Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Eerste indrukken
Dav Dralleon's FALL OV MEN is een krachtige maalstroom van beukende drums en kronkelende synths. Het creëert een sfeer vol dreiging, angst en een alomtegenwoordig gevoel van onheil. Dit is muziek die hakt en klopt, een auditieve aanval die de luisteraar geen kwartier geeft.
Het eerste element dat FALL OV MEN doet werken, is de meedogenloze agressie van de muziek. Het zit vol met witgloeiende woede, opwellende duisternis en het gevoel bij de keel te worden gegrepen en te worden geslagen. Elk muzikaal element lijkt berekend op maximale aanval met versnipperende synths, verpletterende drums en een auditief landschap vol grit, metaalachtig geknars en insectachtig gekakel.
De ziedende, snijdende duisternis van het album is een andere factor die eraan bijdraagt dat het werkt. Er hangt een sfeer van extreme dreiging die de sporen doordringt, een gevoel van ongelooflijk gevaar van iets kwaads dat niets liever wil dan je gezicht eraf te scheuren en je bloed te drinken. Het is er altijd en als je ernaar luistert, heb je het gevoel dat het elk moment kan aanvallen.
FALL OV MEN is geen album waar ik regelmatig naar zal luisteren, maar ik kan Dav Dralleon respecteren voor het maken van muziek die volkomen compromisloos is in zijn benadering. Het is niet bang om ongegeneerd boos, krachtig en vol auditieve aanvallen te zijn. Het is ver buiten mijn comfortzone, maar het is niet bang om te zijn wat het is en ik kan achter dat idee staan.
Mijn favoriete nummers geanalyseerd
"Ultra Mass Krucifixion" begint met harde, botsende geluiden die de open ruimte in weerkaatsen. Er is een sissend gesis, metalen rammelaars en een reeks stemmen die om hulp en vergeving smeken voordat een demonische stem beweegt om ze te vernietigen. Een dichtslaande beat drijft de muziek binnen, samen met een muur van verstrengelde, kabbelende synth die oplost in een grommende harde puls. Ik geniet van de manier waarop keelklanken, metaalachtige geluiden en koorstemmen duister naar voren komen als scherpe synthlijnen binnenvallen.
Het nummer breekt en stottert voordat een zwervende, verweven synthmelodie boven de meedogenloze drums stroomt. De gespannen, gevaarlijke mineur-sleutelsynthmelodie kronkelt over de drums voordat ze de open lucht instroomt, beladen met een onheilspellende lijn van snaarachtige synths. Het nummer eindigt op een drastisch langzamer, schurend segment en een koor dat het uitschreeuwt in stijgende, kakofone stemmen.
Een golf van harde ruis komt neer in een enorme, open sonische ruimte met een metalen crash om "Vampyr Golgotha" te beginnen. Een beukende muur van drums en ruig geluid komt binnen en een stroom van hoge, doodsbange synths kronkelt als een gekweld ding boven die muur. De drums worden helderder en schoner als een verheven synth een nerveuze zweem van noten draagt en de piano wild dwaalt, klimmend en dalend in een waanzinnige mengelmoes van noten.
Een koor beweegt op de achtergrond over de grillige beat voordat de auditieve aanval de oren volledig uithaalt. Ik word aangetrokken door de manier waarop het kronkelende patroon van lage pianonoten doorbreekt in de verpletterende, niet aflatende muur van lawaai. De piano beweegt zich in een open ruimte vol onheilspellend, raspend geluid terwijl schaduwakkoorden eronder gewicht toevoegen. Het nummer vervaagt in een donker, scheurend geluid dat weerkaatst in de gruwelijke diepten, verscheurd door de geluiden van metaal.
Van Spinditty
"Hydrabomination" komt tot leven met een enorme muur van hard inslaand geluid dat snel wordt aangedreven door een dichtslaande beat. Een draai van zaagtandige, borende, medium-lage synth wordt vergezeld door een mineur-sleutelpatroon van een schimmige, slecht klinkende piano die door de harde muur van stormrammen trilt. Platen van hard, verscheurend geluid bewegen over donkere, aanzwellende bas en een demonische stem komt tussenbeide.
Een verbrijzelde, onaangename puls van synth bestormt de zintuigen als het wordt doorboord door een high. rinkelend geluid. De muziek pulseert even met een snijdend geluid voordat de beat weer vooruit gaat. Kettingen rinkelen terwijl metaal hard crasht en een wormende lijn van scherpe, middelhoge synth verschuift boven de pure woede eronder voordat alles vervaagt.
Een verschuivend onheilspellend geluid en een enorme grommende gitaarlijn groeien als "Sacred Sons Ov Horror" begint met een zware beat. Een kolkende massa synth beweegt over de verpletterende beat en plakjes agressief, hard geluid. De gigantische drums worden onderbroken door een reeks trapsgewijze pianonoten, terwijl bizarre en verontrustende geluiden nog meer schaduw aan het nummer toevoegen.
Ik vind het gevoel van horror best aangenaam in dit nummer. Een metaalachtig hamerend geluid voegt zich bij het gigantische gewicht van de beat en die hoge, rillende lijn van geluid beweegt over de rijdende, raspende vloedgolf van het nummer en dan een demonisch gehuil en een verloren elektrische gitaar terwijl het nummer hard tot een conclusie komt.
"Revenant King" raast en golft onmiddellijk als in de schaduw gestelde mannenstemmen over een snelle, harde puls van drums en in de enorme leegte van het nummer bewegen. Reptielengeluiden spoelen over en een volledig holle synth draagt een gebroken lijn van geluid. Ik vind het gevoel van chaos en ontbinding dat uit het gecorrumpeerde sonische landschap stroomt behoorlijk effectief. De beat laadt op en massieve drums stuwen het nummer voort met verschrikkelijke energie.
Een hoekige, verschuivende melodische lijn wordt gedragen op nerveuze middelhoge synth over de diepten eronder. De melodie is dynamisch als gebroken synthgeluiden over de wilde verdraaiingen van de muziek bewegen. De piano danst donker over de vloeiende stroom van vrouwelijke vocalen in een meer etherisch en wervelend klanklandschap. De verre stem vloeit samen met de open, metaalachtige klanken en de nerveuze huivering van de piano.
De verre lijn van elektrische gitaar groeit langzaam in kracht als "Fall Ov Man" opent. Een langzame, stijgende puls van grommende synth en grote drums creëren een ongelijkmatig gevoel als een volledige stroom van doodsbang klinkende synth ongemakkelijk in de muziek beweegt. Een botsende beat pikt op en ramt de track naar voren terwijl een nerveuze kronkel van geluid boven de beat verschuift.
Een angstaanjagend patroon van ruis stroomt onder zwervende pianonoten, een snijdend synthgeluid en een hartslag van een drum. De manier waarop dit nummer sfeer creëert trok me sterk aan. Een drift van piano huivert in de open ruimte en hoge, vreemde geluiden bewegen eronder. Een demonische vocale sample en een kolkende muur van harde ruis vormen platen van geluid terwijl de gitaar uitgebreide akkoorden erboven draagt.
Gevolgtrekking
FALL OV MEN is een grillige snee van bloederig geluid dat raast en dreigt. Ik kan niet zeggen dat ik het op een zware rotatie zal hebben, maar ik geniet wel van muziek die ongegeneerd compromisloos is, gemaakt door een artiest die trouw is aan hun visie. Dav Dralleon is duidelijk iemand die zijn eigen muzikale visie respecteert en volgt waar het leidt.
