van deze muziek. Onheilspellend gezang vloeit over in een druipende spelonkachtige achtergrond voordat de agressieve plak en slam van de zaagtandige bas en gigantische drums het nummer vooruit lanceren.
Een gehuil en een rush van holle synths en een rinkelend, helderder patroon van bewegend geluid springt in een ruimte waar het pijporgel een kronkelend melodisch patroon draagt. Een klinkende, verheven en angstaanjagend klinkende reeks noten maakt plaats voor een orgelpartij met barokke invloeden. De bas en beat rammen opnieuw het nummer in en lage patronen van dreigend geluid worden vergezeld door een Theremin voordat de zaagtandende, snijdende puls erachter vervaagt in vervormde melodische patronen en stilte.
Van Spinditty
"Het teken van verschrikking"
"The Mark of Horror" komt tot leven met sinistere strijkers die een resonerend, schaduwachtig patroon van lage tonen spelen, terwijl de zachte maar melancholische piano een subtiel gepijnigde melodie speelt. Ik word aangetrokken door de donkere majesteit van het pijporgel dat binnenkomt onder de spookachtige kreet van de Theremin. Het enorme gewicht van de drums slaat naar binnen, samen met een snel bewegend, nerveus arpeggio dat over de neerdalende leegte van bas spint.
Een vrouwelijke koorstem schreeuwt het uit over de diepten terwijl de tragische piano weer intrekt. De krachtige beat ramt nog een keer in het nummer terwijl de snaren schreeuwen van angst. De kloppende lading van de drums en dalende bastonen komen binnen, samen met een andere ruige synthpuls en het orgel roept met een onheilspellende stem.
"Lake Krykun Graveyard (feat. Ectoplague)"
Een geweldige rush van dramatisch orkestgeluid begint "Lake Krykun Graveyard (feat. Ectoplague)." De jammerende strijkers, springende piano en doemgeladen stemmen van laag koper komen binnen via de contrabas en cellopuls. De opname van orkestrale elementen is iets wat mij aantrekt in dit nummer. De hoge violen springen erin en het tempo wordt hoger, terwijl snijdende uitbarstingen van orkestgeluid en een agressief harde bas de muziek voortstuwen.
Heldere synths flitsen in gespannen sonische momenten terwijl de arpeggio's draaien in een nerveuze dans. De snaren barsten weer los en de mineur melodie drijft binnen op glanzende, maar doodsbange synth. De drumbeat splitst zich en de hoogsnarige noten winden eroverheen voordat de violen een patroon vol angst spelen en de beat weer binnenkomt op gespierde, zaagtandgolven van synth. De gespannen arpeggio's cirkelen vooral die kracht als de drums verder slaan.
Het nummer vertraagt en beweegt zich in een segment met schimmige, verschuivende pianonoten en een verhoogde snaarachtige stroom van geluid voordat die meedogenloze beat weer toeslaat. Het nummer snelt vooruit, alle sonische elementen brullen en vloeien samen voordat ze vervagen op een langzamer, nog steeds krachtig segment met niet-aflatende bas.
"De oorsprong van het kwaad"
"The Origin of Evil" begint met een glijdende drift van synthgeluid en de griezelige, draaiende stem van de Theremin, samen met mineur-orgeltonen. Een oscillerende, fulminerende puls van bas en beukende drums versnellen het nummer terwijl arpeggio's met een klassiek gevoel meedraaien met de etherische stem van de Theremin. Het nummer breekt in een gloeiend, grimmig patroon van noten en een diepe puls van drums en bas.
De enorme muur van de beat laadt weer op, vol agressie, terwijl het patroon van helderdere, bang voelende noten erboven flikkert. Ik hou van de manier waarop de delicate piano binnenkomt met een mooie en pijnlijke melodie, vol verlies en pijn, omdat het linkerhandgedeelte het een zwervende kwaliteit geeft. De muziek verschuift terug naar de diepe bronnen van horror en het aandringende, zich herhalende synthpatroon.
"BloodStarved (feat. Necromancer)"
Een knetterende puls van dreigend geluid beweegt zich in de spelonkachtige sonische ruimte van het nummer om "BloodStarved (feat. Necromancer)" te lanceren terwijl een hoge draai van waarschuwingssynth de enorme openheid van de achtergrond borstelt. De beat slaat hard in de muziek samen met een mineurtoets, een verschuivende synthlijn die meekaatst als de beat naar voren duwt. Een patroon van donker synthgeluid wordt vergezeld door de aanhoudende drive van drums en bas terwijl de hoge snaren het uitschreeuwen van grimmige angst.
Er is een gevoel van loerende angst waar ik van geniet in de piano- en synthpartijen die in golven opstijgen over de diepten die eronder sidderen. Een grillige slag van synth snijdt in de track en hij sloeg slagmensen verder met schreeuwende horror erboven en de rusteloze beat eronder. Er is een agressieve, langzame puls van hard geluid die als oude tentakels uit een zwarte afgrond reikt.
"Spookdansers"
De meedogenloze zwaarte en snijdende rand van een gestage puls van synth bewegen over het krachtige bonzen van de drums om "Phantom Dancers" te starten. van het verschuiven van hoge noten. De zware beat vertraagt en verdeelt zich over de constante puls. Ik hou van de hoog gespannen klank die wordt gedragen op de technologisch klinkende lead terwijl deze over de drums beweegt. Het gespreide, griezelige Theremin-geluid voegt een huiveringwekkende toevoeging toe naar de muziek.
Gevolgtrekking
EP II is een album dat in elk nummer een sfeervol gevoel creëert en behoudt. Ik geniet ervan omdat het me meeneemt op een schimmige, angstaanjagende sonische reis die levendige beelden door geluid schildert en me laat wachten op de volgende wending.
