Een interview met Synthpop-artiest Neon NiteClub

Inhoudsopgave:

Anonim

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

Neon NiteClub maakt synthpop die moderne productietechnieken combineert met retro songwritingstijlen. Hij omschrijft zijn muziek als weelderig en is niet bang om te zeggen dat het schattig is. Ik interviewde hem over zijn invloeden, zijn creatieve proces en zijn muzikale toekomstplannen.

Neon NIteClub: Ik ben opgegroeid met veel muziek om me heen. Mijn vader was producer en songwriter. Hij ging in studio's werken en nam me soms mee. We hadden veel audioapparatuur zoals mixers, keyboards en viersporenbandrecorders in huis hangen. Het is raar omdat we al deze apparatuur hadden, maar het werd me nooit opgedrongen om er iets mee te doen. Het stond gewoon altijd tot mijn beschikking, dus omdat ik er toegang toe had, begon ik er als kind gewoon mee te rommelen. Ik wist niet hoe ik moest spelen. Ik heb nooit officiële lessen of iets dergelijks gehad tot aan de universiteit. Ik heb een paar cursussen gevolgd op de universiteit om een ​​beetje beter piano te leren spelen, dus dat was mijn kennismaking met muziek maken.

NNC: Veel daarvan was de invloed van mijn vader, want hij had veel van die banden in de buurt en hij produceerde veel van dat soort muziek. Ik luisterde naar alle hits uit de jaren 80 van mensen als Michael Jackson en Huey Lewis & The News. Ik werd altijd aangetrokken door die geluiden. De jaren ’80 brachten de perfecte combinatie van creativiteit en technologie tot stand die beschikbaar was voor mensen, of het nu keyboards, synthesizers en drummachines waren. Het was echt een vruchtbare tijd voor creatieve mensen.

NNC: Op de universiteit had ik die pianolessen gevolgd en produceerde ik veel hiphopmuziek. Ik heb altijd genoten van de productiekant daarvan. Bij vrijwel alle muziek luister ik altijd eerst naar de productie. Ik kan een nummer 100 keer luisteren en ik kon je niet vertellen wat de tekst zei. Ik ken de melodieën en de hooks, maar ik kan je de betekenis ervan niet vertellen. Dat is niet iets waar ik naar neig.

Ik heb altijd al mijn eigen muziek willen produceren en iets met mijn eigen stem willen doen waarbij alle invloeden zijn gebruikt die ik in de loop van de tijd had opgebouwd. Een vriend van mij had me de eerste plaat van de Canadese band Chromeo laten zien en ik had ervan genoten, maar daar liet ik het bij. Hun tweede album, Fancy Footwork, kwam uit en het greep me op het juiste moment. Ik wist dat ik muziek kon maken die moderne productie-elementen doordrenkt met retro songwriting-stijlen.

Chromeo was voor mij de moderne vonk wat betreft het produceren van muziek in de stijl van de jaren 80. Ik denk dat ze in hun interviews hebben gezegd dat zij de enige mensen waren die op dat moment dat geluid maakten. Er waren veel soorten New Wave-geluiden, maar Chromeo was meer aan de kant van de electro-funk. Door naar hen te luisteren, ging ik me wat meer verdiepen in hun invloeden, bands als The Whispers, Shalimar, Michael Jackson en Prince. Er waren ook hooks van mensen als Huey Lewis & The News en veel van die andere one hit wonders die geweldige hooks schreven.

Van Spinditty

NNC: Een nieuwe track begint altijd met een drumpatroon en baslijnen. Ik ben absoluut een grote akkoordenkerel. Ik heb zelden een akkoord van slechts drie noten, meestal ga ik voor septiemen of negenden. Ik omschrijf mijn muziek graag als weelderig en ik ben niet bang om het schattig te noemen. Dat is waar ik naar toe neig en waar ik graag naar luister.

