Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Alan Dreezer is een in het Verenigd Koninkrijk gevestigde melodist, tekstschrijver en zanger. Zijn muziek combineert oprechte teksten die ingaan op zijn emoties en levenservaringen met elektronische, op synth gebaseerde elementen om soulvolle synth-pop te creëren. Ik sprak met hem over hoe hij begon met muziek, zijn creatieve proces en waar hij inspiratie vandaan haalt.
Interview met Alan Dreezer
Alan Dreezer: Eind jaren '90 kocht mijn beste vriend Russell Aylett een tweedehands Roland Juno 60-toetsenbord. Hij speelde gewoon wat met geluiden erop terwijl ik melodieën freestylede en teksten opschreef. In een periode van drie of vier jaar, na het schrijven van een heleboel verschrikkelijke nummers in onze vrije tijd, kregen we het gevoel dat we muziek maakten die andere mensen misschien zouden willen horen en we vormden een duo genaamd TARA 2 en dat was het begin. . Ik was winkelmanager en lange tijd werd dat gewoon te druk, dus ik moest de muziek een tijdje met rust laten. Maar ik besefte dat ik gewoon niet gelukkig was als ik geen muziek maakte. Als ik erop terugkom, voel ik me weer compleet.
AD: We zaten allebei in dezelfde bands die opgroeiden, zoals Aha, Depeche Mode, Yazoo, ABC en The Human League. De geluiden die ze gebruikten en de uitbundige productie van producers als Alan Tarney & Trevor Horn inspireerden ons echt om te gaan schrijven. Ik verwijs nog steeds naar die bands.
Op dit moment ben ik echt dol op een man genaamd RY X. Zijn muziek is in het synth-genre, maar neigt ook een beetje naar Ben Howard en dat soort sfeer. Ik hou ook van een band genaamd Zero 7. Ze zijn net terug na een pauze van vijf jaar en daar ben ik erg enthousiast over omdat hun albums in het verleden een grote invloed op mij hebben gehad.
Ik werd onlangs live gestreamd op een Amerikaanse tv-show en ze zeiden dat sommige van mijn liedjes klonken als Hozier, dus ik heb als resultaat ook naar zijn dingen geluisterd en ik ben in hem opgegaan. Soms struikel je over dingen, nietwaar?
AD: Na TARA 2 was ik vanaf 2011 vijf jaar lang frontman van een rock/popband. Hoewel ik van de kameraadschap van dat leven hield, was het niet de muziek die ik echt wilde maken. Toen hoorde ik James Blake en Sohn en wist toen dat ik een zet moest doen en solo moest gaan. Hun geluid heeft zo'n ongelooflijke aandacht voor detail en hun vermogen om een bepaalde sfeer te creëren in elk verhaal dat ze vertellen, verbaasde me gewoon. Het is de beste beslissing die ik ooit muzikaal heb genomen.
AD: Ik ben voornamelijk een zanger, tekstschrijver en melodist, dus zodra ik op het punt kom dat ik een hele tekst heb geschreven en die tekst kan zingen, neem ik het mee naar de studio waar ik kan samenwerken met andere muzikanten en /of een producent. Ik neem ook verschillende muzikale referenties in me op. Het nummer Unknown op London E12 verwijst bijvoorbeeld naar een drumgeluid dat werd gebruikt op Starboy van The Weeknd. We kijken naar wat een geweldige popplaat maakt en laten ons daardoor inspireren.
Tijd is geld in de studio, dus ik ga er behoorlijk voorbereid naar toe. Ik heb zeven jaar met mijn huidige co-schrijver en producer aan verschillende dingen gewerkt. We hebben bijna een telepathie voor het soort geluiden en de stemming die we willen creëren, dus normaal gesproken kan ik een nummer in twee tot drie sessies in de studio voltooien. Het is een snel proces, maar het is tegelijkertijd zeer de moeite waard.
Elliot Richardson (mijn producer bij Highfield Studio) heeft een geweldig geheugen voor waar elk geluid in een nummer zit. Als ik naar een geluid of een stemming in een nummer verwijs, kan hij het vaak uit die geweldige herinnering aan hem halen. Er wordt veel geëxperimenteerd omdat elk geluid bij elk ander geluid moet passen. We beginnen normaal gesproken bij de piano om de akkoorden bij elkaar te krijgen en dan brengen we een drumgeluid in en blijven we meer geluiden op elkaar stapelen.
