Een interview met de Canadese Synthwave-artiest XYLE

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

XYLE (spreek uit: ballingschap) is een Canadese synthwave-artiest die muziek maakt die zijn invloeden haalt uit films en videogames uit de jaren 80, maar ook uit bands variërend van Metallica tot C&C Music Factory. XYLE onderzoekt graag thema's van de samenleving en de plaats van mensen daarin. In een e-mail vertelde hij me meer over hoe hij begon met het maken van muziek, zijn creatieve proces en hoe hij zichzelf creatief oplaadt.

Interview met XYLE

XYLE: Veel dingen, zou ik zeggen. Ik zag Metallica in 1994 live spelen in Molson Park in Barrie, Ontario met mijn vader, mijn oom en mijn neef. Het was Metallica's "Summer Shit '94"-tour en Suicidal Tendencies en Danzig openden. Het was een geweldige show en het liet me echt kennismaken met de allesomvattende kracht van livemuziek. Overal om me heen waren schaars geklede vrouwen, mensen die bier dronken en mensen die wiet rookten. Ik was een 13-jarige jongen omringd door losbandigheid en ik werd er verliefd op.

Toen ik een jaar of 14 was, ging ik naar het huis van mijn vriend Brian en hij had een Sunburst Fender Telecaster en een DOD Death Metal-pedaal aangesloten op een kleine Marshall-trainerversterker. Hij begon de openingsriff van Raining Blood van Slayer te spelen en trapte toen op het distortion-pedaal. Dat heeft mijn leven veranderd. Toen ik dat hoorde, zei ik tegen mezelf: "Ik moet een elektrische gitaar kopen."

Voordat ik met metal begon, hield ik van oude rap- en housemuziek uit de jaren 80. Ya Kid K, 2 Unlimited, Snap, C&C Music Factory, dat soort dingen. De simpele melodieën en hooks in dat spul hadden echt een enorme impact op mij. Die invloed hoor je vandaag de dag nog steeds in mijn XYLE-muziek.

Wat het schrijven van liedjes betreft, hebben mijn ouders me ingeschreven voor pianolessen toen ik een jaar of zeven of acht was. Ik haatte ze en stopte kort daarna, maar ik herinner me dat ik de middelste C en drie akkoorden leerde: C, F en G7. Ik herinner me dat ik een kort liedje schreef, een combinatie van die drie akkoorden, ik speelde het voor mijn moeder of liet haar misschien de bladmuziek zien. Het leek haar helemaal niets te schelen.

Ik herinner me dat ik daarvoor of rond dezelfde tijd mijn grootouders ging bezoeken en dat ze de trombone van mijn oom hadden verstopt in een koffer. Ik denk dat hij trombone speelde op de middelbare school. Ik gebruik om het uit te graven en te spelen. Ik vond het zo cool. Als kind was ik absoluut gefascineerd door muziekinstrumenten.

Ik beschouw mezelf in de eerste plaats als een gitarist, meer nog dan een pianist. Mijn eerste gitaar was een Ibanez Cimar met een Peavey Blazer 158, 40 watt solid state versterker. Ik denk dat mijn moeder die voor mijn 15e verjaardag in 1996 heeft gekocht, als ik me goed herinner. Later gaf mijn vader me zowel zijn elektrische als akoestische gitaren toen ik een jaar later bij hem in de VS woonde. De elektrische was een Roland (ze maken ook gitaren) en ik kan me het merk van de akoestische niet herinneren. Mijn vader leerde me de basis pentatonische toonladder en enkele akkoorden zoals C, G, D en A. Hij leerde me ook enkele liedjes van Neil Young zoals Old Man. Het kennen van deze basis was absoluut de sleutel tot wie ik vandaag de dag als muzikant ben. Mijn vader stuurde me ook naar een lokale akoestische jamcirkel in The Filling Station Restaurant in Canisteo, New York toen ik rond dezelfde leeftijd was. Ik herinner me dat ik in de winter in mijn vaders vrachtwagen daarheen reed met mijn akoestische gitaar en daar in een kring zat met een stel volwassen mannen die oude volksliedjes speelden. In het tankstation kreeg ik ook mijn eerste baan als hulpkelner.

