Heavy Metal-muziek en het milieugesprek

Justin W. Price, ook bekend als PDXKaraokeGuy, is een freelance schrijver, blogger en bekroonde auteur uit Juneau, Alaska.

Waarom Heavy Metal en waarom Metalheads?

Op televisie en in films worden fans en uitvoerders van heavy metal-muziek vaak gezien als zwakzinnig, oppervlakkig en egocentrisch. Dit strookt echter niet met de werkelijkheid. In feite heeft een onderzoek uitgevoerd door onderzoekspsychologen aan verschillende universiteiten, waaronder Ohio State en University of Texas-Austin, een enquête gehouden onder zelfbenoemde fans van heavy metal. Wat ze vonden was behoorlijk fascinerend.

Metalheads, hoewel over het algemeen minder risicomijdend in hun jeugd, groeiden op tot goed aangepaste volwassenen met een hoge mate van intelligentie, opleiding en empathie. Ze waren belezen en goed geleerd en hadden een sterke greep op veel belangrijke maatschappelijke en politieke kwesties. Het is duidelijk dat, zoals in veel gevallen, de stereotypen niet in overeenstemming zijn met de werkelijkheid.

Metal Lyrics Omarmen Taboe-thema's

Metalheads vormen nauwe banden met andere metalheads, en ze hebben de neiging om te gedijen aan de rand van de conventionele samenleving, genietend van de rol van onbegrepen outcasts. Omdat ze zichzelf als buitenstaanders en ver buiten het establishment zien, als het gaat om hun entertainment en kunst - en het feit dat ze meer geneigd zijn om risico's te nemen dan de conventionele samenleving - omarmen ze vaak lyrische thema's die popartiesten taboe zouden vinden.

Sommige van deze teksten zijn op zijn best onsmakelijk en bevatten duistere onderwerpen als necrofilie, grafisch geweld, verkrachting en moord. Sommige heavy metal-muzikanten gebruiken deze interesse in het macabere echter ook om belangrijke maatschappelijke problemen aan te pakken, waaronder de doodstraf, abortus, politieke en religieuze corruptie, kindermishandeling en milieukwesties.

Niet alleen is het onderwerp van belang, maar vanwege de extreme aard van heavy metal - vooral subgenres zoals death metal, grind core en black metal - zijn de perspectieven op deze onderwerpen vaak enorm gewelddadig, obsceen en schokkend. Hoewel de grafische en obscene teksten bedoeld zijn om te beledigen, dient dit in veel opzichten alleen maar om ze effectiever te maken, vooral omdat heavy metal de neiging heeft om meer beïnvloedbare jongeren aan te spreken. Het is aangetoond dat wat in de jeugd wordt geleerd een duurzamer effect heeft dan wat op volwassen leeftijd wordt geleerd.

Milieuthema's in Death Metal

Aangezien is vastgesteld dat heavy metal-muziek en -cultuur relevant en essentieel zijn voor de discussie over het milieu, begint de reis om de sterkste stemmen te vinden. Er is een overvloed aan albums en artiesten in het brede genre van heavy metal die milieukwesties bespreken, en veel verdienen verkenningen. Voor deze discussie heb ik ervoor gekozen om me te concentreren op één nummer: "Mammals in Babylon" van de death metal band Cattle Decapitation.

Van Spinditty

Death metal is een extreem subgenre van heavy metal-muziek dat wordt uitgevoerd met zwaar vervormde en laaggestemde gitaren (die meestal worden gespeeld met palm-muting en tremolo-picking), keelzang, venijnig drummen (met dubbele kick en blastbeats), mineur toetsen, discordantie, snel tempo, veranderingen in toonsoort en maatsoort, en chromatische akkoordprogressies. De teksten zijn typisch geobsedeerd door dood, lijden en vernietiging - en daar dankt het genre zijn naam aan.