Van Spinditty
AD: In juli bracht ik mijn debuutalbum uit. Ik begon eraan te werken in de zomer van 2016, maar als artiest zonder handtekening moet je het zelf financieren, dus het kostte wat tijd. Ik had er echt grote ideeën voor en een niveau waarop ik wilde dat het binnenkwam.
Ik had met mijn vorige band in Highfield Studio met mijn producer Elliot gewerkt. We hebben eigenlijk ongeveer zeven jaar samengewerkt aan verschillende dingen. Toen ik de relatie met hem opbouwde, realiseerde ik me dat we dezelfde muzieksmaak hadden. We probeerden samen een nummer te schrijven, weg van de band waar ik op dat moment in zat. Het was een groot keerpunt voor mij. Het was onze eerste poging, het was een groot succes. Ik was niet helemaal gelukkig met het soort muziek dat ik met die band maakte, dus nam ik het jaar daarop de beslissing om soloartiest te worden. Ikzelf en Elliot schreven vervolgens het hele album samen in de komende 18 maanden.
In termen van de thema's in het album, is London E12 waar ik ben geboren en opgegroeid. Veel van het album is reflecterend en er gaat ook een verhaal door het album. Het gaat over mijn ervaringen van 2015-2018 en ook terugkijkend op verschillende periodes in mijn leven, qua lyrische inhoud.
De muzikale invloeden op het album komen van mensen als James Blake, Sohn, S.G. Lewis en een nieuwe artiest die net is uitgekomen, genaamd Goss. Mijn hele leven lang heeft op elektronische synths gebaseerde muziek me altijd het meest geïnteresseerd. Hoewel ik er een paar jaar vanaf ben geweest, is het teruggaan als thuiskomen.
AD: Ik werk momenteel aan een liveshow voor het album dat eind januari van start gaat. Daarnaast ben ik net begonnen met het werken aan album twee dat H E A L E D zal heten. De omstandigheden waren samengespannen doordat het de afgelopen jaren niet zo goed met mijn vrouw was. Ze lijdt aan fibromyalgie, dus we besloten te proberen in een warmer klimaat te leven om te zien of dat haar gezondheid zou verbeteren. Dat hebben we in maart van dit jaar gedaan en we zijn net terug. Het is echt een groot succes geweest en haar gezondheid is verbeterd.
Wonen in een ander land met een andere levensstijl, weg van de druk van de wereld, gaf me de mogelijkheid om ongeremd te denken, dus dit album is absoluut een stuk positiever en vrolijker.
AD: Nadat de liveshows eind maart zijn afgelopen, zal ik de volgende zes maanden besteden aan het opnemen van de rest van het album. De liveshows kwamen tot stand toen we het album aan het mixen waren. Aan het einde van het proces vroeg de producer of een andere man een sessie mocht bijwonen. Deze jonge man genaamd Ben Duggan kwam naar de sessie en tijdens een pauze vroeg hij of hij een paar van zijn liedjes voor me mocht spelen. Hij is eigenlijk een slaapkamerproducent, maar het was als, "Wauw!" Het was hij en zijn zus. Ze heten SOVE. Zij is de zanger en hij is de producer en ze hebben me gewoon weggeblazen. Ik heb ze begeleid omdat ik contacten heb opgebouwd en veel fouten heb gemaakt waarvan ik hoop dat ze nu met mijn hulp niet meer zullen maken. Ik probeer ze in de goede richting te sturen.
Zij en een vriend van hen zullen mijn begeleidingsband zijn tijdens de liveshows. We zijn net begonnen met repeteren voor een aantal liveshows in mijn omgeving en in Londen begin 2019. Nadat album twee is uitgebracht, hoop ik mijn volgende set liveshows te spelen in zowel het VK, Spanje, Duitsland als de VS, waar ik' ik krijg veel steun.
AD: In de afgelopen drie jaar heb ik me alleen op muziek kunnen concentreren en dat heeft me echt bevrijd. Ik kan veel meer luisteren, ik kan meer over dingen nadenken en ik kan veel meer lezen. De vermoeidheid van het dagelijks leven is niet zo zwaar als vroeger, dus dat is echt goed om te schrijven. Ik heb ongeveer 52 nummers voor dit album geschreven en nu is het gewoon een kwestie van de tien nummers vinden die erop zullen komen. Ik ben creatiever dan ooit.
Voor mij heeft waar ik ben een grote invloed op mijn vermogen om liedjes te schrijven De zes maanden die we dit jaar in Spanje hebben doorgebracht en de rust van mijn dagelijkse leven hebben het bedenken van ideeën om mee terug te nemen naar de studio veel gemakkelijker gemaakt .
