Een interview met videogamecomponist en muzikant Taylor Ambrosio Wood

Inhoudsopgave:

Anonim

Taylor Ambrosio Wood is een in Seattle wonende componist van videogames en marimba-speler. Ze scoorde een breed scala aan games, trad op op Materia Collective-muziekalbums voor videogames en creëerde originele composities buiten het domein van videogames. Ze studeerde percussie en compositie aan het Boston Conservatory of Music en behaalde haar master in muziek aan het Berklee College of Music in Valencia, Spanje.

Ik interviewde haar over haar creatieve proces, haar inspiratiebronnen en hoe ze haar creatieve batterijen oplaadt.

Taylor Ambrosio Wood: Toen ik 9 jaar oud was, schreef mijn moeder me in bij een Zimbabwaanse marimba-ensemble op mijn lagere school. (Ik weet dat dat vreemd is, maar het is Oregon.) Ik werd meteen verliefd op hun geluid (ze hebben een 'buzz' die erg lijkt op Mexicaanse marimba's) en de muziek die erop wordt gespeeld. De in elkaar grijpende patronen, polyritmiek en ingewikkelde melodieën - ik was helemaal gecharmeerd van Zimbabwaanse muziek. Ik zou elke dag tijdens de lunch gaan spelen en ik heb nooit achterom gekeken.

TAW: Ik speelde als kind altijd videogames, maar merkte de muziek eigenlijk pas op toen ik afgestudeerd was. Tijdens mijn masterprogramma, Scoren voor film, televisie en videogames aan Berklee Valencia in Spanje, moesten we een cursus scoren voor videogames volgen. Daar ontdekte ik hoe geweldig en complex videogamemuziek kan zijn. Ik hield van de puzzelachtige uitdaging om verschillende muziekstukken bij elkaar te plaatsen om zich aan te passen aan de acties van de speler; er is geen ander compositieveld dat er zo uitziet.

TAW: Zoals ik zeker weet dat de meeste componisten je zullen vertellen, vereist elk stuk meestal een andere benadering. Soms maak ik eerst het akkoordenschema en soms de melodie. Maar bijna altijd begin ik met het sonische palet en kies ik welke instrumenten ik wil gebruiken zoals een schilder hun kleurenpalet zou kiezen.

Vervolgens begin ik met het belangrijkste element en kader ik de rest daar omheen. Dus als ik weet dat ik wil dat het belangrijkste kenmerk van het stuk de melodie is, begin ik daarmee, of als ik weet dat het meest prominente element een ostinato baslijn of ritme zal zijn, begin ik daar. Dit helpt later ook bij het orkestreren, mixen en produceren, omdat ik het stuk zo heb gecomponeerd dat elk element in een hiërarchie van belangrijkheid past. Daarom concurreert niet elk element om aandacht, wat zou resulteren in een modderige mix of een orkestratie waarbij alle instrumenten elkaar in frequentiebereik overlappen. Het helpt de luisteraar ook om gemakkelijker vast te houden aan de belangrijkste elementen, waardoor de emotionele impact wordt gestroomlijnd van wat je ook probeert over te brengen.

TAW: Ik benader muziekuitvoering net zoals ik compositie benader. Voor mij is het doel om iets te communiceren en tegelijkertijd het publiek te vermaken - om mezelf als artiest uit te drukken en commercieel levensvatbaar te zijn. Deze combinatie is vooral belangrijk als mediacomponist. Een componist die volgens mij perfect deze lijn bewandelde, was Johan Johansson, die dit jaar tragisch overleed.

Van Spinditty

Ik word geïnspireerd door allerlei verschillende soorten muziek! Eerst en vooral Zimbabwaanse muziek en de man die algemeen bekend staat als de 'grootvader van de Zimbabwaanse muziek', Dumi Maraire. Ik hou ook van componisten voor visuele media, zoals Joe Hisaishi. Hij heeft zo'n ongekende beheersing van orkestratie dat ik constant door elke cue wordt weggeblazen. De prachtige melodieën en strijkers van romantische componisten, zoals Rachmaninoff en Tsjaikovski, zijn ook diep inspirerend voor mij, evenals de pakkende melodieën van popsongwriters, zoals Taylor Swift, en de ritmische diversiteit en vaardigheid van rappers, zoals Nicki Minaj.

