Country- en westernmuziek: The Singing Cowboys

Jim Dorsch is al 25 jaar schrijver en redacteur. Hij is al heel lang een liefhebber van progressieve en avant-garde rockmuziek.

Cowboyliedjes uit de jaren 1910-1930

De vroege cowboyliedjes werden meestal a capella uitgevoerd of met eenvoudige begeleiding van gitaar, viool of mondharmonica. Het ging om werk, paarden, helden en het zwervende leven. De zang miste de nasale kwaliteit van de Hollywood-cowboys van de jaren dertig, die volledige bands hadden.

Vóór de jaren dertig namen enkele zangers cowboyliedjes op. Bentley Ball, die patriottische en traditionele nummers zong, nam The Dying Cowboy en Jesse James op voor Columbia in 1919, volgens Country Music U.S.A., door Bill Malone, en Charles Nabell maakte enkele cowboykanten voor OKeh in 1924.

Vroeg zingende cowboys

Hieronder vindt u enkele details over opmerkelijke zingende cowboys uit de beginjaren van het genre.

Carl Sprague

Carl Sprague (1895-1979) was de eerste zingende cowboy die commercieel opnam. Sprague groeide op op een boerderij in de buurt van Houston, Texas. Hij werd in 1925 ondertekend door Victor en nam dat jaar zijn eerste kanten op in Camden, NJ. Een van hen, When the Work's All Done This Fall, verkocht 100.000 exemplaren, volgens Country Muziek: The Rough Guide. (Andere bronnen vermelden een verkoop van meer dan 900.000 exemplaren.) De carrière van Sprague sluimerde rond het einde van het decennium; hij speelde enkele volksfeesten in de jaren '50 en '60.

Jules Verne Allen

Jules Verne Allen (1883-1945) pikte veel liedjes op toen hij in zijn jeugd een cowboy was. Hij trad op bij verschillende radiostations en nam op voor Victor. Allen schreef het boek Cowboy Lore, dat beschikbaar is voor ongeveer $ 20 zoals dit is geschreven.

Harry McClintock

Harry McClintock (1882-1957) werkte als cowboy en reisde door Azië en Afrika. Hij speelde een mix van cowboyliedjes en vakbondsliedjes, plus een paar van zijn eigen liedjes, waarvan Big Rock Candy Mountain de bekendste is. (De zang van McClintock doet deze schrijver denken aan de stem van Captain Beefheart op The Dust Blows Forward 'n the Dust Blows Back op het album Trout Mask Replica.)

Jimmy Rodgers

De in Mississippi geboren Jimmie Rodgers (1897-1933), ook wel de vader van de countrymuziek genoemd, zong vaak cowboyliedjes en verfraaide ze tijdens het zingen met zijn blauwe jodel. Gene Autry beïnvloedde zijn stijl op zijn vroege opnames en Rodgers beïnvloedde veel westerse swingzangers.

Jesse Rodgers/Rogers

Na de dood van Rodgers aan tuberculose, tekende Victor zijn neef, Jesse Rodgers (1911-1970), bij hun Bluebird-label. Jesse nam na verloop van tijd een cowboypersonage aan en veranderde zijn achternaam in "Rogers", mogelijk om zich te associëren met cowboyster Roy Rogers.

Van Spinditty

De zingende cowboys van Hollywood

Westerns waren vanaf het begin een Hollywood-nietje.

Ken Maynard

Ken Maynard (1895-1973) werd de eerste zingende cowboy in de film The Wagon Master uit 1929. Maynard, geboren in Indiana, werkte op 16-jarige leeftijd bij kermissen en circussen en was een uitstekende ruiter. Hij werkte als ruiter voor Ringling Brothers en tekende bij Fox Studios toen het circus in Los Angeles speelde. Maynard verscheen in 1923 in stomme films en deed ook stunts.

Hij verscheen in 90 films voor verschillende studio's van de jaren '20 tot de jaren '40. Hij nam The Lone Star Trail en The Cowboy's Lament op voor Columbia in 1930, en zong in hetzelfde jaar twee nummers in Sons of the Saddle (Universal).

Gene Autry

Gene Autry (1907-1998) personifieerde het genre met een reeks van tientallen westernfilms waarin hij zong. Autry, ontdekt door Will Rogers, was een gevestigde zanger toen hij debuteerde in een Ken Maynard-film uit 1934, In Old Santa Fe. Hij speelde in zo'n 90 films, waarbij hij meestal zichzelf speelde, en maakte ook 91 afleveringen van The Gene Autry Show voor CBS Television. Hij verkocht meer dan 100 miljoen platen, nam 640 nummers op en schreef of schreef bijna de helft mee.

Tex Ritter

Tex Ritter (1905-1974) zong cowboyliedjes op KPRC-AM in Houston in 1928 voordat hij naar New York verhuisde om op Broadway op te treden. Hij werkte voor verschillende radiostations aan de oostkust voordat hij in 1933 tekende bij Columbia. In 1935 stapte hij over naar Decca. Ritter verhuisde in 1936 naar Los Angeles en verscheen in datzelfde jaar in Song of the Gringo. Hij maakte enkele tientallen westerns voor verschillende studio's. Hij deed televisiewerk in de jaren '50 en '60 en verhuisde in 1965 naar Nashville, waar hij werkte voor WSM Radio en de Grand Ole Opry.

