Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Don (Don Wilson) is een synthwave producer uit Schotland. Hij creëert sfeervolle, meeslepende filmische synthwave soundscapes in zijn muziek. Ik sprak met hem over hoe zijn passie voor het genre werd aangewakkerd, zijn creatieve proces en zijn toekomstige muzikale doelen.
Don Wilson: Het is waarschijnlijk cliché om te zeggen, maar ik ben al van jongs af aan met muziek bezig. Mijn ouders zijn niet muzikaal, maar mijn moeder had wel een verzameling platen waar ik doorheen zou bladeren. Destijds luisterde ik naar wat ik had, maar ik was te jong om nieuwe dingen uit te zoeken. Een paar jaar snel vooruit, ik was een pre-tiener, zwaar in games, ging van een PlayStation naar een Dreamcast en raakte verslaafd aan Crazy Taxi. Als iemand dat heeft gespeeld, weet je hoe goed die soundtrack bij het spel past.
Het spelen van talloze uren van dat spel en het naar buiten laten schieten van de nakomelingen deed precies wat het moest doen. Zo snel als ik kon, kocht ik wat van Offspring's muziek, wat toevallig het album was met de Crazy Taxi-dingen erop en dat was eigenlijk het begin van mijn afdaling in muzikale waanzin. Vreemd genoeg ben ik nooit bij punk gebleven (hoewel ik nog steeds dol ben op de Offspring), maar ik ben vrij snel overgestapt op rock en metal. Tegenwoordig ben ik, naast het luisteren naar vrijwel elk genre, een fervent black metal-fan.
DW: Ik denk dat het de energie was. Ik luisterde naar een paar nummers die ik op willekeurige video's online had gehoord voordat ik zelfs maar wist wat synthwave was. Ik had net aangenomen dat het een ander genre van dansmuziek was. Vanaf daar gebeurde het een beetje natuurlijk, er kwam meer muziek in mijn ontdekkingsafspeellijst op Spotify, willekeurige YouTube-video's en indie-games begonnen meer synthwave te bevatten, maar ik denk niet dat ik pas echt ontdekte dat Stranger Things werd uitgezonden het genre. Zodra die show werd uitgezonden, was de soundtrack, voornamelijk het thema, overal aanwezig en begon de term 'synthwave' bij veel meer mensen bekend te worden, toen raakte ik verslaafd.
Je hoort altijd de term ‘nostalgie’ als je het over synthwave hebt, maar de muzikale elementen rondom nostalgie zijn moeilijk te omschrijven. Voor mij, hoewel ik in '86 ben geboren, was het waarschijnlijk pas in de jaren '90 toen ik films uit de jaren '80 begon te kijken en de nostalgische geluiden van synths niet veel voor me betekenden totdat ik daadwerkelijk muziek begon te maken . Nu ik omringd ben door het genre en alle gerelateerde elementen begrijp ik dat nostalgische gevoel volledig en ik weet niet of dat is wat me aantrok en ik wist het gewoon niet, maar als je het hoort, snap je het gewoon .
DW: Recht omhoog, Timecop1983 en The Midnight zijn de reden dat ik muziek begon te maken, ik weet het, ik weet het, je gaat zeggen: "Wauw, nog nooit van die jongens gehoord", maar zo begon het. The Midnight viel Nocturnal en toen ik het hoorde, werd ik weggeblazen. Het is gewassen in sfeer en emotie. De mix van die sfeer en emotie met de dromerige synths van Timecop1983 stuurde me over de rand, ik weet dat muziek maken moeilijk is, ik speel al jaren gitaar en Ik ben er nog steeds verschrikkelijk in, maar iets dwong me om wat spullen te kopen en muziek te gaan maken.
Nocturnal kwam uit in oktober 2017 en in december maakte ik muziek. Sindsdien ben ik van vele, vele verschillende genres van synthwave gaan houden en heb ik ook veel artiesten ontdekt die misschien geen synthwave zijn, maar zeker geworteld zijn in die heropleving van na de jaren '80 - Drab Majesty is er een. Met de opkomst van synth-artiesten die de weg opgaan en luisteren naar bands als Drab Majesty, is mijn benadering tegenwoordig om muziek te maken waar je van kunt genieten, maar ook om er wat groove op te gooien, mensen te laten dansen, ervoor te zorgen dat mensen naar buiten willen komen om het live te zien. Dat hoop ik in de toekomst te bereiken.
