Albumoverzicht van "Return to Paradise" van Styx

Ik ben een geobsedeerde hardrock/heavy metal fan en verzamelaar sinds het begin van de jaren 80. Als het een goede gitaarriff en houding heeft, doe ik mee.

Styx, Keer terug naar het paradijs

Tijdens hun hoogtijdagen in de jaren 70 en 80 stonden de klassieke rocklegendes van Styx bijna net zo bekend om hun drama tussen bandleden als om hun muziek. Zelfs tijdens hun meest succesvolle periode werd Styx opgesplitst in twee facties die constant op gespannen voet stonden.

Aan de ene kant de gitaristen Tommy Shaw en James "J.Y." Young probeerde de band op een radiovriendelijk, hard rockend pad te houden met nummers als "Renegade" en "Blue Collar Man", terwijl zanger en songwriter Dennis DeYoung aan de andere kant was, in een poging om hen in een meer bombastisch, theatrale regie met een afhankelijkheid van grote show-stoppende ballads zoals "Babe" en "Lady." Het constante schisma tussen deze twee tegengestelde visies leidde uiteindelijk tot Styx' bittere splitsing in 1983.

Styx kwam begin jaren negentig voor het eerst weer samen zonder Tommy Shaw, die destijds betrokken was bij de band Damn Yankees. Toen hij in 1995 terugkeerde, herenigde het viervijfde van de klassieke Styx-line-up, met Todd Sucherman in plaats van de noodlijdende drummer John Panozzo. Ze begonnen aan de succesvolle Return to Paradise reünietour in 1996, die werd vastgelegd op tape door CMC International Records voor een live-album en video uit 1997 met dezelfde titel. Return to Paradise was Styx' eerste live release sinds Caught in the Act uit 1984, en het bevatte drie gloednieuwe studiotracks die hun eerste nieuwe materiaal in meer dan vijf jaar vertegenwoordigden.

Niet alleen was Return to Paradise een solide live-optreden van een legendarische band, de nummerselectie maakte het een behoorlijk behoorlijke "greatest hits" -collectie voor casual fans zoals ik.

Toen ik onlangs een goedkoop tweedehands exemplaar van deze cd kocht, verwachtte ik er eerlijk gezegd niet veel van - ik dacht dat het een paar vluchtige luisterbeurten zou krijgen voordat het op mijn handelsstapel belandde. Het is echter een verrassend frequente spinner geworden sinds ik het een paar weken geleden mee naar huis nam. Hé, misschien vind ik Styx leuker dan ik dacht. Wie weet?

Van Spinditty

"On My Way" (New Studio Track 1997)

De liedjes

Return to Paradise begint met twee van de drie nieuwe studionummers, 'On My Way' en 'Paradise'. "On My Way" is een aanstekelijke, bluesy rocker met Shaw op zang die klinkt als een overblijfsel van zijn vorige project, Damn Yankees. De aftiteling laat zien dat het in feite mede is geschreven door zijn Yankees-bandgenoot Jack Blades, dus het zou me niet verbazen als het oorspronkelijk voor DY was geschreven. "Paradise" is een ballad gezongen door DeYoung en hoewel ik moet zeggen dat ik altijd de voorkeur heb gegeven aan de minder theatrale, meer rockende kant van Styx, kan ik niet ontkennen dat de man een geweldig stel pijpen heeft.

Het live-gedeelte werd opgenomen op 21 september 1996, op de laatste avond van Styx' reünietour in de Rosemont Horizon (nu bekend als Allstate Arena) in Rosemont, Illinois. De band opent met "Rockin' the Paradise" van het Paradise Theatre-album uit 1981 en blaast door een publieksvriendelijke set van 17 nummers vol met oude favorieten zoals "Grand Illusion", "Too Much Time on My Hands", "Suite Madame Blue" ( een hoogtepunt), en natuurlijk "Lady" en "Renegade". James "J.Y." Young krijgt de kans om Styx' ranziger randje naar voren te brengen wanneer hij de microfoon pakt op "Miss America" ​​(wat eigenlijk best zwaar spul is voor deze jongens), en tegen de tijd dat de show sluit met "The Best of Times" doet het dat niet' Het klinkt alsof iemand in de menigte teleurgesteld naar huis ging.

En het mooiste (voor mij althans) is dat "Mr. Roboto" nergens te vinden was in deze liveset. (Sorry, maar dat liedje irriteert me mateloos…)

Disc 2 sluit af met het derde en laatste nieuwe studionummer, een klagend akoestisch nummer genaamd "Dear John", geschreven en gezongen door Shaw. De "John" in de titel verwijst naar drummer John Panozzo, die te ziek was om deel te nemen aan de reünie van '96 en stierf voorafgaand aan de release van dit live-album. Deze oprechte ode aan een verloren vriend en bandlid is de perfecte afsluiting van een uitstekende collectie.

"De Grote Illusie" (live)

De nasleep

Return to Paradise klonk als een opgefriste band die op volle toeren draaide, maar de goodwill die voortkwam uit deze reünie duurde niet lang. Persoonlijke en muzikale verschillen keerden terug tijdens het werk aan Styx' volgende studioalbum, Brave New World uit 1998, wat uiteindelijk leidde tot de permanente exit van Dennis DeYoung. Styx is sindsdien doorgegaan met opnemen en touren met de Canadese singer/songwriter Lawrence Gowan in de plaats van DeYoung.

Return to Paradise is al lang uitverkocht, maar het is de moeite waard om de tijd te nemen om het uit te zoeken, aangezien het een bijzonder speciaal moment in de geschiedenis van Styx vastlegt. Ik zal waarschijnlijk nooit een grote Styx-fan worden, maar Return to Paradise was indrukwekkend genoeg om een ​​vaste plek in mijn cd-collectie te verdienen.