Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Eerste indrukken
UltraKiller's Death Trap roept gevoelens van angst en wanhoop op en neemt luisteraars mee op een verontrustende reis naar de verwrongen geest van een moorddadige slasher. Het is een auditieve horrorfilm die deinst van angst en een meedogenloze aanval op de luisteraar maakt met agressieve, snijdende gitaren, beukende drums en synths die verdrinken in angst en angst. Er zijn ook gesproken woordgedeelten die het verhalende element van het album versterken.
De invloed van metal is onmiskenbaar op Death Trap. Het razende getij van grommende gitaren en razende, beukende drums voegen energie en dreiging toe aan het album. Er zit een indrukwekkende snelheid en ingewikkeldheid in de solo's en de pure agressie van de gitaren en drums roept de moorddadige woede op van de moordenaar op zijn bloedige razernij.
De kronkelende, kronkelende lijnen van hoge synth die vaak op het album voorkomen, helpen de sensaties van dreiging en stalking op te voeren, het loerende gevaar dat de nummers doordringt. Het gevoel van terreur groeit met elk nummer naarmate UltraKiller verder graaft in de schimmige uithoeken van de verwrongen psyche van de moordenaar.
Ik geniet ook van het geluidsontwerp op het album als middel om het verhaal te vertellen. Er zijn punten in het album met atmosferische geluiden en geluiden die bijdragen aan de sensaties die de muziek creëert. Ik zal de gesproken woordgedeelten aan deze opmerking toevoegen omdat de stemacteurs goed zijn gedaan en terwijl het verhaal zich ontvouwt, de muziek het uitwerkt en op elkaar inwerkt om een rijkere vertelervaring te produceren.
Mijn favoriete nummers geanalyseerd
"Night Hunt" ontstaat met de zachte stroom van regen, golvende golven van synth met een scherp randje en stijgende, spanningsvolle akkoorden. Er is een angstaanjagend klinkende draai van hoge, rinkelende synth over de kolkende, raspende geluiden die eronder wervelen terwijl een gestage, zaagtandige pulssynth beweegt en een deur kraakt open.
Ik neem dit nummer op in mijn recensie omdat ik vind dat het de sfeer van het album goed begint te bepalen. Het heeft een onheilspellende kwaliteit die een voorbode is van wat er gaat gebeuren in het horrorverhaal dat zich gaat ontvouwen.
Een keiharde beat en kloppende synths die in een synchroon patroon pulseren, worden vergezeld door het kolkende gehuil van de elektrische gitaar en dwalend, gloeiend klokkenspel om "Destination Hell" te openen over de stevige, stabiele drums en kloppende bas. De gitaren snijden in mesachtige uitbarstingen van ruw geluid, terwijl het verweven patroon van arpeggiërende synth een klassieke horrorvibe aan de muziek toevoegt.
Ik geniet van dit gedeelte waar wilde, glinsterende synths boog en dansen over de agressieve lading van de gekartelde gitaren, en een pijporgelgeluid speelt een barok patroon van noten. De waanzinnige rush van de gitaren heeft een broze hardheid en de drums slaan met woeste intensiteit. Heldere synth springt in vonkende cascades van geluid terwijl de gitaren deinen en pulseren.
"The Smell of Prey" begint met een onstuimige stroom van bonzende drums en de stuwende powerakkoorden van de elektrische gitaar over een flikkerende sonische achtergrond. Glanzende, klinkende synths dragen een strak melodisch patroon van noten over de draaiende gitaren en gigantische drums. De hoge synthgeluiden voegen een zenuwslopend gevoel toe aan de muziek.
Van Spinditty
Ik hou ervan hoe de gitaren een waanzinnige stroom van stijgende en in elkaar grijpende noten voortbrengen die over de meedogenloos beukende beat en bezorgde verhoogde synth scheuren. De opladende metalen gitaren en de beukende drumaanval voegen energie toe aan het nummer. Het is gevuld met een hectisch, hongerig gevoel terwijl het zich ontvouwt.
Strakke, medium-lage synths klimmen omhoog in ruige patronen om "Fear" te starten, samen met een luchtstroom en arpeggiopatronen van synth. De oscillerende, opladende baslijn wordt vergezeld door snel ruisende drums met een vol, dik gevoel. De keiharde synths voelen prikkelend aan als ze op de maat kloppen op de drums. Een nasale, ronde synth voert een zwervende melodische lijn over de energieke percussie.