Het album: Het uitsterven van het antropoceen

Met elk album ontwikkelt Cattle Decapitation zich op zijn technisch karakter, wat een frisse benadering van brutaliteit en passie voortbrengt. Maar deze brutaliteit is niet alleen voor de schokwaarde: het is voor het uitdrukkelijke doel om de boodschap van het Antropoceen op een unieke manier naar buiten te brengen. In 2015 bracht de band het album The Anthropocene Extinction uit. Dit conceptalbum onderzocht onderwerpen zoals de verbijsterende ecologische veranderingen die in onze wereld plaatsvinden. Voor zanger en tekstschrijver Travis Ryan heeft extreme muziek hem in staat gesteld om over deze problemen te praten en de huiveringwekkende resultaten die ze opleveren.

Het lied: "Zoogdieren in Babylon"

Een van de nummers van het album is getiteld 'Mammals in Babylon'. Het lied vertelt het verhaal van het Antropoceen. Wij, mensen, hadden heerschappij over de aarde en al haar hulpbronnen, en in plaats van dat voorrecht te gebruiken om te helpen en samen te leven met alle wezens op de planeet, exploiteerden we die hulpbronnen voor ons eigen gewin, financieel en anderszins. De volledige tekst van het nummer staat hieronder, gevolgd door een deconstructie van die teksten op kleinere schaal en hoe ze zich verhouden tot het antropogene gesprek. De teksten zijn van Travis Ryan en zijn intellectueel eigendom:

"We hadden het allemaal

Het hele Eden in onze handen Het voorrecht van het bestaan ​​De alomtegenwoordige ligging van het land We stikken onszelf We poepen op de productlijn Viel in onze eigen betovering Onzorgvuldig vervaardigde hel Je kunt niet ontsnappen aan je eigen verkrachting als je niet de enige verkrachter bent Te veel mensen in deze wereld om simpelweg te vergeven, om alleen maar te vergeten Obsessieve voortplantingsorganen Voorbestemd om te mislukken Mijn ogen vingen het staren door deze huurlingen Beschaamd dat ik van dezelfde klasse ben Carnivora, primaten, rodentia zoogdieren Geen reden om te lijden meer te lijden Niet vandaag in deze dag en leeftijd De stank van zwavel, met zwavel omzoomde oevers Een meer van vlammen is vandaag de dag Als een mens, slaaf van mijn scherpzinnigheid Verzoek om over te lopen, deze sekte te verwerpen onvolmaakt Te veel mensen in deze wereld Om eenvoudig te vergeven, om alleen maar te vergeten Geobsedeerd door ideeën van verlossers Voorbestemd om te mislukken Verontrustende gewervelde dieren Gearticuleerde ondergeschikten Verstrooiing Sociopathische doordringende demografie De messias, de mensen, deze ondankbaren, verdomme allemaal Besmetten, besmet, vervalsing-hominoidea"

"Zoogdieren in Babylon" gedeconstrueerd

Te beginnen met de titel, kan men niet anders dan de hoeveelheid religieuze beelden in de teksten opmerken. Dit is ongetwijfeld opzettelijk, maar wat was de reden? Misschien was het een oproep aan religieuze groeperingen om beter voor de aarde te zorgen, aangezien de meeste religies over de hele wereld oproepen tot respect voor de natuur. Misschien was het gewoon een nuttige metafoor. Het woord „Babylon” is hier bijzonder belangrijk. Babylon was een oude stad in het huidige Irak. Babylon wordt in de christelijke eschatologie gebruikt als symbool voor het kwaad en voor het einde der tijden. Het concept van de Hoer van Babylon is hier ook van bijzonder belang. In Openbaring wordt de Hoer van Babylon gebruikt als een symbool voor het kwaad dat uiteindelijk leidt tot de val van het rijk: "En op haar voorhoofd stond een naam geschreven, MYSTERIE, BABYLON DE GROTE, DE MOEDER VAN HOEREN EN GROEPEN VAN DE AARDE" (Openbaring 17:5, King James Version). Op basis van dit bewijs wordt het duidelijk dat de titel "Zoogdieren in Babylon" een waarschuwing is dat de huidige toestand van de wereld slecht is en zich voorbereidt op een val als wij zoogdieren (mensen) onze levenswijze niet veranderen.

