Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
The Ghost Mall is een synthwave/retrowave artiest gevestigd in Amerika. Hij beschrijft zijn muziek als "een muzikale reis terug in de tijd naar toen gevoelens in neon werden geschilderd, hartslagen de maat bijhielden met drummachines en we elkaar ontmoetten in het winkelcentrum." In een e-mailinterview vroeg ik hem hoe hij met muziek begon, zijn creatieve proces en zijn kijk op de synthwave-scene zoals die er nu uitziet.
Interview met The Ghost Mall
Ghost Mall: Nou, ik kom zeker uit een familie van muzikanten. Mijn beide ouders waren behoorlijk bedreven in verschillende aspecten van muziek. Mijn vader was een folk-singer-songwriter in de jaren zeventig, en werd op een gegeven moment zelfs semi-prof. Mijn moeder had een geweldige sopraanstem, en deed aan koor en muziektheater, maar ze deed ook van alles, van drums tot piano en gitaar.
Muziekinstrumenten en het zingen van liedjes waren grote delen van het decor van mijn jeugd thuis. Ik herinner me bijvoorbeeld levendig dat ik ongeveer 7 jaar oud was en herinner je je de soundtrack van de Karate Kid? Een deel ervan gebruikt een Japanse shakuhachi voor de melodieën. Nou, mijn vader kocht een Roland MT-32-geluidsmodule (retro-gamers en synth-nerds weten waarschijnlijk waar ik het over heb), sloot die aan op onze digitale piano en er zat een shakuhachi-geluid in!
Ik herinner me nog dat ik daar als kind zat om die delen van de Karate Kid-soundtrack uit te zoeken; en zo werd mijn liefde voor muziekproductie geboren! Ik begon songwriting en productie pas serieus te nemen toen ik ongeveer 13 was, mijn eerste gitaar kreeg en lid werd van mijn eerste band. Sindsdien is het 25 jaar songwriting en muziekproductie voor mij geweest! (Ik heb die MT-32 trouwens nog steeds op een plank in mijn studio.)
GM: Ik vind het heerlijk om dit verhaal te vertellen, want het gaat er echt om je alleen te voelen in je nostalgie en dan een hele gemeenschap van gelijkgestemde gekken te vinden! Tussen ongeveer 2010 en 2014 bezocht ik dit winkelcentrum in mijn oude buurt (de nu afgebroken White Flint Mall in Maryland); Ik hield van de plaats. Het meest verbazingwekkende kenmerk was deze met neon doordrenkte, deco-foodcourt uit de jaren 80 die sindsdien letterlijk onaangeroerd was gebleven. Het was zo retro dat het onwerkelijk was! Ik hing daar een beetje rond en haalde herinneringen op aan die mooie dagen, dat ik jong was, de muziek, dat alles. Ik begon me voor te stellen hoe het zou zijn om mijn muzikale vaardigheden te gebruiken om iets te maken dat echt aan die tijd doet denken. Geleidelijk aan begon het winkelcentrum meer en meer leeg te komen en uiteindelijk werd het gesloten en afgebroken. Weet je, voor mij waren winkelcentra over het algemeen de belichaming van de popcultuur en het gemeenschapsleven uit de jaren 80, dus om te zien dat ze 'spookwinkelcentra' werden en een beetje uitsterven, werd mijn nostalgie echt groter. Dus dat was het voor mij: ik begon een jaren 80-nostalgisch-retro-muziekproject. Ik wist niet hoe ik het moest noemen, omdat ik op dat moment niets wist over "synthwave" of "retrowave", dus noemde ik het The Ghost Mall. Pas maanden en maanden later, nadat ik dacht dat ik letterlijk de enige persoon op deze planeet was die geïnteresseerd was in het doen herleven van de geluiden van de jaren '80, ontdekte ik dat er een hele scène was van mensen zoals ik! Wat een geweldig gevoel was dat.