Roy Rogers

Autry's enige echte concurrent, Roy Rogers (1911-1998) werd geboren in Ohio met de naam Leonard Slye. Hij zong voor het eerst met de Sons of the Pioneers, een groep die in 1931 in Los Angeles werd opgericht en vanaf het midden van de jaren dertig in films verscheen. De Sons of the Pioneers tekenden in 1934 bij Decca. Ze werden geïdentificeerd met een van hun eerste releases, Tumbling Tumbleweeds. Ze ondergingen in de loop der jaren talrijke personeelswisselingen en tekenden in 1944 bij RCA Victor, waar ze meer dan twee decennia bleven.

Rogers speelde voor het eerst in zijn eentje in Under Western Skies in 1938. Rogers verscheen in meer dan 100 films, en ook in The Roy Rogers Show gedurende negen jaar op de radio en daarna op televisie (1951-1957), samen met zijn vrouw Dale Evans, zijn paard Trigger en zijn Duitse herder, Bullet.

Nu alle oorspronkelijke leden zijn overleden, zijn de Sons of the Pioneers nog steeds actief.

Ruiters in de lucht

The Riders in the Sky brengen sinds 1977 comedy en westerse muziek. De groep was oorspronkelijk een trio, maar werkt sinds de jaren negentig als een viertal met gitaar, viool, bas en accordeon. De groep heeft talloze albums opgenomen, veel daarvan op het Rounder-label en de afgelopen jaren op Riders Radio Records.

De oprichter van de Riders, Ranger Doug, staat in het echte leven bekend als Douglas B. Green. Als redacteur van het Journal of Country Music van 1974 tot 1977 schreef Green voor die publicatie in 1978 een lange studie, "The Singing Cowboy: An American Dream". U kunt het lezen in The Country Reader. Uitgegeven in 1996, het boek is nog steeds in druk.

gerelateerde artikelen

Opmerkingen

JJCampbell op 28 april 2017:

Er is een album opgenomen in de jaren 60 ?? Door een groep

van top countrysterren, waaronder Johnny Cash. Het waren liedjes over het leven van Outlaw Jesse James. Weet iemand hoe het heet of waar het te vinden is.

Jim Dorsch (auteur) uit Alexandria, VA op 18 januari 2012:

Heb het nagekeken, slechts 1:22! Ik heb er een oude versie van een tv-programma van gezien en vervolgens opgenomen in de versie van Van Morrison. Ik had geen idee dat Van countrynummers coverde, maar het is niet verwonderlijk.

Bill Russo van Cape Cod op 18 januari 2012:

Gio, kijk eens naar "There Stands the Glass" van Webb Pierce. Je kunt het zien op youtube. Een van de beste country-drinkende nummers aller tijden.

Jim Dorsch (auteur) uit Alexandria, VA op 18 januari 2012:

Dat zijn geweldige nuggets van trivia! Bedankt voor het delen. Ik realiseerde me dat Autry eerst Rodgers channelde, maar het lijkt erop dat het meer was dan dat.

De meeste informatie over Walser heb ik uit de Rough Guide gehaald, wat een geweldig boek is. Ik raad het ten zeerste aan als een uitstekend overzicht van countrymuziek, met secties over elk subgenre. Proost.

KF Raizor op 17 januari 2012:

Drie stukjes trivia. Ten eerste, toen Gene Autry oorspronkelijk optrad op de WLS National Barn Dance in Chicago, was hij in wezen een Jimmie Rodgers-imitator. Pas nadat hij naar Hollywood was verhuisd om in films te spelen, ontwikkelde hij het geluid dat iedereen van hem leerde kennen en waarderen.

Ten tweede, met betrekking tot de Sons of the Pioneers, een van de post-originele leden van de act was de heer Ken Curtis, die later Festus ging spelen in "Gunsmoke".

En tot slot, Tex Ritter's geschiedenis als westerse artiest culmineerde waarschijnlijk toen hij het nummer 'High Noon (Do Not Forsake Me') opnam, het thema van de film 'High Noon'. Hij zong het lied tijdens de Academy Awards-ceremonies toen het lied in 1953 de Oscar kreeg.

En heel erg bedankt voor het noemen van Don Walser. Hij was een echte original, en zijn muziek wordt enorm gemist!

Prachtige hub, bedankt!

Jim Dorsch (auteur) uit Alexandria, VA op 17 januari 2012:

Bedankt! Ik ben eigenlijk een levenslange avant-progressieve rockfan, en ik heb hier veel van geleerd tijdens mijn onderzoek. Ik heb mijn broer verteld dat ik me zorgen begin te maken dat ik nu de stem van Webb Pierce kan herkennen als ik hem hoor! Proost.

Bill Russo van Cape Cod op 17 januari 2012:

Uitstekende naaf. Goed werk. Ik luister al meer dan 50 jaar naar C&W en toch had ik nog nooit van Jules Verne Allen of Carl Sprague gehoord. Bedankt.