Terwijl de titel het einde van het tijdperk aangeeft, opent het nummer met het optimisme van een nieuw begin. De titel verwijst naar Openbaring; het lied begint echter met een verwijzing naar het boek Genesis, het eerste boek in de christelijke Bijbel (waardoor een interessante boekensteun ontstaat). Met de eerste regels begint het verhaal over hoe we hier zijn gekomen: "Het hele Eden in onze handen / Het voorrecht van het bestaan ​​/ De alomtegenwoordige lay-out van het land." Deze opening lijkt erg op Genesis 1:28: “En God zegende hen, en God zei tot hen: Wees vruchtbaar en vermenigvuldigt u, en vult de aarde en onderwerpt haar; en heers over de vissen van de zee en over de gevogelte van de lucht, en over al wat leeft op de aarde.”

'Eden' was in de christelijke mythologie de plaats waar de mensheid voor het eerst bestond tussen de rivieren de Tigris en de Eufraat, waarschijnlijk ook in het hedendaagse Irak. Eden was perfect. Er was geen dood, ziekte, pijn of lijden. Op deze plek van volmaaktheid kregen wij mensen de opdracht om de aarde te beheren, te verzorgen en te bevolken.

In 2015, toen dit nummer werd uitgebracht, verklaarde tekstschrijver Travis Ryan in een interview dat hij "het christendom veracht", dus het is vooral interessant dat hij christelijke beelden gebruikt bij dit nummer. Je zou deze teksten bijna kunnen lezen als een uitdaging voor christenen om te doen wat de Bijbel zegt over zorg voor de aarde. Of het kan zijn dat hij gewoon geniet van de beeldspraak, die algemeen bekend is, zelfs voor degenen die geen bepaalde religie aanhangen.

Maar niet alles bleef perfect in Eden. Adam en Eva, de bewoners van Eden, kregen de "alomtegenwoordige ligging van het land", maar met één waarschuwing: "Maar van de boom van kennis van goed en kwaad, zult u daarvan niet eten: want op de dag dat u daarvan eet, zult u zeker sterven.” (Genesis 2:17, NBV). Dit luidde de val van de mensheid in en, in wezen, de val van de natuur: "We poepen op de productlijn / Viel in onze eigen spreuk / Zorgeloos vervaardigde hel." Ryan verwoordt dit idee op een meer grafische manier. We hadden het allemaal en we hebben het verpest - niet alleen voor onszelf, maar ook voor de hele planeet.

"Je kunt niet ontsnappen aan je eigen verkrachting als je niet de enige verkrachter bent / Te veel mensen in deze wereld om gewoon te vergeven, om alleen maar te vergeten / Obsessieve voortplanten / Voorbestemd om te mislukken." Adam en Eva zijn een metafoor voor de mensheid in het algemeen. De mensheid kreeg de opdracht om de aarde te bevolken, maar nu we de zeven miljard individuen naderen, zijn er gewoon "te veel mensen". En we zijn allemaal verantwoordelijk voor de plundering van de aarde en haar hulpbronnen. Dit is onvergeeflijk en onvergetelijk, zoals het nummer aangeeft. Niet alleen dat, maar we blijven ons obsessief voortplanten. Dit wordt zelfs verheerlijkt in televisieprogramma's als "21 Kids and Counting" en "Jon and Kate Plus Eight". Deze overbevolking versnelt de ondergang van de planeet. Inderdaad, we zijn als soort gedoemd te mislukken. Dit is een van de fundamentele boodschappen van het Antropoceen.

"Mijn ogen schoten door deze huurlingen te staren." Deze volgende regel lijkt een directe aanval op de consumptiecultuur en het kapitalisme, een duidelijke knipoog naar het Kapitaaloceen. Mensen zien de aarde als iets om te gebruiken voor financieel gewin - met roekeloze veronachtzaming van de gevolgen. Huurlingen zijn vooral geïnteresseerd in winst, zelfs ten koste van de ethiek en de aarde zelf.