X: Nou, ik maak nu al 20 jaar elektronische muziek. Ik maak al albums sinds ongeveer 1998. Ik heb altijd alles alleen gedaan zonder ondersteuning van het label. De elektronische dingen waren altijd een beetje meer aan de kant. Ik kom voornamelijk uit een punk- en metalachtergrond. Ik heb gitaar gespeeld in een paar bands en zong lead in een van hen. Ik heb shows gespeeld op verschillende plaatsen in Ontario.

In de jaren '90, toen ik een tiener was, leek het alsof overal goede muziek was. inspiratie was overal en kunstenaars beïnvloedden andere kunstenaars. Iedereen voedde zich met elkaar. Er waren al die nummers en albums over psychologische chaos en jeugdangst. Toen het illegaal downloaden begon, leek de kwaliteit van de muziek achteruit te gaan of was er misschien gemakkelijke toegang tot meer muziek en de goed muziek werd overstemd. Ik weet het niet. Hoe dan ook, ik vond het steeds moeilijker om die echte juweeltjesalbums te vinden en echt alles dat leek op een nieuwe, frisse, opwindende muzikale beweging na 2000.

Toen ontdekte ik synthwave.

Synthwave is speciaal. Het heeft iets speciaals. Misschien is het de nostalgie of misschien het feit dat het 'feel good'-muziek is in een tijd waarin we ons als samenleving misschien niet zo goed voelen.

Ik ben altijd dol geweest op Daft Punk en ik hield van het Franse electrohouse van het laatste decennium (Justice, Kavinsky, enz.). In ongeveer 2011 of 2012 kwam ik in chillwave terecht. Ik hoorde artiesten als Washed Out, Toro Y Moi en So Far Away van Lazerhawk en vond ze allemaal geweldig. Ik veronderstel dat dit de voorloper was van vaporwave.

Toen hoorde ik ergens langs de lijn van dit genre genaamd synthwave. Ik kan me niet eens herinneren hoe het is gebeurd. Aanvankelijk dacht ik dat synthwave hilarisch was. Ik dacht dat het een grote grap was. Ik maakte "Stargazer" eigenlijk als een grap. Ik wilde een over-the-top sci-fi-album uit de jaren 80 maken dat klonk als Alan Silvestri's Flight of the Navigator-soundtrack, dus ik maakte het album en googlede toen op 'synthwave-radiostations'. Een heleboel dingen doken op, zoals NewRetroWave, Beyond Synth, Synthetix Sundays en Power 85. Ik stuurde mijn muziek overal, en kijk eens aan, NewRetroWave zette mijn twee nummers Stargazer en Escape Pod in één video op hun YouTube-kanaal en die twee nummers werden groot hits, waardoor ik op de kaart sta in de synthwave-scene. Deze video heeft nu 118. 553 views terwijl ik dit schrijf. Bedankt NewRetroWave!

Daarna ben ik dieper gaan graven en ontdekte ik dat hier echt talent aan de gang was en dat er binnen dit genre ongelooflijke muziek werd gemaakt. Nu heeft het mijn leven volledig verteerd.

Van Spinditty

X: Nou, alle artiesten die ik hierboven heb genoemd zeker. Ook Tool, Pink Floyd en Nine Inch Nails om er maar een paar te noemen. Om eerlijk te zijn, ik ben opgegroeid met een hekel aan de meeste muziek uit de jaren 80, behalve Metallica, Slayer en de rap- en houseartiesten die ik hierboven heb genoemd. Ik ben opgegroeid tijdens de hele grunge/alternatieve beweging. Alles draaide om rauwheid en anti-glam. De muziek uit de jaren 80 die ik hoorde en leuk vond, was in films en videogames uit die tijd, zoals Flight of the Navigator, The Neverending Story, de eerste twee Terminators en Robocop. Ook veel NES- en SNES-spellen zoals de Final Fantasy-serie, de vroege Zelda-spellen, Rad Racer, Ninja Gaiden, Contra, Megaman, de vroege TMNT-spellen, Metroid, Castlevania, Actraiser 2, Doom 2, Duke Nukem 3D, Chrono Trigger, Mortal Kombat, Street Fighter 2 en nog veel meer. Later kwam ik in Grand Theft Auto: Vice City. Misschien begon ik me daar meer open te stellen voor muziek uit de jaren 80. Ik vond het nummer "I Ran" van A Flock of Seagulls leuk na het spelen van dat spel dat ik me herinner. Tegenwoordig is het meestal synthwave. Ik ben dol op het nieuwe Gunship-album en het nieuwe Midnight-album. Ik zag net The Midnight live in Toronto. Ze waren fantastisch. Enkele van de andere synthwave-artiesten die ik leuk vind, zijn Mega Drive, Duett, Lazerhawk, Absolute Valentine, Tommy '86, Com Truise, Mono Memory, Paladin, Jordan F, Betamaxx, HOME, FM-84. Een album met een enorm invloed op mij was Themes For An Imaginary Film van Symmetry. Er zijn er nog veel, veel meer, maar dit zijn enkele van de belangrijkste. Wat betreft de reden waarom deze artiesten een grote invloed op mij hebben gehad, komt dat door een hele reeks verschillende redenen. Ik hou van originaliteit, diepgang, goede productie, een boodschap en een visie. Ik hou van geavanceerde dingen. Ik hou van dingen die echt iets zeggen over de huidige tijd waarin we leven, wat die tijd ook mag zijn. Ik neig niet echt naar de populaire dingen, ik neig naar de dingen die invloeden de populaire dingen. Slaat dat ergens op? De artistieke rare dingen die later populair worden. Ik vind het leuk als het nog in zijn pure, onaangetaste artistieke vorm is voordat het door de massa wordt uitgebuit en verslonden.