GM: Nou, voor mij gaat het altijd rechtstreeks terug naar de artiesten wiens deuntjes zich in mijn onderbewustzijn nestelden toen ik jong was, in de jaren '80 en vroege jaren '90. Het is een combinatie van popmuziek uit de jaren 80 - Amerikaanse acts als Michael Jackson, Madonna, Hall en Oates, evenals 'Second British Invasion'-artiesten zoals Howard Jones, Human League, New Order enz; en retro-soundtracks. Veruit de grootste invloed op het geluid van The Ghost Mall is het duo Naked Eyes, ik hou van hun combinatie van dansbare beats en veel atmosferische synths, maar ik ben ook beïnvloed door (en maak muziek uit) de vroege jaren '90, met name New Jack Swing en Radio House-subgenres. Producenten als Jimmy Jam, Terry Lewis en Teddy Riley waren genieën en hebben echt mijn retrostijl beïnvloed. Dat gezegd hebbende, hoewel ik, toen ik The Ghost Mall voor het eerst begon, me 100% niet bewust was van de synth/retrowave-scènes, ben ik ook echt beïnvloed door sommige van mijn leeftijdsgenoten in die scènes. Sunglasses Kid heeft verreweg de meeste impact op mij gehad; hij was eigenlijk de eerste mede-notenproducent uit de jaren 80 die ik ontdekte en hij is nog steeds mijn favoriet. Phantom Ride was een andere vroege invloed op mij. Highway Superstar, Dana Jean Phoenix, DATAStream, JJ Mist, FM-84, Dream Fiend, Espen Kraft, Dimi Kaye, The Backlit Infinite, Bart Graft, iamManolis, Pengus en de lijst kan maar doorgaan! Deze mensen en zoveel meer krabben echt aan mijn nostalgische jeuk en houden me aan het pushen om de beste muziek te maken die ik kan.
GM: Nou, het is altijd een wilde combinatie van koortsachtige inspiratie aan de ene kant en eentonig, detailgericht werk (om een nummer daadwerkelijk af te maken) aan de andere kant. De allereerste sessie van het schrijven/produceren voor een nieuw nummer is altijd dat ik 's avonds veel te laat opblijf omdat iets waar ik aan sleutelde me inspireerde en ik kan niet stoppen met schrijven totdat ik het idee heb opgenomen! Tegenwoordig begin ik meestal met en concentreer ik me op de melodie en leg dan de drums neer en een soort inventieve, jazzy akkoordprogressie (wat een beetje mijn stijl is). Ik houd me strikt aan virtuele emulaties van klassieke retro-uitrusting uit de periode die ik wil recreëren: Yamaha DX's, Oberheims, Korgs, Roland-drummachine enz.; (Ik ben groot in authenticiteit en ik vind de klassieke geluiden ook gewoon inspirerend!) Als ik goed werk heb geleverd door inspirerende geluiden te vinden en een goed nummer te schrijven, roept het meestal een heel sterk beeld in mijn hoofd op en schrijf ik teksten gebaseerd op dat. Ik ben gezegend om met een aantal geweldige vocalisten te werken, dus ik zal meestal een demo maken en die naar een geweldige zanger sturen om op te nemen. Als ik het creatieve deel van mijn brein eenmaal zo de vrije loop heb laten gaan, dan komt het moeilijkste deel: de logische helft van mijn brein door laten gaan, alle delen opruimen, alles wat ondermaats is opnieuw opnemen en afmaken up/release het nummer! Ik ben nog steeds bezig met die laatste gebieden!
GM: Weet je, dat is eigenlijk moeilijk om te beantwoorden! De muziekindustrie is zo onvoorspelbaar en competitief dat het moeilijk is om specifieke doelen te stellen. Mijn enige echt solide doel is om door te gaan met het schrijven en produceren van de beste nummers die ik kan en proberen zoveel mogelijk harten te raken met hen. Muziek heeft alles te maken met het maken van een emotionele band, dus elke keer dat ik dat voor elkaar krijg, voel ik me tevreden, en hoe vaker ik dat kan, hoe beter.
