Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Levinsky is een Finse synthwave producer die filmische synthwave maakt waarin hij thema's onderzoekt die voor hem diep persoonlijk en emotioneel zijn. Ik sprak met hem over zijn muzikale roots, zijn creatieve aanpak en zijn aankomende album getiteld Electra Complex.
Levinsky: Het begon allemaal toen ik ongeveer 12 jaar oud was en ik gitaar wilde gaan spelen. Rond die tijd kocht mijn vader mijn eerste gitaar voor me en kreeg ik mijn eerste albums die, niet verrassend, heavy metal waren, want het was het ding, samen met disco en andere dingen uit de jaren '80. Ik had ook al vrij vroeg mijn eerste ervaring met synthesizers gehad, rond de tijd dat ik 16 of 17 was. Ik ben zo'n beetje autodidact, maar ik heb ook een formele piano- en zangopleiding gevolgd, want dat kan alleen iemands benadering en begrip van muziek ten goede komen. Ik heb altijd een brandende interesse gehad in het maken van muziek, die ik vrijwel van mijn vader heb geërfd. Mijn broer is ook altijd een muziekfreak geweest. Hij heeft momenteel twee actieve bands en hij toerde de wereld rond.
L: In de jaren 80 hield ik van heavy metal en hardrock, maar ik heb ook Italo-disco en Eurodisco gegraven. Ik hield van dingen als Modern Talking, Sandra en al die goedkope dingen. Al lang geleden hoorde ik ook mensen als Jean-Michel Jarre, die nog steeds een van mijn grootste idolen in de muziek is. Wat synthwave betreft, het was een openbaring voor mij. Een vriend vertelde me over een Franse band genaamd Carpenter Brut en hun album Trilogy, dus ik ging het album kopen. Trilogy was voor mij het keerpunt. Ik luisterde ernaar en dacht: "Verdomme! Dit is geweldige muziek!” Ik was al een paar jaar niet meer actief bezig met muziek maken, maar na anderhalf jaar besloot ik dat het tijd was om alles op een rijtje te zetten en mijn eigen ding te gaan doen. Sindsdien produceer ik al meer dan twee jaar muziek in dit genre.
L: Ik heb een lange geschiedenis met muziek en bands die verschillende genres vertegenwoordigen. Mijn doel, al vrij vroeg, was om de grenzen van muziek te verleggen, dus ik had de neiging om veel invloeden uit andere genres op te nemen. Toen ik aan het experimenteren was en begon, ging ik door alle clichés heen, ik denk dat dat zo ongeveer is wat iedereen doet als ze synthwave gaan produceren. Ik wilde de dingen nabootsen waarvan ik hoorde en dacht dat ze helemaal super cool waren. Van alle artiesten die ik zou noemen die echt een sterke invloed op mijn muziek hebben gehad, is Kate Bush in de eerste plaats. Daarna zou ik zeggen Jean-Michel Jarre, John Carpenter, Vangelis en Goblin.
L: Liedjes schrijven is heel emotioneel en vaak heel persoonlijk voor mij. Ik ben niet het soort man dat graag bulkmuziek maakt, "koekjessnijder". Ik moet achter alles kunnen staan wat ik schrijf, elk thema, elke noot. Het moet iets heel concreets, zinvols en emotioneels hebben om als mijn lied te worden geaccepteerd.
Een heel belangrijk ding voor mij in het afgelopen jaar was mijn onderneming van pianolessen. Ik wilde piano leren grotendeels onder invloed van de fabelachtige Britse godin Kate Bush. Ik had al lang een verlangen om muzieknotatie goed te leren lezen, muziektheorie te leren en ook te leren componeren in de traditionele zin. Ik zou zeggen dat mijn huidige benadering van songwriting erg pianogericht is, dus als ik een nieuw stuk begin te schrijven, pak ik meestal een synthesizerpatch voor een traditionele vleugel. Ik begin een aantal inspirerende akkoorden te vinden die bijvoorbeeld passen bij het gevoel van een beeld dat ik in mijn hoofd heb voor een bepaalde songtitel. Daarna begin ik te spelen met akkoorden, en dan komen de melodieën en leads. Dat is hoe de ruggengraat van het nummer in feite wordt gecreëerd.
Van Spinditty
Als ik eenmaal tevreden ben met de akkoordenschema's, arpeggio's, leads en melodieën, zet ik ze meestal over naar mijn DAW (Logic Pro X in mijn geval) en dan begin ik echt te experimenteren, wat het leukste is. Ik experimenteer veel met verschillende geluiden en gebruik ook hardwaresynthesizers om op nieuwe ideeën en inspiraties te komen. Het is al met al een heel creatief proces. Ik wil eigenlijk niets kant-en-klaar gebruiken. Ik gebruik geen drum- of riff-samples of enige vorm van vooraf gemaakte beats. Ik bouw alles vanaf nul en ik denk dat dat belangrijk is als je je muziek echt persoonlijk wilt maken.
