Een korte geschiedenis van de muziek uit New Orleans

Muziek is een diverse vorm van expressie die vele stijlen omvat. Het is een populair vakgebied dat slechts kort kan worden uitgeprobeerd in een kort artikel.

Conserveringshal

De plaats waar alle muziek uit New Orleans wordt gemeten

Je kunt er niet omheen, Louis Armstrong is de spil van de muziek uit New Orleans. Hoewel hij de stad verliet voor groenere weiden toen hij relatief jong was, heeft bijna elke muzikant die in de stad optreedt op zijn minst een beetje schuld aan de enorm creatieve en vermakelijke trompettist.

In 1923 had Joseph "King" Oliver in Chicago gehoord over het talent van Louis en hem gestuurd zodat hij zich bij "King" Oliver's Creole Jazz Band kon voegen. Joseph diende als een uitstekende mentor voor de inwoner van New Orleans. Het bleek dat het muzikale talent van Louis Armstrong zo groot was dat hij elke band waarin hij speelde domineerde totdat hij natuurlijk zijn eigen band vormde.

New Orleans tijdens de drooglegging

Het 18e amendement, beter bekend als Prohibition, had weinig of geen effect op de consumptie van alcoholische dranken in New Orleans. Met de nabijheid van de Golf van Mexico, werd de stad een toegangspoort voor smokkelaars en smokkelaars die smokkelwaar het land binnenbrachten vanuit Mexico en het Caribisch gebied.

Van Spinditty

Het is niet verrassend dat het goede leven tijdens de Drooglegging doorging, vooral voor Amerika's nieuwe welvarende en opwaarts mobiele jongere bevolking. Deze kleurrijke periode in de geschiedenis van onze natie stond ook bekend als de Jazz Age, deels vanwege het succes en de populariteit van de jazzbands in New Orleans-stijl, vergelijkbaar met een band waar Louis Armstrong zich bij aansloot toen hij naar Chicago ging.

Vreemd genoeg werd het jazztijdperk misschien het meest gretig gevierd in plaatsen als New York, San Francisco en Chicago in plaats van in de stad waar de muziek vandaan kwam. Om dit punt te benadrukken, wil je misschien luisteren naar de in Arkansas geboren Louis Jordan die zingt over een wild feest dat in New Orleans is misgelopen.

PS Louis Jordan's Saturday Night Fish Fry is beschreven als een van de allereerste Rock n Roll-nummers.

Zaterdagavond Fish Fry

Na Satchmo

Toen Louis Armstrong New Orleans verliet, nam hij een stukje van de stad mee. In de nasleep van zijn afwezigheid zoemde en sudderde de muziek uit New Orleans, maar bracht geen groot muzikaal talent voort tot na het einde van de Tweede Wereldoorlog. In de tijd tussen de oorlogen werd het verbod aangenomen en ingetrokken, maar de parades gingen nog steeds door, de bands speelden nog steeds en dankzij een groot aantal ondernemende smokkelaars bleef de drank stromen.

Na de grote

Na de Tweede Wereldoorlog kwam de muziekscene weer tot leven en produceerde een aantal artiesten, die een goede plaat konden maken en een plaatselijke nachtclub of een muziekzaal konden vullen. Niet alleen dat, maar de oude vooroordelen tegen gekleurde muzikanten ebden langzaam weg, zodat opkomende sterren zoals Fats Domino, Dave Bartholomew en de Dixie Cups vaker voor een gemengd publiek konden spelen. En dan was er nog altijd de formidabele aanwezigheid van Louis Armstrong, die ondanks het feit dat hij niet meer in de Crescent City woonde, toch een enorme schaduw wierp over de Big Easy muziekscene.

Yellow Moon door de Neville Brothers

The New Orleans Piano Men

Henry Roeland "Roy" Byrd, beter bekend als "Professor Longhair", was de eerste van vele goede New Orleans-pianisten die tot op de dag van vandaag voortduurt. Hoewel hij niet de eerste "pianoman" was die uit de Big Easy kwam, was "Fess", zoals veel lokale bewoners hem noemden, zeker een van de meest kleurrijke en invloedrijke. Met een stijl die is beschreven als deels Caribisch, deels boogie-woogie en deels ritme en blues, creëerde Professor Longhair een unieke en populaire stijl van pianospel die veel muzikanten heeft beïnvloed, zoals Huey "Piano" Smith, James Booker, Doctor John en meest recentelijk de enige dame van de groep Marcia Ball.

Professor Longhair, Doctor John, Earl King en de Meters

New Orleans Jazz en Heritage Festival

Begonnen in 1970 als een evenement van één weekend dat slechts drie dollar kostte voor de hele show, is het New Orleans Jazz and Heritage Festival uitgegroeid tot een groot evenement dat honderdduizenden muziekliefhebbers trekt. Na een paar rustige festivals op Congo Square, werd het populaire evenement verplaatst naar Fair Grounds Race Track in Old Gentilly. Toen, enkele jaren later, werd voor elke bijeenkomst een zeefdrukposter in beperkte oplage uitgegeven en al snel begon de menigte te groeien. Met de hulp van Shell Oil overleefde het jazz- en erfgoedfeest Katrina en blijft het een levendig onderdeel van de amusementskalender van de stad.

Mijn Take

Ik woonde zeven jaar in Crescent City (begin tot midden jaren 80) en als buitenstaander die in de stad woonde, was ik verbaasd over hoe rijk het muziekerfgoed werkelijk was. Een van de beste manieren om deze muzikale diversiteit te meten, was door af te stemmen op een van de lokale radiostations die alleen maar muziek uit New Orleans speelden. In de loop van vele luisteruren was het zeldzaam om een ​​nummer twee keer te horen spelen, voor de muziek die maar bleef rollen. Hoewel New Orleans en Zuid-Louisiana de grote sterren niet hebben, is het grote aantal muzikanten van hoge kwaliteit dat buiten de regio nauwelijks bekend is, verbazingwekkend.