Het lied vervolgt: “Ik schaam me dat ik van dezelfde klasse ben/ Carnivora, primaten, rodentia zoogdieren. Hier wordt duidelijk gemaakt dat hij zich schaamt om deel uit te maken van het menselijk ras dat de aarde uitbuit en plundert. Vervolgens somt hij carnivoren, primaten, ratten en zoogdieren op (in het Latijn) als zijnde allemaal hetzelfde. Dit kan worden gelezen als alle wezens op aarde die met elkaar verbonden zijn, of dit kunnen allemaal attributen van de mensheid zijn die bijdragen aan het probleem: we doden en consumeren dieren (Carnivora), we zijn primaten, we fokken obsessief (rodentia) en uiteindelijk, we mensen zijn zoogdieren die bijdragen aan dit Babylon.

"Geen reden meer om te lijden / niet vandaag in deze tijd." Deze volgende regel is vrij eenvoudig. Met technologische vooruitgang en met de kennis die we hebben, is er geen reden voor wijdverbreid lijden. We kunnen onze hulpbronnen sparen terwijl we ze nog steeds gebruiken. Wetenschappelijke vooruitgang heeft het zelfs zo gemaakt dat we zelfs geen dierlijk vlees meer hoeven te consumeren. Travis Ryan is een vegetariër. Het maakt deel uit van hoe hij werkt om de planeet te redden. Deze regel maakt de bewering dat niemand, in het bijzonder dieren en de aarde, meer hoeft te lijden. We zijn gevorderd genoeg in onze kennis om een ​​betere manier te vinden.

"De stank van zwavel, met zwavel omzoomde kusten / Lake of flames is deze dag en leeftijd." Zwavel stinkt. Meer dan dat, in kleine doses is het onschadelijk, maar grote doses kunnen iemand ziek maken. Als gevolg van vervuiling (waarvan het grootste deel door de mens wordt veroorzaakt, direct of indirect), hebben we meer zwavel, wat een stank veroorzaakt en ziekte kan veroorzaken. Evenzo, vanwege de opwarming van de aarde, warmen meren, oceanen en rivieren allemaal op. Hoewel het meer van vlammen niet letterlijk is, vertegenwoordigt het wel de opwarming van watermassa's, die cruciaal zijn voor het algehele evenwicht van de aarde.

"Als mens, slaaf van mijn scherpzinnigheid/verzoek om over te lopen, verwerp deze onvolmaakte sekte." Mensen worden geacht gezond verstand te hebben en goede beslissingen te nemen. Deze regel van het lied suggereert dat ons redeneervermogen als het gaat om milieukeuzes verdacht is. Ook hier doet Ryan nog een misantropische uitspraak, waarbij hij zich wil afscheiden van de sekte van de mensheid. Het interessante woord hier is echter 'imperfect'. Het is hier duidelijk dat de spreker niet verwacht dat we perfect zijn of consequent goede beslissingen nemen. Hij erkent dat we inderdaad onvolmaakt zijn. Hij wil echter geen deel uitmaken van deze onvolmaaktheid. Hij wil niet langer een van de verkrachters zijn.

Nadat het refrein is herhaald, merkt de spreker op: "Geobsedeerd door ideeën over verlossers / Voorbestemd om te mislukken" Dit zou kunnen worden geïnterpreteerd als mensen die de verantwoordelijkheid afschuiven. Iemand anders zal ons redden, zodat wij individuen ons geen zorgen hoeven te maken over het doen van ons deel. Iemand anders doet het voor ons. Nogmaals, deze houding laat ons voorbestemd voor mislukking. In wezen smeekt de spreker ons om onze eigen redder te zijn en verantwoordelijkheid te nemen voor onze acties en ons deel van het probleem. De bok blijven afschuiven is een mislukking. Dit is ook een ander gebruik van de religieuze beelden in het lied.

"Verstoring van gewervelde dieren / gelede ondergeschikten / verstrooiing." Opnieuw wijst hij terug naar de mens. We zijn storend, wat betekent dat we angst veroorzaken. Bovendien zijn we ondergeschikten met twee gezichten. Ik interpreteer dit opnieuw als ondergeschikt aan de religie van het kapitalisme. We zeggen één ding, maar onze religie dwingt ons om anders te handelen. Dit verwijst naar de vorige regel over het zoeken naar verlossers en niet handelen uit eigen wil.