Ik zal zeggen dat ik graag nog veel meer samenwerkingen zou doen met getalenteerde mensen in de synth/retrowave-scene, omdat ik graag samenwerk. Op dit moment werk ik aan remixes voor een aantal artiesten die ik bewonder. Ik zou graag willen produceren voor of samen schrijven met enkele van de andere ongelooflijke vocalisten in de scene met wie ik nog niet heb kunnen werken, samen met het delen van zoveel mogelijk kennis via mijn YouTube-kanaal. Volgens mij zijn dat de plannen!
GM: Er is echt veel veranderd sinds ik eind 2014 deel uitmaakte van de scene, en ik zou zeggen dat de meeste veranderingen geweldig zijn! Er is zoveel talent, niet alleen onder de muzikanten, maar ook onder mensen die ongelooflijke retro-geïnspireerde beeldende kunst maken, enz.; Het was geweldig om dingen te zien groeien en uitbreiden. Er zijn absoluut meer getalenteerde mensen dan ooit die hun creativiteit investeren in retro-dingen, wat rad is.
Aan de andere kant heb ik gemerkt dat er een soort formule is ontstaan voor wat synthwave in het bijzonder is, zowel sonisch als visueel, en dat kan wat repetitief en beperkend zijn. Eerlijk gezegd geldt dat voor elk subgenre van muziek of subcultuur zo ver terug als iemand zich kan herinneren! Wanneer iemand iets cools en succesvols maakt, is het normaal dat anderen het als een sjabloon oppakken, en dat is prima, zolang het geen uniform wordt dat de creativiteit beperkt.
Voor elke artiest die zich aan dat sjabloon houdt, hoor ik ook een andere die hun retro-inspiratie in een totaal originele richting neemt, dus dat is geweldig! Ik luister naar en geniet van bijna elke kant van synth/retrowave - van donkere dingen, tot funky dingen, tot chille en romantische dingen - en het feit dat er zoveel diversiteit is in een toch al niche-subgenre zegt voor mij dat het gezond is creatief gezien. Het was interessant om de erkenning te zien dat retro-thema's (zo niet "synthwave" of "retrowave" per se) de afgelopen jaren in de mainstream zijn terechtgekomen. Van Stranger Things tot Muse's laatste albumhoes tot dat recente Wall Street Journal-artikel, ik denk dat er aanwijzingen zijn dat retrothema's uit de jaren 80 weer in omloop zijn in de culturele tijdgeest. Tenminste voor dit joch uit de jaren 80, dat doet mijn hart glimlachen!
GM: Oh jongen, dat is een goede vraag! Ik heb dit ooit behandeld in een video op mijn YouTube-kanaal genaamd 'Omgaan met ontmoediging als muzikant', en het kan moeilijk zijn. Weet je, ik denk dat vooral muzikanten en andere artiesten de neiging hebben om snel uitgeput te raken. Een deel daarvan heeft te maken met de aard van creatief zijn en met hoe kunst inherent emotioneel is (of zou moeten zijn). Het kan vermoeiend zijn om je hart op je mouw te laten lopen en alles naar buiten te brengen in de vorm van een lied - dat gemakkelijk kan worden verscheurd door totale vreemden aan de andere kant van het internet. Ik weet tenminste dat het iets voor mij kan zijn. Zelfs als je de emotionele dingen opzij zet, is het proberen om het als onafhankelijke muzikant te maken een echte sleur die tegelijkertijd op een dozijn verschillende gevechtsfronten moet werken. Om de energie vast te houden en door te gaan, ben ik een grote fan van pauzes nemen en dingen doen die je reservoirs van energie en geluk weer vullen. Persoonlijk mediteer ik elke dag, minstens twee keer per dag, en dat doe ik nu al zo'n 15 jaar. Ik probeer minstens één keer per dag buiten in de natuur te wandelen - en verdomme uit mijn kelderstudio zonder weduwen te komen! Ook haal ik verreweg het meeste uit tijd doorbrengen met mijn familie en goede vrienden. Luisteren naar briljante synth- of retrowave-muziek kan ook nooit kwaad!
