Albumoverzicht van "Sounds From a Dying World" (2017) van Claymorean

Ik ben een geobsedeerde hardrock & heavy metal fan en verzamelaar sinds het begin van de jaren 80. Als het een goede gitaarriff en houding heeft, doe ik mee.

Claymorean - "Geluiden uit een stervende wereld"

Als ik een minuutje extreem nerdy mag klinken (hoewel ik niet zeker weet of het veel nerdy kan worden dan een recensie van een power metal album geschreven door een man van midden veertig, haha!), ben ik weer begonnen met striptekenen boeken hebben het afgelopen jaar een grote vlucht genomen, en een van mijn huidige favorieten is de nieuwe Red Sonja-serie van Dynamite Entertainment. Als je Red Sonja nog nooit hebt gezien, ze is een stoute, vlamharige, in maliënkolder geklede krijgervrouw van weleer die gespecialiseerd is in het doden van gigantische beesten met haar slagzwaard, in zijn eentje binnenvallende legers verplettert en af ​​en toe gaat teen-tot-teen met de machtige Conan The Barbarian zelf. De reden dat ik dit ter sprake breng, is dat tijdens mijn eerste draai aan het Claymorean-album, Sounds From A Dying World, het bij me opkwam dat deze deuntjes een geweldige soundtrack zouden vormen voor die Red Sonja-strips!! Zelfs het zwaard 'n' schild met Valkyrie op de albumhoes ziet eruit alsof ze ol'Sonja een run voor haar geld op het slagveld zou kunnen geven!

"Woede van de Witte Wolf" (2017)

Klei Wie?

Voor degenen onder jullie die niet bekend zijn met Claymorean (waaronder deze schrijver, totdat de digitale promo Sounds From A Dying World in mijn inbox belandde), ze zijn een vierkoppige "epische power metal" band met vrouwelijke gezichten uit Servië (!) die al sinds het begin van de jaren '00 rond de scène schoppen. Hun eerste twee albums (2003's The First Dawn Of Sorrow en 2013's Lament Of Victory) werden uitgebracht onder de naam "Claymore", en waren naar verluidt meer symfonisch/progressief van aard. Tegen de tijd dat Unbroken uit 2015 de straat op ging, met dank aan de pure metal-leveranciers van Stormspell Records, hadden ze de "-an" aan hun naam toegevoegd en enkele wijzigingen aangebracht in hun line-up en geluid, teruggaand naar de traditionele "true" Metalvibe uit de jaren 80.

Ik moet toegeven dat ik al een tijdje uit de powermetal-loop ben, dus ik heb niet veel aandacht besteed aan veel van de vrouwelijke bands die de afgelopen jaren in die scene zijn opgedoken. Het weinige dat ik heb gehoord van de huidige power metal-combo's met femme-front, leunde meer naar het opera / klassieke / symfonische einde van de dingen, maar de deuntjes van Claymorean zijn geruststellende old-school metal, met een duidelijke eerbied voor het True Steel van Olde. Zangeres Dejana Garcevic is absoluut GEEN fluisterende, bloemige crooner; voor het grootste deel van dit album pakt ze een gruizige, zelfverzekerde grom die dichter bij Doro Pesch (Warlock) of Ann Boleyn (Hellion) ligt dan bij Cristina Scabbia (Lacuna Coil).

"De laatste reis"

Het album

Genre: Epic Power Metal / 9 nummers / Looptijd: 40:38

Van Spinditty

Label: Stormspell Records / Releasedatum: 15 juni 2017

Sounds From A Dying World begint met een onstuimige start met "The Road To Damnation", dat voortbouwt op een coole tweelinggitaaraanval door zes stringers Vladimir Garcevic en Uros Kovacevic. Als Dejana naar de microfoon stapt en aankondigt: "Ik ben de brenger van PIJN", kun je haar maar beter geloven. "Old Mountain" is de volgende en het is een langzaam brandende plaat van crunch 'n' donder die Dejana de kans geeft om te pronken met de etherische kant van haar stem tijdens de rustigere momenten van het nummer, evenals haar gruizige "I'll kick your kont" kant. De dreunende "Cimmeria" (die, als ik me niet vergis, het thuisland van Conan the Barbarian is) is een verhaal over zwaarden en staal waar Claymoreans geestelijke vaders in Manowar trots op zouden zijn. "Blood Red Shield" begint rustgevend en melodieus voordat er een gezonde dosis zoete Black Sabbathy-crunch aan wordt toegevoegd, terwijl "Rage Of The White Wolf" en "The Final Journey" primo-platen van melodieuze power metal zijn, zoals HammerFall of Virgin Steele.

"Blackest Void" is met bijna zeven minuten het langste nummer op Sounds From A Dying World, maar het verslijt zijn welkom niet. Dit nummer is meestal slow 'n' doomy ala Candlemass, maar wanneer het tempo omhoog gaat, wordt het "epische" in "epische power metal" geplaatst. Een cover van "Astral Rider" van de Britse cult-metalband Cloven Hoof uit de jaren 80 sluit het album af en het is een mooi voorbeeld van snelle NWOBHM-riffage en vuist-in-de-lucht refreinen.

Samenvattend

Ik was aangenaam verrast door Sounds From A Dying World en nu ben ik geïnteresseerd in meer uit de Claymorean back-catalogus.

Sounds From A Dying World werd in de zomer van 2017 uitgebracht door Stormspell Records. Het zal fans van HammerFall, Jag Panzer, Judas Priest, Iron Maiden en ouderwetse leer-n-studs heavy metal in het algemeen zeker bevallen. Geef het een draai. Hoorns op voor de oude school!

Claymorean Discografie