Ik vind het heel belangrijk dat componisten openstaan ​​voor alle soorten muziek, en een artiest nooit afwijzen omdat ze te ‘populair’ zijn of omdat hun muziek academisch gezien als ‘te simplistisch’ wordt beschouwd. Soms zijn de meest simplistische dingen het meest effectief.

Kyoto - Taylor Ambrosio Wood (beïnvloed door Zimbabwaanse mbira).

Mhondoro - Taylor Ambrosio Wood (beïnvloed door Joe Hisaishi)

TAW: Ik ben erg trots op mijn soundtrack voor Balthazar's Dream. Het gaf me de kans om te experimenteren met vreemde combinaties van instrumenten en geluiden. Om de droomwereld van Balthazar via muziek over te brengen, wilde ik instrumenten en texturen gebruiken die je normaal niet samen zou horen. Speelgoedpiano met mbira, hangdrum, marimba, stemmen, metalen percussie, udu, framedrums, synths bedekt met strijkers en vele andere ongewone geluiden. Ik heb ook geëxperimenteerd met hoe stemming onze perceptie van muziek beïnvloedt door 'niet-gestemde' instrumenten te gebruiken die verweven zijn met die in standaard westerse stemming. De combinatie van ontstemde instrumenten, ongebruikelijke texturen en cyclische in elkaar grijpende patronen creëren een gevoel dat dingen in deze sonische wereld niet helemaal kloppen.

The Window Box is een spel dat ik net heb gescoord en ik ben erg trots op hoe het is geworden. De CEO en oprichter van Sundew Studios, Allie Ast, kwam naar me toe omdat ze een soundtrack wilden die een mix was van Debussy en jazz, dus het resultaat dat we bedachten is een leuke jazz/klassieke soundtrack die buitengewoon uniek is. Allie gaf me de vrijheid om creatief te zijn terwijl ze me muzikaal in richtingen duwde die ik zonder haar fantastische richting nooit zou zijn gegaan.

Je weet nooit waar de input van anderen je zal brengen, dus wees niet bang om echt samen te werken met game-ontwikkelaars.

TAW: Ik denk dat het steeds meer lovende kritieken krijgt, zoals film- en televisie-soundtracks. Videogamemuziek heeft meer aantrekkingskracht dan de huidige concertmuziek, en ik denk dat het meer resoneert met de jeugd van vandaag. Het zou me niet verbazen als ik op een dag videogamemuzikanten zou zien optreden tijdens de Grammy's of in tijdschriften. Videogamemuziek is de volgende logische opeenvolging van hedendaagse muziek, vaak met behulp van avant-garde benaderingen en 20e eeuwse muziektechnieken… maar met een commerciële draai. Dat is wat het zo smakelijk maakt voor het reguliere publiek, maar ook wordt gerespecteerd door getrainde muzikanten.

Hier is een samengestelde verzameling progressieve en avant-garde muziek uit indie-videogames, 2010-2018, waaronder mijn stuk:

https://believermag.com/specular-maps/

TAW: Ik zou graag weer met een volledig orkest willen schrijven en opnemen, en als componist blijven groeien en experimenteren. Ik zou op een dag graag concerten van mijn muziek willen geven, en ook willen blijven werken met mensen die ik leuk vind en projecten waarmee ik resoneer.

TAW: Ik laad op door games te spelen en naar muziek te luisteren, naar de symfonie te gaan en gewoon weg te gaan van waar ik momenteel aan werk. Als ik compositorisch vastzit, luister ik graag naar iets waar ik van hou of kijk ik graag naar een concert. Onlangs zag ik bassist Victor Wooten en dat inspireerde me enorm! Ik vind het belangrijk om altijd van mijn liefde voor muziek te genieten en deze te koesteren, wat er ook gebeurt in mijn leven of carrière.

Een interview met videogamecomponist en muzikant Taylor Ambrosio Wood