Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Between Earth and Sky is een opera-opgeleide sopraan en arrangeur van het project van Julia Henderson voor videogamemuziek. Het herinterpreteert Yasunori Mitsuda's iconische score voor Chrono Trigger. Het album heeft een breed bereik, reist door vele muzikale genres en bevat getalenteerde gastsolisten als eerbetoon aan Mitsuda's muziek.
Julia Henderson: Als kind speelde ik altijd muziek. Ik zat bij meerdere koren, ik speelde dwarsfluit sinds groep vijf en besloot na de middelbare school dat ik een carrière in de klassieke muziek ging nastreven. Ik nam een jaar vrij na de middelbare school en studeerde formeel muziek in privélessen. Ik deed zes uur per week zanglessen, studeerde piano, leerde al mijn theorie en deed een heleboel audities. Ik behaalde een bachelordiploma in stemuitvoering aan de University of Western Ontario en deed daarna mijn master in muziektechnologie aan de University of Toronto.
Het arrangeren van de muziek van videogames begon eigenlijk in een opwelling, omdat ik een USB-microfoon had gekocht om Twitch-streams, recensies op YouTube en dat soort inhoud te doen, maar ik besloot om de microfoon uit te proberen en wat te arrangeren. liedjes, neem ze op en kijk hoe dat uitpakte. Ik was niet van plan ze te publiceren, maar ze zijn best goed gelukt, althans dat dacht ik toen. Ik heb een YouTube-kanaal gemaakt en mijn eerste muziekvideo geüpload in september 2015. Ik viel meteen in deze geweldige community voor muziekcovers en remixen van videogames, waar ik merkte dat iedereen zo ondersteunend en gastvrij was.
Ik ging door met meerdere samenwerkingen met anderen en bracht de komende jaren een keer per week of eens in de paar weken video's uit voordat ik mijn master ging doen. Het was eigenlijk de inhoud die ik voor YouTube had geproduceerd die in het portfolio ging voor de acceptatie van mijn masterdiploma, dus dat was best netjes hoe alles daar rond kwam.
JH: In termen van klassieke componisten zou ik moeten zeggen Debussy, Sibelius, Rachmaninoff en Sjostakovitsj. Op het gebied van hedendaagse muziek ben ik beïnvloed door jazz/fusion, rock, funk en progressieve metal: Thank You Scientist, Devin Townsend, Hiromi en Tigran Hamasyan komen in me op. Alles met interessante harmonieën en echt prominente ritmes trekt meestal mijn aandacht. Wat Japanse componisten betreft, ben ik natuurlijk beïnvloed door Yasunori Mitsuda zelf en ook door Yoko Kanno. Ze is een enorme inspiratie voor mij, ze componeert veel voor anime zoals Ghost in the Shell en heeft enkele van de mooiste composities die ik ooit heb gehoord. Ze is erg interessant omdat ze in elk genre kan uitblinken, maar toch is alles wat ze maakt duidelijk haar geluid. Ik bewonder iedereen die dat kan en tegelijkertijd het visuele medium dient waarvoor ze schrijven.
JH: Ik speelde Chrono Trigger pas toen ik in de twintig was. Het gaat zeker niet om nostalgie zoals het is voor veel mensen die ik voel. Memories of Green was het eerste nummer dat ik ooit hoorde in een videogame waardoor ik stopte met spelen, alleen maar om ernaar te luisteren. Het was zo'n directe reactie. Ik wilde huilen. Het was vreemd, want het is niet zo dat die muziekstijl prachtig kan worden georkestreerd zoals veel moderne muziek is omdat ze met samples en synthese werkten. De composities zelf riepen zoveel emotie op ondanks het feit dat ze niet door mensen werden gespeeld. Meestal zijn het klassieke muziek en specifieke uitvoeringen van klassieke muziek die dat voor mij doen, maar ik was gewoon een beetje verbijsterd toen het gebeurde in een videogame.
Ik hou van Mitsuda's vermenging van al deze verschillende muziekstijlen. Ik kan zijn muziek niet aanwijzen en zeggen dat het een of andere stijl is. Het is erg beïnvloed door progressieve genres, jazz, rock, wat funk en klassieke muziektradities en het is erg modaal. Het is super interessant! Zijn melodieën behoren ook tot de meest angstaanjagende mooie die ik heb gehoord.
Van Spinditty
JH: Ik probeerde meerdere stijlen en genres in een samenhangend werk van zes nummers te gieten dat trouw bleef aan het origineel, terwijl ik er ook voor zorgde dat mijn muzikale smaak overkwam, zodat ik elementen behield die overal gelijk waren in de nummers. Mijn stem en de fluitpartijen zijn opgenomen in dezelfde studio met dezelfde microfoons op de meeste nummers. Dezelfde piano verschijnt ook op de meeste nummers.