"Sociopathische alomtegenwoordige demografische / De messias, de mensen, deze ondankbaren, verdomme allemaal." Sociopaten handelen zonder rekening te houden met andere mensen - of zelfs andere wezens. Het is niet zo dat sociopaten immoreel zijn; het is dat ze het concept van andere individuen niet kunnen herkennen. De wereld is van hen en alleen van hen, en de gevolgen zijn verdoemd. Bovendien zijn wij mensen een alomtegenwoordige, zelfs invasieve soort. Hoewel de aarde altijd een periode van opwarming en afkoeling heeft gehad, is de versnelling van de klimaatverandering grotendeels te wijten aan de minachting van de mensheid voor het milieu. Verlies van leefgebied, stroperij, massale vleesproductie - al deze dingen zijn, in de ogen van de spreker, sociopathisch en alomtegenwoordig en dragen bij aan het uitsterven van veel wezens op aarde - inclusief, zoals de titel van het nummer suggereert, onze eigen soort. Hij is het zat dat mensen zo zijn: zo ondankbaar voor alles wat we op deze planeet tot onze beschikking hebben, en voor al dat potentieel dat we hebben. Hij luistert even terug naar religie - zij het op een wat grove manier - en vraagt ​​God om de hele mensheid te verdoemen voor haar acties jegens de planeet.

Ten slotte eindigt het nummer met misschien wel de meest brute uitspraak over het kwaad van de mens. Het is onmiskenbaar misantropisch: "Besmetten, besmet, vervalsing - hominoidea." Mensen zijn een besmetting; we zijn besmet en we zijn alomtegenwoordig. We horen hier niet thuis en we plaatsen onszelf altijd waar we niet thuishoren. Volgens dit lied, en een groot deel van de discussie rond het Antropoceen, zijn mensen het probleem en hebben mensen de kracht om positieve veranderingen aan te brengen.

De klok tikt, maar het is nog niet te laat

De teksten in dit nummer zijn onmiskenbaar hard en opzettelijk brutaal en aanstootgevend. De muziek zelf is schurend, complex en luid - net als de problemen die verband houden met klimaatverandering. Desalniettemin is de boodschap van het nummer over het geheel genomen enigszins positief. Ja, wij mensen hebben alle verschrikkelijke dingen gedaan, en veel van deze dingen zijn onomkeerbaar, maar het is nog niet te laat.

We zijn misschien zoogdieren die in Babylon leven, maar de klok tikt nog steeds door. We kunnen de loop van de geschiedenis nog steeds terugdraaien. Dit nummer is evenzeer een oproep tot actie als een waarschuwing en een vernietigend commentaar op de geschiedenis van het Antropoceen. Of je nu de muziek achter de boodschap kunt accepteren, de tekst moet door iedereen worden geabsorbeerd en overwogen. En dat is wat deze muziek belangrijk maakt.

Geciteerde werken

Bonneuil, Christophe en Jean Baptiste Fressoz. De schok van het antropoceen: de aarde, geschiedenis en ons . Verso, 2017.

Onthoofding, vee. Het uitsterven van het antropoceen, Metal Blade, 2015.

Howe, Tasha R en HSU. Stichting gesponsorde programma's. "Drie decennia later: de levenservaringen en mid-life functioneren van de jaren 80 Heavy Metal Groupies, muzikanten en fans." Taylor & Francis, https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/15298868.2015.1036918?journalCode=psai20.

Pementel, Michaël. "Travis Ryan van Cattle Decapitation over Death Atlas, Emotion in Extreme Music en meer." Gevolg van geluid, 25 nov. 2019, https://consequenceofsound.net/2019/11/cattle-decapitation-travis-ryan-interview-2019/.

Staf, onzichtbare sinaasappels. “Interview: Travis Ryan (Onthoofding van vee).” Invisible Oranges - The Metal Blog, 28 oktober 2015, http://www.invisibleoranges.com/interview-travis-ryan-cattle-decapitation/.