De stijgende, lambent lead synth draagt een stijgende melodie over het dringende basgeluid en de lading van de drums. Wervelende, middelhoge synth-arpeggio's lossen op in een moment van meeslepende lucht voor de auditieve aanval van zware gitaren die kolken onder strakke, nerveuze arpeggio's. Ik vind de ruisende kracht en grommende woede van dit nummer meeslepend als het in mijn oren slaat.
"Blood Ritual" is geboren met het geluid van druipend water en een vochtig, spelonkachtig gevoel voordat ziedende synths samen met koorstemmen opstijgen. De massieve drums worden steeds intenser voordat ze uitbarsten in een auditieve aanval samen met een muur van razende gitaar. Een snelle, middelhoge synth kronkelt opgewonden over de dichtslaande beat terwijl arpeggio's die angst uitstralen door de muziek tollen. De gitaren grommen en scheuren terwijl de snelle drums het nummer op topsnelheid voortstuwen.
Er is een pauze waarin de gekartelde gitaar de muziek vult met norse noten die op en neer gaan over de harde drums. Ik geniet vooral van de combinatie van duistere eerbiedige koorstemmen en een stijgend pijporgel dat doet denken aan het ritueel waarnaar in de titel wordt verwezen. De drums beuken en de gitaren donderen terwijl het nummer weer versnelt. Het nummer sluit af met harde pulsen van gruizige gitaar die langzamer over de krachtige drums barsten.
De donkere ruwheid van de gitaar wordt vergezeld door dichtslaande drums terwijl een schimmige, vegende synth in "Dismembered" stroomt over de verpletterende agressie eronder. De gewelddadige golf van de gitaren en de meedogenloze drums worden vergezeld door een middelhoog, kronkelend synthpatroon dat zich hypnotiserend herhaalt. Er is een pauze terwijl raspende statische pulsen verschuiven onder de hypnotische synths. Het sombere tij van grommende gitaaraanvallen onder een verhoogde lijn van synth die goed werk levert om angst te creëren.
De zaagtandige gitaren wervelen in de schaduwen terwijl de drums hard op de muziek inslaan. Er is een verschuiving naar snel pulserende synth met een grimmig gevoel dat de zachtere geluiden ondersteunt die eroverheen glippen. Het gevoel van naderend onheil blijft groeien over de getijdenkracht van de gitaar. Ik vind ook dat de springende, verhoogde synths helpen om nog meer angstgevoelens aan het nummer toe te voegen.
"Violent Delights" komt tot leven terwijl vonkende, ingewikkelde synthgeluiden over de meedogenloze gitaren zweven terwijl ze in een razende stroom op de muziek rammen. De drums barsten van de gigantische energie voordat een verhoogde synth het uitschreeuwt in een zwervend, nerveus patroon terwijl de drums beuken en hogere arpeggio's flikkeren en dansen over het woedende tij van keiharde gitaar.
Ik geniet van de ingewikkelde, gewelfde gitaarsolo in dit nummer terwijl het naar buiten wervelt in een lijn van rijk gestemd geluid. Het scheurt en scheert over het nummer, maakt wilde sprongen terwijl de beat het nummer voortstuwt met die springende patronen en snijdende gitaren die hard rocken terwijl de muziek versnelt.
Het geluid van een regenbui en verloren, verre piano-open "Dead Silence". Er is een ijle delicatesse aan de piano als hij uitstroomt over een diepe bron van bas. Een terugkaatsende lijn van gekartelde ruis en een verstoorde gevoelslijn van middelhoge synth herhaalt zich over het schimmige getij van korrelig geluid eronder. Een klokachtige synth voegt een angstaanjagend gevoel toe, terwijl de langzame pianotonen nauwelijks het oppervlak van de muziek scheren. Een bel luidt en er valt zachte regen terwijl onduidelijk gefluister op de achtergrond huivert. Ik word aangetrokken door de beelden die in deze track worden gecreëerd. Een piano speelt een verweven melodie met klassieke accenten voordat de stormachtige lading van geluid wordt hervat. Er is nog een eenzame bel, regengeluiden en dan stilte.
Gevolgtrekking
Death Trap is een woest, donker album dat het verhaal van een verdorven moordenaar in geluid uiteenzet. Ik ben een fan van de zware horrorfilmvibes op het album en ik geniet van hoe UltraKiller heeft geweigerd hier hun auditieve stoten uit te halen, waardoor een passend geluid ontstaat voor dit huiveringwekkende verhaal.