Van Spinditty
DW: Ik ben vrij nieuw in het produceren (18 maanden), dus toen ik mijn eerste volledige nummer Artificial af had, ging ik meteen naar het volgende en gooide het snel weg omdat ik dacht dat het te veel op Artificial leek. Op dat moment had ik mijn geluid niet gevonden en dacht ik dat het voor iedereen die luisterde saai zou zijn om nog een nummer te produceren met Bladerunner-vibes. Wat ik verwachtte te horen was, "een synthwave-nummer met Bladerunner-vibes. Hoe origineel", maar het duurde niet lang daarna realiseerde ik me dat de hele cinematografische synthwave-scene behoorlijk groot is met een heleboel geweldige artiesten.
Vanaf dat moment heb ik gewoon de muziek gemaakt waar ik naar wilde luisteren. Hoewel ik een grote metalfan ben, luister ik wel naar een heleboel andere dingen. Een van mijn favoriete genres is filmmuziek/moderne klassieke muziek en ik heb het gevoel dat ik veel invloeden uit die genres haal bij het maken van nieuwe muziek. Mijn normale routine is nu om een opgeruimde sjabloon bij te houden, zodat ik gewoon mijn DAW kan laden en aan het werk kan. Oorspronkelijk laadde ik een standaardsjabloon en moest ik rommelen met alles wat bij het starten van een nieuwe set kwam, maar met dat opgeruimde sjabloon kan ik in een mum van tijd muziek maken.
DW: Ik had echt moeite om mijn EP af te maken. Mijn sessiebestanden bevatten veel tracks en mijn uitrusting was meer dan 10 jaar oud. Mijn pc was in orde, maar de audio-interface worstelde echt en het was een hoofdpijn om een sessie efficiënt te laten verlopen. Ik nam een kleine pauze na de release. Ik had mezelf bijna vier maanden in mijn kamer opgesloten om de EP te maken en ging begin december weer aan het werk met wat nieuwe spullen.
De slimme man in mij dacht dat het mijn werk zou versnellen als ik mijn pc wist en een opgeruimde DAW had met de enige plug-ins die ik gebruikte. Technisch gezien had ik gelijk, maar installatieproblemen betekenden dat ik een maand lang niet-gediagnosticeerde problemen had. Pas half januari had ik alles op orde en had ik een stabiel systeem, klaar om muziek op te nemen. Het kostte me een goede maand om weer in het ritme te komen, maar ik werk dagelijks aan muziek. Ik heb binnenkort een samenwerking met mijn maatje Arctic Mega Defender, samen met het werk aan mijn volgende volledige album.
DW: Ik maak cinematografische synthwave, het soort dingen dat je kunt opzetten en waar je gewoon op kunt chillen, maar het probleem is dat het niet goed overgaat in een liveshow en ik zou graag live spelen. Synthwave-artiesten die live optreden zijn niet zo zeldzaam, maar er zijn lang niet hetzelfde aantal als toerende rockartiesten. De live synthwave-scene is de afgelopen jaren een stuk groter geworden en ik wil daar deel van uitmaken, dus ik probeer momenteel een balans te vinden tussen het produceren van filmisch klinkende synthwave, maar ook het tempo verhogen, de lange intro's afsnijden en gewoon iets maken waar je op wilt dansen.
DW: De scene op dit moment is waanzinnig goed en ik denk dat de grootste ooit is geweest. Steeds meer artiesten gaan op tournee, de indie-scene zit vol met artiesten die op het punt staan uit te breken en het is geweldig om deel van uit te maken. Ik heb het gevoel dat zoveel mensen zichzelf inpakken en nooit voorbij de topartiesten gaan. De scene heeft zoveel te bieden en een heleboel geweldige, onontdekte artiesten
DW: Zodra ik muziek aanzet om naar te luisteren, denk ik alleen maar aan het uitzetten en muziek maken. Ik denk niet dat ik lang genoeg in het spel ben geweest tot het punt dat ik door spreuken ga dat ik niet kan creëren. Ik ben net iets meer dan een jaar bezig met het maken van muziek, dus volgens elke standaard ben ik zo groen als ze komen. Het enige dat me de laatste tijd had tegengehouden om te produceren, waren pc-problemen. Ik heb mijn systeem half december geüpgraded en tot half januari werkte niets goed. Eerlijk gezegd had ik tegen die tijd, naast het nemen van wat vrije tijd na releases, het gevoel dat ik was vergeten hoe ik muziek moest maken!
Nu zijn we allemaal goed. Mijn belangrijkste prioriteit op dit moment is gewoon doorgaan met die productiesleur. Met een kind op komst, moet ik zoveel mogelijk produceren. Ik hoop dat ik tegen de tijd dat ik luiers verschonen genoeg muziek heb geproduceerd zodat ik vader kan zijn, maar ook in een ontspannen tempo muziek kan maken. Muziek is moeilijk, het is stressvol en het neemt je leven over, het vinden van die balans is het echte doel om creatief te blijven.