Ook films zijn voor mij een grote inspiratiebron. Ik ben een grote fan van Stanley Kubrick. 2001: A Space Odyssey en A Clockwork Orange zijn absolute meesterwerken. Ik hou ook van John Carpenter. Mijn twee favorieten van hem zijn They Live en Big Trouble in Little China. Ik hou ook van de oude film noir-klassiekers zoals Detour en Double Indemnity. Oude kungfu-films zijn geweldig. Oude sciencefictionfilms zijn geweldig. The Twilight Zone, The X-Files, Stranger Things en de originele drie Star Wars-films zijn ook allemaal geweldig. Andere diverse invloedrijke artiesten even uit mijn hoofd: Moebius, HR .Giger, Ray Harryhausen, Saul Bass, Beethoven, Bach , Ennio Morricone, Larry Clarke, Nobuo Uematsu, Mike Paradinas, Richard D. James, Burial, Giorgio Moroder, Alex Grey, Grandmaster Flash, Mike Oldfield, Kraftwerk, King Crimson, Ridley Scott, Steven Spielberg, George Lucas, Jim Henson, Hitchcock , Lynch, Picasso, Van Gogh, enz;

Ik zou hier mogelijk honderden verschillende invloedrijke artiesten kunnen noemen, maar dat laat ik voor een andere keer.

X: Sommige van mijn nummers zijn gereïncarneerde versies van oudere nummers, nummers van jaren geleden die nergens heen gingen en die niemand heeft gehoord. Ik neem die oude nummers en herwerk ze en geef ze een synthwave-geluid. Ik doe dit niet uit luiheid. Ik doe dit omdat het geweldige nummers zijn die gehoord moeten worden. Soms verzin ik gewoon een nummer helemaal opnieuw. Het hangt af van hoeveel creatieve energie ik op dat moment heb en waar ik zin in heb. Het eerste Filmless Soundtrack-album dat ik in twee weken heb geschreven en opgenomen. Het kwam gewoon uit me als een vleermuis uit de hel. Sommige van de andere, zoals Stargazer, duurden maanden. Veel heeft te maken met het hebben van de TIJD om het ook te doen. Als ik niet hoefde te eten, slapen of werken, zou ik een menselijke synthwavefabriek zijn, die albums per dozijn voor jullie uitpompt. Het maken van een album vereist een enorme hoeveelheid energie, meestal uitgerekt over een lange periode en ik ben een perfectionist, dus elk klein detail is belangrijk.

Wat betreft de kern van het starten van een nummer, zou het ongeveer als volgt gaan: laat me dit voorafgaan door te zeggen dat ik Ableton Live gebruik. Ik begin meestal met gewoon een kickpatroon, bouw een coole drumbeat met snares en hats en zo, en stel dan een mooi tempo en maatsoort vast (soms schrijf ik in rare maatsoorten).

Dan voeg ik ofwel een synthlijn of een baslijn toe, maar het kost tijd omdat ik moet uitzoeken welk geluid ik wil. Ik heb honderden verschillende geluiden. Daarna moet ik uitzoeken wat? Effecten Ik wil op die geluiden. Als ik eenmaal klaar ben met een deel, zoals een couplet of een refrein, dan moet ik (meestal) een tweede en derde deel bedenken en dan afspreken het lied. Dus, in een notendop, ik begin vanaf de onderkant en bouw een deel van het nummer op en schrijf dan nog minstens twee delen en arrangeer het hele ding in een nummer. Ik doe dit ook allemaal geblinddoekt terwijl ik ondersteboven hang.

