Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Eerste albumvertoningen
Ectoplague's Master Machine bruist van technologische duisternis en weeft lagen van op elkaar inwerkende synth-geluiden samen met spelonkachtige bas en krachtige drums. Er is een sluipend gevoel van gevaar dat de sfeer van dit album doordringt. Ectoplague geeft Master Machine het gevoel van donkere, dystopische steden geregeerd door kwaadaardige technologie.
Het eerste dat ik leuk vond aan Master Machine, is de manier waarop synthesizers in elkaar zijn geweven om oorverdovende sonische texturen en patronen te creëren. Er is een goede mix van donkere, zwaardere geluiden en lichtere, meer stralende momenten. Over het algemeen zijn de interacties tussen de schaduwen en het licht goed uitgebalanceerd, maar er is altijd het gevoel dat de onheilspellende dreiging die op de loer ligt in de duisternis het licht een stap voor is.
Een ander element van dit album waar ik van geniet, is het vertellen van verhalen door middel van geluid. Er zijn een paar lyrische momenten waarin het verhaal van master machine wordt verteld, maar Ectoplague gebruikt vooral de melodische en harmonische componenten van het album om het verhaal vorm te geven. De heldere triomf van sommige van de melodische partijen wordt gecompenseerd door de sombere, harde geluiden die gevoelens van angst en afschuw veroorzaken die verband houden met de dominantie van kwaadaardige technologie.
Ik geniet ook van de kracht en het gewicht van de ondersteunende drums en bas op dit album. Het extreme gewicht en de diepte van de bas terwijl deze onder de andere muzikale elementen uitstijgt, houdt de duisternis dichtbij. De drums vormen en sturen de andere delen van de muziek, ondersteunen ze en houden ze in beweging.
Mijn favoriete nummers geanalyseerd
"System Surge" ontstaat met een enkele, diepe drumbeat en een hectische rush van synth-noten. De gekke sonische rush herhaalt zich en de drums rijden door en een wervelende, verhoogde melodische lijn wervelt over de solide drumbeat. Ik geniet van de hoekige kwaliteit van de leadmelodie terwijl deze in een snijdend patroon over de meedogenloze beat beweegt. Een harde, bewegende baslijn verschuift in blokken geluid onder de springende synth die nerveus aanvoelt, maar op de een of andere manier triomfantelijk over de hartslag van de drum en de langzaam oscillerende baspuls.
De hoofdmelodie wordt een dansende wervelwind terwijl een zich herhalend nasaal geluid meebeweegt, in- en uitsnijdend. Een kronkelende, strakke lijn van verschuivende synth beweegt over een hoog geluid voordat de drums weer de track inslaan.
Dikke muren van gekarteld geluid bewegen onder de bezorgd klinkende lead synth melodie. Een harde, ruisende muur van noten komt binnen over een langzame kickdrum en nu versnelt het tempo voordat het nummer ten einde loopt met een triomfantelijke, gloeiende en dreigende melodie.
Diepe, langzame, uitzettende bas dreunt terwijl het zich voegt bij helderdere flitsen van synth die weerkaatsen samen met een rond, zwevend gevoel om te beginnen "Mainframe City. Een harde basoscillatie kronkelt en de metalen, glanzende leadsynth draagt een drijvende melodie. Ik geniet van de manier waarop de melodie dwaalt over het verschuivende gewicht van de onderliggende synth. Een klinkende, mineur-melodische lijn komt binnen om de drijvende kracht van de drums te echoën.
Een meer delicate lijn van holle, zwevende synth draagt de melodie terwijl deze soepel over de basoscillatie dwaalt. Een langzamer synthgedeelte stroomt binnen over donkere akkoorden met flitsen van mineurtoetslicht. De springende drumbeat wordt opnieuw gelanceerd terwijl de kronkelende, bezorgde synth nu wordt vergezeld door een weergalmende reeks zwevende noten. Het nummer vervaagt terwijl de hoofdmelodie rinkelt en over de diepten eronder schijnt. "Grid Escape" komt tot leven met een kreunende, grommende synth die gelijkmatig pulseert voordat de stevige hartslag van de drums beweegt met een nasaal, gemiddeld hoog synthpatroon. Het nummer accelereert en de synths dragen een krachtige reeks akkoorden. Ik word aangetrokken door de manier waarop een verhoogde melodische lijn het uitschreeuwt in een oplopende reeks noten, die barsten over de stijgende kracht eronder. Een volle, gloeiende synth draagt een wervelende reeks arpeggio's over het zware gewicht eronder.
Een verheven, gedraaide synths draagt een patroon van noten die in golven bewegen terwijl glinsterende noten crescendo en de beat blijft springen. Kristallen klokken beginnen te schijnen terwijl een kabbelend arpeggio meedraait. Het belangrijkste melodische patroon echoot over de gruizige, zaagtandige bas voordat de arpeggio's stijgen en weer dalen. De kristalsynth glinstert en draait snel voordat de muziek eindigt op het melodische hoofdidee.
