10 stukken klassieke muziek geïnspireerd door bomen

Frances Metcalfe leerde voor het eerst noten lezen op vierjarige leeftijd. Ze is nu een gepensioneerde ambulante muziekleraar die gespecialiseerd is in de viool.

1. Respighi: "De pijnbomen van Rome"

Verdeeld in vier delen, toont Respighi's toongedicht The Pines of Rome de gedistingeerde parasoldennen van de Italiaanse hoofdstad in vier verschillende settings.

Respighi zelf schreef gedetailleerde beschrijvingen van elke beweging, zodat de elementen die hij aanbracht door de uitvoerders zouden worden gevoeld.

Het eerste bezoek is aan The Pines of Villa Borghese. Het orkest stormt het toneel op, vol luidruchtige kinderen die rondrennen op het terrein en soldaten spelen terwijl trompetklaroenen en militaire marsen het spel verraden.

Pines Near a Catacomb is voorspelbaar mysterieus, beginnend met een donkere, bijna aardse kwaliteit, geleidelijk oprijzend alsof ze uit het netwerk van grotten tevoorschijn komen. De bezadigde toon betovert de luisteraar bijna en hoewel deze zich afspeelt in Rome, wordt de blik naar het Verre Oosten geworpen door de pentatonische melodie en het rinkelen van gongs voordat deze zich terugtrekt en weer afdaalt in de duisternis van de catacomben.

Na de grotten is een verademing welkom. Bij The Pines of the Janiculum, waar het Janiculum een ​​van de zeven heuvels van Rome is, verlicht het zilverachtige timbre van de snaren de dennen bij maanlicht. Respighi riep controversieel op om aan het einde een opname van een nachtegaal te spelen, althans in 1924 had dat effect², maar het sluit zich aan als een mooie aanvulling op de beweging.

Vanaf de eerste tel zijn de zware marcherende voetstappen van het Romeinse leger een constante terwijl The Pines of the Appian Way zich een weg baant in pracht en triomf. Onbuigzaam en onophoudelijk houden de pijnboomwachters de wacht langs de route terwijl de soldaten trots Rome binnenkomen.

Van Spinditty

3. Verdi: "Opera Giovanna d'Arco (Jeanne d'Arc) 'Onder een eik verscheen ze aan mij'"

De meeste mensen zijn, geloof ik, op de hoogte van het opmerkelijke verhaal van het jonge boerenmeisje Jeanne d'Arc, die door visioenen verklaarde dat Frankrijk tijdens de Honderdjarige Oorlog de Engelsen bij Orleans zou moeten aanvallen, met haarzelf aan het roer. Ze durfde zich te kleden in mannenkleren (in die tijd praktisch ketters, in de jaren 1400), en nadat ze was gevangengenomen door de Bourgondiërs die de kant van de Engelsen hadden gekozen, werd ze berecht, schuldig bevonden en op de brandstapel gezet.

In Verdi's versie - het libretto van Temistocle Solera - verklaart de Fransman Karel VII dat hij getuige is geweest van de Maagd Maria bij een eik, en spoort hij hem aan zijn wapens in te leveren.

De aria Sotto una quercia parvemi is onmiskenbaar Verdi. Geschreven voor de tenorstem, begint het met een dramatische declamatie voordat het verder gaat naar melodieuze reflectie ondersteund door de violen, met als hoogtepunt een kleine cadens die de fijne vocale vaardigheden van de tenor laat zien.

5. Roussel: "Promenade Sentimentale en Forêt"

De tweede van Rustiques, de openingswandeling, is een ontspannen wandeling tussen het bladafval, zacht en kussend, voordat u naar de hemel kijkt om de zachte beweging van bladeren te observeren. Naarmate de wandelaar dieper in het bos doordringt, wordt de muziek dichter, de lucht minder duidelijk totdat hij een open plek bereikt en een vogel roept. Vertrouwd territorium ontstaat en de wandelaar gaat verder.

Hints van Debussy glinsteren hier, maar Roussels stem heeft een heel eigen rijke textuur, sfeervol en warm.

Ongeveer 30% van het land op aarde is bedekt met bos. Ontbossing is de afgelopen jaren een grote zorg geweest, aangezien bomen van vitaal belang zijn voor de stabiliteit van het klimaat op aarde.

7. Schumann: "Waldszenen (bosscènes)"

De negendelige suite voor piano, Waldszenen, is een van Schumanns mooiste pianowerken - je zou zelfs kunnen stellen dat het zijn schrijven voor piano solo is dat Schumanns innerlijke zelf en vaardigheid in compositie benadrukt.

Duitsers waren dol op de natuur en vermoordden die integendeel met hun liefde voor de jacht, twee elementen gecombineerd in Schumanns Waldszenen. Nummers twee en acht zijn gewijd aan de activiteit van de jacht, Jäger auf der Lauer (Jagers op de uitkijk) en Jaglied (Jachtlied). De eerste is een verwoede achtervolging door het bos, met het geluid van de jachthoorn als bewijs. Jaglied daarentegen is een vrolijk, vrolijk feest in het bos waar jagers zo dol op zijn.

De scènes presenteren verschillende stijlen - het tekstueel eenvoudige van Einsame Blumen (Lonely Flower) tot het dichtere, bijna barokke schrift van Verrufene Stelle (Haunted Place), compleet met de verminderde akkoorden (akkoorden bestaande uit opeenvolgende kleine tertsen) geassocieerd met spookachtige instellingen. Freundliche Landschaft (vriendelijk landschap) is schichtig, terwijl Herbege (Wayside Inn) solide betrouwbaar is, waar een wandelaar een welkom bed voor de nacht en een stevige maaltijd kan vinden.