Wat anders is, zijn alle medewerkers die ik heb uitgenodigd om met mij op het album te spelen. Ik wilde er rekening mee houden hoe ze bepaalde arrangementen konden beïnvloeden. Het was een kwestie van hoe ik hun specifieke vaardigheden kon combineren met wat ik te bieden heb in de arrangementen, maar het toch samenhangend kon laten klinken.
JH: Patti Rudisil en Peter Anthony Smith (van Soundole op YouTube) speelden op Memories of Green. Ik wist dat ik wilde dat ze allebei op het nummer zouden verschijnen, dus dat beïnvloedde mijn instrumentatie, wat betekende dat ik viool en klarinet bij mijn fluit had. Dat is niet echt een standaard trio van instrumenten, maar ik wilde met die twee werken, dus ik was vastbesloten om het te laten werken. Hun spel is zo dynamisch en delicaat dat ik wist dat er ongeëvenaard muzikaal vakmanschap op het nummer zou zijn.
Het volgende nummer, Battle with Magus, bevat mijn partner Lorenzo, een uitstekende metal- en hardrockgitarist. Ik heb eigenlijk een reis gemaakt naar B.C. om dat nummer met hem te regelen. Lorenzo en ik gingen zitten en besloten alles samen. We hebben zijn solo zelfs samen geschreven. Dat was echt de enige keer dat ik het niet op afstand deed. Samen met de andere medewerkers stuurde ik ze de sporen en zei: 'Hier! Probeer maar."
Ik noem ook Carlos Eiene (insaneintherainmusic) die tenorsaxofoon speelde op Wings That Cross Time. Ik heb dat arrangement voor hem geschreven, maar ik ben niet opgeleid als jazzmuzikant, dus ik voel me soms een bedrieger als het om jazz gaat. Het betekende veel om zijn feedback te krijgen.
Als laatste wilde ik nog het laatste nummer noemen: World Revolution. Het is een heel speciaal nummer voor mij omdat ik een oproep tot actie heb gedaan met een Google Drive-document dat de vocale delen, de strijkers, de kliktrack en de mock-up bevatte. Ik zei dat als mensen een bijdrage wilden leveren, ze twee weken de tijd hadden om mij hun materiaal te sturen. Ik kreeg zo'n leuke reactie van mensen. Alle strijkers en stemmen die je op dat nummer hoort, zijn een virtueel ensemble dat het heel mooi opvulde.
JH: Ik wist voor sommige nummers dat ik songteksten wilde schrijven, maar ik ben altijd op mijn hoede geweest om songteksten toe te voegen omdat het een kwestie van maken of breken is. Ze kunnen zo cheesy zijn of afbreuk doen aan de emotie van de track of ze kunnen echt iets speciaals toevoegen. Ik besloot dat ik alleen teksten zou schrijven als ik voelde dat ze iets konden toevoegen. Memories of Green, Schala's Theme en Corridors of Time kregen uiteindelijk songteksten. Ze zijn niet letterlijk, ze staan open voor interpretatie. Ik heb ook tonnen kooropnames gemaakt. Wat ik daarvoor doe, is vier of vijf tracks van elk zanggedeelte opnemen, ik leg ze allemaal op elkaar en voeg bewerkingen toe om het te laten klinken als een groter ensemble in een echte zaal. Het enige dat opvalt, is Wings That Cross Tim, waar ik meescat met het tenorsaxofoonspel van Carlos en ik zijn spel laat dicteren hoe ik erover zong.
JH: Ik hoop alleen dat mensen deze muziek herontdekken en misschien de game gaan spelen als ze dat nog niet hebben gedaan. Ik hoop dat mensen er iets speciaals in vinden dat het originele werk verbetert, maar niet hun geheugen of nostalgie over het spel wegneemt. Ik wil dat hun algehele ervaring positief is. Ik wil dat iedereen kan zien hoeveel samenwerking er is geweest, niet alleen met de muzikanten, maar ook met de kunstontwerper, Lorenzo de Sequera, mijn mastering engineer AHmusic, en Materia Collective die het werk ook hebben gepubliceerd en gedistribueerd.
AHmusic komt uit Venezuela, dus we communiceerden met hem tijdens alle stroomstoringen die daar plaatsvonden. Hij slaagde er toch in om het album onder de knie te krijgen en alles op tijd af te leveren. Solisten kwamen uit Europa, Australië, Azië en heel Noord-Amerika. Het album was over het algemeen een wereldwijde inspanning van de gemeenschap en ik denk dat dat absoluut de beste manier is om muziek te maken. Ik hoop dat steeds meer mensen de kracht van digitale media beseffen en wat er tegenwoordig mogelijk is op het gebied van muziekcreatie en -verspreiding.