X: Canada's synthwave-scene is klein, maar tegelijkertijd invloedrijk en significant. Zoals vaak het geval is met Canada! Ook hier lijkt de scene te groeien. Vooral de scene van Toronto maakt het momenteel helemaal af. Momenteel is Toronto de thuisbasis van geweldige artiesten zoals Dana Jean Phoenix, Mecha Maiko, Mellow Fields, Andy Last, Zayaz, Parallels, Michael Oakley en ikzelf om er maar een paar te noemen. De scènes in zowel Toronto als Canada zullen de komende jaren zeker blijven groeien. Enkele van de andere Canadese synthwave-artiesten die ik leuk vind, zijn Miami Nights 1984, Stilz en Nerex.

Nou, momenteel maak ik albums en verkoop ik mijn muziek op Bandcamp. Mijn muziek is te zien op verschillende prominente YouTube-kanalen, waaronder NewRetroWave, dat nu is uitgegroeid tot een absoluut enorm kanaal met meer dan een half miljoen abonnees. Ik heb nu ook drie van mijn albums op Spotify en de iTunes Store.

Ik werk momenteel aan mijn volgende album genaamd SAGA. Oorspronkelijk wilde ik het dit jaar afmaken en uitbrengen, maar het begint er steeds meer op te lijken dat het een 2019-release gaat worden. Het is een absoluut episch album en weerspiegelt de tijd waarin we leven, zowel collectief als een samenleving als individueel in onze eigen levensstrijd. Het is een verhaal, een metafoor, een commentaar en een statement. Het is het verhaal van "de reis van de held", gepopulariseerd door wijlen, grote mytholoog Joseph Campbell. Het gaat over een held die de roep om avontuur voelt. De held wordt onderweg geconfronteerd met uitdagingen. Hij maakt nieuwe vrienden en ontmoet leraren die hem op zijn reis helpen. Dan wordt hij uiteindelijk geconfronteerd met zijn ultieme angst, de ultieme vijand. Hij verslaat dan de vijand en transcendeert naar hogere rijken en wordt de held die hij voorbestemd was te zijn. Iedereen kan zich in dit verhaal vinden. Dit is een van de oudste verhalen in de menselijke geschiedenis. Mijn nieuwe album is een conceptalbum over dit verhaal.

Ik DJ ook elke maand bij Synthwave Arcade in de Tilt Arcade Bar hier in Toronto. Tilt is de thuisbasis van verschillende klassieke arcade-spellen en flipperkasten die allemaal zijn ingesteld om de hele nacht gratis te spelen. Er zijn ook drankjes en snacks samen met synthwave-muziek en jaren 80-hits die op de achtergrond rocken met dank aan The Advantage, Neon Fawkes en ikzelf. Tilt en Synthwave Arcade zijn momenteel ook belangrijke onderdelen van de Canadese synthwave-scene.

In de toekomst hoop ik door te groeien als producer, DJ en performer. Ik wil doorgaan met het maken van albums en het uitbreiden van mijn sociale netwerk binnen en buiten de scene. Ik zou ook graag mijn live-optredens willen ontwikkelen en verbeteren met meer uitrusting, meer lichten en meer schermen en uiteindelijk samen met meer geweldige artiesten spelen en ermee op pad gaan!

X: Mijn creatieve drijfveren eb en vloed. Soms ben ik super creatief, soms komt er niets. Soms moet ik even afstand nemen van het schrijven van liedjes en er niet aan denken en wachten tot de drang opnieuw de kop opsteekt (dat rijmt). Soms heb ik inspiratie nodig, zoals het luisteren naar fantastische muziek of het kijken naar een boeiende film. Als je je te veel concentreert op het schrijven van een geweldig nummer, raak je gefrustreerd en neemt je creativiteit af. Je moet heel goed op de hoogte zijn van de beweging van je stemmingen en emoties, omdat ze je niveau van creatieve pk's bepalen. Als je het niet voelt, forceer het dan niet, neem gewoon een pauze. Als je dan terugkomt, zal het weer fris en opwindend zijn.