Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Marcel Lecker is een muzikant uit Edmonton, Alberta die de bijnaam Battlemoose draagt. Hij maakt ambient elektronische muziek die is beïnvloed door progressieve elektronische muzikanten uit de jaren 80 en 90. Zijn invloeden zijn onder meer Edgar Froese, Vangelis en Future Sound of London. Hij creëert soundscapes die omgevingssamples vermengen met elektronische geluiden en hanteert een post-rockbenadering om te verwijzen naar en eer te bewijzen aan de artiesten die hij respecteert. Ik sprak met hem over waar zijn liefde voor muziek is ontstaan, zijn creatieve proces en zijn toekomst als muzikant.
Interview met Marcel Lecker
Marcel Lecker: Mijn eerste instrument was waarschijnlijk een blokfluit die ik als kind kreeg van een familievriend. Ik pakte het heel snel op en vond het erg leuk om te spelen. Uiteindelijk, op de lagere school, probeerde ik een jaar viool en ik was er niet zo enthousiast over. Ik begon klarinet te spelen. Ik kwam veel in aanraking met Dixieland-muziek omdat mijn vader van jazz en Dixieland hield. Hij is degene die me aanspoorde om voor de klarinet te gaan. Ik heb het tot het einde van de middelbare school volgehouden. Tegen die tijd had ik me ook verdiept in alt- en tenorsaxofoons, fluit, elektrische bas en rommelen met reel-to-reel tape-effecten.
Ik zat op de middelbare school in iets dat zelfs maar op een band of orkest leek. Ik ging de laatste paar jaar van de middelbare school naar een kostschool omdat de rock-'n-roll-levensstijl mijn cijfers nogal akelig beïnvloedde. Daar maakte ik deel uit van een vierkoppig kamerensemble waar ik erg van genoot. Ik maakte ook deel uit van de toneelband en het orkest. Als het iets met muziek te maken had, was ik ermee bezig.
Aan het einde van de middelbare school moest ik de keuze maken over school of muziek. Ik koos voor school en zette de muziek bijna 30 jaar weg. Ik ga op 53, maar toen ik 50 werd, kreeg ik een klap geld van een stel dierbaren en toen ik erover nadacht waar ik spijt van zou krijgen als ik het niet zou doen, realiseerde ik me dat ik weer in de muziek moest gaan.
Ik heb een enorme muziekcollectie. Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in prog- en elektronische muziek uit de jaren 70/80. Ik woonde in de jaren '90 in Victoria en begon toen rond te neuzen in de elektronicascene. Ik kwam in Future Sound of London en The Orb. Die muziek sloeg de pagina voor mij om, dus het was dat soort muziek dat ik wilde maken. Ik ben geïnteresseerd in de ambient-dingen zoals Tangerine Dream en de ambient-aspecten van wat The Orb en Future Sound of London aan het doen waren.
ML: Het was de nevenschikking van iets schattigs en een beetje gek met iets opzet en krijgshaftigs. Ik heb 10 jaar vechtsporten (aikido) gedaan, wat het martiale aspect van de naam beïnvloedde. Ik dacht ongeveer 10 tot 15 jaar geleden aan de naam en zei tegen mezelf: "Als ik ooit een band heb, noem ik het zo." Het is ook een beetje een knipoog naar mijn jongere zelf.
ML: Ik hou echt van de hele beweging achter post-rockmuziek waar alles afgeleid is en alles een beetje een mengelmoes is. Als ik dingen doe, verwijs ik openlijk naar mensen als Vangelis en Tangerine Dream. Mijn muziek speelt mee en ineens klinkt het als Vangelis. Ik zal proberen dat naar voren te brengen en er ook een beetje een draai aan te geven door het moderner te maken of er iets anders mee te doen.