L: Omdat mijn smaak van en benadering van synthwave meer filmisch is, dacht ik aan verschillende filmische sequenties of scènes in mijn hoofd toen ik Electra Complex begon te schrijven. Er zijn verschillende thema's die ik daarin verken. Het wordt veel progressiever en verrassender dan mijn EP Method To The Madness (2018). Ik heb mijn ritmische en melodische werk vele stappen vooruit gebracht (heel erg dankzij mijn pianoopleiding.)
Enkele van de thema's die op het album aan bod komen zijn bijvoorbeeld psychologie, seksualiteit (Arousal) en kwesties rond haat (Knives Out For Everyone) in de samenleving. Ik bedacht eigenlijk eerst een volledige lijst met songtitels voordat ik iets begon te schrijven. In de afgelopen negen maanden heb ik deze nummers geschreven door de lijst met songtitels door te nemen en de titel te kiezen die me op dat moment het meest inspireerde. Dit is een vrij unieke benadering van songwriting geweest. Ik zou bijvoorbeeld naar een titel als Celebrity Suicides kijken. Ik wilde een nummer maken dat zou praten over beroemde, zeer succesvolle mensen die schijnbaar, op het eerste gezicht alles hebben wat je zou willen in het leven, maar ze voelen zich duidelijk nog steeds erg alleen, in het nauw gedreven en niet in staat om hulp of oplossing te zoeken.
Ik vind dat mensen meer om elkaar en ook om zichzelf moeten geven, aanwezig moeten zijn voor elkaar. Er is ook een nummer genaamd Sentient Beings dat gaat over bio-industrie, speciesisme en de wrede behandeling van dieren. Muzikaal gezien is dit specifieke nummer op het album mijn eerbetoon aan Jean-Michel Jarre. Het knikt heel duidelijk naar zijn grote kunst.
L: In de toekomst denk ik dat ik geïntrigeerd ben door meer progressieve muziek te maken. Electra Complex heeft veel van de bekende elementen, maar het is zeker ook een zeer vooruitstrevende stap vooruit. Ik wil experimenteren en nieuwe dingen proberen. Wat betreft de albumillustraties, er zal geen enkel raster, neonpalmen of Testarossas zijn, zoals je zou kunnen raden. Ik heb het kunstwerk besteld bij een super getalenteerde en opkomende Finse graficus, mevrouw Ninni Kairisalo. Het artwork wordt heel mooi, maar het zal ook provocerend zijn op een subtiele en psychologische manier. Er zijn elementen die je niet per se verwacht in het synthwave-genre, om zo te zeggen. Het kunstwerk is inderdaad mooi maar met een zekere aanwezige en duidelijke spanning. Als je bijvoorbeeld de Italiaanse 'giallo'-films kent, en als je nadenkt over de posterkunst voor die films, heb je daar een aantal elementen uit.
L: De wereldwijde synthwave-scene heeft nu een overvloed aan artiesten, maar op dit moment wordt het moeilijk om zelfs maar onderscheid te maken tussen artiestennamen. Je hebt echt veel super-cliché dingen aan de hand en daar is natuurlijk niets mis mee. Ik zie dat er altijd een niche is waar mensen kunnen haken in de basiselementen van het genre. Ik denk dat het genre ook een kritische massa heeft bereikt in die zin dat het echt moet evolueren. Het is ook geen geheim dat er enkele zogenaamde curatoren in de scene zijn die behoorlijk hypocriet zijn. Ze zeggen dat er meer vooruitgang moet worden geboekt in de scene, maar tegelijkertijd pushen ze de scene om erg saai, ongeïnspireerd en niet verrassend te zijn. Ik denk dat die tijd snel voorbij zal zijn en we zullen zien dat er iets anders binnenkomt.
Persoonlijk denk en hoop ik dat we in de nabije toekomst meer crossover-achtige dingen zullen horen en dat kan alleen maar gezond zijn voor de scene. Op zijn eigen, extremere manier probeert iemand als Gost uit de VS dat bijvoorbeeld te doen. Perturbator heeft ook een preview-track van zijn nieuwe album uitgebracht die elementen van postpunk bevat en dat vind ik heel erg verfrissend. Je wilt wat stof van je afschudden en een aantal echt nieuwe elementen opnemen.
L: Ik probeer voor mezelf te zorgen. Daar ben ik best goed in (af en toe kan het beter). Ik probeer te mediteren, ik heb ook wat yoga gedaan, reflectie, oefening, schrijven, in de natuur zijn en ik heb het geluk dat ik in Helsinki woon op een klein eiland dicht bij het stadscentrum genaamd Lauttasaari. Het eiland is erg mooi en heeft een geweldige fauna. Dit zijn het soort dingen waarmee ik mezelf in evenwicht probeer te brengen. Natuurlijk inspireert het lezen en kijken van films mij ook. Ik ben ook dol op allerlei soorten kunst, dus ik ga naar kunstgalerijen en tentoonstellingen. Mensen ontmoeten is ook altijd een geweldige manier om inspiratie op te doen.