Van Spinditty
Boven een diepe bron van bas wordt een bewegende lijn van gespannen synth vergezeld door een subtiel zwevende, glimmende arpeggio om 'Cyborg Gladiators' te openen. “ Een dichte, middelhoge mineurtoetssynth speelt een akkoordpatroon, afgewisseld met scherpere, brozere noten die een secundair melodisch patroon vormen. De kickdrum bonkt en de golf van bas en drums wordt vergezeld door verloren koorstemmen.
Ik ben een fan van de manier waarop het hoekige, mineur-sleutelpatroon van noten een contrasterende helderheid vormt voor de akkoorden die een Midden-Oosterse modaal gevoel voor hen hebben. Het nummer beweegt naar een wervelende, koorachtergrond en snel draaiende arpeggio voordat de gedreven, geschaduwde leadmelodie weer binnenkomt. Het koor wordt verdubbeld met een nasale synth terwijl het naar beneden komt.
"Master Machine" begint met een dreigende leegte van diepe bas en een verhoogde, draaiende synth. De basdieptes zijn extreem en de hoge synth herhaalt een koortsachtig glanzend patroon van noten terwijl klokkenspel kort op de achtergrond schittert. Blokken verheven, volle synth kronkelen wild en een robotstem roept over de kloppende beat heen. Ik hou van het toegevoegde cyberpunkgevoel dat de stem aan het nummer bijdraagt.
Het nummer keert terug naar een hypnotiserend, herhalend patroon van noten voordat de langzaam dalende, dichte synth in strakke lijnen danst over golven van glanzend geluid. Het nummer drijft af in een echoënd segment en de beat blijft maar bonzen.
De hoge synth schreeuwt het uit met een nasale stem en opnieuw springen en pulseren de golven van synth op de maat van de beat. Ik geniet van het gevoel van dreiging in de teksten terwijl de stuwende, stuiterende klanklijnen zich allemaal met elkaar verstrengelen voordat het allemaal de stilte in drijft.
Eerbiedige koorgeluiden bewegen mee met diepe, dikke bas ver onder hen om te beginnen met "Attack on Central Brain". De bas strekt zich uit in langzaam bewegende lijnen, nors en opvallend, terwijl de stevige beat het nummer meevoert. Een herhalende, wervelende lijn van bezorgd geluid wordt vergezeld door de trompetterende, volle synth met een snel verschuivende, springende melodie terwijl de koorstemmen een gevoel van majesteit toevoegen dat ik aangenaam vind.
De leadsynth draagt een opgewonden, wervelende solo voordat de triomfantelijke, trompetterende synthmelodie terugkeert om te zingen over de duisternis zo ver eronder. De drums bonzen langzaam, koorstemmen schreeuwen het uit in de leegte terwijl de nerveuze, trapsgewijze synth kronkelt. Nu laadt de beat hard op, de lead-synth draait en draait erover terwijl de drums donderen en de bas gromt.
"Deactivation" opent met bas die uit de leegte dreunt en een zich snel herhalende, gecomputeriseerde synthlijn beweegt eroverheen. Een donker majestueuze lead synth draagt een zegevierende melodie over de meedogenloze drumpuls. Er is een drumfill voordat een synth door het nummer naar beneden tuimelt, terwijl de meedogenloze beat en bas verder grommen.
Ik geniet van hoe de hoofdmelodie op een verwrongen manier opbeurend is, schreeuwend als de niet-aflatende kracht van de lagere muzikale elementen het ondersteunt. Een medium-lage, klinkende, metalen synth herhaalt een glinsterend, dreigend muzikaal patroon. Het nummer eindigt op de hoofdmelodie, die over de leegte eronder stroomt.
Snelle arpeggio's dansen door het nummer en een verheven, nerveuze synth wendingen om "The Crimson Eclipse" tot stand te brengen. De beat laadt op en een mineurtoonsoort, een oeroude melodie schreeuwt het uit terwijl de drums hard slaan samen met de oscillerende bas. Krachtige, diepe vertelling vertelt het einde van het verhaal voordat een klassiek geïnspireerde, gloeiende melodie begint.
Ik word aangetrokken door het stijgende ritme van dit volgende segment terwijl de melodie zingt over de oscillerende bas en drums. De lead verschuift naar een schokkerig melodisch gedeelte over de dreunende drums en heldere arpeggio's wervelen om de beweging van het nummer te vergroten. Ik geniet van het nogal symfonische gevoel van de snaarachtige synth die de melodie over het zware gewicht eronder kronkelt.
Gevolgtrekking
Master Machine is een album dat zich onderdompelt in de duisternis van een techno-dystopia door een complexe, gelaagde mix van synth-geluiden en andere muzikale componenten. Ectoplague creëert een meeslepend, krachtig sfeergevoel en neemt de luisteraar mee op een intense auditieve reis.
