Frédéric Chopin en de ontwikkeling van vroeg-romantische pianomuziek

Inhoudsopgave:

Anonim

Hamish J Hutson-Hill heeft een Master of Arts-graad in muziek, een LRSM in klarinetuitvoering en een ALCM in muziekcompositie.

Chopin en de ontwikkeling van vroeg-romantische idealen

Frédéric Chopin (1810-1849) werd geboren buiten Warschau, Polen. Het grootste deel van zijn volwassen leven bracht hij door in Parijs, waar hij goede vrienden zou maken met componisten als Franz Liszt en Hector Berlioz.

Als vroeg-romantische componist behouden Chopins composities veel van de basiskenmerken van de vorige ‘klassieke periode’, maar hij maakt meer gebruik van romantische idealen zoals muzikale beeldspraak. Zijn compositiestijl bevat ook een groot aantal Poolse tradities, zoals die ook worden gezien in zijn stukken getiteld 'Mazurka' en 'Polonaise', twee voorbeelden van Poolse dansen.

Als we dieper ingaan op hoe Chopin heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van pianomuziek uit het romantische tijdperk, zullen we No. 15 Op. 28 Prelude 'Regendruppel' in Db. Dit stuk werd samen met 23 andere preludes gecomponeerd terwijl Chopin herstellende was van een ziekte in een klooster. Een gratis pianopartituur voor dit stuk is te vinden op de website van de Petrucci Music-bibliotheek (IMSLP). Deze score is vrij van copyrightbeperkingen.

Het idee van het 'regendruppelthema' is ontleend aan het druipende water van grotten in de buurt van Chopins woning, waar hij vaak rondslenterde. Zoals we in maat één kunnen zien, begint de regendruppelafbeelding in de linkerhandbegeleiding, als een dominant pedaal in repetitieve quavers (achtste noten) op Ab. Dit motief zet zich door het hele stuk voort in bijna elke maat tot aan het slotakkoord, wat de gelijkenis van het ritme met dat van regendruppels benadrukt. Dit motief staat om twee redenen bekend als een dominant pedaal:

Naast het gebruik van beeldspraak zijn innovatieve romantische stijltechnieken te zien in de melodische lijn, waar een enkele melodie continu wordt gespeeld gedurende acht maten in een enkele frase. Dit is een nieuw idee voor die tijd, aangezien klassieke componisten zoals Mozart kortere melodische frases gebruikten in de vorm van drie, vier of vijf maten die een tweede complementaire frase gebruikten om de melodie te voltooien. In plaats van de melodie op te splitsen in secties, schrijft Chopin een lyrische regel die zonder onderbrekingen overgaat in een perfecte cadans.

Van Spinditty

Het versterken van de melodische lijn is een techniek die Chopin en Liszt gemeen hebben, fioritura genoemd. Hier bevat de melodie een soort mini-cadens die voor het publiek geïmproviseerd klinkt. Het gebruik van rubato helpt deze techniek te karakteriseren en laat de melodie zich ontwikkelen tot een climax. Dit is te zien in maat vier tel vier in de vorm van zevenvoudige quavers. De melodische lijn van deze sectie wordt gespeeld in het bovenste register van de piano. Deze compositietechniek heet schrijven in ‘high tessitura’.

In maat 28 moduleert de muziek naar de grondtoon mineur. De melodische tessituur is nu erg laag. Dit is een nieuw concept voor muziek van deze tijd, omdat de lage tonen van de piano slechts zelden werden gebruikt. Chopin maakt echter gebruik van de lage sonoriteit en besteedt een hele sectie met de melodie die binnen de grenzen van de bassleutel wordt gehouden. In de klassieke periode was hier niet eerder mee geëxperimenteerd, omdat piano's uit deze tijd niet de heldere klank hadden van moderne piano's. Desalniettemin gebruikt Chopin dit geluid om zijn romantische themabeelden te benadrukken, die misschien kunnen worden geïnterpreteerd als het betreden van de duisternis van de grotten.

Ondanks al deze innovaties schrijft Chopin nog steeds binnen de grenzen van een klassieke structuur. De begeleiding blijft eenvoudig en homofoon, zoals te zien is in composities uit de klassieke periode, zoals veel van Clementi's sonates voor piano. De vorm van de prelude, ABA, werd veel gebruikt door Mozart en Haydn en laat zien hoe vroegromantische muziek nog een traditioneel klassiek muziekskelet gebruikte. Het idee van het algehele opus was geïnspireerd op J.S. Bachs eigen 24 preludes, elk geschreven in de 24 toetsen. Dit is een voorbeeld van hoe de romantische componisten de capaciteiten van de vorige grote componisten respecteerden en bewonderden.

Opmerkingen

Hamish J Hollis-Hill (auteur) op 18 juni 2018:

Bedankt voor je feedback!

Audrey Hunt van Pahrump NV op 16 juni 2018:

Heb hier erg van genoten. Als pianoleraar voor het grootste deel van mijn leven, is het romantische tijdperk een van mijn favoriete periodes. Dank u.

Frédéric Chopin en de ontwikkeling van vroeg-romantische pianomuziek