Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Droid Bishop is een in de VS gevestigde synthwave producer. Hij zegt dat zijn muziek "de droom van de jaren 80 combineert met een futuristische soundscape" en een "unieke visie op de wereld van synthwave" brengt. In een e-mailinterview vertelt hij over zijn passie voor het maken van muziek, hoe hij creëert en hoe hij zijn creatieve batterijen weer oplaadt.
Interview met Droid Bishop
Droid Bishop: Ik kom uit een lange lijn van professionele muzikanten, dus ik werd al op jonge leeftijd blootgesteld aan veel instrumenten en melodische geluiden. Ik begon gitaar te spelen toen ik zeven was, maar op 14-jarige leeftijd besloot ik van muziek mijn leven te maken.
DB: Ik hou van de retro-esthetiek uit de jaren 70/80 en de bijna absurde technologische verbeeldingskracht en ambitie die mensen in die tijd hadden. Voor mij belichamen de geluiden van drummachines en synthesizers echt de futuristische visie van die tijd. Synthwave/retrowave heeft me op menig reis naar de onmogelijke droomlandschappen van ruimte en tijd gebracht.
DB: Een paar van mijn all time invloeden zijn Metallica, Queen, Michael Jackson, Django Reinhardt, Debussy, Steely Dan, Daft Punk, Pink Floyd en Van Halen. Het belangrijkste wat ik leuk vind aan deze artiesten is dat ze op niemand anders lijken dan op zichzelf. Je weet meteen dat het een van hun nummers is die op de radio wordt afgespeeld. Metallica, vooral Master of Puppets, heeft mijn leven veranderd en inspireerde me om muziek te maken die grenzen verlegde maar ook veel voldoening bracht aan de menselijke ziel.
Ik had een soortgelijke ervaring toen ik enkele jaren later synthwave ontdekte. Artiesten als Powerglove, Tommy 86, Lazerhawk, MN84 en Com Truise gaven me een nieuw muzikaal gevoel van verwondering. Ik wist dat ik me wilde onderdompelen in het creëren van deze zoete geluiden uit de circuits van de tijd.
Ik ben ook enorm beïnvloed door filmcomponisten als John Williams, Michael Kamen, James Horner etc; en meer op synth gebaseerde componisten zoals John Carpenter en Tangerine Dream. Ze zijn allemaal meesters in het escapisme.
Van Spinditty
DB: Ik heb niet echt één proces of formule voor het maken van nieuwe muziek. Een van mijn vele uitgangspunten zou het vinden van een geweldig synthgeluid kunnen zijn dat interesse wekt vanaf een enkele noot. Dan speel ik meestal met wat akkoordpatronen en ritmes totdat er iets goed voelt in mij. Ik begin, blijf en eindig altijd met het idee: "Als dit voor jou niet geweldig klinkt, verwacht dan niet dat het voor iemand anders geweldig klinkt".
Ik geloof echt dat als je niet iets creëert om de menselijke ervaring krachtig te verbeteren, je alleen maar ruis toevoegt en sonische ruimte in de wereld inneemt. Ik bereik dit misschien niet altijd zelf, maar ik probeer oprecht elke keer dat ik een muziekstuk maak iets magisch te maken.
DB: Ik ben bezig met het afronden van mijn tweede volledige album dat deze zomer uitkomt. Het heeft ongeveer anderhalf jaar geduurd waarin ik ongeveer 25 nummers heb geschreven/opgenomen die ik uiteindelijk heb teruggebracht tot een stuk of 12. Ik maak altijd remixes voor andere artiesten en ik ben ook bezig met het componeren voor een korte film die dit jaar uitkomt.
DB: Ik wil Droid Bishop zo ver brengen als het universum toelaat. Over de hele wereld kunnen touren en muziek maken die oprecht is vanuit mijn hart, is een van de belangrijkste doelen in mijn leven. Ik heb grote visies op live podiumproducties en zou graag een show met een of ander orkest willen uitvoeren. Ik wil ook componeren voor films en/of andere verhalenvertellers.
DB: Ik denk dat dat een moeilijke vraag is. Ik werd zwaar verliefd op de synthwave-scene en -cultuur, dus ik begrijp waarom het veel mensen aantrekt. Ik ben trots op de muziek die ik en vele anderen maken, dus ik wil dat het gerespecteerd wordt en in zoveel mogelijk oren geduwd wordt. Dat gezegd hebbende, ik denk dat er te veel muziek en te veel artiesten zijn. Ik bedoel dat voor elke muziekscene/genre.
Er zijn geen poortwachters meer, dus iedereen kan muziek uitbrengen. Hebben we echt 1tien van dezelfde klinkende band/artiest nodig? We hebben geen 100 meer "Ja, dat is best goed. Ik denk dat ik dit leuk vind"-nummers nodig. We hebben "Holy shit! Dit is het beste wat ik ooit heb gehoord en ik moet gaan zitten"-nummers nodig. Ik denk gewoon niet dat veel mensen bereid zijn om de grenzen te verleggen van wat echt geweldig is. We zitten vast in gevaarlijke dagen waarin 'middelmatig, gemiddeld en goed' nu als uitmuntendheid zijn geaccepteerd. Zoals ik al eerder zei, ik kan niet zeggen dat ik geweldig, goed, slecht of verschrikkelijk ben, maar ik kan wel zeggen dat ik er oprecht naar streef om krachtige en ontroerende muziek te maken.
DB: Het proces van het maken van elke vorm van kunst kan heel creatief en emotioneel uitputtend zijn. Ik ga in deze tijden door veel hoogte- en dieptepunten, dus het is belangrijk voor mij om af en toe een stap terug te doen om kracht en perspectief te herwinnen. Soms helpt het om een stapje terug te doen. Ik hou ervan om lange wandelingen te maken als ik het gevoel heb dat ik een nummer dood heb aangeslagen en het een of ander probleem niet kan oplossen. Meestal ben ik na ongeveer 20 minuten lopen tot een nieuwe oplossing gekomen en kan ik met een frisse benadering terugkeren naar het laboratorium. ik speel ook een kavel van Fifa.