Van Spinditty
Wat ik ook leuk vind, zijn soundscapes. Ik vind het leuk om fragmenten uit gesprekken of mechanische geluiden te nemen en deze in de muziek te verwerken, zodat het bijdraagt aan de sfeer. Toen ik daarmee begon, schokte mijn wereld echt. Het was als: "Wauw! Dit is cool." De Orb deed altijd gekke kleine tv- en filmreferenties die ik erg op prijs stelde.
ML: Het begint meestal met wat ik het zaad noem. Het zaad kan een kleine soundbite zijn waar ik mee wil werken of een paar geluiden die heel goed samenwerken. Wat er meestal zal gebeuren, is dat ik op dat zaadje ga bouwen. Tot voor kort deed ik een track per maand. De eerste fase zou de nieuwsgierigheid en de verkenning zijn. Tegen de tweede week van de maand heb ik iets en begin ik het strakker te maken. Het laatste beetje zou ik aandacht besteden aan de niveaus en de andere details.
De laatste tijd heb ik wat nieuwe hardware en een nieuwe versie van Ableton gekregen, dus alles hangt in de lucht. Ik geniet even van een pauze, maar ik kom er vrij snel op terug zodra mijn nieuwe systeem in gebruik is.
ML: Ik denk dat een van de plaatsen waar je echt coole dingen ziet gebeuren, in film is. De score voor The Revenant komt in me op. Het werd gedaan door Ryuichi Sakamoto en Alva Noto. Ik vind die soundtrack een prachtig staaltje werk. Dat is echt waar ik deze muziek zie passen. Ik zou zeggen dat het eerder de uitzondering dan de regel is dat mensen echt gaan zitten en naar ambient muziek luisteren. Meestal ben je tegelijkertijd iets anders aan het doen. Wat me opviel aan elektronische muziek toen ik eind jaren '80 op school zat, was dat het nogal repetitief was en geen woorden had. Het was gewoon perfect voor het schrijven van scripties. Als je zinnen samenvoegt, helpt het als er geen woorden zijn om je af te leiden.
ML: Ik heb zojuist mijn eerste op een label gebaseerde EP in december uitgebracht, Stasis and Still genaamd, via een Brits label. Ik heb onlangs een samenwerking aangegaan met een collega uit Milaan, Italië en we zijn op zoek naar een label om het te dragen. Ik heb ook nog een samenwerking op de planning staan en we maken ons klaar om te beginnen. Momenteel ziet het eruit als iets langs donkere omgevingslijnen, maar je weet nooit waar het naartoe gaat als je eenmaal begint.
Over een jaar of zo hoop ik een album samen te stellen met wat nieuwe dingen en een of twee van mijn oudere stukken. Idealiter zou ik het via een label willen doen, maar ik kan het ook alleen doen. Ik zou graag willen zien hoe het label ding uitpakt. Ik kijk ook naar een beperkte oplage van cd's en vinyl. Ik zou ook graag met soundtrackwerk beginnen, maar tot nu toe is dat een grote onbekende. In de tussentijd ga ik gewoon door met waar ik mee bezig ben en zie wel waar het me brengt.
ML: Lange tijd zat ik diep in analoge natuurfotografie. Een van de fotografieschrijvers waar ik echt van genoten heb, was Freeman Patterson. Hij schreef een boek met de titel Fotografie en de kunst van het zien. Hij had een aantal oefeningen om te zien die ik toepas op het luisteren naar de wereld om me heen. Zoals ik al zei, geniet ik echt van het gebruik van soundbites en omgevingsgeluidsfragmenten die door dat proces worden geïnformeerd.
Reizen laadt me op en zorgt ervoor dat ik echt luister naar de nieuwe wereld om me heen. Ik hou van drukke plekken met veel mensen. Ik maak graag een verbinding met mensen met mijn muziek, hetzij met het geluid van hen of de geluiden van hun machines. Ik luister ook graag naar tonnen en tonnen muziek, vooral terwijl ik geniet van een andere liefde van mij, namelijk koken.
