Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Logan Sky en Steven Jones' maxi-single 'Lovers and Losers' zit vol ijs, schaduwen en emotioneel grillig terrein terwijl het de coole synthgeluiden en teksten van Logan Sky verkent, gezongen door Steven Jones die de complicaties van het bestaan onderzoeken.
"Lovers and Losers" begint met een hoge, fluitende reeks synthtonen die worden vergezeld door een oscillerende, verschuivende wassing van middelhoge synth die afdrijft en herhaalt. De melodie voelt een beetje afstandelijk aan terwijl de zang van Steven Jones koel en sissend naar binnen glijdt terwijl een arpeggioreeks van middelhoge noten door het nummer zweeft.
Een hard stuk gruizige synth komt binnen over de pulserende beat en de losgekoppelde stroom van luchtig geluid die eromheen wervelt. Er zweven flarden van de e-bow van Jan Linton door de muziek, samen met fragmenten van zijn zhongruan (een Chinees snaarinstrument dat lijkt op een gitaar).
De altsax van Gary Barnacle zingt het nummer in en voegt een emotionele en licht melancholische solo toe terwijl de beat stuitert en verschuift. De verre, spookachtige snaargeluiden van de e-bow gaan ook naar de achtergrond.
Een uiteenvallende relatie vormt de kern van 'Lovers and Losers'. Het nummer zit vol bitterheid, woede en berusting. Bitterheid druipt van de woorden van de openingszin die zeggen: "Praat te kwader trouw met me, je bent een roekeloze kanshebber, daag me uit over de hele linie." De verteller spreekt over het andere personage dat 'betekenisloze clichés uitspreekt'.
De woorden van het refrein illustreren hoe snel 'minnaars veranderen in verliezers', zoals acteurs die hun tekst vergeten of spelers 'die hun laatste kaarten bedriegen'.
De verteller licht een "koud verraad" toe terwijl de banden die de personages vasthouden, oplossen. Er is verlies en pijn in de regels, "Fake the smile en zeg vaarwel. We droomden wanhopige fantasieën.” Wanneer alles wordt ontbloot, blijven de personages met hun hart 'open, zonder gevoel' achter.
Diepe, verschuivende noten met een flikkerende arpeggio over de top en de sax die hartstochtelijk in de muziek opzwelt, vol rietwarmte, beginnen de "Extended Remix" terwijl die grote, zware drums diep op de achtergrond kloppen. Het hele nummer voelt soepeler en soepeler aan. minder donker dan het origineel als de arpeggio's zwemmen en zwellen over de diepe bewegende baslijn eronder.
De vlotte beat dreunt door het nummer terwijl de arpeggio's om hen heen blijven dwarrelen, stukjes zang die in en uit knippen. Het nummer voelt minder ijzig en een beetje etherischer aan, maar er zijn nog steeds scherpe geluiden die in de muziek snijden.
Van Spinditty
De "Vandal Moon Remix" komt tot leven met een donkere, kloppende bas, een vaag dreigend gevoel met een harde grommende vervorming die door de muziek trilt. De zang is overschaduwd en breekt in het midden van het nummer door terwijl spookachtige, drijvende geluiden achter hen bewegen.
De zware bas gromt onder alles en de onstoffelijke drift van smeltende klanken vloeien samen over de diepten eronder. Alles lijkt zich op deze baan in een enorme spelonkachtige ruimte te verplaatsen. De sax is ook wat afstandelijker en gaat verloren in de remix.
Dezelfde gestage oscillatie waarmee de originele trackfilms begonnen toen de "May Be Horizon Remix" van start ging, maar deze keer is er meer melancholie in dingen met gebroken zang die er doorheen drijft en zweeft.
Er is meer een golf en puls in het nummer, het tempo iets hoger en de zang voelt iets ingetogener aan. De pulserende, verschuivende baslijn heeft echte diepte terwijl zware crashes van geluid ermee botsen.
"Politics and Gesture" begint met een diepe, harde puls van synth en een spookachtig vocaal geluid dat eroverheen beweegt. De stem van Steven Jones draagt de ijskoude vocale melodie. Dit is donkere en schaduwrijke muziek terwijl de drums in uitbarstingen bonzen en snijdende synths meebewegen met vervormde wendingen van geluid.
De hele atmosfeer dwarrelt over de ruige klankrand eronder. Met het refrein komt de beat en meer gekartelde schuine strepen van synth-geluid. Er is een hogere geluidsgolf die erachter beweegt, verloren en dwalend.
Het cynisme en de corruptie van de politieke klassen komt in dit nummer naar voren. Als het begint, is het "nog een ochtend, het is een andere kop" en opnieuw is een politieke figuur "intoneren van je script", zoals het lied aangeeft. Nogmaals, de retoriek die ze gebruiken doet niets anders dan "de grenzen van goedgelovigheid verleggen".
"Politiek en gebaren" is waar het koor over spreekt als "het podium is ingesteld, de schijnwerpers flakkeren", maar uiteindelijk zijn de "woorden leeg, het kan niemand echt schelen."
Er is nog een discussie waarin de politicus zal: "vermijd de vraag, rol met je ogen en staar." De waarheid wordt opzij gezet voor "nog een impact, nog een valse schrik." De politicus wordt, in de woorden van het lied, "betaald voor elk broos woord" en het is "oké om een standpunt in te nemen als het onderwerp zo absurd is."
Het lied vraagt de politicus: "Heb je een voorstel gedaan? Sluit een deal en teken je leven weg?” Het eindigt met te praten over hoe deze persoon "meegaand, volgzaam, onderhevig aan verval" is.
