Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Eerste indrukken
Nanoverse's Dominion zit vol angstaanjagende schaduwen, stijgende woede en gevoelens van extreme dreiging. Het doet soms ook pijn en er zijn zelfs korte, fragiele flikkeringen van licht en hoop. Het tij van de duisternis wacht echter altijd om weer op te staan en de luisteraar te verzwelgen.
Terreur doordringt Dominion in een dikke mist. Het stroomt van de gekartelde randen van de gitaar, druipt van de kronkelende spanning van synths en stroomt uit de Stygische donder van de drums en bas. Ik geniet van de manier waarop de muzikale sfeer wordt gecreëerd en onderhouden, waarbij elk element bijdraagt aan het horrorgevoel.
Nanoverse hanteert ook gitaren met groot effect op Dominion. Hij bouwt muzikale textuur op met de puffende, grommende duisternis die hij op de gitaar kan creëren. Als het tijd is voor een solo, zijn zijn ingewikkelde, gedetailleerde en wild vliegende karbonades niet te onderschatten. Al met al voegen zijn capaciteiten kracht en diepte toe aan de muziek.
Ik word ook aangetrokken door de manier waarop Nanoverse zijn muziek lagen. Elk element komt goed samen omdat hij de meest interessante benadering vindt om ze te weven tot een rijk tapijt van schimmige geluiden. Het voelt alsof elk deel samenwerkt om een complex, sfeervol geheel te produceren.
Mijn favoriete nummers geanalyseerd
"Blood For Blood" ontstaat met een ruisende, harde baspuls die samen met zachte sissende geluiden de muziek binnendringt. De dikke, massieve dreun van de drums voegt meer kracht toe aan een toch al krachtig nummer terwijl de bas oscilleert in een verschuivende, hoekige lijn. Het ruige gezoem van de gigantische gitaarhits terwijl de drums aanslaan.
Ik geniet van het leegte-diepe gegrom van de gitaar en het spookachtige, schaduwrijke patroon van noten. Drums en bas voegen gewicht toe terwijl de gitaar in een dreigende lijn in de muziek snijdt. Een medium-lage synth met harde randen drijft in een dalend patroon over de stormende drums. Gitaarakkoorden bewegen in een gruizige lijn met die gekartelde trek en uitbarstingen van verscheurend geluid in stilte.
Uit de stilte stroomt zacht gevaar terwijl de krachtige drums diep kloppen om 'Firmament' te openen. Ik word aangetrokken door de langzame, maar dodelijke gitaaraanval, een muur van klauwachtig geluid dat gromt in donkere akkoorden. Blokken brede, mineurtoetssynths verschuiven in een patroon dat diepe kracht heeft, terwijl de gitaar aan de oren scheurt terwijl de drums slaan.
Van Spinditty
Een hoekig, hypnotiserend notenpatroon dwarrelt binnen op de gitaar en crescendo's in een herhalende lijn, vol kwade triomf. De drums en bas hebben een lage dreun en de gitaar voelt zachter, maar toch gespannen aan. Een emotioneel, zelfs melancholisch melodieus segment zweeft boven de voortstuwing eronder voordat alles in stilte vervaagt.
"Quiet Desperation" begint met het tuffende gegrom van een metalen gitaar die met de harde drums het nummer in kolkt, waardoor een oplaadpatroon ontstaat. Etherische, spookachtige koorsynthstemmen schreeuwen het uit boven de storm onder hen. Ik geniet van de manier waarop de synths wervelen en zweven in een onstoffelijke beweging over de verpletterende drums en het grommende, donkere gitaargetijde.
Een delicate, gloeiende synthmelodie stroomt over de woede beneden en ontvouwt zich langzaam in mistige, enigszins verre noten voordat de drums meer energie toevoegen. De gruizige, gekartelde gitaar laait op met tuffende woede, dringend en vol ziedende emotie. Nogmaals, drums knallen in de muziek, voordat alles wegsterft.
Cavernous synth met harde randen stroomt naar buiten onder snelle, massieve drums en gebroken pulsen van dikke elektrische bas om "Tetrahydrocannabinol" te beginnen. Een muur van scherpgerande gitaar beweegt over de gebroken beat en de knoestige, knoestige bas. De elektrische gitaar herhaalt een gestage lijn die uitgroeit tot een melodie die heen en weer wipt terwijl hij stroomt en vervaagt.
De schommelende beweging wordt gladder en springt verder, niet bepaald gemakkelijk in de omgang maar licht. Ik geniet van de diamanthelderheid als het zich herhalende gitaarpatroon binnendringt, hypnotiserend bewegend terwijl de gigantische drums inslaan. Er is een terugkeer naar de oscillerende gitaargolf die krachtig duwt en trekt. De gitaren huilen, dominant en allesomvattend, vol toenemende intensiteit voordat ze vervagen.
"Vaporize Reality" begint met een eenzame, funky, evoluerende gitaar voordat een dynamische, voorwaarts springende drumbeat binnenkomt samen met wervelende wolken synth eromheen. De knoestige gitaarlijn herhaalt zich, pakkend en opbeurend, over de voortstuwende drums terwijl synth omhoog wervelt.
De drums slaan en versplinteren terwijl een diepe, oscillerende baspuls ook in een gestage dreun beweegt. Golven van geluid spoelen en kraken terwijl de beat maar door blijft gaan. Ik geniet van de manier waarop de gitaar in gevaarlijke, trillende lijnen drijft. Het nummer gaat terug naar de pakkende, snel overslaande gitaarlijn en de stilte in.
Gevolgtrekking
De mix van pure terreur, muzikaal talent en de rijke combinatie van instrumentatie op Dominion spannen samen om een album te creëren dat gruwelijke mentale beelden en een gevoel van dreiging genereert dat niet ophoudt. Ik geniet er intens van!
