Een interview met Synthwave-artiest Daria Danatelli

Inhoudsopgave:

Anonim

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

Daria Danatelli omschrijft zichzelf als een 'meisje uit de toekomst, geraakt door de jaren '80'. Ze zegt dat haar muziek "al haar obsessies met retrocultuur en synthetisch geluid" samensmelt. Ik sprak met haar over hoe ze muziek begon te maken, haar creatieve proces en hoe ze haar batterijen weer oplaadt.

Daria Danatelli: Ik ben vanaf mijn jeugd met muziek bezig geweest. Ik zing al mijn hele leven, ik heb muzieklessen gevolgd en heb op een muziekschool gestudeerd. Mijn hele leven heb ik ervaring met veel muziekgenres. Ik ging door rock, glamrock, jazz, etnische muziek en popmuziek toen ik mezelf probeerde te vinden. Bijna vier jaar geleden kwam ik bij synthwave terecht. Voor mij was het als een experiment. Ik wilde gewoon iets nieuws proberen. Het lijkt erop dat het niet de slechtste richting was om te kiezen.

DD: Ik weet niet meer precies in welke periode het was, maar ik luisterde naar bands en muzikanten die synthpop maakten, zoals de Russische band Tesla Boy. Mijn vriend (Pioneerball) speelde met hen en het inspireerde me om liedjes te gaan schrijven. Mijn vriend zei: "Waarom laat je deze nummers aan niemand zien?" Ik had zoiets van: "Oké! Misschien moet ik ze aan iedereen laten zien!”

Natuurlijk werd ik geïnspireerd door muziek uit de jaren ’80 omdat ik geboren ben in de jaren ’80 en dat tijdperk een grote invloed had op mijn eigen muziek. De moderne bands die mij inspireerden waren Tesla Boy en Patterns.

DD: Er is een enorme lijst met invloeden uit de jaren 80, waaronder Depeche Mode, Duran Duran, Kim Wilde, Spandau Ballet, Bonnie Tyler, Madonna en Michael Jackson. Ik ben dankbaar dat ik als kind de ervaring had om naar al die muziek te luisteren. Soms lijkt het alsof ik echt vast zit in die periode. Op de een of andere manier ben ik nog steeds een kind dat muziek probeert te maken!

DD: Soms is het iets heiligs voor mij. Als ik aan het componeren ben, komt in de regel het hele lied in één keer naar me toe. Het komt vaak naar me toe als ik slaap. Midden in de nacht word ik wakker en denk ik: "Oh mijn God! Ik ken dit liedje!" Ik ren meteen naar mijn toetsenbord of klap mijn laptop open en schrijf iets op of neem het op. De komende weken, maanden of zelfs jaren probeer ik al deze gedachten om te zetten in liedjes. Het hangt natuurlijk af van mijn inspiratiestroom. Soms kan ik een bepaalde tijd helemaal niet schrijven omdat ik me depressief voel of omdat er een soort trauma in mijn leven aan de hand is. Het is een talent op zich om mezelf te motiveren om te werken! Ik moet vechten tegen al mijn slechte gewoonten en harder werken.

Van Spinditty

DD: Na mijn Dreamcatcher EP, die ik in januari 2017 uitbracht, heb ik verschillende singles gehad en aan verschillende samenwerkingen deelgenomen. Ik werk nog steeds aan verschillende samenwerkingen met artiesten van over de hele wereld. Het zijn mijn favoriete Franse muzikanten zoals Morgan Willis, mijn Italiaanse vrienden zoals Abobo en mijn Duitse vrienden Level -1. Op dit moment probeer ik al mijn gedachten te verzamelen en eindelijk een volledige LP uit te brengen. Ik werk nu aan het album en ik hoop dat, als alles werkt, het eind deze zomer of het begin van de herfst uitkomt.

Ik wil dat het gebeurt en ik houd mijn vingers gekruist. Ik ben dankbaar voor de vele mensen die me graag willen helpen met de nummers op dit album. Ik heb internationale steun uit Frankrijk, Italië en uit de V.S. Ik heb ook veel steun van mijn Russische vrienden die coole muziek maken.

DD: Op dit album probeer ik te experimenteren en een nieuw geluid in mijn muziek te brengen dat verder gaat dan het standaard synthwavegeluid. Naar mijn mening klinkt het soms saai. Mensen willen graag iets nieuws horen dat meer groovy en funky is, dus ik probeer iets oud en nieuw te combineren. Ik ben nog volop aan het experimenteren. Omdat ik een professionele jazzzanger ben, wil ik meer jazzy melodieën, harmonieën en akkoorden in mijn muziek brengen

DD: Dat vraag ik me ook af! Ik zal eerlijk zijn. Ik doe deze muziek voor de lol. Ik wil het niet doen om geld te verdienen of beroemd te worden. Voor mij geeft deze muziek en deze scene me de mogelijkheid om coole mensen van over de hele wereld te ontmoeten en samen te werken met mensen uit verschillende hoeken van de aarde. Op dit moment is het mogelijk om mijn muziek te laten horen.

Natuurlijk zou ik mijn muziek op meer plaatsen willen uitvoeren, maar om op te treden moet ik wat muziek hebben om op te treden. Op dit moment ben ik daar mee bezig en in de nabije toekomst zal ik een livestream doen van mijn live optreden. Ik zal zien of mensen er interesse in hebben of niet. Ik heb al een goede ervaring gehad in Berlijn met optredens met Morgan Willis op het Tech Noir synthwave-feest. Het was best gaaf en ik heb er zo van genoten. Ik was verrast door de positieve reactie van het publiek.

DD: De scène sterft niet uit, maar ik heb het gevoel dat veel artiesten zichzelf nu herhalen. Veel mensen proberen reeds bekende artiesten te kopiëren en dat is het probleem. De beroemde artiesten proberen nieuwe geluiden te vinden, maar sommige van hun fans klagen dat het niet is zoals de muziek die ze gewend zijn. Het is best moeilijk om iets opmerkelijks te maken. Op dit moment lijkt het alsof het genoeg is om een ​​MIDI-toetsenbord te hebben en niets meer. Naar mijn mening is het noodzakelijk om een ​​goede muzikant te zijn met een sterke muzikale basis om iets nieuws te creëren of synthmuziek te combineren met iets anders.

Ik hou van deze muziek en ik hou van deze scène. Ik vind het geweldig hoe ondersteunend iedereen is. Ik heb heel veel vrienden uit veel landen en ik hou ervan hoe sterk ze verbonden zijn en hoeveel ze samenwerken. Elk probleem dat we hebben, willen we graag bespreken. Ik heb het geluk dat ik de vrienden heb die ik heb.

DD: Stilte, koffie, boeken. Ik ben een boekeneter. Ik ben dol op het lezen van boeken. Soms probeer ik mijn inspiratie uit boeken te halen. Ik hou van reizen en nieuwe plekken zien. Ik ga graag naar nieuwe steden, nieuwe landen en reizen in het vliegtuig zelf is voor mij een oplaadproces. Ik vind het heerlijk om ergens anders te zijn, maar tegelijkertijd breng ik mezelf naar die plek. Ik wil nieuwe culturen, nieuw eten en nieuwe mensen ontdekken. Mensen, situaties en emoties zijn inspirerend, maar aangezien ik een introvert persoon ben, laad ik mijn batterij liever alleen op.

Een interview met Synthwave-artiest Daria Danatelli