Ik produceer en neem alles zelf op. Ik heb vrienden die me op gitaar helpen en ik heb hun input over teksten, maar alles wordt vrijwel door mij geproduceerd. Meestal is het hele nummer klaar voordat de zang klaar is, maar terwijl ik het nummer maak, denk ik aan melodieën, hooks en wat het refrein zal zijn en het toepassen van woorden op die melodielijnen is het laatste wat ik doe.

NNC: 2011 was mijn eerste release. Het was een beetje in een opwelling gedaan. Ik had toen nog geen ambities. Ik was niet zo naïef om te denken dat het iets groots zou zijn. Ik deed het meer voor mezelf omdat ik me geen zorgen maakte over 'het maken'. Het gaf me de vrijheid om creatief te zijn en me geen zorgen te maken over wat er ging gebeuren.

Ik had tussen 2011 en 2015 vier of vijf albums en EP's uitgebracht, maar na 2015 had ik niets meer uitgebracht. Ik was getrouwd en naar een nieuw huis verhuisd, dus ik was met die dingen bezig. Ik wist dat ik opnieuw wilde opnemen, maar ik wist niet zeker wat ik wilde doen. Ik geef school als een voltijdbaan, dus ik had niet veel tijd om aan muziek te werken.

Ik wist dat ik in de zomer van 2018 blokken tijd wilde vrijmaken om op te nemen. In de winter van 2017 maakte ik een reis naar Asheville NC, de thuisbasis van de Moog-synthesizerfabriek. Het zijn rond die analoge synths en rond de uitstraling van zulke onschatbare apparatuur inspireerde me echt om weer te gaan schrijven met die analoge geluiden in gedachten. Soms inspireert de technologie de kunst. Het heeft me nieuw leven ingeblazen.

Ik heb een paar nummers geregen en ik bouwde momentum op, dus twee nummers leidden tot vier en vier tot acht. Afgelopen zomer heb ik veel tijd kunnen afzetten en me op de opname kunnen concentreren.

NNC: Ik ben bijna tien jaar bezig met het maken van muziek onder Neon NiteClub. Ik promoot mijn muziek zo goed als ik kan, maar ik wil dat mensen het organisch vinden. Ik heb enig succes kunnen boeken met een aantal websites zoals Soundreef, die muziek in heel Europa in licentie geeft. Ze brengen muziek uit in winkelcentra en winkelcentra in heel Europa, dus daar heb ik redelijk van kunnen leven. Geld is niet alles bij muziek, maar het is fijn om gecompenseerd te worden voor je werk. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat het me niet inspireerde om meer muziek te maken.

Het is veel meer geld dan ik ooit had gehoopt te verdienen met muziek die begon als een bijproject. In de toekomst zou ik graag willen blijven schrijven en misschien geen albums uitbrengen, maar elk jaar een paar singles uitbrengen. De ontvangst voor dit laatste album is heel oprecht en positief van mensen van over de oceaan waar ik nog nooit van heb gehoord. Ik heb internationaal een grotere aanhang dan ik ooit lokaal zal hebben vanwege de waardering voor synthpop uit de jaren 80 en goed geschreven dansmuziek in het buitenland.

Ik denk dat ik drie of vier singles zal hebben. Ik heb al twee nummers die klaar zijn om teksten voor te schrijven en op te nemen, dus misschien zal ik voor elk seizoen een nummer uitbrengen om het momentum vast te houden.

NNC: Ik luister zeker veel naar muziek. Mijn vrouw en mijn vrienden zullen beamen dat ik niet veel aan mijn muziekverzameling toevoeg. Ik luister mijn playlist keer op keer. Ik luister naar Prince, Michael Jackson en Chromeo. Ik vind altijd dat die platen me blij maken en voldoen aan alles wat ik zoek in muziek. Ik hou ook van films. Ik ben docent videoproductie voor de school waar ik werk. De andere helft van mijn creativiteit ligt in het helpen van studenten om hun stem te vinden. Ik doe dat graag en ik krijg er energie van.

Een interview met Synthpop-artiest Neon NiteClub