Tegenover de grotendeels akkoordenmuziek van Herbege en Abschied (Afscheid) staat Vogel als Profeet. Licht als een veer die de pianotoetsen zou kunnen kietelen, fladdert rond met alle bevalligheid van een kleine vogel. Fluisterend en transparant, er hangt een geheimzinnige sfeer over de gevleugelde profeet - nu zie je me, nu niet meer.

Schumann zelf is in volle vlucht tijdens Waldszenen en onthult zijn kunnen als klaviercomponist.

Een van de oudste nog bestaande bomen op aarde staat in het dorp Llangernyw in Noord-Wales. De taxusboom op het kerkhof van St Dygain's wordt geschat op tussen de 4000 en 5000 jaar oud.

9. Liszt: "Bosgeruis"

Liszt vond het moeilijk om niet af te wijken van het zacht gesproken gemompel van de openingsstijl. In het middengedeelte is de wind definitief toegenomen en zwaait de frees rond voordat het allemaal kalmeert, en de bladeren weer terugkeren naar hun mompelende zelf.

Net als bij Schumanns Waldszenen is Forest Murmurs de belichaming van het romantische ideaal, de natuurlijke wereld tot leven gebracht en geïnterpreteerd via een ander medium, zangachtig en om je over te verwonderen.

10. Edward McDowell: "New England Idyls: To an Old White Pine"

De Amerikaanse componist Edward McDowell, het meest bekend om zijn To a Wild Rose, was dol op de natuur en schreef er verschillende werken ter ere van de natuur.

Een virtuoze pianist - hij speelde voor Lizst - veel van zijn composities zijn voor het instrument, waaronder de New England Suite.

To an Old White Pine is de zevende van de tien in de set, donker en een beetje droevig, alsof de boom aan het einde van zijn leven komt. In wezen is het een salonstuk, kort en toegankelijk voor de bekwame amateurpianist, precies het werk voor avondentertainment aan het begin van de twintigste eeuw.

Als je een liefhebber bent van bomen, dan hou je vrijwel zeker van bloemen.

De witte den, 'pinus strobus', groeit in Canada en Oost-Amerika. McDowell zou er bekend mee zijn geweest, want het is het provinciale embleem voor Maine en Michigan.

Verder lezen

citaten

¹ Thoughtco.com

² Programmanotities van het Hawaiin Symfonie Orkest

³ Gramafoon

⁴ Imakelma

⁵ Gerard McBurney, Boosey

Opmerkingen

Frances Metcalfe op 31 augustus 2018:

Hallo Igor, Sorry, in de 10 moest ik bepaalde kiezen. Ik hou eigenlijk van Sibelius, maar heb The Spruce niet in deze collectie opgenomen., maar het is mooi dat je er de aandacht op hebt gevestigd.

Igor op 30 augustus 2018:

Geen Sibelius?

Wat dacht je van Sibelius - Opus 75?

Frances Metcalfe op 29 juli 2018:

Hallo Bloei. Ik heb moeite om een ​​voorkeur te maken tussen Schumann's Waldszenen en The Pines of Rome, beide hebben hun verdiensten, en ik reken ook korting Der Lindenbaum van Schubert mee!

Floreren Hoe dan ook uit de VS op 27 juli 2018:

The Pines of Rome en het stuk van Liszt waren mijn favorieten. Dit was heerlijk.

Frances Metcalfe op 22 juli 2018:

Het is zo bevredigend om te lezen dat je de Pines of Rome uit de beschrijving kon horen. Mijn doel is om de ervaring te verbeteren voor - nou ja, iedereen die het opmerkt! Ik ben er vast van overtuigd dat als je leert HOE te luisteren, het elk ander gebied van je leven verbetert. Ik hou er ook van om partituren te volgen, je kunt de structuur gemakkelijker zien, en ik laat me er altijd door verrassen, vooral de orkestrale - instrumentatie die niet was benadrukt in een bepaalde uitvoering en je denkt, ik zou hebben meegebracht dat deel meer uit (of afgezwakt!). Heel erg bedankt voor het lezen van de hub.

Linda Crampton uit British Columbia, Canada op 21 juli 2018:

Dit is weer een interessante verzameling muziek. Toen ik je beschrijving van The Pines of Rome las, hoorde ik de muziek in mijn hoofd, zelfs zonder de video af te spelen. Het stuk was erg populair in mijn familie toen ik opgroeide en ik geniet er nog steeds van. Ik vond het heerlijk om de partituur te volgen terwijl ik naar het Liszt-stuk luisterde. Je artikelen zijn altijd leuk, Frances.

Frances Metcalfe (auteur) uit de Limousin, Frankrijk op 21 juli 2018:

Bedankt Chitrangada. Ik hou van bomen en heb er een overvloed van in onze tuin en paddock, die het hele jaar door interesse bieden - en schaduw in de hete zomer! Bedankt voor het lezen van de hub.

Chitrangada Sharan uit New Delhi, India op 20 juli 2018:

Uitstekend artikel over muziek, muzikanten en bomen.

Wat zouden we doen zonder de bomen? Dergelijke hubs zijn goed om bewustwording bij de mensen te creëren.

Je artikel is interessant, informatief en onderhoudend, met leuke video's.

Bedankt voor het delen!